MESLEKİ EĞİTİM – Asya Ülkeleri Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Eğilimler

1970’lerin eğilimlerine uygun olarak, gelecek yıllar ASEAN bölgesindeki yaygın programların çeşitliliğinde bir artışa tanık olacaktır. Ayrıca, müfredat geliştirme ve değerlendirme alanlarında ASEAN üyelerinin artan potansiyeli artmaya devam ederse, programların kalitesi de artacaktır.

IMPACT ve PAMONG projeleri gibi ASEAN ülkeleri arasındaki işbirliği çabaları, her ülkenin araştırma ve geliştirmenin ağırlığını tek başına taşımak zorunda kalması yerine, beş ulusun maliyetleri, uzmanları ve deneyimi paylaşmasını sağlayarak bu tür ilerlemeyi hızlandırmalıdır. Değerlendirme ve araştırmanın, meydana gelen birçok resmi olmayan yeniliğin ayrılmaz bileşenleri olacağı umulmaktadır.

GENEL VE ​​MESLEKİ EĞİTİM

Başlangıç ​​olarak, genel eğitim, mesleki eğitim ve mesleki eğitim terimleri arasında aşağıdaki paragraflarda yapılan ayrımları açıklamamız gerekiyor. Genel eğitim, iletişim ve matematik becerilerinde ve sosyal, bilimsel ve tarihsel anlayışlarda iyi bir temel oluşturmaya yönelik çalışma türleri anlamına gelir. İlköğretim düzeyinde, bu tür çalışmalara genellikle temel bilgiler denir.

Ortaöğretim düzeyinde, genellikle akademik konular veya üniversiteye hazırlık çalışmaları olarak adlandırılırlar. Herhangi bir özel mesleğe yol açmadıkları için “genel”dirler.

Buna karşılık, mesleki eğitim ve mesleki eğitim terimleri, belirli bir mesleki alana (mesleki eğitim) ve bu alandaki belirli bir işe (mesleki eğitim) yol açan çalışmaları tanımlar. Diğer bir deyişle, mesleki eğitim terimi genellikle bireye işyeri-büro işleri veya makine ticareti gibi bir alana uygun hale getirmek için hazırlığı ifade eder.

Oysa mesleki eğitim genellikle o alandaki belirli bir iş için hazırlığı gösterir. Örneğin, iş-ofis işinde bir kişi muhasebeci veya yönetici sekreter olarak eğitilebilir. Makine ticaretinde bir kişi metal torna operatörü veya alet yapımcısı olarak eğitilebilir.

Mesleki eğitim planlamacılarının karşılaştığı sorunlardan biri, özel iş hazırlığının nasıl olması gerektiğine karar vermektir. Meslek okulu sadece daha genel mesleki eğitim düzeyini sağlamaya mı çalışmalı ve mesleki eğitimi özel sektöre mi bırakmalı? Yoksa meslek okulu gençleri belirli işleri doldurmaları için mi eğitmeli? Ya da okulda eğitim ile endüstride eğitim arasındaki ağ nasıl olmalıdır?

Hedefler

Eğitim planlamacılarının görevi, genel eğitim, mesleki eğitim ve mesleki eğitim arasında uygun bir denge sağlamak ve bu işlevlerin her birini yerine getirmek için en iyi ne tür kurumların uygun olduğunu belirlemektir.

Son yıllarda oranı en çok etkileyen koşul, beş yıllık ulusal kalkınma planlarında yer alan hükümetlerin insan gücü ihtiyaç projeksiyonları olmuştur. 1960’lar ve 1970’ler boyunca, ASEAN hükümetleri, gelecekte her bir işçi türünden kaç kişiye ihtiyaç duyulacağına dair doğru tahminler yapmaya ve daha sonra okulları ve gayri resmi programları bu tür işçileri üretecek şekilde değiştirmeye çalıştılar. 

Genellikle insan gücü-tahmin koşuluna ters düşen ikinci bir koşul, insanların eğitim tercihleri, yani toplumsal talep olmuştur. Tüm ASEAN ülkelerindeki orta öğretimin büyük çoğunluğu, üniversiteye yönlendirmeyi amaçlayan genel, akademik bir çeşitliliğe sahiptir.

Mesleki Eğitim Merkezi
Mesleki Eğitim Merkezi bölümleri
Mesleki Eğitim e-Okul
Mesleki Eğitim Merkezinde Hangi Dersler Var
Mesleki Eğitim merkezi meslek dalları 2022
İŞKUR mesleki eğitim kursları
Mesleki Eğitim Merkezi meslek Dalları 2021
mesleki eğitim merkezi alan/dal listesi

Bu tür eğitim, hala mesleki eğitimden daha fazla prestij taşımaktadır, bu nedenle insan gücü planlamacıları, okulların genel/mesleki oranını değiştirme konusunda genel halktan muhalefetle karşı karşıya kalmıştır. Bazı endüstrilerde, işverenlerin bu endüstriler için eleman yetiştiren meslek okullarından ziyade akademik tipteki okullardan işe alınan çalışanları tercih ettiğine dair kanıtlar vardır.

Üçüncü bir koşul ise maliyettir. Akademik sınıfların donatılması ve bakımı genellikle mesleki sınıflardan daha ucuzdur. Dördüncü koşul ise öğretmen arzıdır. Daha önce belirtildiği gibi, makine atölyesi işletmeciliği veya iş-ofis yönetimi konusunda uzman olarak hazırlanan öğretmenler, iş dünyasında sınıftakinden daha yüksek ücretler kazanabilmektedir, bu nedenle mesleki öğretmen yetiştirme programları mezunları genellikle öğretmenlik pozisyonlarını reddederler. 

Diğer bir etki, ekonominin sanayi ve iş sektörlerinin genel bir mesleki eğitim ve öğretim programının yürütülmesinde mesleki eğitim yetkilileriyle işbirliği yapma istekliliği ve kabiliyetidir. Özel işletmelerin mesleki eğitime aktif katılımı, okulları karmaşık tesisler kurma zorunluluğundan kurtarabilir.
ticari firmalar sunmaya hazırdır.

Eylemler

1970’lerin tüm ASEAN ülkelerindeki en belirgin eğilimi, okullarda mesleki eğitimin artırılmasına ve daha yaygın eğitim kurslarının sağlanmasına yönelik bir hareket olmuştur. Bununla birlikte, ayrı ülke bölümlerinde belirtildiği gibi, ASEAN hükümetlerinin bu yolu izleme şekli, ülkeden ülkeye bir miktar farklılık göstermektedir.

1966’dan beri Tayland, artan sayıda akademik liseyi hem koleje hazırlık hem de bir veya daha fazla mesleki uzmanlık, tarım, ev ekonomisi sunan kapsamlı liselere dönüştürerek akademik ve mesleki orta öğretim arasındaki keskin ayrımı azaltmaya çalıştı. 

Filipinler’deki çoğu orta öğretim hala akademiktir. 1970’lerin başında, kamu ve özel liselerin neredeyse yüzde 84’ü akademikti. Ancak, 1970’lerde meslek okullarında ve Çalışma Bakanlığı tarafından desteklenen okul dışı gençlere yönelik eğitim kurslarında bir miktar büyüme gerçekleşti.

1970’lerin ortalarında, Malezya, neredeyse tamamen akademik bir ortaokul sisteminden, daha yüksek oranda mesleki kurumları içeren bir sisteme dikkat çekici bir şekilde geçiyordu. Örneğin, akademik okulların yüzdesi 1974’te 92,5’ten 1976’da 85,8’e düştü, çünkü daha fazla meslek okullarının kurulması, uzmanlaşmış teknik eğitim kurumlarının yüzdesini 1974’te 5,2’den 1976’da 9,6’ya çıkardı.

Singapur, özellikle endüstrinin işbirliği yaptığı özel kurslarla, akademik ve mesleki teklifleri koordine etmede ASEAN bölgesindeki en iyi rekoru elde etti. 1974’te, ortaokulların yaklaşık yüzde 25’i zaten mesleki bir çeşitliliğe sahipti ve bazı gözlemciler, okul sisteminin gitmesi gereken dengenin yüzde 50 mesleki ve yüzde 50 akademik olduğunu tahmin ediyorlardı.

Endonezya, Hollandalı sömürgecilerden öğrencilerin uzmanlıklarına ortaokul düzeyinde girdikleri karmaşık bir uzmanlaşmış meslek okulları şemasını miras aldı. Geçtiğimiz otuz yılda, ortaokul, çoğu durumda üst orta seviyeye kadar başlamayan uzmanlaşma ile bir genel eğitim kurumuna dönüştürülmüştür.

Bununla birlikte, pek çok öğrenci eğitimlerini ilköğretim düzeyinde bitirdiği ve iş dünyasına hiçbir mesleki beceri taşımadığı için, 1970’lerde hükümet, mesleki eğitimin doğasına uygun olmak amacıyla ilköğretim birinci kademelerde bazı mesleki eğitimler başlattı. okulun bulunduğu topluluğa yönelik çalışmalar. Köy okulları tarımsal çalışmalara sahiptir; şehir okulları şehirlerde bulunan basit ticaretler sunar.