Yükseköğretimin Ölçeği – İsviçre’de Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Sonuç ve Öneriler

Yüksek öğretim, İsviçre’de diğer OECD ülkelerinde olduğundan daha sonra reforma tabi tutulmuştur. Paradoksal olarak, bilimler ve mühendislikte üniversite temelli araştırmaların gücü ve yenilikçiliği ve eğitim ve öğretimin (özellikle mesleki eğitim sisteminin) göreli başarısı, neredeyse tüm genç yetişkinlerin iş hayatına girmek için üçüncül seviyenin altında nitelikler edinmelerini sağlamada. Pazar, önemli bir değişikliği düşünmek için çok az temel sağladı.

Ve toplumda veya ekonomide veya eğitim ve öğretim sisteminde mevcut veya beklenen şoklar olmaksızın, İsviçre, yerel ve alt-ulusal görüş ve çıkarları barındırmak, uzlaşma aramak ve fikir birliği oluşturmak için gereken çabalar ışığında reformlar yapmak konusunda isteksizdi. 

Bu nedenle, yükseköğretim düzeyinde eğitime giriş oranları 1980’lere kadar düşük kaldı; mesleki eğitim sistemi 1990’lara kadar büyük ölçüde aynı düzeyde ve aynı biçimde sürdürüldü; ve altta yatan altyapı program ve araştırma profilleri ve kurumsal yapılar, erişim nitelikleri, rotalar ve geçirgenlik, yönlendirme ve yönetim biçimleri milenyum yaklaştıkça çok mütevazı bir değişim geçirdi.

Artık o resim değişti. İsviçre yüksek öğrenimi önemli bir reformdan geçiyor. Gördüğümüz gibi, nedenler birkaç tanedir. Bunlar, kısmen işgücü piyasasında talep edilen beceri ve yeterlilik profillerindeki fiili, algılanan veya beklenen değişiklikler tarafından körüklenen yükseköğretim düzeyindeki eğitime yönelik artan bireysel ve toplumsal talebi; ekonomik faaliyet ve performansta temel bir itici güç ve günlük yaşamda yaygın bir etki olarak bilginin toplayıcı gücü; Yeni yaklaşımlar ve bilgi yaratma ve yayma ile ekonomik ve sosyal alakanın yeni bir dengelenmesini gerektiren geniş bir tanımla araştırmanın ölçeği, doğası ve değerindeki değişimler; ve bir ülke olarak İsviçre’nin ve İsviçre yükseköğretim kurumlarının, öğretmenlerin, araştırmacıların ve öğrencilerin yerlerini bulduğu bir Avrupa “dinamiği” söz konusudur.

Bu gelişmeler, politikaları öğretme, araştırma ve sosyal yardım faaliyetlerini şekillendirmek ve yanıt vermeyi teşvik etmek ve sağlamak için motive etmek için bir araya geldi. 2002’deki yükseköğretim düzeyindeki kayıt oranları, 1980’lerin iki katıdır. İleri düzey mesleki eğitim sisteminin bazı bölümleri artık uygulamalı bilimler üniversiteleri olarak faaliyet göstermektedir.

Yönlendirme, piyasa güçleri için artan bir ağırlık olan Yeni Kamu Yönetiminin tanıtılması ve ülke çapında yükseköğretim koordinasyonunu artırmaya yönelik güçlü çabalarla daha stratejik hale geldi. Bu değişiklikler, 2007’de sona eren dört yıllık dönemde yürürlüğe girecek yeni bir yasayla güçlendirilecektir.

Şu anda ilerlemekte olan reformlar, “bilgi ekonomisi” ve “bilgi toplumu”ndan ve ayrıca ekonomik ve sosyal faaliyetlerde artan küresel karşılıklı bağımlılıktan kaynaklanan zorluklarla başa çıkmak için yükseköğretim sistemi içindeki kapasitelerin gelişimini teşvik etmeyi amaçlamaktadır.

2003 yılında uygulanacak politikaların amacı, yükseköğretimde kayıt artışına ve uygulamalı bilimler üniversitelerinin kurulmasına verilen yanıtlar da dahil olmak üzere, ilk reformların konsolidasyonundan kaynaklanan geçmişteki sorunları ve ihtiyaçları ele almaktır. Mevcut ve ileriye dönük reformlar, üniversitelerde ve teknoloji enstitülerinde, özellikle bilim ve teknoloji alanlarında yüksek kaliteli araştırmaları artırmayı amaçlayan proaktif bir ulusal strateji etrafında inşa edilmiştir.

Aralıklı ölçek Nedir
Aralıklı ölçek örneği
Eşit Aralıklı ölçek
Eşit aralıklı ölçek türüne örnek
Sıralama ölçeği örnekleri
Oranlı ölçek nedir
Sınıflayıcı ölçek Nedir
Eşit aralıklı ölçek soruları

Yürütülen reformlar, zorunlu olarak İsviçre ortamının dinamiklerini, özelliklerini, koşullarını ve kısıtlamalarını yansıtmaktadır. Diğer OECD ülkelerinin reform deneyimleriyle hem başarıları hem de zayıflıkları paylaşıyorlar. Zayıf yönler arasında, diğerlerinin yanı sıra, tutarsızlıklar ve eksik önlemler, erişimdeki eşitsizlik ve paydaşların ve yapıların değişime karşı direncinden kaynaklanan beklenmeyen sonuçlar yer alır.

İsviçre reformlarının hem içeriği ve yönü hem de şimdiye kadarki reform deneyimi, bunu diğer OECD ülkelerinden yetkililer ve uzmanlarla daha geniş diyalog ve fikir alışverişi için özellikle yararlı bir an haline getiriyor. Politika amaçları ve yaklaşımları, problemler, performans, başarılar ve sonuçlar hakkında fikir alışverişinin en faydalı ve aydınlatıcı olacağı konulara bu tartışmayı odaklamak için, OECD gözden geçirenleri, önceki bölümlerde tanımlanan dört geniş tema altında kilit soruları ve tavsiyeleri grupladılar.

Yükseköğretimin Ölçeği ve Kapsamı

Yükseköğretime giriş ve mezuniyet oranları artık diğer OECD ülkelerinin gerisinde değil. Hala OECD ortalamalarının altında olmasına rağmen, bu oranlar artmaya devam ediyor ve mevcut güçler, bir tür yükseköğretim düzeyinde eğitime erişim ve bu eğitimi tamamlama talebinin daha da artacağını gösteriyor. Aynı zamanda, uzun süredir devam eden toplumsal cinsiyet eşitsizlikleri, sürekli politika ilgisine yol açmaya başlasa bile, sosyoekonomik geçmişe göre katılım ve başarı farklılıkları devam etmektedir.

Bu farklılıklar kısmen İsviçreli olmayan ebeveynlerin çocuklarının özel durumuyla açıklanabilir. Tamamen İsviçre’de eğitim görmüş olan genç yetişkinlerin bile, akademik veya mesleki Matura’yı edinme olasılığı üçte biri kadardır ve bu nedenle yükseköğretime erişim haklarına sahip olma olasılıkları daha düşüktür. İsviçre yüksek öğrenimine giriş oranları da kısmen dil, eğitim ve öğretim gelenekleri ve ekonomik faaliyetin sektörleri ve doğası farklılıkları nedeniyle menşe Kanton’a göre önemli ölçüde farklılık gösterir.

Konfederasyon ve Kanton yetkilileri bu farklılıkların farkındadır ve değişen ekonomik zorunlulukların, her şeyden önce yeterince temsil edilmeyen tüm gruplardan daha yüksek yükseköğretim katılımı ve tamamlama oranları gerektirdiğine dair yenilenmiş bir inanç vardır. Yetişkinler, özellikle yükseköğretim düzeyinde niteliklere sahip olmayanlar, bu görüşte belirgin bir şekilde yer almalıdır.

Çok sayıda okulun yedi bölgesel uygulamalı bilimler üniversitesiyle birleştirilmesi de dahil olmak üzere, yüksek mesleki programların bazı bölümlerini yükseltmek için atılan adımlar, halihazırda kısmen daha geniş bir eğitim havuzu içindeki daha geniş ilgi alanlarına yanıt veren önemli bir reformu temsil etmektedir. 

Aynı şekilde, yüksek öğrenimin ilk yıllarında üç ana çalışma hattının ortaya çıkması da öyle: üniversite düzeyindeki kurumlarda, büyük ölçüde akademik odaklı lisans programları; mesleki uygulamalara güçlü bir vurgu yaparak uygulamalı bilimler üniversitelerinde birinci dereceler; ve şu anda İsviçre’de “yüksek eğitimin” bir parçası olarak kabul edilmeyen diğer yükseköğretim düzeyindeki programlar yer alır.