Cümleler Yazmak – Doktora Tezi – Tez Nasıl Yazılır?– Doktora – Ödevcim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Bir paragrafın ekranınızın yalnızca küçük bir bölümünü kapladığı durumlarda, kendinize paragrafla kendisinden önce mi yoksa sonra mı birleştirilmesi gerektiğini sorun. Asla ortalıkta çok kısa (bir veya iki cümlelik) paragraflar bırakmayın, çünkü bunlar metnin genel akışını bozar. Bunları her zaman komşularının birine veya diğerine entegre edin.

Paragraflardaki materyal dizisi genellikle Konu, Gövde, Sarma formülüne uygun olmalıdır. İlk ‘konu’ cümlesi, paragrafın neyi ele aldığını, neye odaklandığını netleştirir. Paragrafın ana ‘gövdesi’, muhakeme, gerekçelendirme, ayrıntılandırma, analiz veya kanıt vererek daha sonra gelir. Son ‘sarma’ cümlesi paragrafın alt satırındaki mesajı, ulaştığınız sonucu netleştirir. Okuyucular, bir paragrafın açılışına, konu cümlesine her zaman özel dikkat göstererek, ne hakkında olduğunu ellerinden geldiğince ekonomik bir şekilde derleyecektir.

Ayrıca, paragrafın tamamını ayrıntılı olarak okumadan argümanınızın cesaretini toplamaya çalışarak son cümleye daha fazla odaklanacaklar. Pek çok okuyucu, “gövde” metnine yalnızca “göz atabilir” veya ayrıntılı okumadan önce onu gözden geçirerek, aslında onu okuyup okumayacağına ve ne kadar yoğun olduğuna karar verir. Bu tür insanlar konu ve özet cümleleri dışında çok az şey bağlayabilirler, bu nedenle özel bir dikkatle yazılması gerekir.

Bazı doktora öğrencileri, bu türden ‘tembel’ veya ciddi olmayan okuyuculara uyacak şekilde yazma modellerini ayarlamalarının yanlış olacağını savunarak bu tavsiyeye uyuyorlar. Ancak okuyucu sayısını en üst düzeye çıkarmak ve bilgiyi erişilebilir bir şekilde aktarmak her zaman bir yazarın görevidir. Okuyucuların çok çeşitli ihtiyaçları olduğunu, en iyi bildikleri ve yazarların tam olarak tahmin edemeyecekleri akılda tutulması akıllıca olacaktır.

Örneğin, gözden geçirmeden okuma, tüm okuyucuların bir aşamada benimsemeleri için tamamen mantıklı bir stratejidir, ancak konunuza ne kadar ciddi fikirli veya kararlı olurlarsa olsunlar. Bir yazarın görevi, tam olarak gözden kaçan okuyucuları veya ‘göz alıcıları’ çekmek ve elde tutmak ve mümkün olduğunca erişilebilir ve ilginç metinler sağlayarak onları yoğun okuyuculara dönüştürmektir. Bölümlerde ve bölümlerde olduğu gibi, paragrafların başlangıç ​​ve son kısımları çok önemlidir.

Her konu cümlesinin bir paragrafı doğru bir şekilde karakterize etmesi ve okuyuculara öncülünden o paragrafa geçerken bir ilerleme hissi vermesi özellikle önemlidir. Yazarlar bunun yerine sarma cümlesini yanlış yerleştirdiklerinde çok yaygın bir sorun ortaya çıkar, böylece yanıltıcı bir şekilde sonraki paragrafın konu cümlesi olarak görünür.

Burada yazar, Y’yi kendine özgü bir noktadan başlatmak yerine, önceki X paragrafını özetlemek veya ona geri bağlantı sağlamak için Y paragrafının ilk cümlesini kullanır. Etkisi okuyucular için oldukça itici ve yanıltıcıdır, çünkü Y paragrafının argümanı ilerletmek yerine X ile tamamen aynı temaya odaklandığını ileri sürer.

cümle oluşturma 1. sınıf
Cümle OLUŞTURMA TYT
1.sınıf cümle kurma örnekleri
Düzgün cümle kurma
1. sınıf cümle yazma
cümle oluşturma 2. sınıf
Cümle oluşturma Egitimhane.
Düzgün Cümle Kurma Programı

Bir başka çok yaygın kötü paragraf başlangıcı, başka bir yazarın adını ilk kelime olarak koymaktır ve bu şekilde öne çıkar: “Smith (1997, s. 56) tartışır …”. Bazen başarılı yazarlar bile, her konu cümlesinin bu açık ve sıkıcı tarzda başladığı “rastgele yazar listesi” satırlarında bir dizi paragraf oluşturacaklardır.

Okuyucuların her zaman aldığı ima edilen mesaj, literatürü okuduğunuz değil, ilgili paragrafların tamamen türev olduğu, tüm özgünlükten veya katma değerli içerikten yoksun olduğu, yalnızca bir başkasının çalışmasını önceden tanımladığıdır. Türev görünümlü paragraf başlangıcını metninizin olduğu her yerde ortadan kaldırmalısınız. Bunları paragrafın özüne odaklanan konu cümleleriyle değiştirin.

Tek tek yazarların görüşlerini bildirmek yerine onları (doğru bir şekilde) uygun bir düşünce okuluna sınıflandırırsanız, metniniz daha düzenli görünecektir. Paragraf daha sonra o düşünce ekolünün veya entelektüel pozisyonun neyi temsil ettiğini ortaya koyabilir ve sadece bu karakterizasyonu destekleyen ilgili yazarlara atıfta bulunabilir.

Referansların gerekli olduğu yerlerde, bunları her zaman cümlelerin en sonuna, tercihen Harvard formatında veya son notları kullanarak yerleştirmeye çalışın (sonraki bölüme bakın). Bazen okulların veya yazarların adlarını referansların dışında ana metninize eklemeniz gerekebilir, ancak bunu tedbirli bir şekilde yapın.

Paragrafların sonundaki sarma cümlelerini yazmak genellikle başlangıcından daha kolaydır, çünkü artık devam etmeniz gereken paragraf metnine sahipsiniz. Ancak sarma cümleleri sadece daha önce söylenenleri tekrar etmemelidir. Okuyucular japon balığı değildir. Yazdıklarınızı mükemmel bir şekilde hatırlayacaklar, özellikle paragraflarınız çok ağır veya çok uzun olmadığında. Bunun yerine, sarma cümlesi paragrafı bir düşünce birimi olarak kapatmalı ve ana noktasını sağlamlaştırmalı veya pekiştirmelidir. En azından kendine ait küçük bir katma değeri olmalıdır.

Son bir cümle, daha net bir değerlendirici yargı vermek veya paragrafta neyin oluşturulmuş olduğunun önemini değerlendirmek için iyi bir yerdir. Bu, bilge bir yazar için, ayrıntıları detaylandırmaktan (ağaçları yakından incelemek, tek tek) bir bütün olarak paragrafta kapsanan olguyu bir araya getirme şansıdır (arkanıza yaslanın ve buradaki ahşabın şeklini tespit edin). birbiri ardına).

Cümleler Yazmak

İngilizce cümlelerde iç çekirdek, bir nesneye bağlı bir fiile bağlı bir öznedir: Özne-Fiil-Nesne. Farklı dillerin farklı kuralları vardır. Ancak açık ve anlaşılır İngilizce cümleler yazmak istiyorsanız, bu üç bileşen birbirine sıkı sıkıya bağlı olmalıdır. Bu, gerçek bir özne, ana fiil ve gerçek nesnenin her zaman açıkça tanımlanabilir olması gerektiği anlamına gelir.

Cümlenin konusunun kim ya da ne olduğu konusunda hiçbir şüphe olmamalıdır. Sahte veya örtük konular birkaç şekilde ortaya çıkabilir. Bazı tez yazarları, devlet bürokrasileri veya avukatlar tarafından tercih edilen pasif fiil formlarını ve anonimleştirilmiş konuları toplar.

Diğerleri sözlü yollarla örtük özneler yaratırlar, örneğin ‘bu’ kelimesini özne olarak isim olmadan kullanmak: ‘Bu gerektirir …’. Tüm bu tür kullanımların dikkatlice çıkarılması gerekir. Hangisinin ana fiil olduğu konusunda da hiçbir belirsizlik olmamalıdır. Cümle yapısında vurgulanmalı ve cümle içinde yer alan diğer ikincil fiil biçimlerine göre önemi açıkça üstün olmalıdır. Tüm cümlelerin nesneleri yoktur, ancak çoğu vardır ve onlar için de aynı disiplini takip etmeye değer.

Özne, fiil ve nesne arasına başka herhangi bir öğe eklemeyin. Hiçbir şey onların çift bağlarını bozmamalı veya cümle özünü bozmamalıdır. Bu kural, niteleyici veya ikincil cümleciklerin her zaman en iyi cümlenin başında veya sonunda yerleştirildiği, asla ortasına yerleştirilmediği ve çekirdek için ayrılması gerektiği anlamına gelir. Cümlelerdeki sıfatlar ve niteleyici veya tanımlayıcı kelimeler gibi diğer terimler veya ifadeler genellikle özne / fiil / nesneden önce veya sonra yerleştirilmelidir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör