Kenya Kıyılarında Batı Eğitimi – Kenya’da Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Kenya Kıyılarında Batı Eğitimi

Bu çalışmanın odağını oluşturan Kwale ilçesi, eğitim açısından halen ülkenin en az gelişmiş ilçelerinden biridir. 1984 yılında Kwale ilçesinde okula katılım oranı (%64), ulusal ortalamanın yaklaşık üçte ikisi (%96) ve hatta pastoral nüfusa sahip diğer birçok ilçeninkinin bile altındaydı; Kenya’daki eğitim yetkilileri ve başka yerlerdeki eğitim araştırmacıları tarafından örgün eğitime en dirençli olanlar olarak kabul ediliyor.

İlkokul öğrencilerinin 1982 İlköğretim Sertifikası sınavındaki performanslarının ilçe karşılaştırmalarında, Kwale Ulusal Sınav Konseyi’nin Başarı Sırasında otuz dokuz kırsal bölge arasında 31. sırada yer aldı. Bölgedeki öğrencilerin ortalama puanı (141), en övgüye değer kırsal bölge olan Marang’a’nın (168) yirmi beş puan altında ve Nakuru belediyesindeki en üst sıradaki öğrencilerin (181) kırk puan altındaydı.

Kwale bölgesindeki düşük okula katılım oranına, öğrencilerinin ulusal sınavlardaki düşük performansına ve kıyı halklarının eğitimsel olarak “geri” olarak resmi olarak tanımlanmasına rağmen, 1981’de yapılan bir ulusal anket, yetişkin okuryazarlığının nispeten yüksek olduğunu gösterdi.

Kwale sakinlerinin yarısından fazlası (%57) Kiswahili metnini anlayabiliyordu ve benzer bir oran (%57) basit bir paragraf yazabiliyordu. Örgün eğitime daha fazla erişimi olan diğer Kenyalıların çoğunun herhangi bir dilde okuma yazma bilmediği bulundu.

Beklenmedik bir şekilde yüksek yetişkin okuryazarlık oranı, bu ağırlıklı olarak kırsal bölgede mevcut olan resmi okullaşma veya diğer “modernleştirici” etkilerden değil, ilk olarak kıyıdaki Arap yerleşimlerinde geliştirilen çok sayıda Kuran okulunun varlığından kaynaklanıyor olabilir. ve daha sonra bu yüzyılın başlarında bölgenin Afrika halkları arasında yayıldı.

Batılı eğitime ilk maruz kalanlar Kenya kıyılarındaki Müslüman halklar oldu. Diğer Afrika kıyı toplumlarının (örneğin Batı Afrika’daki Yoruba ve Ibo) aksine, onlar eğitime ve toplumlarına yıkıcı etkileri olan ücretli ekonominin genişlemesine direndiler. Kenya’nın kıyılarında, başlangıçta Hıristiyanlığa dönüştürülen azatlı kölelere batı eğitimi verildi; bu, köle ticaretinin bastırılmasının getirdiği iyiliğin somut kanıtıydı.

Bu, Arap ticaret merkezlerinden oluşan Zanzibar federasyonunun dağıtılmasına ve ardından İngilizlerin Doğu Afrika’yı sömürgeleştirmesine İngilizlerin dahil olması için sunulan gerekçeydi. Avrupa misyoner faaliyeti ve yönetimi, kıyı ticareti ve plantasyon üretimi üzerinde gelişen asırlık bir Arap toplumunu modern Kenya’nın ekonomik ve eğitimsel durgun suyuna dönüştürdü.

Svahililer

Svahili terimi, çoğu Kiswahili’yi ana dili olarak konuşan ve İslam’ı uygulayan Arap, Asya veya Afrika kökenli kıyı halklarını tanımlar. Arap kökenli bireyler, İngiliz sömürge yetkilileri tarafından Afrikalı olmayanlar olarak sınıflandırıldı ve bir ölçüde kendi kendini yönetme hakkına sahipti. Daha da önemlisi, kulübe ve sandık vergilerinden muaf tutuldular ve çocuklarını misyoner veya devlet okullarına göndermeye zorlanmadılar.

“Arap” olarak sınıflandırılanların kökenleri, sekizinci ve dokuzuncu yüzyıllarda Umman ve İran’dan gelen ve Doğu Afrika kıyıları boyunca Mogadişu’dan Kilwa’ya kadar Arap yerleşimlerinin kurulmasıyla sonuçlanan göçlere dayanmaktadır. İlk göçmenlerin çoğu Sünni Müslümanlardı. Arap nüfusunun yabancı olarak tayin edilme riskini göze aldığı 1963’teki bağımsızlıktan bu yana, ayrı statülerini kaybettiler ve şimdi kendilerini Svahili olarak görüyorlar.

Sömürge toplumunda, Afro-Araplar, Arap tüccarların ve çiftçilerin eski köleleri de dahil olmak üzere, Arap kökenli Arap kökenli dönüştürülmüş Afrika halklarından oluşuyordu. Araplar şeker kamışı, pirinç ve pamuk ekimini Doğu Afrika’ya getirdiler ve bu temel ürünler Hint Okyanusu’ndaki Arap devletleriyle ticareti yapıldı.

Kölelik, bu yüzyılın başlarına kadar plantasyon üretimi için önemliydi ve özellikle Umman Sultanı Seyyid Said’in 1830’larda Zanzibar’ı yeni başkenti yapmasından ve adanın ekonomisini geliştirmek için Doğu Afrika içlerinden köleler almasından sonra büyük bir zenginlik kaynağıydı.

Kenya Hakkında bilgi
Kenya hangi dili konuşuyor
Kenya nasıl bir ülke
Kenya da yaşayan Türkler
Kenya insanları
Kenya iklimi
Kenya nüfusu 2020
Kenya Gece Hayatı

Afro-Araplar, soyları kölelik damgasından arınmışsa kendilerine waungwana ya da watumwa (köle doğumlu) diyorlardı. Her iki grup da Arap olarak sınıflandırılmayı arzuluyordu. Kwale bölgesindeki Afrika nüfusunun çoğunluğunu oluşturan güney Mijikenda Digo da dahil olmak üzere, sömürge döneminde Arap statüsü elde etmeyen dönüştürülmüş Afrikalılar topluca mahaji olarak bilinir. Çoğu, kurtuluştan sonra din değiştirmiş ve İslam öncesi kültürlerinin birçok özelliğini korumuştur.

Bantu dili konuşan bir halk olan Mijikenda, Araplar ve Afro-Araplar tarafından yerleştirilen kıyı şeridi ile iç kısımdaki tepeler ve savanlar arasındaki bölgeyi doldurdu. 17. yüzyılda bugünkü Somali’den Kenya kıyılarına göç ettiler ve dokuz farklı gruptan oluşuyorlar: Kauma, Giriama, Chonyi, Jibana, Kambe, Ribe, Rabai ve Duruma ile Digo.

Bizi en çok ilgilendiren Digo, Mijikenda’nın atalarının vatanı olan Singwaya’dan ilk göç edenlerdi. Digo, Mijikenda’nın babası Muyeye’nin yaşlı karısının oğullarından birinin adından türetilmiştir.

Mijikenda yaş grupları, Digo’nun Kwale ilçesindeki şimdiki evlerine, ritüel amaçlar ve koruma için bir kaya inşa ettikleri, bugün Kwale kasabasındaki ilçe merkezinin yakınında görülebilen göçüne tarihlenmektedir. İslam’a geçişleri, onları Araplar tarafından yönetilen ve kölelik tarafından sürdürülenlerin yerini alan Avrupa kıyı plantasyonlarının ücretli ekonomisine sürmeyi amaçlayan Afrikalıların sömürge vergileriyle hızlandırıldı.

Hıristiyanlık, Kölelik ve Arazi Yabancılaşması

Kilise Misyoner Cemiyeti’ni (CMS) temsil eden ilk Hıristiyan misyonerler, 1846’da Mijikenda arasında, Mombasa’nın kuzeybatısındaki Rabai’de çalışmaya başladı. On altı yıl sonra Birleşik Hür Metodistlerin himayesinde Ribe yakınlarında ikinci bir misyon istasyonu kuruldu. Her iki misyon da Mijikenda’yı Hıristiyanlığa dönüştürmekte pek başarılı olamadı.

Ancak kısa süre sonra İngiliz Donanması’nın köle ticaretini bastırmasında serbest bırakılan Afrikalıları eğitmede farklı ve daha umut verici bir rol buldular. 1870’lerde CMS, Afrikalıların evanjelik çalışma için eğitildiği Freretown’da (1875) ve daha sonra (1888) şehrin kendisinde bir tane daha özgürleştirilmiş köleler için bir misyon kurarak Doğu Afrika’daki faaliyetlerini genişletti.

Misyonerlik faaliyetinin, Mijikenda’nın dolaylı olarak bağlı olduğu kıyı plantasyon ekonomisinin yıkımı ile ilk ilişkisi, sömürge dönemi boyunca yerli nüfus için batı eğitiminin gelişimini durdurdu.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör