Odaklanmanın Önemi – Doktora Tezi – Tez Nasıl Yazılır?– Doktora – Ödevcim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Odaklanmanın Önemi

Odaklanma modeli, ilerledikçe giderek küçülen çok geniş bir literatür incelemesiyle başlar. Başlangıçta bir dizi ilgili büyük tema gündeme getirilir, yüzeysel olarak tartışılır, ancak daha sonra sıklıkla teker teker yan tarafa alınır veya yönetilemez olarak atılır. Yavaş yavaş, çok daha dar olan son konuya benzeyen bir şeye odaklanılır.

Bu noktada, genellikle metodolojik boğaz temizliğinin bir ara dönemi ya da diğer “kafa karıştırıcı” konuların altını tartışan bir bölüm vardır. Şimdiye kadar okuyucular genellikle tezin derinliklerine, belki de üç, dört veya beş bölüme girmiş durumdalar. Sonunda yazar, normalde başlangıçta kabataslak çizdikleri konunun yalnızca küçük bir bölümünü ilgilendiren kendi araştırmalarının özünü sunmaya devam ediyor. Bu temel sonuç bölümleri, genel metinde geç kalmaktadır.

Çekirdek bölümlerden sonra, yazarların hızlı bir analiz bölümünü bir araya getirmekten daha fazlasını yapması için genellikle çok az yer veya zaman vardır. Her neyse, bulgularla ilgili olası teorik yorumların çoğu genellikle baştaki geniş literatür inceleme alanında bir yerde kapsamlı bir şekilde tartışılmıştır. Dolayısıyla, son bölüm genellikle yetersizdir ve yalnızca yazarın kendi bulgularından kısa bağlantılar veya makro temaların açılış tartışmasına geri dönen önemli katkılar sağlar.

Odaklanma modelinin tez yazarları üzerindeki olumsuz etkilerinin abartılması zordur. Araştırma öğrencileri genellikle ilk literatür incelemeleri veya anketleri için çok uzun süre harcarlar, önceki çalışmaları araştırırlar ve genellikle küçük tartışmacı açıları veya kapsamlı referansları toplamakla meşgul olurlar.

İnsanlar, daha sonra doktora çalışmalarının ana odağından çıkarılan alt konular hakkında bilgi toplamak ve anlamak için ya da daha sonra nihai araştırma sorusuna teğet olan tartışmaları ve bakış açılarını takdir etmek için çok fazla zaman harcayabilirler.

Son ürün olarak ‘büyük bir kitap’ tezi olan klasik doktora modelinde, araştırma çabanızın verimliliği, bitmiş tezde bir şekilde ortaya çıkan toplam çalışmanızın oranıyla ölçülebilir. Odaklanma modeli, normal ‘buzdağının tepesi’ sorununu çok daha kötü hale getirir, çoğu zaman bir yıllık çabanın çoğunu, hatta aşırı durumlarda 18 aylık çalışmayı silecek şekildedir.

Elbette, yeni başlayan öğrencilerin bir literatür taramasında ‘dişlerini kestirmeleri’ için genellikle bir tür pedagojik veya sosyalleşme mantığı vardır. Ancak daha yaygın olarak, odaklanma yapısı üzerindeki ısrar, denetim veya departman zorunluluklarını yansıtır. Süpervizörler, öğrencilerinin yeni ve farklı konusunu daha kademeli olarak “kendi kendilerine okumalarına” izin verdiği için bu yaklaşımı tercih ederler.

Odaklanma nedir
Odaklanma sorunu
Odaklanmak Nedir
İstediğine odaklanmak
Şimdiye ODAKLANMAK
Odaklanma egzersizleri
Bir noktaya odaklanma
Odaklanma Testi

İşleri bu şekilde yapmanın aynı zamanda bürokratik nedenlerle önce güvenlik çekiciliği vardır. İlk yıllarında büyük bir literatür taraması yapmak zorunda kalan öğrenciler, neredeyse her zaman, uygulamalarının ve sıkı çalışmalarının kanıtı olan güven verici bir metin yığını oluşturur.

Oluşturmak, üretilen metnin çok az orijinal içeriğe sahip olmasına (sahip olabilmesine) rağmen, onlara yazma becerileri konusunda pratik sağlar. Bu kurs aynı zamanda bölümlerin yeni başlayan öğrencilerin ilerlemesini değerlendirmesini kolaylaştırır ve şu özdeyişe göre: “İçeriği boşverin, metnin genişliğini hissedin.”

Ders yoluyla resmi araştırma eğitiminin çok az olduğu veya hiç olmadığı klasik doktora modelinde, literatür incelemeleri tarihsel olarak yeni araştırmacıları disipline sosyalleştirmeye yardımcı oldu. Bu geçmiş işlev şimdi giderek ortadan kalkıyor, çünkü neredeyse tüm doktora öğrencilerinin yüksek lisans derecesi var ve çoğu doktora programı güçlü kurs unsurlarına sahip.

Ancak denetçilerin gençliğinde yaptıkları hala onların mevcut beklentilerini etkileme eğilimindedir. Ayrıca bir literatür taramasını tamamlamak, artık öğrencilerden yeni kurs talepleri ile üniversitede kalmaları için bağlanırken rahatça yapmaları istenebilecek bir şeydir.

Ancak araştırmanızın bu döneminin ilk dört veya beş ayınızın çok ötesine geçmesine izin vermek, tipik olarak çabanın keskin bir şekilde azaldığını gösterir. Öğrenciler genellikle mevcut çalışmaların sığ, ikincil eleştirilerini mükemmelleştirmekle meşgul olurlar.

Bu eğlencenin bilimsel değeri çok az olabilir, ancak insanlar buna hapsolurlar çünkü henüz maddi veya saha araştırmalarına başlamadılar ve bu yüzden hala bunu yapmanın pratik zorluklarını mükemmel bir şekilde anlıyorlar. Öğrenciler genellikle mükemmeliyetçi bir tonda edebiyat inceleme bölümleri yazarlar ve kendi araştırmalarında benzer zorlukların ne ölçüde tekrarlanacağının farkına varmadan önceki çalışmaların ufak tefek eksikliklerine teriyer benzeri bir bağ kurarlar.

Boşa harcanan çabaya alternatif bir olasılık, insanların, yabancı unsurlar üzerinde değerli araştırma zamanı harcadıklarında, bu materyali kesmeye isteksiz olmalarıdır. Bunun yerine, final tezlerinde bir yere sıkıştırmaya çalışıyorlar. Öğrenciler, bu çalışma mevcut araştırma ilgi alanlarıyla veya ana soruyla bağlantı kurmayı bırakmış olsa bile, önceden tamamlanmış bölümleri silme konusunda anlaşılır bir şekilde isteksizdir.

Bunun yerine, bağlantı düzmece olduğunda, okuyucular arasında yanıltıcı beklentiler yarattığında veya doktoralarının entelektüel tutarlılığını tehlikeye attığında bile, ilk bölümlerini son tezle bütünleştirmek için daha fazla zaman ayırmaları gerektiğini hissediyorlar. Başlangıç ​​yıllarında yazılan uzun erken bölümler de sık sık rehinelerle doludur ve sınavı yapanları yabancılaştırmak için hesaplanır.

Bu bölümlerdeki özensiz eleştirel yargılar veya yüzeysel muameleler genellikle daha sonra yeniden değerlendirilmez, çünkü kısmen öğrencinin kendi birikmiş araştırma deneyimi ve uzmanlığı artık onlarla yakından ilişkili olmayabilir.

Okuyucular için çıkarımlar aynı derecede talihsizdir. Deneyimli doktora müfettişleri yavaş başlayan tezlere güvenilmektedir. Genelde literatür inceleme bölümlerini oldukça hızlı bir şekilde açarlar ve zaten tam anlamıyla aşina olmayan pek çok şeyi görmeyi beklemeyeceklerdir. Ancak, hiçbir katma değerli materyali karşılamadan tezin 80, 100 veya 150 sayfasını (hatta bazı durumlarda 200 sayfayı) alırlarsa, sabırları genellikle zayıflamaya başlayacaktır.

Çok fazla ikincil analiz içeren bir tezin orijinalliğini sorgulamaya ve bir doktora standardını gerçekten karşılayıp karşılamadığını merak etmeye başlayabilirler. Öğrenciler genellikle okuyucuların erken bölümlerdeki küçük eleştirel yorumlarını ve tartışmalarını yakından inceleyeceklerini ve onlara gerçekte yapacaklarından çok daha fazla önem atfedeceklerini hayal ederler.

Daha gerçekçi bir görüş elde etmek için kendi alanınızdaki kitaplara nasıl yaklaştığınızı düşünün. Çoğumuz, gerçek katma değerli unsurları için kitaplara “içini dökmeye” hazırlanan yeni şeyler konusunda oldukça alaycı ve eleştireliz. Ayrıca, yazarların yargılarını, orijinal araştırmacılar olarak güvenilirliklerini kanıtlayana kadar kabul etme konusunda başlangıçta oldukça şüpheliyiz.