Katedral Okulu – Almanya’da Okullar ve Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Katedral Okulu

Katedral okuluna hizmet eden rektörlerin birkaç ismi hayatta kalsa da, 1450 ile 1506 yılları arasında tespit edilebilen üç rektörün sayısı oldukça etkileyiciydi. Bunlar arasında Viyana’da eğitim görmüş iki adam, Erhardus Pünchhofer (Purchofer) ve Ulricus Kaegerl ile göreve geldiğinde oldukça önemli bir adam olan baş hümanist Conrad Celtis vardı. Gerçekten de, pozisyonu kabul etmesi birçok kişiyi şaşırttı ve pahasına önemli bir mizaha ilham verdi.

Conrad’ın Regensburg’da bir öğretmenlik pozisyonunu kabul etmesine verilen tepkinin gösterdiği gibi, hırslı genç erkekler öğretmenliği nadiren kendi içinde bir amaç olarak gördüler. Kendilerini sınıfta bulanlar genellikle başka fırsatlar arıyorlardı. Sonuç olarak, öğretmenlerin çoğu, daha yüksek veya en azından daha kazançlı şeylere geçmeden önce belirli bir okulda yalnızca kısa bir süre geçirmiş görünüyor.

O zaman, şimdi olduğu gibi, öğretmenlere özellikle iyi ödeme yapılmadı. 1452’de St. Emmeram’daki rektör skolaryum, muhtemelen üniversite eğitimli Hermann Pötzlinger, otuz dört florin maaş aldı. Bu miktar, birçok ülke papazının aldığı yaklaşık yirmi florinden önemli ölçüde fazlaydı, ancak manastırın demircilerine ve St. Rupert bölge kilisesinin rektörüne ödenenden yaklaşık yüzde yirmi daha azdı.

Aynı zamanda Nürnberg şehrinden bilinen öğretmen maaşlarıyla da karşılaştırılabilir. 1485’te Nürnberg’deki dört Latin okulunun öğretmenleri 5.5 ile 28.5 florin arasında kazanıyordu. Öte yandan, Regensburg’daki şehir doktoru yılda 75 florin kazanıyordu. Ayrıca, yararlanan din adamlarının çoğunun kazancının çok gerisinde kaldı.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, çoğu öğretmen, öğretim gelirlerini desteklemek için fırsatlar aradı. En yaygın olarak, öğretmenler bunu geçit törenlerine, gece nöbetlerine, yıldönümü ayinlerine, cenazelere ve oldukça kazançlı olabilecek diğer dini törenlere katılarak başardılar.

Nürnberg’deki St. Sebaldus kilisesinin rektörü, yıllık gelirinin yaklaşık üçte birini bu şekilde kazandı. Regensburg’da, Lieb Baumbergerin “den Schulmaistern 30 d., daz si die Sch%laer mit der leich lazzen gen. ” Alte Kapelle’deki bir kanon olan Wernher der Rüdnär, Corpus Christi Oktavı ve Meryem’in doğumunun kutlanması için kanonlar, koraller, Schulmeister ve schüler arasında bölünecek toplam 170 şilin sağladı.

Bu tür kutsal yan işlere ek olarak, öğretmenler gelirlerini yazı işleri yoluyla da tamamlayabilirlerdi. Gerçekten de, yazıcılar ve öğretmenler arasındaki çizgi genellikle akıcıydı. Aynı anda her iki kapasitede de çalışan ve iki meslek arasında özgürce hareket eden bireyler görmek yaygındı.

1461’de Viyana’da sanat alanında lisans eğitimini tamamlayan üniversite eğitimli Leonardus Heff, yaşamını her iki kapasitede de kazanmış görünüyor. Regensburg tarihi ile ilgili sayısız eseri kopyaladı, Andreas von Regensburg’un eserlerinin bölümlerini Almancaya çevirdi, şehre katip olarak hizmet etti ve aynı zamanda bir Stuhlschreiber olarak çalıştı.

Katedral nedir
Notre Dame Katedrali
En büyük katedral
Katedral tıp
Piskopos nedir
Katedral tıpta ne demek
Katedral nedir Tıp
türkiye’de katedral var mı

Halk için yazı hizmetleri gerçekleştirmenin yanı sıra, bu tür Stuhlschreiber genellikle yerel dilde temel okuma ve yazma eğitimi verdi.

Daha önce de gördüğümüz gibi, kanyonda hizmet etmek, hem skolastikusun hem de rektör skolaryumun sorumlulukları arasında sıklıkla yer almaktaydı. Örneğin Leonard Panholz, Regensburg’daki Fransisken okulunda bir öğretmen iken, aforozla ilgili bir bölüm de dahil olmak üzere BayStB Münih clm 26611’in büyük bir bölümünü kopyaladı.

Benzer şekilde, Hermann Pötzlinger ayrıca BayStB clm 14810’u kopyaladığı St. Emmeram için bir katip olarak görev yaptı. 1228’de, belli bir yargıç Eberhard, scolastikus veteris capelle ve notarius episcopi Ratisp olarak görev yaptı.” 1363’te, “Regensburg okullarında üç yıl hüküm süren” Marquardus Treberger, papalık noteri olarak iş aradı.

Bir asır sonra 1476’da bir “schreiber von Regensburg” Amberg’de bir okul açtı. Sıklıkla, şehir katiplerinin de çıraklarla aynı şekilde onlara yardım eden öğrencileri (gesellen/schreiber) vardı. Bununla birlikte, nihayetinde, çoğu, genellikle daha kazançlı ve güvenli olan dini faydalar aramış gibi görünüyor.

Bahsedilen noter pozisyonuna ek olarak, Marquardus Treberger, Passau piskoposluğunda, ruhların tedavisi ile yirmi beş pound ve onsekiz olmadan değerinde bir beklenti aldı. 1395’te Erhardus Pünchover “schulmaister zum tum”, şehirden satın aldığı ömür boyu rant için iki pound aldı.

Yedi yıl sonra, Rorbach rektörlüğü için başarısız bir teklifte bulundu (bu sırada artık okul müdürü olarak atanmadı). 1424’teki ölümünde, sadece katedraldeki bir sunaktan elde edilen geliri güvence altına almayı başarmıştı.

Üç çeyrek yüzyıl sonra, Conrad Celtis’in Regensburg’daki katedral okulunda öğretmenlik pozisyonunu kabul etmesini karşılayan neşe ve şok karışımının kanıtladığı gibi, çok az şey değişmişti. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Celtis iki yıldan kısa bir süre sonra Regensburg’dan ayrıldı.

Önceki tartışmadan, birkaç önemli model ortaya çıkıyor. İlk olarak, on üçüncü yüzyıla gelindiğinde, en azından katedral ve kolej okullarında, scolasticus’un görevi ile işlevi arasında bir kopukluk gelişti.

Bu da eğitim hiyerarşisi içinde ikinci bir okul personeli kademesinin gelişmesine yol açtı. Nihayetinde, bu seviyedeki erkekler, öğretimden ve okulun günlük işleyişinden sorumlu kişilerdi. İkincisi, okullarla bağlantılı olanlar, okul müdürleri arasında ağırlıklı olarak sanat çalışmalarıyla birlikte, giderek daha fazla üniversite eğitimi aldılar.

Üçüncüsü, öğretmenlerin maaşları ve onlara tanınan prestij, hırslı erkekleri nadiren tatmin ederdi. Böylece, ortaçağ okul müdürleri, yapabildikleri ölçüde, hem dini hem de yazıcılık işlevlerini yerine getirerek ve ideal olarak meslekten terfi yoluyla gelirlerini artırmaya çalıştılar.

Öğrenciler ve Öğrenci Hayatı

Okul çocuklarının aynı anda hem her yerde hem de görünmez olması, ortaçağ eğitiminin özelliklerinden biridir. Bir grup olarak çok sayıda vasiyetname, tüzük ve yönetmelikte yer alırlar, ancak bireyler olarak nadiren tanımlanırlar. Sonuç olarak, bireysel eğitim deneyimine ilişkin anlayışımız genellikle dolaylı kanıtlara ve sıra dışı yaşamlardan gelen nadir biyografik ayrıntılara bağlıdır.