Öğrenci Desteği – Estonya Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Öğrenci Desteği

Öğrenci desteğinin yalnızca liyakat temelinde verilmesi de sorgulanabilir, çünkü hiçbir sosyal amaç gerçekleştirilmemiş gibi görünüyor. Aslında, akademik olarak yetenekli öğrencilerin, mali açıdan muhtaç olmayan öğrencilerin, kendilerine liyakat temelli bir ödenek sağlanmadıysa, yükseköğretime katılmamayı seçmeleri olası değildir.

Bu kamu fonları, mali açıdan muhtaç ancak akademik açıdan yetenekli öğrencilerin yükseköğretime erişimini kolaylaştırmak için kullanılsa daha iyi bir sosyal hedefe ulaşacaktır. Bu bağlamda, 2004 tarihli Öğrenim Ödenekleri ve Krediler Yasası bağlamında, gelir düzeyi test edilmiş bir öğrenci ödeneği sisteminin getirilmesi önerisinin, akut siyasi anlaşmazlıklar sonucunda terk edilmesi önemlidir.

İnceleme Ekibi ayrıca, engelli öğrencilerin yükseköğretime erişimini kolaylaştırmak için yeterli destek yapısının bulunmadığı görüşünü oluşturmuştur. Kanunda, tesislerin fiziksel olarak erişilebilirliği, işaret dili tercümesinin maliyetini sübvanse edecek fonlar veya yüksek öğrenim gören engelli öğrenciler için bazı küçük eğitim ödenekleri (ayda 100 EEK ila 400 EEK) gibi bazı hükümler bulunmaktadır.

Ancak uygulamada, erişilebilirlik sorunları devam etmektedir ve özel ihtiyaçları olan öğrenciler için çok az çalışma materyali bulunmaktadır. 2004’te sadece 13 görme engelli, 5 işitme engelli ve 6 hareket kısıtlılığı yükseköğretime kaydoldu.

Şu anda, sonuçların eşitliğine de çok az odaklanılmaktadır. Gözden Geçirme Ekibi, daha fazla zorluk yaşayan öğrencilere yardımcı olmak için çok az özel destek ve takip önlemleri ile üçüncül çalışmalar boyunca öğrenci ilerlemesine çok az önem verildiği izlenimini oluşturdu.

Ziyaret ettiğimiz kurumlarda, öğrencilerin gelişiminin bir öğretmen tarafından yakından takip edildiğine ve dezavantajlı geçmişleri tespit edilen öğrencilere özel ilgi gösterildiğine dair çok az kanıt gördük. Bu, derecenin nominal süresi içinde mezun olan öğrencilerin oranının son yıllarda her tür kurumda düştüğüne dair kanıtlar ışığında önemlidir (örneğin, devlet üniversitelerindeki akademik programlar için 1996’da %60’tan 2004’te %48’e) ve aynı dönemde yüksek öğrenimden çekilen öğrencilerin oranının arttığını göstermektedir.

2005 yılında Tartu Üniversitesi tarafından yürütülen bir araştırma, öğrencilerin okuldan ayrılmasının olası nedenleri olarak, yetersiz bilgilendirilmiş kariyer seçimleri (genellikle devlet tarafından görevlendirilen yerlerin tahsisi ile çarpıtılır) ve yetersiz hazırlık (kurumlardaki özel ders hizmetleri ile telafi edilmeyen) olduğunu göstermektedir. Estonyalı yükseköğrenim öğrencilerinin tam zamanlı olarak çalışırken (genellikle tam zamanlı) çalıştıkları derecenin de çalışma sonuçlarını olumsuz etkilemesi muhtemeldir.

öğrenciye 1000 tl yardım e-devlet
Devletin öğrencilere verdiği para yardımı
öğrenci yardım parası başvurusu e-devlet
Devletin öğrencilere verdiği para yardımı başvuru formu
1000 TL öğrenci yardımı
500 TL öğrenci yardımı
Pandemi öğrenci yardımı
İBB öğrenci Destek Paketi başvuru

Araştırma ve Yenilik

Genel olarak, Estonya’da araştırma ve yenilikle ilgili konularla ilgili olarak birkaç olumlu ve cesaret verici eğilim fark edilebilir. Bununla birlikte, aynı zamanda, ele alınması gereken bir dizi sorunlu konu devam etmektedir. Aşağıdaki konular dikkate alınmaktadır: genel vizyon ve strateji, araştırma finansmanı, insan kaynakları, üniversite-sanayi ilişkileri, bölgesel boyut ve yabancı araştırma ve yenilik sistemleriyle entegrasyon.

Önemli bir olumlu eğilim, ekonominin ve toplumun gelişimi için bilim ve yeniliğin öneminin yeniden canlanmasıdır. Bu farkındalık Sovyet döneminde güçlüydü, ancak 1990’ların başlarındaki neo-liberal şok terapisiyle bağlantılı olarak büyük ölçüde ortadan kalktı.

İnovasyon şimdi Estonya medyasında olduğu kadar siyasi çevrelerde ve yüksek öğretim kurumlarında da geniş çapta tartışılmakta ve tartışılmaktadır. Mevcut düşük maliyet odaklı Estonya ekonomisinin uzun vadede sürdürülemeyeceği ve bu nedenle daha bilgiye dayalı ve yenilik odaklı bir ekonomi yaratmaya yönelik acil bir ihtiyaç olduğuna dair artan bir anlayış var. Günümüzde bu yorum hakkında çok çeşitli aktörler arasında geniş bir fikir birliği vardır.

Bununla birlikte, bu bağlamdaki bir zorluk, araştırma ve inovasyonun giderek daha fazla tanınan öneminin şimdiye kadar karşılık gelen finansal taahhütlere yansıtılmamış olmasıdır. Başka bir deyişle, hedefler daha açık bir şekilde formüle edilmiş olsa da, bunları gerçekleştirmenin araçları dağınık kalır.

Örneğin, ulusal stratejik programlarla ilgili olarak, ilk Ar-Ge stratejisinin (2002-2006) uygulanmasında yaşanan niyetler ve somut eylemler arasındaki çelişki, politika yapıcılar ve diğer aktörler arasındaki güven düzeyinin düşmesine de katkıda bulunmuştur. .

İlgili bir zayıflık, siyasi kümelenmelerdeki sık değişikliklerin önceki kararları geçersiz kılma eğiliminde olması ve dolayısıyla aktörleri uzun vadeli planlarını yeniden düzenlemeye zorlamasıdır. Bu, araştırma ve yenilik topluluğu içinde bariz bir gerilim yarattı. Araştırma ve yenilik politikalarının etkin bir şekilde planlanıp uygulanabilmesi için çok uzun vadeli perspektiflere ihtiyacı vardır ve bu uzun vadeli taahhüt Estonya’da şimdiye kadar eksiktir.

Estonya yenilik sistemindeki bir diğer geleneksel sorun, Ar-Ge politikasının uygulanması söz konusu olduğunda, gerçek önceliklerin veya açık bir “stratejik hamlenin” olmamasıdır. Bu bir sorun olmaya devam etmektedir, ancak yakın zamanda buna karşı koymaya çalışan en az iki politika girişimi örneği vardır, yani Mükemmellik Merkezleri ve Yetkinlik Merkezleri aracılığıyla hedeflenen fonların oluşturulması gerekir.

Araştırma ve yenilik politikası için organizasyonel düzenlemelerle ilgili olarak, bir problem, politika oluşturmaya çok fazla organizasyonun dahil olmasıdır. İki ilgili bakanlık (Eğitim ve Araştırma Bakanlığı ve Ekonomik İşler Bakanlığı) arasındaki sorumlulukların dağılımı ve hepsinden önemlisi koordinasyon net değildir ve Ar-Ge Konseyi, Araştırma Politikası Komisyonu ve İnovasyon Politikası arasındaki ilişkiler ve bunların etkinliği de net değildir. Politika yapıcı aktörler olarak Komisyon ve Araştırma Yeterlilik Konseyi. Farklı hükümetlerin ve sorumlu bakanların hızla değişen gündemleri de ekonomik ve araştırma stratejilerini birbirine bağlamayı zorlaştırdı.

1990’larda başlatılan yapısal reformlarla ilgili bir başarı, araştırma enstitüleri çoğu durumda üniversitelere katılan Bilimler Akademisi’nin dönüşümüdür. Bu, üniversitelerin araştırma kapasitesini radikal bir şekilde güçlendirdi ve böylece öğretim ve araştırmanın daha iyi entegrasyonu için fırsatlar yarattı.

Aynı zamanda, reform otomatik olarak daha önce akademi enstitülerinde yürütülen araştırmaların artık yükseköğretim kurumlarındaki öğretim faaliyetleriyle organik olarak entegre olduğu anlamına gelmiyor. Bir dereceye kadar, öğretmenler ve araştırmacılar arasında bireyler düzeyinde hala bariz bir ayrım vardır ve bu sorun politika ve stratejilerde tatmin edici bir şekilde ele alınmamış gibi görünmektedir.