Öğrenime Erişme – Tayland’da Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Öğrenime Erişme

Üst orta öğretime erişme ve onu tamamlama olasılığı en düşük olanlar, uzak kırsal alanlarda yaşayan çocukları, göçmen ailelerden gelen çocukları ve kuzey, kuzeydoğu ve güneydeki bazı etnik topluluklardan gelen çocukları içerir. Bu çocukları okula almak, hedefe yönelik destek önlemleri gerektiren bir zorluktur.

Daha fazla hakkaniyete ulaşmak, Milli Eğitim Bakanlığı’nın On Birinci Milli Eğitimi Geliştirme Planı’nın ana temasıdır. Politika hedefleri arasında yoksulluk içindeki çocuklara, engelli çocuklara ve dezavantajlı çocuklara özel yardım sağlanması yer almaktadır. Hükümetin bu taahhüdü öğretmenler ve okullar için yeterli fon ve uygun destekle desteklemesi gerekecektir.

Tayland’ın hem erkekler hem de kızlar için eğitim fırsatlarını genişletme çabaları, yüksek derecede cinsiyet eşitliği ile sonuçlanmıştır. Kadınların net okullaşma oranları eğitimin her kademesinde yüksektir. 2012 yılında kızlar, okul öncesi düzeyde tüm öğrencilerin %49,3’ünü, ilköğretim düzeyinde %48,3’ünü, ortaöğretim düzeyinde %49,3’ünü ve lise düzeyinde %52,5’ini temsil etti.

2012 yılında ortaöğretimden kadınların mezuniyet oranları bölge için yüksekti ve erkeklerinkinden (%90,5’e karşı %95) daha yüksekti. O yıl, Taylandlı öğrencilerin %93’ü mezun oldu, Endonezya’da %92, Malezya (2011’de) ve Viet Nam’da %81, daha yüksek etkililik anlamına geliyor.

Ancak, ilköğretim düzeyindeki kızlar için okul dışı kalma oranı erkeklerden daha yüksektir: 2009 yılında ilkokul çağındaki kızların %5,1’i, erkeklerin %3,8’i okula gitmiyordu. 2014 yılında, ilkokul çağındaki 380 231 çocuk, %52’si kız olmak üzere hâlâ okula gitmiyordu.

Ortaöğretim düzeyinde, 2006 ve 2009 yılları arasında okula gitmeyen erkeklerin yüzdesi önemli ölçüde düşerken (%9,1’den %3,9’a düşerken), aynı dönemde okula gitmeyen kızların oranı biraz arttı. Bu rakamlar bölgedeki diğer bazı ülkelerle (Malezya ve Filipinler gibi) olumlu bir şekilde karşılaştırılabilir, ancak Japonya, Kore ve Vietnam gibi ülkelerdeki oranların üzerindedir.

Üçüncül Eğitim

Benzer gelir düzeyine sahip diğer ülkelerle karşılaştırıldığında, Tayland yükseköğretime en yüksek katılım oranına sahiptir: 1999’da %32 olan brüt kayıt oranı 2012’de %51’dir.

Bu genişlemeye rağmen, daha az avantajlı öğrenciler hala eşitsiz fırsatlarla karşı karşıyadır. En yüksek gelirli dörtte birlik öğrenciler ile diğer dörtte birlik öğrenciler arasındaki yüksek öğrenim kayıt oranlarındaki fark, 1996’dan beri çarpıcı biçimde genişlemiştir ve en yüksek ve en düşük gelirli dörtte birliklerden gelen gençler arasındaki fark özellikle büyüktür. Bu tür bir eşitsizlik, beceri dağılımını, işgücü piyasasına erişimi ve kazançları etkiler ve dolayısıyla zengin ile fakir arasındaki uçurumu daha da genişletir.

Eğitime erişim YÖNETMELİĞİ
Eğitim İzleme Raporu 2021
ERG Raporları
Eğitim Raporu
COVID in eğitime etkisi
Uzaktan eğitim sayısal veriler
Pandemi uzaktan eğitim Raporu
Uzaktan eğitim İstatistik

Öğretim kalitesi ve öğrenci-öğretmen oranları

Öğretmenler ve özellikle öğretim kalitesi, öğrenmeyi öngören en önemli okul içi faktördür. Daha fazla yeni öğretmen daha yüksek eğitim seviyelerine ulaştığından, Tayland’da öğretmen nitelikleri artıyor gibi görünmektedir. PISA 2012’de Taylandlı müdürler, ortaokullarındaki öğretmenlerin %99.2’sinin Uluslararası Standart Eğitim Sınıflandırması (ISCED) 5A düzeyine (lisans veya yüksek lisans derecesi) eşdeğer bir yeterliliğe sahip olduğunu bildirmiştir; bu, %84,4’lük bir OECD ortalaması ile karşılaştırılır.

Yine de OECD/UNESCO ekibinin görüştüğü paydaşlardan bazıları, öğretmen kalitesinin düştüğüne dair yaygın bir görüş bildirdi. Hizmet öncesi program sağlayıcılarının çok sayıda olması ve bu programlara giriş için minimum gereksinimlerin olmaması, kalite güvencesi ile ilgili endişeleri artırmaktadır.

Modern öğretim yöntemlerinin benimsenmesi çoğu okulda yavaş görünmektedir, özellikle öğretimin dar bir şekilde üniversite giriş sınavlarına odaklanabileceği lise eğitiminde ders anlatımı ve ezberci öğrenme yaygınlığını korumaktadır.

Öğrenci/öğretmen oranları Tayland’da nispeten yüksektir ve Yeni Zelanda’da 15:1 ve Kore’de 16:1 ile karşılaştırıldığında 20:1’dir. Bununla birlikte, kırsal alanlardaki küçük okulların, çoğu öğrencinin devam ettiği büyük şehir okullarından çok daha düşük bir orana sahip olmasıyla, ülke genelinde önemli bölgesel farklılıklar vardır. Düşük öğrenci/öğretmen oranlarına rağmen, bu küçük okullarda ortalama olarak sınıf düzeyi başına bir öğretmenden daha az personel görev yapmaktadır ve bu da eğitim kalitesini olumsuz etkileyebilir.

Matematik, fen bilimleri, yabancı diller ve Tay dili gibi temel konularda da öğretmen açığı olduğuna dair kanıtlar var. Bu eksiklikler Tayland’ın merkezi öğretmen yönetim sistemi ile ilişkilidir (UNESCO Bangkok, 2011; Dünya Bankası, 2012a; Lathapipat, 2015). Sonuç olarak, çok sayıda öğretmenin kendi uzmanlık alanlarının dışında öğretmenlik yapması beklenmektedir ve bu da öğretim kalitesini baltalayabilir. PISA 2012’ye göre müdürler, OECD ortalaması olan %16.5’e kıyasla, öğrencilerin yaklaşık %47’sinin matematikte öğretmen eksikliğinden dolayı engellendiğini bildirdi.

Talimat zamanı

Öğrencilerin etkili öğrenme etkinliklerine harcadıkları zaman, öğrencilerin ve okulların sosyo-ekonomik durumu ve demografik özellikleri hesaba katıldıktan sonra bile performanslarıyla pozitif ilişkilidir. Tayland’da öğrenciler, diğer ülkelerdeki öğrencilere göre belirli temel öğrenme alanlarını incelemek için daha az zaman harcarlar.

PISA 2012 için, Taylandlı öğrenciler, eğitim dili derslerine (2 saat 29 dakika) ve matematik derslerine (3 saat 26 dakika) haftada ortalama olarak en az zaman harcadıklarını bildirdiler.

OECD ülkeleri genelinde ortalama olarak, sosyo-ekonomik açıdan dezavantajlı okullardaki öğrenciler, avantajlı okullardaki öğrencilere göre normal matematik derslerinde daha az zaman harcarlar. Bu aynı zamanda, avantajlı okullardaki öğrencilerin dezavantajlı okullardaki öğrencilere göre haftada ortalama 46 dakika daha fazla normal matematik derslerinde harcadıkları Tayland için de geçerlidir.

Genel olarak, normal matematik, eğitim dili ve fen derslerinde haftada harcanan süre, avantajlı okullarda (670 dakika) dezavantajlı okullardan (560 dakika) daha fazladır. Bu, dezavantajlı ve avantajlı okullara devam eden öğrenciler arasındaki performans farkını kısmen açıklayabilir.

Öğrenme ortamı

PISA değerlendirmelerinden elde edilen sonuçlar, yüksek beklentilerin olduğu, öğrenmeye elverişli sınıfların ve iyi öğretmen-öğrenci ilişkilerinin olduğu bir okul ikliminde bulunan öğrencilerin, olmayanlara göre daha iyi performans gösterme eğiliminde olduklarını göstermektedir. Taylandlı öğrenciler mutludur ve öğretmenleriyle iyi ilişkiler içindedir, bu da öğrenmeye elverişli olumlu bir okul iklimine katkıda bulunur.

PISA 2012 için Tayland’daki öğrencilerin %90’ından fazlası (Endonezya, Singapur ve Malezya’da olduğu gibi) çoğu öğretmenle iyi geçindiklerini bildirdi. Neredeyse %94’ü okulda mutlu hissettiğini bildirdi, bu göstergede %95,7 ile ilk sırada yer alan Endonezya’nın arkasında ve Singapur (%87,9), Japonya (%85) ve Kore’nin (%60) üzerindedir.

Bununla birlikte, çok sayıda Taylandlı öğrenci, daha düşük performans seviyeleri ile ilişkili olarak okula geç gelmektedir. 2012 PISA testinden önceki iki hafta içinde, Taylandlı öğrencilerin %34’ü okula en az bir kez geç geldiklerini bildirmiştir, bu oran Vietnam ve Singapur’da %10 ve Japonya’da %8’dir. Geç geldiğini bildiren öğrencilerin yoğun olduğu Tayland okullarında, öğrenciler PISA 2012 matematik değerlendirmesinde daha az geç kalan okullardaki öğrencilere göre 49 puan daha düşük puan aldı.