Okul Tesisleri ve Kaynakları – Tayland’da Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Mali ve Sistem Girdileri

Tayland, milli servetinin önemli bir kısmını eğitime yatırıyor. Gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYİH) yüzdesi olarak eğitime yapılan kamu harcamaları 2010’da %3,8’den 2012’de %4,9’a yükseldi. Son on yılda Tayland, her yıl sürekli olarak toplam devlet harcamalarının yaklaşık %20’sini eğitime ayırdı ve bazılarında yıl %25’in üzerindedir.

Genel olarak, Tayland’da eğitime yapılan harcama düzeyi bölgedeki diğer ülkelerle karşılaştırıldığında orta düzeydedir. GSYİH’ye göre, harcamaları Malezya ve Vietnam’ın altında olmasına rağmen Endonezya ve Filipinler’den oldukça yüksektir. Sadece Kore, kamu bütçesinin dikkate değer ölçüde daha büyük bir bölümünü eğitime harcıyor.

Tayland’da okul öncesi eğitimi yaygınlaştırmaya yönelik önemli çabalar, GSYİH’nın yüzdesi olarak nispeten yüksek yatırımlara yansımaktadır hem benzer bir gelişme düzeyine sahip komşu ülkelerle hem de bölgedeki daha gelişmiş ülkelerle karşılaştırıldığında. Tayland’ın GSYİH’nın bir yüzdesi olarak okul öncesi eğitime yaptığı devlet harcamaları, son yıllarda önemli ölçüde artarak 2012’de %0,32’ye ulaştı. Yalnızca Yeni Zelanda ve Vietnam, GSYİH’nın bir yüzdesi olarak okul öncesi eğitime önemli ölçüde daha fazla harcama yapıyor.

Tayland’ın ilköğretime yaptığı harcama, bölgedeki seçilmiş ülkeler arasında en yüksek olanıdır, ancak ortaöğretim düzeyinde düşüktür. 2012’de Tayland’ın ilköğretim öğrencisi başına düşen fonu kişi başına GSYİH’nın %29,4’ü iken, bu oran Malezya’da (2011 itibariyle) %15,4 ve Singapur’da %11,2’dir.

O yıl, Tayland hükümetinin eğitim harcamalarının %44,8’i, seçilen diğer ülkelerin herhangi birine göre daha yüksek bir oranda ilköğretim düzeyine yönlendirildi. Ortaöğretim düzeyinde, hükümet harcamaları 2008’de toplamın %14,3’ünden 2012’de %28,6’ya yükselmiş olsa da, öğrenci başına finansman, kişi başına GSYİH’nın %19,7’si ile seçilen ülkelerin çoğuna kıyasla düşük kalmıştır.

İnsan Kaynakları

Öğretmenler, öğrenci başarısını etkileyen en önemli okul içi faktördür ve öğretmenlerin maaşları normalde eğitim harcamalarının en büyük tek kalemini temsil eder. OECD (2013b), kaliteli öğretmenlerin ve öğretmen yetiştirme programlarının eksikliğini Tay eğitim sistemi için önemli bir zorluk olarak tanımlamıştır.

Tayland, toplam eğitim harcamalarının nispeten düşük bir payını personel tazminatına ayırmaktadır. Personel maliyetleri, 2010 yılında (verinin mevcut olduğu son yıl) Tayland’ın eğitim harcamalarının %50,9’unu oluşturmuştur; bu, verilerin mevcut olduğu seçilmiş ülkeler arasındaki en düşük orandır.

Buna karşılık, 2012’de personel maliyetleri Endonezya’nın eğitim harcamalarının %54,5’ini, Vietnam’ın %64’ünü, Japonya’nın %66,4’ünü ve Malezya’nın (2011 rakamları) %75’ini oluşturuyordu. Kişi başına GSYİH’ye göre Taylandlı ortaokul öğretmenlerinin maaşları Malezya’daki meslektaşlarının maaşlarından çok daha düşüktür – kişi başına düşen GSYİH’nın %124’ü %210’a karşılık ancak Endonezya’dakinden (%40) yüksektir.

Mecburi öğrenim çağı 2020
222 sayılı kanun
6287 sayılı Kanun
Eğitim-öğretim çağı dışına çıkma yaşı
Mecburi öğrenim çağı kaç yaştır
Ortaokul öğrenim çağı dışına çıkma yaşı
Mecburi ilköğretim çağı 2020
222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu /2020

Okul Tesisleri ve Kaynakları

Okullara yeterli insan ve fiziki kaynakların tahsisi ve işlevsel altyapı, yüksek standartlı eğitimin sağlanması için çok önemlidir. Tayland’daki okullar arasında kaynakların mevcudiyeti ve dağıtımı, iyileştirme için yer bırakıyor.

Tayland okullarındaki ortalama eğitim kaynaklarının kalitesi, Uluslararası Okul Değerlendirme Programına (PISA) katılan ülkeler arasında en düşük seviyededir ve eğitim kaynaklarının okullar arasında eşit olmayan dağılımı eşitlik sorunlarına yol açar. Tayland’daki müdürler de okullardaki eğitim kaynaklarının kıtlığı konusunda ortalamanın üzerinde bir endişe dile getirdiler.

Tayland, sosyo-ekonomik açıdan avantajlı ve dezavantajlı okullar arasında eğitim kaynaklarının (laboratuvar ekipmanı, öğretim materyalleri, bilgisayarlar, İnternet bağlantısı, bilgisayar yazılımı ve kütüphane materyalleri gibi) kalitesi açısından birçok akranından daha büyük bir farka sahiptir. Yüksek performanslı ülkeler, kaynakları okulları arasında oldukça adil bir şekilde tahsis etme eğilimindedir.

Tayland, okul tesislerinin algılanan kalitesinin son yıllarda önemli ölçüde düştüğü birkaç PISA ülkesinden biridir. 2012 yılında, Tayland’daki ortaöğretim öğrencilerinin toplam %31.4’ü, müdürlerinin yetersiz tesislerin ve öğretim alanı eksikliğinin öğrenmeyi “bir dereceye kadar veya çok” engellediğini bildirdiği okullardaydı. Bu rakamlar 2003’ten bu yana sırasıyla 16,8 puan ve 23,3 puan arttı.

Erişim ve Katılım

Okula genel katılım

Tayland’da genel eğitime katılım, özellikle okul öncesi ve ilköğretim seviyelerinde nispeten yüksektir. Örneğin, Tayland’ın net okullaşma oranı, okul öncesi eğitimde (2011’de Tayland’da %92.5, Kore’de %89.4) ve ilköğretimde (2010’da %95,6’ya karşı %99) Kore’ye yakındı.

Tayland’ın ilköğretime katılım oranı son yıllarda büyük ölçüde sabit kalırken, okul öncesi ve ortaöğretim seviyelerindeki oranlar daha önemli ölçüde artmıştır. Okul öncesi düzeyde, net kayıt 2006’da %80,9’dan 2011’de %92,5’e yükselmiştir, bu seçilmiş ülkeler arasındaki en yüksek orandır.

İlköğretim düzeyinde, net okullaşma 2009’da %96,4’e ulaştı ve bu, bölgedeki yüksek gelirli ülkelerin (ortalama %98,5) ve Vietnam’ın (%98) altındadır. Tayland’da ortaöğretim net okullaşma oranı 2006’da %67’den 2012’de %79’a yükseldi; bu, bölgedeki diğer bazı orta gelirli ülkelerden daha yüksek, ancak ortaöğretime katılımın olduğu Kore ve Japonya gibi ülkelerden daha düşük. eğitim evrensele yakındı. Lise düzeyinde, 2012’de Taylandlı öğrencilerin %35’i mesleki programlara kaydolurken, bu oran Malezya’da %20 ve Endonezya’da %43’tür.

Yüzyılın başından beri okula gitmeyen çocukların sayısı düşerken, Tayland’da en yoksul ailelerden gelen birçok öğrenci hala okula gitmiyor. Dışlanma oranları kırsal alanlarda ve çeşitli etnik ve dilsel topluluklar arasında daha yüksektir. 1990’lardan bu yana yenilenen çabalara rağmen, Tayland’da da engelli çocukların eğitime erişimi sınırlı kalmaktadır.

Eşitsizlikler özellikle erişim ve eğitim fırsat maliyetlerinin tipik olarak en yüksek olduğu lise düzeyinde belirgindir. Şekil 2.12’nin gösterdiği gibi, 15-17 yaşlarındaki dezavantajlı öğrencilerin, aradaki fark kapanmasına rağmen, orta ve yüksek gelirli ailelerden gelen akranlarına göre iki kat daha fazla okula gitmeme olasılığı vardır.

Dezavantajlı öğrenciler arasında kaydı teşvik etmek için Tayland, 2009’da ücretsiz eğitimi 12 yıldan 15 yıla çıkardı ve ücretsiz eğitim şimdi okul öncesi eğitimden liseye kadar uzanıyor. Ancak, yeni politika, okullardan biraz uzakta yaşayan yoksul öğrencilerin eğitime erişimini engelleyen ana faktörlerden biri olan ulaşım masraflarını karşılamıyor.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör