Ulusal Kalkınma için Eğitim – Kenya’da Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Ulusal Kalkınma için Eğitim

Sömürge eğitim sisteminin yapısının bağımsız bir ülke için uygun görülmediği, Tom Mboya tarafından 1961’de yaptığı ve erkek ve kız çocuklarımızın zihinlerine gururu aşılamayı amaçlayan yeni bir eğitim sisteminin ana hatlarını verdiği bir konuşmada işaret edildi. 

Bağımsızlığın ilk yıllarında, sömürge sisteminin üç temel özelliğini değiştirmeye dikkat edilecektir: eğitim amaçlı ırkların ayrılması, özellikle Afrikalı çocuklara ilkokul sağlamak için misyoner toplumlara güven ve okuldaki “pratik” vurgu.

Kenyatta’nın partisi Kenya Afrika Ulusal Birliği, bağımsızlıktan önce bile, Cambridge Üniversitesi’nden Profesör V. L. Griffiths’ten okullaşmayı kırsal kalkınmayla daha alakalı hale getirmenin yolları hakkında bir rapor istedi. Griffiths, ülkenin eğitimli Afrikalılara olan acil ihtiyacına dikkat çekti ve durumu düzeltmek için teknik ve mesleki eğitimin genişletilmesini önerdi.

Yeni Kenya hükümetinin ilk eylemlerinden biri, eğitim reformu ihtiyacını incelemek için bir ulusal komisyon atamak oldu. Griffiths, Dr. Simeon Ominde başkanlığındaki bu komisyonda danışman olarak görev yaptı. 1964 raporu, ülkenin üst düzey ve teknik insan gücü gereksinimlerini karşılayabilmesini sağlamak için orta ve yüksek öğretimin genişletilmesini tavsiye etti.

Beecher raporunun uygulanmasından sekiz yıl sonra, birincil döngünün uzunluğu değişmeden kalacak, ancak İngilizce zorunlu eğitim ve sınav dili haline gelecekti. Yerel ve tarımsal eğitime yönelik misyoner vurgusu, istisnai durumlarda ortaokullara girmeye yol açan daha fazla akademik hazırlık lehine reddedildi.

Ominde, hükümetin ilköğretim için mali sorumluluk üstlenmesini ve misyoner toplulukların okulları yönetmesine değil sponsor olmasına izin vermesini tavsiye etti. Bu, ilkokul müfredatının standartlaştırılmasına, okul inşaatının ve öğretim koşullarının izlenmesine ve ayrıca öğretmen eğitiminde ve ücretlendirmede tekdüzeliğe izin verecektir.

Son olarak, ilk ve orta düzeyde eğitimin ırksal örgütlenmesi kaldırılacak ve Afrikalılara Avrupa, Asya ve Arap okulları açılacaktı. Ominde’nin tavsiyeleri hükümet tarafından benimsendi ve 1960’ların sonlarında aşamalı olarak uygulandı.

İlk ve orta düzeylerde eğitim politikasına rehberlik etmeye devam ediyorlar; 1964 raporunun tavsiyelerinden en önemli sapmalar, ilk devrenin 1976’da yedi yıla indirilmesi ve ardından 1984’te uzatılması ve meslekileştirilmesidir.

Okulu Sisteminde Eğitim

Ominde Komisyonu, tarımsal Orta ve Batı İlleri ile ülkenin diğer bölgeleri, özellikle kırsal nüfusa sahip olanlar arasındaki ilkokula katılımdaki büyük farklılıklara dikkat çekti. Raporunda, “Hükümetin ana çabasının, ilkokula katılım yüzdesinin ulusal ortalamanın ciddi şekilde gerisinde kaldığı alanlarda okullaşma düzeyini yükseltmeye yönelik olması gerektiği” tavsiye edildi.

Daha düşük okul ücretleri, daha fazla yatılı okul ve pastoralistlerin durumunda, eğitimin göçebe yaşama uygun olarak düzenlenmesini içeren öğretmenlerin daha yaratıcı bir şekilde kullanılması, iyileştirici önlemler olarak önerildi. Ominde raporundan alınan aşağıdaki Tablo 3, 1964 yılında çeşitli illerdeki okula katılım oranlarını karşılaştırmaktadır.

O zamanlar kırsal nüfus, ülkedeki eğitim açısından en dezavantajlı kesimler arasındaydı ve bugün de öyle olmaya devam ediyor; ilkokula kayıt oranının en düşük olduğu kuzey Kenya’nın ağırlıklı olarak Müslüman olan pastoral toplumlardır.

Önemli kırsal nüfusa sahip olmayan iller arasında, Sahil Eyaleti okula katılımda son sırada (%46), ulusal ortalamanın altında (%58) ve yoğun nüfuslu Orta (%94) ve Batı (%71) illerinin çok altında yer aldı. Bu yıl için kıyı bölgelerindeki okul çağındaki nüfusa ilişkin resmi bir tahmin bulunmamakla birlikte, okula katılımdaki büyük farklılıklar açıkça görülmektedir.

Sürdürülebilir KALKINMA için eğitim
SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA Milli Eğitim bakanlığı
Sürdürülebilir KALKINMA ve Eğitim konuları
UNESCO eğitim Raporu
Sürdürülebilir KALKINMA ve eğitim Dersi Soruları
Sürdürülebilir KALKINMA ve eğitim Vize Soruları
Sürdürülebilir kalkinma ve eğitim kitap
Sürdürülebilir eğitim nedir

Toplam nüfusun yaklaşık %20’sinin 7 ila 13 yaşları arasında olduğu varsayıldığında (1962 nüfus sayımından elde edilen ulusal bir tahmin), Arap yerleşimi Lamu’da okula katılım oranı %10’dan az iken Mombasa’da bu oran (55) %) bir önceki yıl için ulusal ortalamanın sadece biraz altındaydı. Kwale bölgesinde, okul çağındaki çocukların yaklaşık dörtte biri (%23) okuldaydı.

1974’e gelindiğinde, ilkokula katılım ulusal düzeyde yaklaşık %90’a yükseldi ve kıyı bölgelerinde çarpıcı kazanımlar meydana geldi. Yine de, Kwale gibi bölgeler çok geride kaldı. O yıl, ilçedeki çocukların %60’ının ilkokullara kayıtlı olduğu tahmin ediliyordu. On yıl sonra, Kwale ilkokul kayıtlarının ikiye katlanmasına rağmen (31.258’den 62.227’ye), okul çağındaki çocukların okuldaki oranı yaklaşık olarak aynıydı (%64).

Ancak bu kayıt verileri, Müslüman çocukların neredeyse evrensel olan Kuran eğitimine katılımlarını hesaba katmamaktadır. Kuran okulları, devlet eğitim yetkililerinin ve onlardan önce sömürge yetkililerinin ve misyonerlerin kıyı bölgelerinde okul katılımının artmasındaki yavaş ilerlemenin nedeni olarak gördüğü büyük bir paralel okul sisteminden oluşur.

Araplar için kurulan devlet okulları 1924’ten itibaren Arapça ve dini konularda eğitim sağlasa da, bunun sömürge döneminde Mombasa ve Malindi dışındaki okul kayıtları üzerinde fazla bir etkisi olmadı. Bağımsızlıktan bu yana, İslami çalışmalar için hüküm de dahil olmak üzere dini çalışmalar Kenya ilkokullarında zorunlu hale geldi ve 1984’te incelenebilir dersler haline getirildi.

Özet

Kıyı Kenya, batı kültürlerine daha uzun süre maruz kalmasına ve misyoner okullarının erken kurulmasına rağmen, bir yandan köle temelli plantasyon ekonomisini yok eden ve diğer yandan iç mekanı değiştiren süreçler tarafından ekonomik, politik ve eğitimsel olarak marjinalleştirildi. 

Müslüman nüfus, ya da daha doğrusu sömürge otoriteleri tarafından Arap olarak kabul edilenler, kıyının koruyucu statüsünden bir ölçüde özerklik elde ettiler. Bu, bağımsızlıkta siyasi özerklik elde etme umudunu besledi. Batılı eğitim ve ücretli emek, azat edilmiş köleler ve “Afrikalılar” için uygun faaliyetler olarak kabul edildi.

Kıyı Müslümanları kendilerini bu birliklerden uzaklaştırdılar ve sömürgeci ırk politikaları, ekonomik ve siyasi varlık nedeni ortadan kalktıktan çok sonra Arap plantokrasisinin toplumsal konumunu koruyarak onları bunu yapmaya teşvik etti.

Bunun kalıcı öneme sahip üç etkisi oldu: birincisi, yerli Mijikenda nüfusunun İslamileşmesini hızlandırdı; ikincisi, misyonerlerin ve hükümetin okula katılımı artırma çabalarını baltaladı ve son olarak kalkınma girişimlerini Avrupalılara, Asyalılara ve kıyıya yerleşmeye teşvik edilen diğer Afrikalılara bıraktı.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör