Patronaj Ağları – Almanya’da Okullar ve Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Rudolf Volkard von Heringen, Alte Kapelle’nin bilginleri için bir vakıf kurdu ve Ulricus Mückel, şehir kütüphanesine kendi profesyonel metinlerinin bir kısmını bıraktı. Bu adamların çoğu aynı zamanda pozisyonlarını kazançlı dini yardımlara dönüştürebildiler. Gerçekten de, Alte Kapelle’den ne kadar çok şehir hekimi ve eski şehir hekiminin yararlandığı dikkat çekicidir.

Ücret skalasının aşağısında, şehrin ticari ihtiyaçlarına ve büyüyen kayıt tutma bürokrasilerinin ihtiyaçlarına hizmet eden bir geçim kaynağı oluşturan her yerde hazır ve nazır yazıcılar vardı. Uzmanlık ve eğitim düzeyi önemli ölçüde değişmiştir.

En alt düzeyde, ticaret ve mülk işlemlerini kaydeden yerel yazıcılar nadiren üniversite eğitimi almışlardı. Resmi şehir yazıcılarından bile birkaçı üniversite diplomasına sahipti.

1484’ten 1489’a kadar şehir katibi olan Erasmus Pänger ve 1498’de şehir katibi olan Erhart Schönstetter’in üniversite mezunu olmaları mümkündür; ikisine de şehir hesap defterlerinde “usta” denir. Johannes Rehaver, 1477 ve 1490’da şehir katibi, 1461’de Viyana’ya girdi.

Ancak, en azından Regensburg’da üniversite diploması hiçbir zaman pozisyon için bir ön koşul olmadı. Şehir, Viyana’da eğitim görmüş yazar Leonard Heff’i işe aldı, ancak resmi olarak stadtschreiber olup olmadığı belli değil. Lisans eğitimini tamamladıktan beş yıl sonra Regensburg’da ilk kez görünür.

1466’da Regensburg vatandaşı oldu ve o sırada bir stuelschreiber olarak tanımlandı. 1471’de Regensburg Ratsherr Erasmus Trainer’ın emriyle Andreas von Regensburg’un Chronica Pontificum et imperatorum’unu tercüme etti. 1470’ler boyunca Regensburg’da çalıştı ve kendisini konseyin “fakir ve istekli bir hizmetkarı” olarak tanımladı.

Diğer üniversite eğitimli erkekler, şehir için 1481’de iki mektubu kopyalamak için dört şilin ödeyen noter ve gelecekteki katedral scolasticus Johannes Velber dahil olmak üzere şehir için ara sıra yazı işleri yaptı.

Üçüncü Bölümde tartışıldığı gibi, üniversite eğitimli erkekler de Regensburg okullarındaki öğretim pozisyonlarının çoğunu işgal etmeye başlıyordu. 1450 ile 1463 yılları arasında, Katedral’in gramer okulları, Alte Kapelle, St. Emmeram, Prüll ve Fransiskenlerin hepsi, en azından bir süre üniversitede geçirmiş olan adamları istihdam etti. Aynı dönemde, Fransiskenlerin hocası Marcus Schönprunner, teolojide bir doktordu ve Viyana’da öğrenim gören Augustinian Münzevileri’nin bir nutkörüydü.

Patronaj ne Demek
Patronaj nedir sosyoloji
Patronaj TDK
Siyasal örgütlenme türleri
Patronaj sistemi
Siyasi patronaj ne demek
Osmanlı’da patronaj
Patronaj rejim nedir

Son olarak, üniversite eğitimli erkekler, kanonik papazların ve hatta korallerin, kanonik faydalardan çok daha az prestij taşıyan ve önemli ölçüde daha az kazançlı pozisyonlar arasında giderek daha fazla görünmektedir.

1461’de Leipzig’de eğitim gören Fridericus Zirckendorffer, 1468’den en az 1491’e kadar Alte Kapelle’de papaz olarak görev yaptı. Alte Kapelle ile bağlantılı diğer üniversite eğitimli papazlar arasında Martinus Fridman, Georgius Wirtenberger ve Johannes Velber vardı.

Nispeten ücret almayan pozisyonlarda bu tür yüksek eğitimli erkeklerin varlığı özellikle on beşinci yüzyılın ortalarında belirgin hale geliyor – önceki yarım yüzyılda üniversite eğitiminin eşi görülmemiş genişlemesinden kaynaklanan yardımlar için artan rekabetin bir yansıması.

Peter Moraw’ın işaret ettiği gibi, birçok üniversite öğrencisi için yardımlar için rekabet ancak eğitimlerini tamamladıktan sonra başlıyordu.

Bu nedenle, birçok üniversite öğrencisi, özellikle en güçlü bağlantılardan yoksun olanlar, eğitimlerini tamamladıktan sonra kendilerini yardımlar için çabalarken buldular. Biraz zaman almasına rağmen, Zirkendorffer, Fridman ve Velber sonunda, daha az avantajlı üniversite mezunları için giderek yaygınlaşan bir kariyer yolunu gösteren, papaz olarak hizmet ettikleri kiliselerde ek faydalar elde ettiler.

Dostluk ve Patronaj Ağları

En az üniversite eğitimi yoluyla kazanılan belirli beceriler kadar önemli olan deneyim, bireysel kariyerlerin gelişimi için gerekli olan patronaj ve dostluk ağlarının geliştirilmesi için de önemli fırsatlar sağladı.

En önemli ilişkilerden biri üniversitenin kendisi ile oldu. Üniversite, tercih edilmek isteyen üniversiteyle ilişkili öğrencilerin listesi olan rotuli’yi papalığa sundu.

Listeler mevcut sosyal hiyerarşiyi yansıtıyor olsa da -soylular ve diğer ayrıcalıklı kişiler her zaman listenin başındaydı- rotuli hala isimlerinin dahil edilmesini göze alabilen herkes için önemli bir ilerleme yolu sağlıyordu. Megenberg’li ünlü Regensburg katedral kanonu Conrad, 1341’de Paris Üniversitesi ile bağlantıları sayesinde bir beklenti aldı ve yedi yıl sonra 1348’de göreve başladı.

Daha az doğrudan ilerleme araçları da kritikti. Öğrenim yılları boyunca kurulan dostluklar genellikle bir ömür boyu sürer ve eski sınıf arkadaşlarının tavsiyeleri önemli fırsatlar sağlayabilir. Conrad Duvel von Hildesheim, 1405’te Heidelberg’de, bir katedral kanonu ve Regensburg’un önde gelen ailelerinden birinin oğlu olan Leonardus Propst’un yanında yer aldı.

İki yıl sonra, ikisi de Viyana üniversitesine girdiğinde, Conrad Regensburg şehrinden fon almaya başlamıştı. Kariyerinin geri kalanında Conrad, Regensburg’a bağlı kaldı.

Benzer bir örnek, 1460’larda, yerli Regensburger Casparus Kantner’in kilise hukuku okuduğu Padua’dan geliyor. Kantner’in terfisine tanıklık eden belge, daha sonra konseye yasal konularda tavsiyelerde bulunan ve konsey işinde elçi olarak görev yapan Johannes Trabolt’un adını içeriyor.

Okul müdürü Leonard Panholz da üniversite yıllarında kurduğu bağlantılar sonucunda Regensburg’a gelmiş olabilir. Aslen Straubing yakınlarındaki Operkoven’den, Michael Ellenpach de Ratispona ile aynı yıl olan 1454’te Viyana’da üniversiteye girdi.

1456’da Panholz, Regensburg’un hemen dışındaki Prüll’de okul müdürü olarak görev yaptı. Yirmi bir yıl sonra, Michael Ellenpach’ın Alte Kapelle’de bir kanon olarak terfi etmesine tanık oldu ve iki adam arasında devam eden bağlantıyı doğruladı.

Üniversite yıllarında kurulan ilişkilerin devam eden önemi, 1451’de, tümü Viyana’da eğitim görmüş dört adamın (Andreas Freudemberger, Leonardus Platner, Johannes Parsberger ve Ulricus Part) ölüme karıştığı bir vakayla daha da açıklanmaktadır. Belli bir Paulus Haider’in.

Tanıklığa göre, dördü, Paulstorffer ailesinin bir hizmetçisi olan Haider ile karşılaştıklarında, Müjde Bayramı’nın özellikle canlı bir kutlamasından dönüyorlardı. Bir tartışma çıktı ve dört adamdan biri, muhtemelen Ulricus Part, bir bıçak çekti ve talihsiz hizmetçiyi öldürdü.

Paulus Haider’in şiddet içeren sonunun yanı sıra, en çarpıcı olan, sanıkların dördünün de ortak bir eğitim kurumunu paylaşması. Aslında, adamlardan ikisi Part ve Parsberger de 1440’ların ortalarında Padua’da birlikte okudular.

Bu son iki adamın birlikteliği, üniversite eğitim yıllarının öncesine dayanıyor -ikisi de Viyana’ya girdiklerinde katedral kanunlarıydı- ama Platner ve Freudemberger’in de varlığı, Viyana ile olan bağlantının basit bir tesadüften daha fazlası olduğunu gösteriyor.