Çalışma Modları – Dünya Çapında Doktora – Doktoranın Gelişimi – Doktora Çalışması Yaptırma – Doktora tezi – Doktora Tezi Ücretleri

GS’lere ek olarak, kurumlar ve departmanlar genel araştırma ve öğretim görevlerinin bir parçası olarak geleneksel lisansüstü eğitim biçimleri düzenler; esas olarak normal yüksek öğrenim bütçesinden finanse edilmektedir. Bu sistemdeki öğrenciler örtüşen iki gruba ayrılabilir.

Birincisi, bölümlerde çalışan ve çeşitli projeler üzerinde çalışan, lisansüstü eğitim gören asistanlar, araştırmacılar ve diğer üniversite çalışanları var. Onlar için ders çalışmak, normal görevleriyle karışık derecelerde çalışmaktır.

Diğer grup, tipik olarak üniversite dışında tam zamanlı çalışır veya çeşitli bağımsız vakıflardan küçük hibeler alır. Bireysel bir bakış açısından, bir lisansüstü araştırma kariyeri çoğu durumda farklı görevlerin ve çeşitli finansman kaynaklarının bir karışımıdır.

Genel olarak, GS, MoE’nin özel bir “finansman aracı” dır. Finlandiya Akademisi, önerilen GS’lerin bilimsel değerlendirmesinden sorumludur. Bu değerlendirmelere göre, nihai finansman kararlarını MEB verir.

2006 için toplam finansman miktarı 39,9 milyona eşitti ve bu 1458 tam zamanlı doktora öğrencisi ve 23 araştırma koordinatörü işe almak için kullanılacak. Doktora öğrencileri için yazı yazarken normal maaş ayda 􏱇2235’tir. Ek olarak, lisansüstü dersler ve diğer faaliyetler için Akademi’den ayrı fonlar mevcuttur.

bütünleşik doktora programı olan üniversiteler 2020-2021
avrupa’da doktora şartları
Yurt dışı doktora programları
bütünleşik doktora programı olan üniversiteler 2018-2019
bütünleşik doktora programı olan üniversiteler 2019-2020
Yurtdışında ücretsiz doktora
Almanya doktora programları
Yurtdışı doktora ücretleri

Öğrenciler

Finlandiya sisteminde lisansüstü çalışmalara erişim nispeten açıktır. Temel dereceye (yüksek lisans) sahip olan herkes, lisansüstü eğitim yapmak için izin isteyebilir. Ayrıca, ikinci aşama derecesi ile karşılaştırılabilen yabancı dereceler de dahil olmak üzere diğer dereceler genel uygunluk sağlar.

Açık erişim ve yaşam boyu öğrenme ilkeleri doğrultusunda üniversite, lisansüstü eğitim için gerekli yeteneği başka yollarla edinmiş adayları da kabul edebilir. Üniversiteler kabullerine kendileri karar verir ve fakülte ve bölümlerin çeşitli işe alım politikaları ve prosedürleri vardır.

Tipik bir durumda, lisansüstü eğitim yapmak isteyen bir kişi, önerilen araştırma konusu konusunda profesörüne danışmalı, bazı durumlarda bir araştırma planı yazmalı ve ilgili idari birim, fakülte kurulu, GS yönetim ekibi vb. İçin bir çalışma planı sunmalıdır. Bazı durumlarda, başvuru için sabit tarihler ve özel başvuru formları vardır.

Diğer durumlarda, başvuru süreklidir ve daha gayri resmidir. Resmi uygunluk kriterlerine ek olarak, kabul, lisansüstü çalışmalardaki başarı ve önerilen araştırma planının uygunluğu ve kalitesi dahil olmak üzere çeşitli kriterlere dayanmaktadır.

Fırsat eşitliğini vurgulayan uzun eğitim politikası geleneğine rağmen, Finlandiya’da yüksek öğretim, başka yerlerde olduğu gibi, sosyal olarak oldukça seçicidir. Ebeveynlerin sosyoekonomik durumu ve eğitimi, çocuklarının yüksek öğretime katılma olasılığını etkiler.

2000 yılında, 33-65 yaş grubundan oluşan bir kohorttan toplam yüzde 0,8’inin lisansüstü derecesi vardı. Ancak babaları lisansüstü eğitim almış olsaydı, yüksek lisans derecesi alma olasılığı 14 kat daha fazlaydı.

Lisansüstü eğitim alanında, toplumsal cinsiyet soruları da hala politika gündemindedir. Akademik merdivenin yukarısına baktığımızda, daha az kadın var. 1990’ların başlarında, kadınların temel üniversite derecelerindeki payı yüzde 54 idi, ancak yeni doktora derecelerinin yalnızca yüzde 31’i ve profesörlerin yüzde 13’ü kadındı. 2004 yılında ilgili rakamlar yüzde 61, 45 ve 22 idi.

Çalışma Modları

Farklı gelenekler nedeniyle, lisansüstü çalışmalar farklı biçimler alır. Daha önce belirtildiği gibi, GS’lerde öğrenciler tam zamanlı çalışır ve dört yıl içinde tamamlamaları beklenir. GS’ler öğretilmiş kurslar ve iyi organize edilmiş ve verimli denetim ve özel dersler sunar. Büyük araştırma gruplarında akran desteği de önemlidir. Ancak rekabet de zor olabilir.

MoE, 1996 yılında ilk yüksek lisans öğrencileri için bir anket uygulamıştır (MoE 2000). O zaman, yüzde 55’i yeni sistemle ilgili genel deneyimlerini iyi ya da mükemmel ve yüzde 25’i tatmin edici olarak değerlendirdi. Kalan beşte birinin tatmin edici olmayan ve hatta kötü deneyimleri vardı. Özel dersin kalitesi ile ilgili olarak, yüzde 25, deneyimlerinin tatmin edici seviyenin altında olduğunu iddia etti.

1999’da ilk yüksek okul döneminin sonunda yapılan ikinci bir ankete göre, yanıt verenlerin çoğunluğu (yüzde 67) daha fazla ders ve destek istiyordu. Dört kişiden biri, tezi için aldıkları denetimin yetersiz ve hatta yetersiz olduğunu düşünüyordu. O sırada yüzde 15’i doktora derecesini tamamlamıştı.

Düzenli lisansüstü öğrencilerinin yaşamları ve çalışmaları hakkında çok az güncel bilgi vardır. Lisansüstü çalışmaların tamamlanması ve süresi hakkında da yetersiz istatistiksel bilgi vardır. Mezunların medyan yaşlarına bakarsak, yüksek lisans derecesinden doktora derecesine kadar geçen ortalama süreyi tahmin edebiliriz. 2001 yılında, yüksek lisans mezunlarının ortanca yaşı 27, doktora için 36,3 idi. 

Bu, bu iki derece arasındaki ortalama brüt sürenin 9,3 yıl olduğu anlamına gelir. Gerçek eğitim süresi göz önüne alındığında, herkesin mezuniyetten hemen sonra lisansüstü eğitimlere başlamadığını dikkate almalıyız. Bununla birlikte, lisansüstü öğrenci organının tamamlama olasılığı düşük olan büyük bir grup nispeten yaşlı öğrenci içerdiği açıktır. 2001 yılında tüm lisansüstü öğrencilerin yarısından fazlası (yüzde 54) 34 yaşın üstündeydi.

Anılan GS anketinde, okullara katılan tüm öğrencilerin yüzde 58’inin gerekli dört yıl içinde mezun olacağı tahmin ediliyordu. Bu, öğrencilerin 1999 anketindeki kendi tahminlerine çok iyi karşılık gelir. Yarısı dört yıl içinde idare edeceklerini söyledi ve diğer yarısı mezun olmalarının muhtemelen daha uzun süreceğini tahmin etti.

Sonuçlar ayrıca lisansüstü çalışmalara giden tipik yolları da göstermektedir. 1996 anketinde öğrencilerin yüzde 6’sı okula kaydolmadan önce işsizdi. GS öğrencilerinin çoğunluğu (yüzde 69) başka bir üniversiteden veya araştırma enstitüsünden geldi ve yüzde 18’i diğer sektörlerde çalışıyordu; Yüzde 7’si kayıt sırasında öğrenci statüsüne sahipti.

1999’da öğrenci statüsüne sahip olanların payı yüzde 29’a yükseldi ve sadece yüzde 9’u araştırma alanı dışından geldi. Başka bir deyişle, ilk dört yıllık dönemleri boyunca, GS’ler, halihazırda üniversitelerde veya araştırma enstitülerinde farklı araştırma ve öğrenci pozisyonlarına sahip olan lisansüstü öğrenciler için belirgin bir şekilde yeni bir finansman fırsatıydı. Mevcut durum hakkında güncel bilgi yoktur, ancak dikkate değer bir değişiklik olmadığı konusunda bilinçli bir tahmin olacaktır.