MODERN JAPON EĞİTİM TARİHİ – Japon Eğitim Sistemi – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

MODERN JAPON EĞİTİM TARİHİ

Japon tarihçiler, feodal Tokugawa rejiminin 250 yıllık dönemini sona erdiren 1868’de imparatorluk yönetiminin yeniden kurulması ile ülkelerindeki modernizmin başlangıcını her zaman belirlerler. Japon eğitim tarihçileri, aksine, eğitimde modern çağın başlangıcını, Gakusei’nin 1872’de çıkarılmasıyla, kelimenin tam anlamıyla “eğitim planı” ile tarihlendiriyorlar.

Gakusei, yeni kurulan Milli Eğitim Bakanlığı tarafından ulusal bir halk eğitimi sistemi olarak özel olarak tasarlandığından, daha uygun bir okuma onu Birinci Ulusal Eğitim Planı yapar. Adı ne olursa olsun, 1872’deki Gakusei, modern Japon eğitim tarihinin en önemli belgesini temsil ediyor.

Gakusei’nin ilanı, Japonya’nın geleceği için derin bir öneme sahip bir tartışmaya yol açtı: Modern bir ulusta eğitimin amaçları nelerdir? Japon halkının uzun tarihinde daha önce hiç bu konu ele alınmamıştı. Yirmi yıl içinde, Japonya’nın yirminci yüzyıla modern bir devlet olarak girmesi için uygun görülen 1890 Eğitim Emperyal Rescript’i şeklinde bir çözüm ortaya çıktı.

Bu süreçte, modernistler ve gelenekçiler arasında okulların çok ötesine uzanan sert bir tartışma ortaya çıktı. İmparatorluk Restorasyonu liderlerinin modern bir ülke için eğitimin amaçlarını belirlemek için cesurca mücadele ettiği Japon eğitim tarihindeki en belirleyici ve tartışmalı dönemlerden biri olarak 1870 ve 1880’leri işaret ediyor.

Bu tarihsel analiz, 1872 Gakusei’nin kaderini 1890 Eğitim Üzerine İmparatorluk Rescript’ine kadar izleyen modern Japon halk eğitiminin ilk yirmi yılına adanmıştır. Eğitimin her ülkedeki gelişimi halkının sosyal ve kültürel özelliklerini yansıttığı için, Birinci Ulusal Eğitim Planı en iyi sosyal ve kültürel ortamında anlaşılabilir.

Gakusei’nin ortaya çıktığı tarihsel çevrenin kısa bir açıklaması, Japonya’da modern eğitim döneminin açılışını düzenleyen birincil belgeye yeterli bir giriş işlevi görebilir.

Gakusei 1872’de formüle edildiğinde, hükümet liderlerine uluslararası boyutlarda bir kriz musallat oldu. Güçlü batılı uluslar, dünya çapında ticaret karakollarını genişletiyorlardı. Avrupa sömürge imparatorlukları, Japonya’nın egemen bir devlet olarak varlığını tehdit ederek Uzak Doğu’ya yayılmıştı.

Japonya eğitim sistemi
Japonya eğitim sisteminin Türk eğitim sistemi ile karşılaştırılması
Japonya eğitim sistemi pdf
Japon eğitim sistemi kitap
Japonya eğitim sistemi makale
Japonya Eğitim Sistemi tarihi
japonya’da eğitim sistemi vikipedi
Finlandiya ve Japonya eğitim sistemi

Tokugawa rejiminin 1600’lerin başından itibaren kendi kendine empoze ettiği izolasyon yılları boyunca, sanayi devrimi başlarken ülke tehlikeli bir şekilde Batı’nın gerisinde kalmıştı. Batı kapitalizminin ve uluslararası sömürgeciliğin yükselişi, yeni liderlerin algıladığı şekliyle Japonya için yaygın bir tehdit oluşturdu.

Siyasi düzeni ve ulusal egemenliği korumak için ülkelerini modern bir devlete dönüştürmek için gerekli her türlü yolu kullanmaya kararlıydılar. Batı modeli üzerine eğitim, bu amaca ulaşmak için bir araç olarak düşünüldü.

Feodalizm altındaki yüzlerce yıla rağmen, Japon halkı 1872’ye kadar dikkate değer bir edebi standart ve gelişmişlik seviyesine ulaşmıştı. Oldukça iyi tanımlanmış üç kültürel etki veya düşünce okulu bu sonuçları üretti.

İlki, Kangaku, Çin kültürü ve öğrenimine dayanıyordu. Kökeni, Çin’in güçlü ve bir şekilde ezici etkisinin Japonya’ya ulaştığı yedinci yüzyıla kadar uzanmaktadır. Bununla birlikte, bir düşünce okulu olarak Kangaku, 1600’lerin başından 1800’lerin sonlarına kadar Tokugawa döneminde zirveye ulaştı.

İkincisi, Wagaku, Çin kültürel etkilerinin ortaya çıkmasından önce var olan yerli Japon kültürel unsurlarını birleştirdi. Ve son etki, Yōgaku, Japonya üzerindeki etkisinin ilk aşamalarında batılı olan her şeye atıfta bulundu. Modern Japon eğitiminin tarihi, bu üç geniş kültürel etki arasındaki etkileşim etrafında döner.

Kültürel ve dolayısıyla eğitimsel üstünlük için yarışan üç düşünce okulunun her biri, onun benzersizliğini simgeleyen belirli bir özellik içeriyordu. Japon düşünce okulu Wagaku, imparatorun kurumuna ve Shintō’nun inançlarıyla ayrılmaz ilişkisiyle uzun emperyal geleneğe eşlik eden her şeye odaklanmıştı.

Çin düşünce okulu, özellikle Tokugawa döneminde, kişilerarası hiyerarşik ilişkiler ve sosyal uyumu destekleyen davranışlar için birincil endişe ile Konfüçyüs klasiklerine odaklandı. Batı düşünce okulu Yōgaku, 1800’lerin son yarısında yalnızca bilim ve teknolojiyi kastetmese de klasiklere odaklanıldı.

Sırasıyla Japonya ve Çin’den ilk ikisi, Wagaku ve Kangaku, simbiyotik bir ilişki içinde yüzyıllar boyunca bir arada yaşadılar. Doğunun iki kültürel modelinden önemli ölçüde sapan, matematiksel ve rasyonalist düşüncede temeli olan seküler batı biliminin de tanıtılmasıydı.

Ahlak eğitimine karşı fen eğitimine karşı savaşçılar tarafından en basit terimlerine indirgenen Doğu ve Batı arasındaki çatışma, Japon eğitiminin ve toplumunun erken modernleşme dönemini de işaret ediyor.

Hemen hemen her belge, her pozisyon, her politika en iyi, modern Japonya’da eğitimin başlangıç ​​amaçlarını belirlemede bu güçlü ideolojiler ve seçmenleri arasındaki büyük mücadeleye olan ilişkisinden anlaşılabilir.

1872’de Gakusei’nin çıkarılmasıyla, kültürel bir devrimin kıvılcımı ateşlendi. Hemen hemen bütünüyle batı eğitim ve düşünce kalıplarına göre tasarlanan Birinci Ulusal Eğitim Planı, açılış salvosunu da temsil etmektedir.

Muazzam büyüklükte bir mücadele söz konusuydu: ulusal egemenliği ve doğu kültürel geleneklerini korurken batı modelinde teknolojik ve bilimsel olarak nasıl modernize edilir? Yeni devlet okulu sisteminin kontrolü ve etkisi için çıkan savaşlara katılanların çoğu için Gakusei, tartışmanın da odak noktası haline geldi.

Batı bilimini hem Japon emperyal geleneklerine hem de Japon toplumunda egemen hale gelen feodal sosyal ilişkilerin Çin Konfüçyüsçü ilkelerine karşı koydu.

1870’lerin geri kalanı için, esas olarak Batı’dan gelen çeşitli etkilerin bir sonucu olarak, önemli eğitim gelişmeleri Gakusei’nin tekrar tekrar revizyonları yoluyla da uygulandı.

1880’lerin on yılı çok önemli revizyonlar getirdi; 1870’lerin batı etkilerine tepki olarak, eğitim reformunda ters bir gidişat çizildi. İmparatorluk danışmanları tarafından teşvik edilen eğitim politikasındaki tersi, geleneksel doğu kültürel kalıplarını algıladıkları gibi de yansıtıyordu.