Önemli Noktalar – Dünya Çapında Doktora – Doktoranın Gelişimi – Doktora Çalışması Yaptırma – Doktora tezi – Doktora Tezi Ücretleri

Muayene

Fin doktora eğitimi, yakın zamanda uluslararası bir uzman grubu tarafından değerlendirildi. Raporları inceleme sürecini şu şekilde açıklamaktadır:

İdeal haliyle, tamamlanan tez makalesi, dışarıdan hakemleri de içeren fakülte tarafından atanan bir ekip tarafından yayınlanmadan önce incelenir, yayınlanan tezin kopyaları ilgili fakülte üyelerine ve diğerlerine savunma öncesinde sunulur ve yayımlanan tez, bir Diğer üniversitelerden fakülte tarafından atanan ‘muhalifleri’ içeren ve tezin yazılı bir değerlendirmesini sunmaları beklenen halka açık toplantı. Tezin kalitesiyle ilgili endişeleri olan herkes, kamu savunması sırasında eleştirel yorumlarını da ifade edebilir. Açıklandığı gibi, bu ideal süreç en az diğer ülkelerdeki tezler için kalite güvence sürecinden daha titiz olmasa da daha titizdir.

Rapor, gözden geçirenlerin seçiminden başlayarak sürece girebilecek çeşitli zayıflıklara işaret eder. Bu, Finlandiya gibi küçük bir ülkede, özellikle de akademik alanın nispeten küçük bölümlere dağılmış olması nedeniyle gerçekten bir sorun olabilir. Bu tür sorunlar, söz konusu alana bağlı olarak doğal olarak farklı şekillerde olur. Son yıllarda sosyal bilimler veya eğitim gibi alanlarda İngilizce yazılmış tezlerin sayısı artmış, bu da hakem havuzunu genişletmiş ve sistemin güvenilirliğini artırmıştır. Önemli olan nokta, tüm sürecin üniversite tarafından sistematik bir şekilde değerlendirilmemesi veya izlenmemesidir.

Son yıllarda tez sayısındaki hızlı artış, kaliteleri konusunda bir tartışma başlatmıştır. GS sistemini yöneten hem MEB hem de Finlandiya Akademisi, çıktının kalıcı kalitesini sürekli olarak savunmaktadır. Ancak sahadan gelen mesajlar oldukça farklıdır. Çünkü mevcut finansman modeline göre her yeni doktora derecesi. üniversitenin kasasına önemli miktarda para getiriyor, korku gerçek ve kalite güvence sistemine duyulan ihtiyacı vurguluyor.

Doktora mezunu olmanın avantajları
Doktora yapmak
Farklı alanda doktora yapmak
Doktora kaç yıl
Doktora dersleri nasıl olur
Doktora Nedir
Doktora yaparken maaş
Türkiye de doktora yapmak

İş

Kapsamlı lisansüstü politikalar, doktora derecesi sahiplerinin istihdamı ile ilgili ciddi sorulara neden olmuştur. MEB, genel işsizlik istatistiklerine atıfta bulunarak ‘eğitim her zaman öder’ pozisyonunu sürdürmektedir. Örneğin, 2001 yılında doktora derecesini tamamlayanlardan 2002 yılı sonunda sadece yüzde 1’i işsizdi. Lisans ve yüksek lisans derecesine sahip olanlar için karşılık gelen işsizlik oranları Tablo 3.4’te sunulmaktadır.

Ancak aşırı işsizlik resmin tamamı değildir. Tablo 3.4, rekabetçi iş piyasasında esnek olmanın diğer yollarını da göstermektedir. Doktora derecesi sahiplerinin yüzde 7,5’i işgücü piyasasının dışındaydı ve yüzde 2,1’i hala tam zamanlı okuyordu. Kadınlar tam zamanlı çalışmalara erkeklerden daha sık (yüzde 3,4 / 1) devam ediyor gibi görünmektedir. Kadınlar ayrıca erkeklerden daha sık işsizdir (yüzde 1,2 / 0,8).

Bununla birlikte, işgücü piyasasının dışına çıkma olasılığında cinsiyet farkı yoktur (Statistics Finland 2004). İşsizlikle ilgili olarak farklı çalışma alanları arasında açık farklılıklar vardır. Özellikle beşeri bilimler ve sosyal bilimler genişlemeden muzdarip. Öte yandan mühendislik, ekonomi, hukuk ve tıp gibi alanlarda işsizlik neredeyse yok denecek kadar azdır.

Politika yapıcılar için özellikle endişe verici olan şey, doğa bilimleri alanındaki görece yüksek doktora işsizliğidir. Genişleme yıllarında, teknoloji odaklı yüksek öğretim politikası, özel sektörde, sanayide ve özellikle bilgi ve iletişim teknolojisinde (ICT) doktora sayısının artırılması ihtiyacını vurguladı.

1980’lerin sonlarından bu yana amaç, üniversite mezunlarının yarısından fazlasının kamu sektörü dışında iş bulabilmesiydi. Ancak bu durum, ıstırap verici derecede yavaş bir hızda değişti. 2002’de yeni mezun olanların yüzde 50’den daha azı özel sektörde çalışıyordu. Doktora derecesi sahipleri için pay sadece yüzde 24’tür.

Teknoloji alanındaki mezunlar özel sektöre diğerlerinden daha sık giriyor gibi görünüyor. 1999’da pay yüzde 38’di. Özel sektörde çalışan mühendislik doktoralarından yüzde 52 sanayide ve yüzde 47 hizmetlerde istihdam edildi. Beşeri bilimler ve sosyal bilimler alanlarında, 1999’da çoğu üniversitelerde olmak üzere yaklaşık yüzde 80’i kamu sektöründe çalışmıştır.

Önemli Noktalar

Uluslararası değerlendirme raporu, Finlandiya doktora eğitimini geliştirmek ve revize etmek için birkaç tavsiyede bulunur (Dill ve diğerleri, 2006). GS sisteminin devamına yeşil ışık yakar, ancak yeni lisansüstü programların değerlendirilmesi ve seçiminde değişiklikler önerir.

Rapora göre, gelecekteki GS’lerin seçimi için birincil kriter, güçlü bir araştırma programının varlığı olmalıdır. İkinci olarak, GS’ler etkili kalite güvence prosedürleri uygulamalıdır. Doktora eğitiminin yapı ve süreçlerinin geliştirilmesine ek olarak, değerlendirme raporu ayrıca doktora eğitimi için ulusal bir davranış kuralları önermektedir.

Finlandiya Akademisi’ne yöneltilen Fin tartışmalarında seçim sürecinin yeterince şeffaf olmadığı yönünde eleştiriler olmuştur. Başvurular için kılavuzlar ya çok geniştir ya da yoktur ve inceleme sonuçları ve seçim kriterleri kamuya açıklanmamaktadır. 2005 yılındaki sekizinci başvuru turunda, seçim kriterleri, GS’lerin uluslararasılaşmasını, araştırmacıların hareketliliğini ve doktora istihdamını içeriyordu.

Ek olarak, GS’ler her üniversitenin güç alanlarına, mükemmeliyet merkezlerine veya mevcut güçlü araştırma ağlarına bağlanmalıdır. Kabul edilen GS’lerin kapsamı ve bileşimi, bu kriterlerin tek biçimli ve tutarlı olmadığı izlenimini vermektedir. Bunu göz önünde bulundurarak, değerlendirme ekibinin mevcut işbirlikçi doktora programlarını güçlü liderliğe ve üniversite çapında yüksek lisans fakültesine sahip ABD tarzı yüksek lisans okullarına dönüştürmek istemesi şaşırtıcı değildir.

Değerlendirme raporu, aynı zamanda, diğer ülkelerin benzer sorunları çözmek için benimsedikleri bazı politikaları ve çözümleri listeleyerek, ‘pasif katılım’ sorununa da değiniyor. Bunlar arasında ücretler, profesyonel doktorların geliştirilmesi, ikamet şartları ve zaman sınırları bulunmaktadır.

Şu anda Finlandiya’da ücretler söz konusu değil gibi görünüyor. MEB ve üniversitelerin ciddi olarak dikkate alması gereken şey, mevcut lisansüstü istatistiklerin toplam reformu ile birlikte zaman sınırlarının uygulanmasıdır. Ek olarak, yeniden giriş koşullarını tanımlayan açık politika düzenlemeleri de olmalıdır.

Lisansüstü eğitim hacmi ve doktora istihdamıyla ilgili sorularla uğraşırken değerlendirme raporu o kadar açık değildir. Ancak bu, politika yapıcıların çözmesi gereken önemli bir sorundur, özellikle de doktora öğrencilerine dört yıllık finansmanı maksimize etmek için yeni kaynaklar öngören önerileri takip ederler.

Son olarak, mevcut iki kutuplu lisansüstü eğitim sisteminin eşitlik ve eşitlik ilkelerinden ödün verip vermediği sorusu ele alınmalıdır.