Etnik Köken – Doktora – Ödevcim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Niyet Mektubu Yaptırma

Denetim

Denetçilerin atanmasına yönelik resmi ve gayri resmi yaklaşımlar için hem Fransa hem de Japonya, yoruma değer olan denetim yaklaşımları geliştirdiler. Fransa’da (ve benzer şekilde Polonya’da) süpervizörler, doktora ödülünü takiben yaklaşık beş yıllık araştırma çalışmasının ardından verilen bir diploma olan, denetlemek için “habilitasyon” almalıdır.

İlginç bir şekilde, Fransa’da en azından üç meslektaştan oluşan bir panele ve bir kurula sunum içeren habilitasyon, süpervizyonun pedagojik konularından çok araştırma projeleriyle ilgilidir. Japonya’da denetim, örneklemimizdeki diğer ülkelere göre çok daha fazla düzenlenmiş görünmektedir (olası Çin hariç).

Araştırma öğrencilerini denetlemek isteyen akademisyenler, MEXT tarafından resmi olarak onaylanmalı (Japonya hakkındaki bölüme bakınız) ve Maru-Go profesörü unvanını almalıdır. Tamamlanması yaklaşık bir yıl süren süreç, akademisyene doktora adaylarını denetlemesi için bakanlık tarafından özel bir onay damgası veriyor.

Bu yüksek düzeyde düzenlenmiş yapı yelpazesinin diğer ucunda, Almanya’daki vaka sadece denetlemede özgür değil, aynı zamanda tüm süreci tek başına yönetmekte özgür olan akademik personel ile çok daha rahat görünüyor.

Birleşik Krallık ve geri kalan ülkelerin çoğunluğu, araştırma alanındaki yetkinliğin ve önceki deneyimin, denetçilerin atanmasında anahtar kriterler olduğu orta bir zemini işgal ediyor gibi görünmektedir. Kriterlerin karşılanmasının yanı sıra artan bir şekilde eğitim savunulmaktadır ve yine, yetersiz denetime dair çok az doğrudan kanıt olmasına rağmen denetimin kalitesinin artırılmasına vurgu yapılmaktadır.

Birleşik Krallık’ta, süpervizörlerin eğitimi, gözden geçirilmiş Uygulama Kurallarının (QAA 2004) temel bir özelliği haline geldi ve benzer şekilde, ilgili hükümet departmanının her üniversitenin sınavı ‘imzalamasını’ gerektirdiği Avustralya’daki doktora sahnesinin kabul edilen bir parçasıdır.

Süpervizörlerin iş yükü

Süpervizörlerin iş yükü, birçok ülkeyi ilgilendiren ve dolaylı olarak öğrenci deneyiminin kalitesiyle bağlantılı olan bir konudur. Öğrenci sayıları ve iş yükü ile ilgili bir düzenlemenin Fransa gibi örnekleri vardır; burada denetçilerin aynı anda ikiden fazla öğrencisi olmamalıdır, ancak gerçekte, özellikle sosyal bilimler ve beşeri bilimlerde sayıların çok daha yüksek olduğu görülmektedir.

Görünüşe göre düzenlemenin uygulandığı yerlerde, belirli ‘izin verilebilir’ sayılardan ziyade genellikle uygun yükler açısından ve genel iş yükleri bağlamında daha fazla olur.

Bu bölümde, Fransa’daki ‘habilitasyon’ örneğini not ettik ve bunun, süpervizyonun pedagojik meselelerinden çok araştırma projeleriyle ilgilendiğini öne sürdük. Ayrıca süpervizörlerin eğitiminin artık birçok ülkenin bir özelliği olduğunu da not ettik.

Bunun ışığında, süpervizörlerin tam olarak ne için eğitildiklerini düşünmek bizim için önemli görünüyor ve bu, öğrencinin istediği doktora ödülünün doğası hakkındaki sorulara tam bir döngü getiriyor. Bu kitabın başka bir yerinde vurguladığımız gibi, görüşümüz, öğrencinin nasıl araştırma yapılacağını öğrenme eylemleriyle meşgul olduğu, öğrencinin karşıladığını göstermesi gereken kriterlere sahip bir akademik ödül için çalıştığı yönündedir.

Bu nedenle denetim, temelde bir pedagoji eylemidir – araştırma değil. Bu nedenle, araştırma derecesi denetiminin, öğrencinin ödül kriterlerini karşılamaya yönelik kanıt sağlama girişimlerinde öğrenciyle en etkili şekilde nasıl ilişki kurabileceği ile ilgili olması gerektiği sonucu çıkar.

Bir anlamda, öğretim sanatı ve biliminin, akademik kadronun dahil olduğu diğer üniversite öğretim türlerinden araştırma derecesi bağlamına kolayca aktarılması gerektiği görünebilir.

Bununla birlikte, araştırma derecesi denetimini farklı kılan şey, öğrencinin denetçininkine eşit bir tür ustalık kazanacağı ve bilginin özellikleri açısından öğrencinin denetçininkini aşacağı beklentisidir.

“Müfredat”, bilgiyi sadece aktarmakla kalmayıp genişletmekle ilgilidir. Öğretmen / öğrenci (veya usta / acemi) ilişkisinin esasları, diğer tüm öğrenme seviyelerinde olanlardan farklıdır ve bu nedenle pedagoji yenidir.

etnik köken nedir
Etnik anlamı
Türklerin etnik Kökeni nedir
Türk etnik köken
Dünyadaki etnik gruplar
Etnik yapı Ne Demek
türkiye’deki etnik gruplar
İrk ve etnik köken Nedir

Öğrenci nüfusunun değişen doğası

Göstergeler, örneklemimizdeki ülkelerin çoğunda son 20 yılda doktora öğrenci pazarının önemli ölçüde değiştiğidir. Örneğin, çoğu ülkede cinsiyet dengesi değişti ve kadınlar lehine olumlu bir şekilde yansıdı. ABD’de 2004’te verilen doktora derecelerinin yüzde 45’inden fazlası kadın adaylara verildi; Bununla birlikte, akademik kadro söz konusu olduğunda, cinsiyet birçok ülkede bir soruna kadar varlığını sürdürmektedir. Örneğin, Hollanda’da tam zamanlı profesörlüklerin sadece yüzde 8’inin kadınlardan oluştuğu kaydedildi (doktora düzeyinde çok daha uygun bir erkek / kadın oranına rağmen).

Etnik Köken

Birleşik Krallık’ta, lisans düzeyinde erişim ve eşit fırsatlara önemli tartışmalar ayrılmıştır, ancak bu konular hakkında doktora düzeyinde herhangi bir şey söylenecek kadar azdır. Bunun tam tersine, örneğin Avustralya’da, yerli halkın doktora çalışmasında önemli ölçüde yetersiz temsil edildiği ve dengesizliği gidermek için adımlar atıldığı konusunda ciddi bir endişe var.

Hollanda’da Mozaiek Programında ortaya çıkan özel politika, azınlıkları doktora çalışmasına çekmeyi amaçlamaktadır. Birleşik Krallık’ta bu tür konularla ilgili veriler kurumsal düzeyde bulunma eğilimindedir ve bu nedenle öğrenci sayılarının lisans öğrencilerinin baskın olduğu çoğu kurumda, doktora rakamlarının genel rakamlara yapabileceği katkı önemsizdir.

Etnik dengesizlikle ilgili belki de en ilginç tartışma, apartheid sonrası dönemde önemli bir değişikliğin yaşandığı Güney Afrika örneğidir. 1993’te, ırksal olarak ayrılmış bir üniversite sisteminde doktora kayıtlarının yalnızca yüzde 7’si ‘Afrikalı’ydı (Asya veya Avrupalıların aksine siyah Afrikalıları tanımlamak için kullanılan terim). Afrika nüfusu o zamanki toplam nüfusun yüzde 80’ini temsil etse de, 2003 yılına kadar bu oran yüzde 30’a yükselmişti.

Öğrencilerin durumu

Öğrencinin statüsü hiçbir yerde, bir doktora adayının öğrenci veya personel üyesi olabileceği, bursla veya çeşitli başka kaynaklardan (kendi kendine finansman dahil) finanse edilebileceği Birleşik Krallık’dakinden daha fazla karışık değildir. maaşlı. Kanada, ABD ve Avustralya benzer çeşitli yapılara sahiptir. Statüdeki bu farklılıklar, doktora adayı için önemli ölçüde farklı haklar doğurur. Muhtemelen, ‘erken aşama araştırmacısı’ terminolojisini benimseyen AB, ‘erken aşama araştırmacısı’ olmanın ilk aşamalarının genellikle bir araştırma öğrencisi olmayı içerdiğini fark edemeyerek, atama yoluyla tanıma daha fazla kafa karışıklığı ekledi.