Eğitim Yatırımlarının Ekonomik Faydaları – Kenya’da Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Eğitim Yatırımlarının Ekonomik Faydaları

Daha ciddi bir itiraz, bireysel kazançlar hakkında kapsamlı veri elde etmenin önündeki kısıtlamalar ışığında, getiri oranlarının neredeyse her zaman gelişmekte olan ülke ekonomilerinin kayıtlı sektöründe istihdam edilen bireyler için gelir tahminleriyle hesaplanmasıdır.

Getiri oranı analizinin savunucuları, işgücü istatistiklerinden tahmin edilen kazançlardaki önyargıları tanır ve bunları, gelirin daha kapsamlı kendi kendine raporlanması istendiği ölçüde, örnek anketlerde düzeltmeye çalışmıştır. Kazanç verilerinin kalitesi ve yorumlanmasıyla ilgili itirazlar, gelir daha iyi tahmin edilebilseydi, eğitime bireysel faydaların muhtemelen daha fazla olacağı iddiasıyla karşılanır.

Okullaşmanın fiziksel çıktı üzerindeki etkisine ilişkin kanıtlar, üretkenliği ölçmek için gelir tahminlerinin kullanılmasından daha ikna edicidir. Ne yazık ki, farklı eğitim seviyelerine sahip benzer işlerde çalışan işçiler arasında karşılaştırmaların mümkün olduğu yerlerde, okulların endüstriyel çıktı üzerindeki etkilerine dair çok az kanıt vardır.

Fabrika düzeyindeki çalışmalar, işçinin kazancını ve çıktısını etkileyen ana faktör olarak iş deneyimine önem verme eğilimindedir. Okullaşmanın üretkenliği artırıcı etkilerine dair daha destekleyici, anlayışlı kanıtlar, eğitim ve tarımsal üretkenlik literatüründe bulunabilir.

Lockheed, Jamison ve Lau (1980) tarafından özetlenen bir dizi çalışma, okullaşmayı, mahsul üretiminin değerinde önemli artışlar olarak temsil edilen şeylerle ilişkilendirmektedir. Gelişmekte olan on sekiz ülke araştırmasında, bazı ilköğretim (dört veya daha fazla yıl) olan çiftçiler, mahsul üretimini etkileyen diğer girdiler kontrol edildiğinde okula gitmeyen çiftçilerden neredeyse %13 daha fazla mahsul üretti.

Okullaşmanın tarımsal üretkenlik üzerindeki etkilerine, üretim teknolojilerini kullanma becerisi ve seçimi aracılık ediyor gibi görünmektedir. Örneğin, kimyasal gübrelerin uygulanması durumunda, Tayland’da her eğitim yılının çıktıyı %2 ve %3 oranında artıracağı tahmin ediliyordu.

Risto Harma, örgün eğitimin tarımsal üretkenliği nasıl artırabileceğini açıklayan bir model önerdi. Latin Amerika’daki yayım görevlileriyle yapılan görüşmelere ve çiftçi “girişimcilerin” gözlemlerine dayanarak Harma, tarımsal üretkenliğin dört aşamasını ve her aşamayla ilişkili bilgi ve beceri gereksinimlerini belirledi.

Ekonominin eğitim üzerindeki etkisi
Ekonomi ve eğitim arasındaki ilişki
Eğitim ekonomisi nedir
Eğitim ve KALKINMA ilişkisi
Eğitim ve ekonomi PDF
Eğitim ekonomisi Ders Notları
Eğitim mi ekonomi mi münazara
Ülkenin kalkınmasında eğitimin önemi

İlk seviyede, yerel çeşitlerin ve teknolojilerin kullanımını içeren geleneksel çiftçilik, bazı sayısal unsurlar gereklidir: minimum toplama ve çıkarma.

Yüksek verimli çeşitlerin, gübrenin, kuyuların ve sulamanın kullanımıyla ilişkilendirilen en üst düzeyde tarım teknolojisinde, temel kimya, biyoloji, fizik kavramlarının bilgisi ve olarak yorumlama yeteneğinin yanı sıra okuduğunu anlama ve yazılı iletişim gereklidir.

İki çalışma, Harma modelinin testleri olarak kabul edilebilir ve bulguları cesaret verici değildir. İlki, okuryazarlığın modern çiftlik uygulamalarının benimsenmesini etkileyip etkilemediğini belirlemek için bir araştırma incelemesinden oluşuyordu.

Hindistan ve Brezilya’dan alınan veriler, okullaşma ve okuryazarlığın tarımsal yeniliğe katkısını değerlendirmek için bir model oluşturmak için kullanıldı. Bulgular, okullaşma ve okuryazarlığın doğrudan ve dolaylı etkilerinin, arazi sahiplerinin büyüklüğü ve çiftçinin geliri ile karşılaştırıldığında ihmal edilebilir olduğunu, “benimseme (tarımsal yeniliklerin) açıklanmasında sosyo-ekonomik fırsatların dikkate alınması gerekliliğinin açık bir göstergesi” olduğunu göstermiştir. 

Örneğin, yaygın öğrenme, tarımsal yayım programlarına katılım, eğitimden daha fazla etkiye sahipti. Nepal’de çiftçi eğitiminin çiftlik verimliliği üzerindeki etkilerine dair bir araştırma olan ikincisi, ne okuryazarlık ne de tarımsal bilgi ölçümlerinin teknolojik benimseme veya tarımsal çıktı ile yüksek düzeyde ilişkili olmadığı gözlemiyle sonuçlanıyor. Sayısallaştırmanın üretkenlik üzerinde olumlu bir etkisi olduğu bulundu. ama sadece gübre kullanımı ve buğday üretimi içindir.

Okul bilgi ve becerilerinin tarımsal üretkenliği artırmadaki etkilerine ilişkin zayıf kanıtlara rağmen, Kore, Malezya ve Tayland için kırsal eğitime geri dönüş oranlarının tarım ürünleri fiyatlarına ve yaşa bağlı olarak %10 ila %26 arasında değiştiği tahmin edilmektedir. faydaların başlayacağı varsayılır.

Görünen çelişki, tarımsal üretim üzerindeki etkilerinden ziyade okuryazarlık, aritmetik ve tarımsal bilginin akılda tutulmasının nasıl çalışıldığı hakkında daha fazla şey söyleyebilir. Okul bilgisi ve becerilerinin tarımsal uygulamalara nasıl entegre edildiği, anket araştırmalarına kolayca uymayan çok karmaşık bir konudur.

Okullaşmanın Bilişsel Sonuçları

İlköğretime yönelik yüksek sosyal getirilerin kanıtı, okul etkilerini tutumsal ve davranışsal değişim bağlamında meydana gelen beceri kazanımından kaynaklanan olarak kavramsallaştıran araştırmaları teşvik etti.

Okullaşmanın biliş üzerindeki etkileri uzun yıllardır geniş çapta kabul görmüştür ve aslında okullaşmanın emek üretkenliğini arttırdığı ve bunu yaparken diğer türden sosyal ve ekonomik dönüşümlerin gerçekleşmesini sağladığı fikrinin temelidir. Okul, okuryazarlık ve aritmetik becerilerin yanı sıra bu becerileri kazanmak için gerekli olan koşullu düşünmeyi sağlarken, modern tarımsal ve endüstriyel üretimin organizasyonu, bunların kullanılması için fırsatlar sunar.

Goody ve Watt, kitle okuryazarlığıyla ilişkili bilişsel değişiklikleri tanımlarken, okuryazarlığın olanaklı kıldığı entelektüel işlemler ile sıradan konuşmada izin verilenler arasında önemli bir ayrım yapmışlardır.

Yazılı metnin üretimi, biçimsel mantıksal yapıların detaylandırılmasını, yani konuşmada, söylem çerçevesinin dışındaki bilgiden isnat edilebilecek olaylar arasındaki ilişkilerin belirlenmesini gerektiriyordu. Örneğin yazılı dil, farklı akıl yürütme türlerini teşvik eder. Goody ve Watt’a göre alfabetik sistemlerin geliştirilmesi, özellikle okuryazarlığın yaygın olduğu yerlerde entelektüel keşifleri ve kültürel yeniliği kolaylaştırıyor.

Okuryazarlık ve aritmetik, modern bir toplumda işleyişin temeli olarak kabul edilir. Aritmetik işlemleri gerçekleştirme yeteneği olan aritmetik, anlama ve üretim görevlerinin analitik olarak özdeş olması anlamında okuryazarlıktan farklıdır. Ancak okuryazarlık gibi, sayısal bilgi de sembolik bilginin anlama ve üretim amaçları için resmi yapılara entegre edilmesini gerektirir.

Modernleşmenin biliş üzerindeki etkisi ilk olarak Sovyet psikolog Luria tarafından araştırıldı. Orta Asya’da geleneksel üretimi dönüştüren ve okullaşmanın daha önce okullaşmaya ve diğer “modern” etkilere karşı dirençli alanlara yayılmasına izin veren kolektivizasyon şemalarına tepkileri değişen göçebe ve köylü toplumları üzerinde çalıştı.

Luria, kolektifleştirmeden etkilenen bireylerin akıl yürütmelerini test etti ve onları olmayanlarla karşılaştırdı. “Bu iki topluluğun basit sözlü kıyaslara tepki verme biçiminde çarpıcı farklılıklar buldu”.

Çalışmaları, biliş kalıplarının modern etkiler, teknoloji, yeni üretim biçimleri, okuryazarlık ve eğitimin güçlü bir kombinasyonu ile değiştirilebileceğini öne sürdü.