Eğitim Reformları – Tayland’da Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Resmi Sistemin Yönetimi

MOE’nin bir parçası olmasa da, diğer bazı organlar onun kapsamına girer.

Bunlar şunları içerir:

• Öğretmenlik lisansları veren ve meslek için standartlar belirleyen Tayland Öğretmenler Konseyi (TCT).
• Zor durumdaki öğretmenlere barınma, sağlık, sigorta, burs, danışmanlık hizmetleri ve borç desteği de dahil olmak üzere mali ve diğer yardımlar sunan Öğretmenlerin ve Eğitim Personelinin Yararlarını ve Refahını Geliştirme Komitesi.
• Bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik (STEM) öğretimi ve öğrenimi ile ilgili olan Fen ve Teknoloji Öğretimini Teşvik Enstitüsü (IPST); bu konularla ilgili program geliştirme, değerlendirme ve pedagojik materyaller üzerine araştırmalar yapar; ve öğretmenlere ve öğrencilere eğitim sunmaktadır.

Yerel düzeyde, temel eğitim öncelikle Eğitim Hizmet Alanları (ESA) tarafından yönetilir. Bunlar, 1999 Milli Eğitim Yasası’nda belirtilen eğitim yönetiminin yerelleştirilmesinin ardından kurulmuştur. 2011 yılında Tayland, 3’ü Bangkok’ta bulunan 185 ESA’ya bölünmüştür. ESA’lar, MEB’in Öğretmen Kamu Hizmeti ve Eğitim Personeli Komisyonu tarafından belirlenen merkezi kurallara dayalı olarak öğretmenleri işe almaktan sorumludur.

Okullar eğitimin verilmesinden sorumludur ve kendi bütçelerini kontrol eder. Merkezi düzeyde belirlenen ve ödenen öğretmen maaşları üzerinde yetkileri yoktur. Paydaşlar ve veliler, okul yönetim kurulu komiteleri aracılığıyla eğitim yönetimine dahil olurlar ve yerel düzeyde bir danışma işlevi görürler.

MOE eğitim konusunda başı çekerken, diğer bakanlıklar ve kurumlar da uzmanlaşmış veya yerel eğitim kurumlarından, özellikle de Tayland’ın yerel yönetim organizasyonlarını (LAO’lar) denetleyen İçişleri Bakanlığı’ndan (MOI) sorumludur.

MOE kriterlerini karşıladıktan sonra, LAO’lar (Bangkok ve Pattaya’nın özel idari birimleri dahil) yerel ihtiyaçlara göre herhangi bir seviyede veya tüm seviyelerde eğitim sunabilir. İçişleri Bakanlığı tarafından denetlenir ve finanse edilirken, İçişleri Bakanlığı yerel makamlara koordinasyon sağlamakta ve tavsiyelerde bulunmaktadır.

Son Eğitim Reformları

Tayland’da eğitim son yirmi yılda önemli bir siyasi ilgi gördü. Tayland eğitim reformu, ülkenin eğitim sisteminin yerel ve küresel değişikliklere uyum sağlamak ve sürdürülebilir ekonomik büyümeyi daha iyi desteklemek için dönüşmesi gerektiğini kabul etmesiyle gelişti. Bu reform, en sonuncusu 1997 Asya ekonomik krizi ve yeni bir Tayland anayasasının yazılmasıyla başlayan birkaç aşamaya ayrılabilir.

1999 yılında Milli Eğitim Yasası kapsamında büyük bir reform gerçekleştirilmiştir. Tayland’ın eğitime genel erişimi artırmadaki ilerlemesine rağmen, diğer reformları eyleme dönüştürmek devam eden bir zorluk olmuştur. Ülkenin, eğitim sisteminin kalitesini iyileştirmek ve buna bağlı olarak daha geniş kalkınma hedeflerini karşılamak için yeni bir uzun vadeli reform gündemi oluşturması ve etkili bir şekilde uygulaması gerekecektir.

Cumhuriyet Dönemi Eğitim Reformları
Türkiye deki eğitim REFORMLARI
2. abdülhamid eğitim reformları
Eğitim Reformu Girişimi
Eğitimde YENİLİKÇİ Yaklaşımlar
Türkiye de eğitim hakkı
Erg Nedir
ERG başvuru

Milli Eğitim Yasası ve Kilit Reform Alanları

Tayland’ın 1999 Ulusal Eğitim Yasası (NEA), eğitim sisteminin kalitesini iyileştirmek için kapsamlı değişiklikler getirdi. Eğitim yönetiminin son derece merkezileştirilmiş yapısından uzaklaşan NEA, eğitim finansmanı ve yönetiminin ESA’lara, LAO’lara ve okullara ademi merkeziyetçi olması ve hükümetin idari sorumlulukları devretme konusundaki daha geniş çabalarını yansıtması çağrısında bulundu. Toplumun tüm kesimlerini eğitime katılmaya ve tüm öğrenenlerin kendi hızlarında ve potansiyellerinin en iyisine göre kendilerini geliştirmeleri için çağrıda bulunarak, eğitim sistemi için yol gösterici ilkeler olarak ezberci öğrenme yerine eşitlik ve öğrenci merkezli kurmuştur. 

Mevzuat ayrıca müfredatı, öğrenci değerlendirmesini, öğretmenlerin ve okul liderlerinin rolünü ve daha az bir ölçüde eğitimde bilgi ve iletişim teknolojisinin (BİT) kullanımını dönüştürmek için politikalar getirdi. Bu OECD-UNESCO incelemesinin bir parçası olarak incelenen bu alanlar, eğitim reformunun ve Tayland’ın daha geniş büyüme çabalarının desteklenmesinin anahtarıdır.

Müfredat ve öğrenci değerlendirmesi, 21. yüzyılda başarı için gerekli olan yetkinlikleri aşılamak ve ölçmek için kullanılabilir. Öğretmenler, öğrenci sonuçlarını iyileştirmede okulla ilgili en önemli faktördür. Son olarak, ICT’yi kullanma yeteneği, üretken bir bilgi ekonomisinin gelişimi için esastır.

NEA, OBEC’i ulusal düzeyde yeni bir temel eğitim müfredatı geliştirmekle görevlendirdi ve okulların, topluluklarının ve “Tay bilgeliğinin” ihtiyaçlarını karşılamak için kendi müfredat içeriklerini geliştirmekten sorumlu olmasını şart koştu.

Devlet ve özel okulları denetlemek için Ulusal Eğitim Standartları ve Kalite Değerlendirme Ofisi’ni (ONESQA) oluşturarak bir kalite güvence çerçevesi oluşturdu ve daha sonra ulusal bir öğrenci değerlendirme organı olan Ulusal Eğitim Test Hizmeti Enstitüsü’nün kurulması için zemin hazırladı.

Öğretmenlik mesleğini geliştirmek ve eğitim personelini geliştirmek için, öğretmenler ve okul liderleri için standartlar oluşturmaktan sorumlu bağımsız bir organizasyonun oluşturulması, TCT haline gelmesi, bir lisans sisteminin getirilmesi ve yeni mevzuatın sağlanması da dahil olmak üzere bir dizi reform başlattı. eğitimcilerin maaşları yeterliydi.

Son olarak, teknolojik bilgi ve becerileri örgün, yaygın ve yaygın eğitim sistemlerinde işlenecek bir konu olarak sıraladı ve okullarda farklı türde öğretme ve öğrenme ortamlarının kullanımını teşvik etti. Bu reformların uygulanmasına ilişkin politika konuları ve ayrıca 1999’dan bu yana getirilen ek değişiklikler bu raporu ayrıntılı olarak açıklanmaktadır.

Okula Erişim

1997 anayasası ve daha sonraki yasal belgeler, ilk ve orta öğretimi zorunlu hale getirdi. 1999’da NEA, öğrencilerin bilgi ve becerilerini geliştirmek için zorunlu eğitimi altı yıldan dokuz yıla çıkardı ve 2003 Zorunlu Eğitim Yasası, 7 ila 15 yaş arasındaki tüm çocukların bir okula gitmesini şart koşuyordu.

2002’deki NEA değişikliğinin ardından, Tayland’da yaşayan Taylandlı olmayan çocuklar da dahil olmak üzere 12 yıllık ilk ve orta öğretim ücretsiz hale getirildi. Bununla birlikte, yukarıda belirtilen eşitlik sorunlarına ek olarak, araştırmalar, hükümetin göçmen ebeveynler arasında eğitimi nasıl desteklediği ve okulu bırakan öğrencileri nasıl takip ettiği konusunda boşluklar olduğunu ortaya koymaktadır.

Ücretsiz okullaşma 2004 yılında 14 yıla (2 yıl okul öncesi eğitim dahil) ve 2009 yılında 15 yıla çıkarılmış ve okul öncesi eğitime 1 yıl daha eklenmiştir. Üç yıllık ücretsiz okul öncesi eğitimin sağlanması, tüm çocukların öğrenmeye güçlü bir başlangıç ​​yapmasını sağlamaya yönelik önemli bir bağlılığı temsil etmektedir.

Yaygın eğitime erişim, NEA’nın öngördüğü ilkeler doğrultusunda 2008 Yaygın ve Yaygın Eğitimin Teşviki Yasasında düzenlenmiştir: herkes için yaşam boyu eğitim, toplumun tüm kesimlerinin katılımı ve öğrenme sürecinin sürekli gelişimi . Bugün, genel katılım oranları yüksektir, ancak dezavantajlı geçmişlere sahip daha az öğrencinin okula devam etmesi nedeniyle erişimde eşitlik bir sorun olmaya devam etmektedir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör