Kurumların Organizasyonu – Dünya Çapında Doktora – Doktoranın Gelişimi – Doktora Çalışması Yaptırma – Doktora tezi – Doktora Tezi Ücretleri

Yüksek öğretim kurumları, finansman kapasitelerine bağlı olarak, daha gerçekçi paketler oluşturmaya katkıda bulunabilir. Ancak sistemin karşı karşıya olduğu yapısal bir zorluk var. Akademik maaşlar, kamu ve özel sektördeki diğer maaşlarla bağlantılı olarak feci bir şekilde geriledi.

Sonuç olarak, doktora öğrencileri için uygun paketler oluşturulduğunda, bunlar aslında genç akademisyenlerin (ve dolayısıyla danışmanların) maaşlarıyla rekabet edebilir. Bu finansman durumunun sonuçlarından biri, önemli sayıda doktora öğrencisinin yarı zamanlı olmasıdır. Tam zamanlı veya yarı zamanlı işlerde çalışırlar ve ardından doktora derecesi almak için asgari üç yılı aşan bir süre harcarlar.

Personel yapıları açısından kabul edilemez ırk dengesizliğini ele almanın bir yolu olarak çeşitli kurumlar, Güney Afrika’da öğretim görevlisi olarak ‘belirlenmiş gruplar’ denilen en iyi yüksek lisans mezunlarını istihdam etmektedir. Bu atamalar, bu kıdemsiz öğretim üyelerine, bir doktora yolunda önemli ilerleme kaydetmiş olmak gibi belirli koşulları yerine getirmeleri temelinde garantili kadrolu atamalar olması anlamında koşullu olarak yapılır. ve ‘tanınmış’ hakemli bir dergide en az bir makale yayınlamış olmak. Bu, denendiği yerde iyi çalışıyor gibi görünüyor.

Kurum Türleri

Ödül Veren Kurum Türleri

Güney Afrika, üniter bir yüksek öğretim sistemine sahiptir ve eskiden “teknoloji üniversiteleri” olarak adlandırılan sisteme artık “teknoloji üniversiteleri” veya “teknoloji enstitüleri” denmektedir. Çeşitli üniversitelerin yanı sıra, bu kurumlar doktora çalışmaları da sunabilir. Yeni yüksek öğretim ortamında 23 kurum var ve her biri doktora çalışmaları sunmak için gerekli yasal mekanizmaya sahiptir.

Kurumların belirli alanlarda doktora derecesi sunup sunmaması, temelde kapasite ile ilgili iç kararlara bağlıdır. Ulusal kalite güvence ajansı olan Yüksek Öğretim Kalite Komitesi (HEQC), kurumların bu kapasiteyi ulusal bir çerçeve içinde değerlendirmesine olanak tanıyan bir araç olarak belirli süreçleri ve kriterleri belirler.

Ödül Veren Kurumların Organizasyonu

Güney Afrika üniversitelerindeki çoğu lisansüstü program, fakülte bazında düzenlenir ve fakülte, örneğin Fen Fakültesi veya Eğitim Fakültesi’ne atıfta bulunur. Genellikle, esas olarak kalite kontrol konularıyla ilgili olan genel üniversite kurallarının dışında, fakülteler, lisansüstü çalışmaların sunulma şeklini düzenlemek için kendilerine devredilmiş karar verme süreçlerine sahiptir.

Bunu söyledikten sonra, bazı lisansüstü çalışma işletmeleri, lisansüstü okulların lisansüstü eğitimi düzenleme şeklini taklit edecek şekilde bölümler / okullar içinde düzenlenmiştir. Örneğin, KwaZulu-Natal Üniversitesi Gelişim Çalışmaları Okulu, çeşitli alanlarda lisansüstü çalışmalar için bir kurs programına sahiptir ve bunlar, bir dizi temel ders ile modüler bir form alır ve daha sonra, her öğrencinin uzmanlık alanı. Bunlar okul içinde idari ve akademik olarak yönetilir.

Her fakülte, genellikle dekan veya dekan yardımcısının başkanlık ettiği bir lisansüstü komiteye sahip olacaktır. Bu komite müfredatı, sınav sürecini, denetim süreciyle ilgili zorlukları ve diğer konuları yönetir.

Doktora Çalışması Formları

Şu anda Güney Afrika üniversiteleri için devlet tarafından sübvanse edilen sadece üç doktora niteliği var: Ph.D. (Doctor of Philosophy), D. Tech (Doctor of Technology) ve “Senior Doctorate”. Bunların sonuncusu, disiplinin yönünü değiştiren bulgularla çok önemli sayıda yayınlanmış araştırma elde etmiş kıdemli bireylere yöneliktir.

Yönetim ve Organizasyon Doktora Programı
Yönetim ve Organizasyon Yüksek Lisans
Bilgi Üniversitesi Doktora Ücretleri
Yönetim ve Organizasyon Yüksek Lisans Ankara
Yıldırım beyazıt üniversitesi yönetim ve Organizasyon Yüksek Lisans
PAZARLAMA Doktora
Yönetim Organizasyon Tezsiz Yüksek Lisans
SDÜ Yönetim organizasyon

Öğrenciler ve Çalışma Programları

Adaylarda aranan nitelikler

Güney Afrika üniversitelerindeki derece yapısı, biraz esneklik olsa da oldukça standarttır. Ulusal Yeterlilik Çerçevesi, sistemde var olan farklı yeterlilikler arasındaki ilişkiyi tanımlar. Bir yüksek lisans derecesi, doktora eğitimine normal giriş şartıdır. Yüksek lisans, nominal olarak bir yıllık bir yeterliliktir ancak genellikle iki yıla kadar sürer.

Genellikle bir araştırma projesi ile oldukça yoğun, özelleşmiş kurslardan oluşan bir yıllık onur yeterliliğine dayanır. Bu da, üç yıllık bir lisans yeterliliği olan ve genellikle iki ana daldan oluşan lisans yeterliliğine dayanmaktadır. Lisans diplomasına sahip öğrencilerin yaklaşık yüzde 40’ı onurlara devam ediyor.

Bazı yapılandırılmış iki yıllık yüksek lisans programlarının öğrencileri doğrudan lisans yeterliliğinden kabul ettiği durumlar vardır, ancak bu normal yol değildir.

Çalışma Dönemleri

Doktora Doktora için minimum süre olmasına rağmen, nominal olarak üç yıllık bir yeterliliktir. iki yıl olarak belirlendi. Bilimlerde ortalama tamamlanma süresi üç yıldan biraz fazladır. Beşeri bilimlerde bu daha çok dört buçuk yıldır.

Çalışma Modları

Daha önce, finansal koşulların öğrencilere yarı zamanlı çalışmayı düşünmeleri için baskı uyguladığı daha önce belirtilmişti, ancak doktora derecesinin çok nadir olduğu söylenmelidir. doğal, biyomedikal ve mühendislik bilimlerinde bu modda yapılır. Yarı zamanlı modda yapılacak doktora çalışmalarının ağırlıkta olduğu eğitim ve yönetim çalışmaları başta olmak üzere belirli fakülteler bulunmaktadır. Öğrenciler yarı zamanlı eğitim için resmi olarak kayıt yaptırabilirler.

İstihdam Yerleri

Güney Afrika işgücü piyasası büyük ölçüde katıdır ancak gelişmektedir. Doktora mezunları için geleneksel yörünge, ya üniversitelerdeki akademik pozisyonlara ya da icra eden bilim konseyleri ve özel sektör laboratuarları olarak adlandırabileceğimiz araştırma pozisyonlarına giriyordu. Son yıllarda açılan yeni yörüngeler var. 1994 sonrası dönemde kamu hizmetinde görev alan üst düzey yetkililerin çoğu doktora derecesine sahiptir.

Cinsiyet ve Doktora Çalışmaları

Ph.D.’nin cinsiyet profili. kayıtlar karmaşıktır ve kapsamlı bir analiz yapılacaksa, CESM (Eğitim Çalışması Konularının Sınıflandırılması) kategorileri açısından bakılması gerekir. 2003 ulusal kayıtlarının bir toplama analizi, erkeklerin katılımının kadınlardan yaklaşık yüzde 50 daha yüksek olduğunu göstermektedir.

Bu, kadınların katılım oranlarının erkeklerinkinden yaklaşık yüzde 4-6 daha yüksek olduğu lisans düzeyindeki bir eğilimin tersine dönmesidir. 2003 yılı doktora mezuniyet oranları açısından bu oran hemen hemen aynı, yaklaşık 1: 1.5’dir.

İnsan ve doğa bilimlerindeki doktora kayıtlarına cinsiyet farklılıklarını analiz etmek için bir mercek olarak bakmak da öğreticidir. Toplam rakamlar (yine 2003 verilerine atıfta bulunarak), insan bilimlerindeki kayıtların doğa bilimlerindeki kayıtlardan yaklaşık yüzde 40 daha yüksek olduğunu göstermektedir. İnsan bilimlerinde erkeklerin katılımı kadınlarınkinden yüzde 40 daha fazla ve doğa bilimlerinde bu oran yüzde 60’a çıkıyor.