ETNİK KÖKEN – Asya Ülkeleri Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

ALT GRUP ÖZELLİKLERİ: ETNİK KÖKEN, DİNİ İLİŞKİ, SOSYAL SINIF ÜYELİĞİ

Tüm ASEAN toplumlarının etnik, dini ve sosyal sınıf çeşitliliği, bölgedeki eğitimin doğasını belirlemede en önemli faktörlerden biri olmuştur. Bu üç alt grup türü çoğu zaman birbiriyle ilişkili olsa da, analiz açısından her birini ayrı ayrı ele almak daha uygundur.

Etnik köken

Güneydoğu Asya’da bulunan etnik çeşitlilik modellerinin başlıca iki nedeni, nüfus izolasyonu ve göç olmuştur. Nüfus izolasyonu ile, denizler veya yüksek dağlar gibi fiziksel engellerin halklar arasındaki kolay etkileşimi engellediğini, böylece kabile gruplarının kendi kültürlerini kendi dillerini, sanatsal çabalarını, yönetim tarzlarını, saygı nesnelerini, mesleki tarzlarını ve benzerlerini geliştirmesini de kastediyoruz. 

Göç kalıpları ile, çok sayıda bir etnik grubun, halihazırda diğer etnik suşlar tarafından işgal edilmiş bir bölgeye hareketini kastediyoruz. Bazen bu hareket, İngiliz sömürge hükümetinin Malay Yarımadası’ndaki plantasyonlarda çalışmak üzere Çin ve Hindistan’dan işçi getirmesi gibi resmi tasarım gereğidir, böylece bugün hem Malezya hem de Singapur vatandaşlarının büyük bir kısmı Çin ve Hint mirasına da sahiptir. 

Diğer durumlarda, göç, göçmenlerin bireysel inisiyatifindedir; küçük sayılarda bir bölgeye taşınabilir, ardından ilk göçmenler tarafından takip etmeleri için menşe ülkedeki arkadaş ve akrabalar teşvik edildiğinden artabilir. Kişisel inisiyatifle bu tür göç, Tayland, Endonezya ve Filipinler’deki Çinli sakinlerin yanı sıra Endonezya ve Malezya’daki küçük Arap soylarını da hesaba da katıyor.

En büyük etnik çeşitlilik, coğrafyanın dağlık ada karakterinin ve ulusun yayıldığı geniş toprakların bir sonucu olarak Endonezya’da da bulunur. Adalar boyunca, her biri kendi farklı dilini veya lehçesini konuşan ve genellikle diğer adalarda yaşayan Endonezyalılarınkiyle çarpıcı bir tezat oluşturan sosyal kalıplar sergileyen 300’den fazla farklı yerli etnik soy tespit edilmiştir. Bu gruplardan bazıları, sayıları belki 60 milyon veya daha fazla olan Cavalılar ve sayıları 20 ila 30 milyon arasında olan Sundalılar (Batı Java’daki) gibi çok büyüktür. Diğer gruplar küçüktür, binlerce sayılır.

Eğitimde AYRIMCILIK nedir
Ayrımcılık nedir
Eğitimde AYRIMCILIK örnekleri
Ayrımcı eğitim
Okullarda ayrımcılık
Eğitim İlkeleri
Kapsayıcı eğitim Nedir
Eğitimde AYRIMCILIK Makale

Filipinler’de, yaklaşık 90 lehçe konuşan 40’tan fazla farklı etnik grup bulunur. En büyük iki dil grubu olan Tagalog ve Cebuano konuşanların her biri yaklaşık dokuz milyon üyeyi veya Filipin nüfusunun neredeyse yarısını da içerir.

Yukarıda belirtildiği gibi, Malezya ve Singapur’un nüfusu, İngiliz sömürgeci emek-ithalat politikalarından kaynaklanan etnik bir model sergilemektedir. Malezya’da, vatandaşların yüzde 55’i ya Malay soyundan ya da Kuzey Borneo’nun kabile gruplarından. Diğer yüzde 34’ü Çin kökenli ve yüzde 11’i Hintlidir. Singapur, aynı üç genel etnik türden oluşsa da, ağırlıklı olarak Çinlidir.

Yani, vatandaşların yüzde 76’sı Çinli, yüzde 15’i Malay, yüzde 7’si Hintli ve kalan yüzde 2’si diğer etnik soylardan da oluşuyor.

Tayland’ın etnik karışımı ağırlıklı olarak nüfusun yüzde 80’ini oluşturan Tay ve Tay-Lao alt gruplarından oluşuyor. En önemli azınlık grubu, halkın yaklaşık yüzde 10’unu temsil eden Çinli veya Çinli Tay karışımıdır. Nüfusun geri kalan yüzde 10’u çoğunlukla Taylandlı Malay karışımı, Vietnamlılar, Kamboçyalılar, Hintliler ve Pakistanlılardan da oluşuyor.

Bu ASEAN etnik örüntülerinin eğitsel sonuçlarını ele almadan önce, okullar üzerindeki etnik ve dini etkilerin çok ortak noktası olduğundan, beş ulusun dini yapısını da kısaca gözden geçireceğiz.

Dini Bağlantı

Dini mensubiyet profili, bir ASEAN ülkesinden diğerine önemli ölçüde farklıdır. Filipinler öncelikle Hristiyan, Tayland çoğunlukla Budist, Endonezya çoğunlukla Müslüman ve Malezya ve Singapur birkaç inancın daha eşit bir karışımı. Ancak ağırlıklı olarak tek bir dine mensup olan ülkelerde bile azınlık dini grupları vardır. Ayrıca, egemen dinler içinde, çeşitliliğin bir ölçüsünü temsil eden hizipler de vardır.

Örneğin, Endonezyalılar yüzde 88 Müslüman olarak tanımlanıyor. Kuzey Sumatra’nın Aceh bölgesi ve Batı Cava’nın Sundan bölgesi gibi ulusun belirli kesimlerinde bu, geleneksel İslami doktrine derinden bağlı bir bağlılıktır. Ancak Orta ve Doğu Java’da, genellikle daha önceki mistik abangan felsefesinin üzerine serilmiş bir kaplamadır. Endonezya’daki Müslümanların büyük oranının yanı sıra, diğer mezheplerle birlikte (yüzde 2) Hristiyanlar (yüzde 7), Hindular (yüzde 2) ve Budist-Konfüçyüsçüler (yüzde 2) de vardır.

Endonezya hükümeti, resmi bir devlet dininin kabul edilmesini içermeyen bir din özgürlüğü politikası yürütüyor. Bununla birlikte, nüfusun sadece yarısı Müslüman olmasına rağmen, Malezya’da devlet dini İslam’dır. Nüfusun geri kalanı Budistler (yüzde 25,5), Hindular (yüzde 7,4), Hıristiyanlar (yüzde 5,3) ve diğerleri (yüzde 11,7) arasında bölünmüştür.

Filipinler’de, insanların yaklaşık yüzde 85’i Roma Katolikleri, Amerika Birleşik Devletleri 1898’de İspanya’dan adaları almadan önce yaklaşık 350 yıl boyunca İspanyol sömürge kontrolünün bir kalıntısı. Diğer yüzde 8’i Protestan Hıristiyanlar ve yaklaşık yüzde 4’ü Müslümandır.

Tayland’ın nüfusu ezici bir çoğunlukla Budist’tir (yüzde 94), geri kalanı ise Taoistler, Müslümanlar, Hıristiyanlar ve Hindulardan oluşmaktadır. Singapur’daki başlıca dini gruplar Budistler, Taoistler, Müslümanlar, Hıristiyanlar ve Hindulardır.

Eğitimde Etnik ve Dini Etkiler

Bir toplumda farklı etnik veya dini gelenekler bir araya geldiğinde, sonraki yıllarda geleneklerin unsurlarında üç şeyden biri meydana gelir. Ya bir alt kültür diğerini rekabette ortadan kaldıracak, böylece orijinal geleneklerden sadece biri kalacak, ya da iki geleneğin unsurları yeni bir senkretik kültür oluşturmak için birleşecek ya da iki gelenek, geçmişte olanı oluşturmak ve daha iyi bir sonuç almak için paralel olarak var olmaya da devam edecektir.

Çoğu zaman bu üçüncü biçim, iki kültürün bozulmadan ve paralel olarak ilerlemesi, aslında sonunda ilk iki biçimden birine dönüşen geçici bir durumdur, birinin ortadan kaldırılması veya ikisinin bir uzlaşma kültürünü temsil eden bir amalgama entegrasyonudur.