Yapısal İnceleme – Doktora Tezi – Tez Nasıl Yazılır?– Doktora – Ödevcim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Yapısal İnceleme

Genel olarak, alt başlıkların boyutu, vurgusu ve konumu en çok birinci dereceden başlıklar için (tek numaralandırılmış olanlar), ikinci dereceden alt başlıklar için daha az ve üçüncü dereceden alt başlıklar için daha az öne çıkmalıdır (mevcut olduklarında ). Elbette tüm başlıklar sıradan metinden daha dikkat çekici olmalıdır. Bu şekilde okuyuculara, her bölümün bölümün genel tartışma yapısında nerede durduğuna dair net bir görsel sinyal verilir.

Okuyucular için takip etmesi karmaşık ve sizin için yönetmesi zor olabilecek dört alt başlık sırasını düzenli olarak kullanmaktan kaçınmaya değer. Ayrıca, kelime işlem paketleri üzerindeki bazı düzenleyici programların rutin olarak yapacağı gibi, metnin sol kenar boşluğundan sık sık girintilenmesini denemek yerine, başlıkların fikir hiyerarşisini ifade etmesine izin vermek en iyisidir.

Sol kenar boşluğunda bir alt başlığın hemen ardından gelen her yeni paragrafa başlayın ve daha sonra paragraf başlarını öne çıkarmak için bir sekme kullanın. Kısa girintili metin bölümleri, önlerinde madde işaretleri veya kısa çizgiler bulunan nokta listeleri için kullanılır.

Ayrıca, bazen, uygun olduğu durumlarda, dördüncü dereceden alt başlıklardan kaçınmanıza da izin verebilirler. Bu kullanımda, okuyucuları alt başlık sisteminizin daha fazla ayrıntılandırılmasına zorlamadan, paragraf kümelerini geçici bir şekilde girintili pasajlar halinde esnek bir şekilde gruplayabilirsiniz. (Metin bölümlerini girintilemenin diğer tek nedeni 30 kelimeden uzun alıntılar olmalıdır. Metinde tek tırnak içinde daha küçük alıntılar kullanın, “bunun gibi”.)

Bileşen ana bölümlerine ek olarak, her bölümün başlangıçta nispeten kısa, başlıksız bir giriş metnine ve sonunda “Sonuçlar” etiketli kısa bir giriş metnine ihtiyaç duyacaktır. Bu küçük bitlerin her biri yalnızca 200 ila 1000 kelime arasında olmalıdır. Okuyucular, evrensel olarak her bölümün en başında yer alan metnin giriş materyali olmasını bekleyeceklerdir, bu nedenle onu “Giriş” olarak etiketlemenize gerek yoktur. (Bu gereksiz alt başlığı kullanmak, genel başlık ve bölüm planınızın kötü bir şekilde arızalanmaya başlamasının hızlı bir yolu olabilir: aşağıya bakın.)

Bununla birlikte, çıkış materyallerinizin onları işaretlemek için her zaman bir başlığa ihtiyacı olacaktır, tercihen ikinci dereceden seviyede, böylece okuyucular burada gerçekte alacaklarından daha uzun bir bölüm bulmayı beklemeyeceklerdir. Bu nedenle, bir bölüm için önerdiğim tam bölüm şeması vardır.

Bu model çok basit göründüğünden, yazarların bölümleri bölümleme konusunda her zaman zorluk yaşamaları şaşırtıcı görünebilir. Ancak aslında üç hata olağandır: bölümleri yetersiz organize etmek; onları aşırı organize etmek; ve farklı bölümlerin farklı şekillerde organize edilmesi.

• (i) Bir bölümü dağıtmanın en basit yolu, belki de başlıklar dahil, ancak yalnızca işe yaramayan sahte olanlar dahil, onu yeterince organize etmektir. Bu etki, yazarların genellikle diğerlerinden çok daha uzun veya daha kısa bölümler oluşturması ve daha sonra bu farklı metin parçalarına aynı başlık sırasını ataması, böylece okuyuculara yanlış işaret vermesi ve uygunsuz beklentiler yaratması nedeniyle ortaya çıkar. Giriş ve çıkış malzemeleri için birinci dereceden başlıkların kullanılması bu sonucu neredeyse garanti eder. Şu şekilde düzenlenmiş bir bölüm (diyelim ki bölüm 4) bulmak çok yaygındır.

Burada birkaç şey ters gitti. Giriş ve çıkış materyallerine ana bölümlermiş gibi başlık vermek, okuyucular arasında bunların önemli bir metin parçası olmadıklarına dair beklentiler yaratacaktır. Ortadaki iki ana bölüm gerçektir, ancak tamamen dengesizdir. Bölüm 4.3, bölüm 4.2’den sekiz kat daha uzundur (ayrıca bölüm 4.1’den 40 kat daha uzun ve bölüm 4.4’ten 24 kat daha uzundur).

Yapısalcı akım iktisat
Yapısalcılık temsilcileri
YAPISALCILIK kuramı
Yapısalcılık psikoloji
Yapısalcılık nedir
YAPISALCILIK
Yapısalcı kuram ve yöntem
Yapısalcılık Sosyoloji

Dolayısıyla okuyucular burada birinci dereceden bir başlık ile karşılaştığında ne bekleyecekleri konusunda hiçbir fikirleri yok. 300 kelime kadar kısa veya 12.000 kelime kadar uzun bir bölüm olabilir. Bu başlıklar tez içeriği sayfasında iyi işlenmiş gibi görünecek, ancak aslında bölümü etkili bir şekilde parçalamıyor veya düzenlemiyorlar. Neredeyse tüm metin (yüzde 85) aslında bölüm 4.3’tedir ve bu uzunlukta okuyucuların takip etmesi veya yazarın etkili bir şekilde organize etmesi imkansız olacaktır.

• (ii) Bir bölümü, çok fazla düzeydeki başlığa sahip olarak aşırı organize etmek de mümkündür; yazı tipi boyutu, görünümü ve konumu bakımından çok benzer hale getirmek; ve sonra onları fazla saymak. Örneğin, 10.000 kelimelik bir bölümü 12 bölüme ayırırsanız ve her bölümde üç veya dört ikinci dereceden alt başlıklar ve ayrıca üçüncü dereceden alt başlıklar varsa, okuyucular toplamda 40 başlıkla etkili bir şekilde karşılaşacaktır. her 250 kelimede bir veya sayfa başına iki. Başlıklar birbirine benziyorsa (benzer yazı tiplerini kullanarak ve sayfada aynı pozisyonları işgal ederse) kafa karışıklığı garanti edilir.

Bu şekilde fazla parçalanmış metin, genellikle okuyuculara rehberlik etmesi beklenen karmaşık bir numaralandırma sistemiyle birlikte gelir. Tüm modern kelime işleme paketlerinde, birçok farklı formatta, genellikle de farklı girinti seviyelerine sahip numaralandırılmış bir paragraf kümesini otomatik olarak oluşturmanıza olanak tanıyan “anahat” özellikleri bulunur.

Bu özellikler esas olarak kısa raporlarda kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Anahat oluşturma olanağı, çok hiyerarşik bir ders kitabını veya benzer bir kaynağı tararken geleneksel notlar almak için de yararlı olabilir. Bu imkânı daha önceki çalışmalarında bu amaçlar için kullandıktan sonra, pek çok doktora öğrencisi de büyük miktarlarda metin yazmak için onu benimsiyor. Ancak doktora gibi çok uzun bir metin üzerine uygulandığında, ana hat yaklaşımı çoğu kez ters etki yaratabilir ve aşırıya kaçmış gibi görünebilir.

Pek çok teknik veya daha matematiksel disiplinde, yaygın olarak benimsenen sayı dizisi şöyle görünebilir.

Her iki örnekte de sayı dizisi abartılmış ve çirkin ve takip edilmesi zor görünüyor. Dördüncü dereceden alt başlıklara genişletme, beş veya daha fazla sayı içerir (bazı durumlarda ortaya çıkan 5.1.2.1.3 gibi): bu adım, okuyuculara metninizin erişilebilirliğini çok az önemsediğiniz veya hiç umursamadığınız çok net bir sinyal gönderir.

Okuyucular, özellikle farklı seviyelerdeki başlıklar çok benzer göründüğünde (yukarıdaki örneklerimde olduğu gibi) aşırı karmaşık bir başlık hiyerarşisinde nerede olduklarını söylemekte zorlanacaklardır. Böyle bir şemayı benimsemek, fazlasıyla parçalanmış bir argümana uyum sağlayamaz. Bir yazar, metnini daha düşünceli bir şekilde düzenlemek için fikirlerini yeterince açıklığa kavuşturmadığında, gerçek düzen ve hiyerarşi de veremez.