Asya Ülkeleri – Japon Eğitim Sistemi – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Asya Ülkeleri

Komplocular, yabancıları öldürme niyetiyle bıçaklı bir şekilde elçiliğe girdiler. Karanlık koridorlarda göğüs göğüse çarpışan İngiliz diplomatlar, sonunda davetsiz misafirleri geri çekilmeye zorladı. Ancak Oliphant, birkaç saldırganın öldürüldüğü üzücü deneyimde iki ciddi yara aldı.

Kısa ama ölümcül karşılaşma Oliphant’ın hayatına mal oldu. Ertesi gün, tıbbi tedavi ve iyileşme için İngiltere’ye dönmek üzere Tokyo limanındaki bir İngiliz gemisine götürüldü. Oliphant, 1859’daki ilk deneyiminde olduğu gibi, 1862’de de Japonya’da yalnızca birkaç gün geçirdi.

Üç yıl sonra 1865’te, şimdi İskoçya’dan Avam Kamarası’nın bir üyesi olan Laurence Oliphant, ilk olarak Londra’daki Satsuma’dan Japon çocuklarla tanıştı. 1862’de Tokyo’daki talihsiz olayına rağmen, Japonlarla ilgili her şeye özel bir ilgi duydu ve hemen öğrencilerle arkadaş oldu.

Kısa süre sonra, çocuklara bir güvenilirlik duygusu ileten Oliphant’tan etkilendiler. İlişkileri giderek derinleşti. Oliphant, Britanya’nın sosyal seçkinlerinin bir parçasıydı ve Athenaeum Kulübü’nün bir üyesi olarak, Oliphant, Hristiyan beylerin rahat eski dünyevi atmosferinde, ülkesinin önde gelen figürleriyle sosyalleşti.

Mori Arinori, Athenaeum Kulübünde önemli bir zaman geçirdiği sırada Büyük Britanya’nın bakanı olarak yirmi yıldan kısa bir süre sonra Londra’ya döndüğü için bunun tarihsel bir önemi var. Bakan olarak üyeliği, Mori’ye, sonradan Japon düşüncesini etkileyen büyük sosyal eleştirmen Herbert Spencer’ın da dahil olduğu o dönemin İngiliz kuruluşuyla ilişki kurma fırsatı sağladı.

Asya ülkeleri
Avrupa ülkeleri
Afrika ülkeleri
Asya ülkeleri Haritası
Avrupa Kıtası ülkeleri
Kuzey Asya ülkeleri
Avrasya ülkeleri hangileridir
Asya ülkeleri bayrakları

Satsuma çocukları, Londra’da bir yıllık eğitimden sonra 1966 yazında dağıldılar. Hem Profesör Williamson hem de Oliphant, öğrencilere yaz etkinliklerini planlamaları konusunda tavsiyelerde bulundu. Diğerleri özel saha gezilerine çıkarken, altısı Japonya’ya döndü. Öğrencilerden ikisi, Samejima ve Yoshida, yeni arkadaşları Laurence Oliphant ile Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti.

“Yaşayan bir Konfüçyüs” ile tanışmak için Amerika’ya gideceğini söyleyerek çocukların ilgisini çekmişti. Onunla New York eyaletindeki dini bir koloniye yaptıkları yolculuk, Satsuma öğrencileri üzerinde muazzam bir etki yaratacaktı. Aynı zamanda Mori Arinori Rusya’ya gitti ve daha sonra Japonya’daki tek üniversite düzeyindeki kurumun başkanı olan Hatakeyama Yoshinari Fransa’yı ziyaret etti.

1867 yılı olaylı bir dönemdi. Nisan ayındaki Paris Sergisi, Japonya dahil dünyanın dört bir yanından sergileri ve ziyaretçileri çekti. Tokugawa hükümeti, Satsuma da dahil olmak üzere birkaç yerel tımar gibi mütevazı bir sergiye girdi.

Satsuma’dan Londra’ya öğrenci misyonunu yöneten Godai Tomoatsu, eve dönmeden önce Paris’teki Satsuma sergisinin düzenlenmesine yardımcı oldu. Japon ziyaretçiler Paris’e gidip gelirken Londra’dan geçerken, Satsuma’dan çocuklar, Satsuma hükümetinin aktif katılımıyla, memleketlerinde yaşanan son gelişmeler ve Tokugawa rejimine karşı büyüyen hareket hakkında bilgi edinme fırsatı buldular.

Bu zamana kadar Satsuma hükümeti, Tokugawa şoganlığına karşı faaliyetlerini artırmış, eşzamanlı olarak İngiltere’deki han öğrencilerine olan ilgisini ve finansmanını azaltmıştı. Jardine Matheson, finansal zorlukları sırasında çocuklara borç para vermek için devreye girdi.

Ancak mali sorunlarla da karşı karşıya olan şirket kısa süre sonra kredilerini sonlandırdı. Yaklaşan bir mali kriz ve Londra Üniversitesi’nde sosyal ve manevi çıkarlar lehine teknoloji okumak için ilk görevlerine ilgilerini yitiren Japon oğlanlar, yeni bir meydan okumaya hazırdılar.

Paris Sergisi’ne gelen binlerce ziyaretçi arasından biri, daha sonra İngiltere’deki Japon öğrencilerin batı eğitiminde önemli bir rol oynamasıyla öne çıkıyor. Aslen Galler’den olan Thomas Lake Harris, o zamanlar küçük bir dini koloniye, New York kırsalında bulunan Yeni Hayat Kardeşliği adı verilen bir Swedenborgianizm mezhebine liderlik ediyordu.

Laurence Oliphant’ı ve annesi Leydi Oliphant’ı öğretilerine çoktan çekmişti. Harris, Oliphant’ın bir önceki yaz 1866’da Harris kolonisine yaptığı ziyarette Satsuma oğlanlarından ikisini yanına aldığında bahsettiği sözde “yaşayan Konfüçyüs” idi.

Çocuklar, Harris ve öğretilerinden derinden esinlenerek Londra’ya dönmüşler ve heyecanlarını diğer Satsuma öğrencileriyle paylaşmışlardı. Thomas Harris’e bu olumlu tepki bir toplantı için zemin hazırladı. Oliphant, Nisan 1867’de Paris Sergisi’ne giderken İngiltere’ye vardığında erkeklerin Harris’le buluşmasını ayarladı.

Çocuklar onunla tanışmaya hevesliydi. Harris’in Yeni Hayat Kardeşliği Kolonisi rejimi, kendini reddetmeye, katı düzenlemelere ve ağır fiziksel emeğe dayalı rejimi onlara çekici geldi. Savaşçı geleneğinde samuray gençliği olarak Japonya’da yaşadıkları yetiştirilme tarzını anımsatıyordu. Karizmatik bir figür olan Harris, Londra’da huzursuz büyüyen Satsuma çocuklarına çekici bir cazibe veren yeni bir toplum imajı tasavvur etti.

Çocuklar artık Harris’in yeni bir Japonya vizyonunu takdir edecek kadar akıcı bir İngilizceye sahip olmuşlardı. “Tüm insanlığın evrensel yeniden doğuşu” için yaptığı görkemli planında, Japonya sorunu çözülmeden kaldı. Tarihçiler, Harris’in şimdi çocukları Japonya’ya bir görev için potansiyel öğrenciler olarak tasavvur ettiğini tahmin ediyorlar.

Mori’nin Amerikalı biyografi yazarı Ivan Parker Hall, Harris’in Japonya’yı, Hristiyanlığın en az nüfuz ettiği Asya ülkelerinden başlayarak küresel bir yenilenme gerçekleştirme çabasının merkezi olarak gördüğünü belirtiyor.

Motivasyon ne olursa olsun, Harris cazip bir teklifte bulundu. Londra’daki mali durumlarının farkında olarak, Satsuma’dan çocukları Amerika’daki kolonisine katılmaya davet etti.

Harris, Japonya Kehanetinde “Japonya’nın kehanetini böylelikle çözdüm. Başarılı bir şekilde çalışmak, onu uygulayacak bir Daimyo bulmaya bağlıdır. ” Harris görünüşe göre daim yolarını Satsuma’dan bulduğuna inanıyordu ve sonra Londra’da okuyordu.

Harris ve Satsuma çocukları arasında karşılıklı olarak yararlı fikirlerin yakınlaşması ilgi çekicidir. Oğlanlar, Satsuma’yı yeni dünyaya götürmeye onları hazırlamak için başlangıçta İngiltere’ye gelmişlerdi. Onların da yeni bir Japon toplumu için bir imajı vardı.

Onlu yaşlarının sonlarında ve yirmili yaşlarının başlarında etkileyici olan bu kişiler, Londra’da, düşünceleri üzerindeki her etkinin artık Batılı olduğu inanılmaz bir deneyim yaşıyorlardı. Güçlü ve güçlü bir karakter olan Harris, önlerinde yeni bir Japonya imajını ortaya çıkardığında, Japonya’dan genç samurayların umutlarını ve özlemlerini yükselten sempatik bir akor aldı.