Uyum Teknikleri – Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Ölçüm Teknikleri

Ağ modellerinin analizinde kullanılan ölçüm teknikleri, bir dizi grafikten oluşan çizge teorisi ilkelerine dayanmaktadır. Katılımcılar, grafikteki düğümlerdir ve ilişkiler, katılımcılar arasındaki çizgilerdir. İki klik arasında bir köprü bulunan iki kliği (yani tamamen birbirine bağlı iki alt grubu) gösteren sekiz katılımcı arasındaki ilişkilere bir örnek verir.

Bu grafik iki 3 kişilik öğrenciyi (siyah) temsil eder, iki öğretmen (beyaz) tarafından yönetilir ve öğretmenler de gruplar arasında köprü kurmak için bir bağlantıya sahiptir.

Uyum

Bağlılık, ağ üyeleri arasında güçlü sosyalleşme ilişkilerinin varlığını ve aynı zamanda aynı bilgi kaynağına erişimleri vardır. Yoğunluk ve merkezileşme dahil olmak üzere genel uyum ölçütleri, bir popülasyonun tüm üyelerinin diğer tüm katılımcılarla ne ölçüde etkileşime girdiğini gösterir.

Daha yüksek bir derece gösteren bir grafiğin bölümlerini belirleyerek bağlantılılık, kümeler ve klikler gibi ağ yapıları ortaya çıkarılabilir. Bir ağın yoğunluğu, katılımcıların diğerlerine bağlanma derecesini gösterir. Bir popülasyondaki gerçek bağlantıların sayısının, popülasyondaki olası bağlantıların sayısına oranı olarak değerlendirilir.

Sırasıyla yüksek ve düşük yoğunluklu iki grup gösterir. Düşük yoğunluklu grafikteki bilgiler yalnızca bir yoldan akabilirken, yüksek yoğunluklu etkileşimler, bilgi bir dizi farklı katılımcıdan ve birkaç katılımcıya akabileceğinden katılımcılar arasında yüksek olmalıdır. Yüksek yoğunluklu bir ağdaki katılımcılar, ağdaki diğer herkesle düşük yoğunluklu bir ağdaki katılımcılardan daha fazla temas halindedir.

Merkezileştirme

Merkezileştirme, bir grup katılımcının merkezi bir nokta etrafında ne ölçüde organize edildiğini ölçer. Birbirine bağlı katılımcı kümelerinin merkezi bir düğümden yayıldığının gösterildiği, oldukça merkezi bir grafik örneğini gösterir.

Son derece merkezileştirilmiş bir grafiğin bariz bir örneği, birkaç öğretmene liderlik eden bir eğitmen ve ardından öğretmenler kendi gruplarına liderlik ediyor. Böyle bir ağda, örneğin B’den C’ye geçmesi gereken bilgiler bir aracıdan geçebilir. Ağ bunun yerine bir daire şeklinde düzenlenmiş olsaydı, bilgi dağıtım sürecinde çok daha fazla aracı olurdu.

Önem

Önem ölçüleri, hangi katılımcının (veya katılımcıların) bir ağ üzerinde etkisi veya gücü olduğunu ve kimlerin az ya da çok talep gördüğünü gösterir. Merkezileştirmeden farklı olarak, önem, bir bütün olarak ağın konfigürasyonu değil, bir katılımcının ağdaki bağlantılarının merkeziliği değerlendirilerek ölçülür.

Merkezilik, bir ağdaki her bir katılımcı tarafından sağlanan bağlantıların sayısını basitçe sayarak ölçülebilir. En çok çizgiye sahip olan, yani en yüksek dereceye sahip olan katılımcı en merkezidir. İçinde, A (derece 4) en merkezidir. Merkezilik ölçeğinin diğer ucunda, ağdaki diğerleriyle bağlantısı olmayan bir katılımcı olan izolat bulunur (yani, derece 0).

Uyum eğitimi nedir
Uyum eğitimi hangi sınıflara
Uyum eğitimi ne zaman başlıyor
Uyum eğitimi 2022
Uyum eğitimi MEB
MEB uyum eğitimi
Compliance Eğitimi

Menzil

Aralık, bir katılımcının erişime sahip olduğu kaynak dizisini ifade eder. Bireyler ne kadar çok bağ kurarlarsa, kaynaklara o kadar çok erişimleri olur.

Bir katılımcının menzili, kendi ağının boyutuna, bir ağdan diğerine sağlanan köprüleme bağlarının sayısına ve katılımcıların etkileşimde bulunduğu ağların boyutuna bağlıdır. Menzil, bir katılımcının hem doğrudan (yani bir adımda) hem de dolaylı olarak (yani birden fazla adımda) kaç kişiye bağlı olduğu incelenerek ölçülebilir.

Özet

Ampirik olarak türetilmiş, ağ tabanlı etkileşim analizi, çevrimiçi grup öğrenme ortamlarında öğrenenler ve eğitmen arasındaki bilgi alışverişi ilişkilerinin kalıplarına odaklanır.

İlişkili teknikler, kimin arasında ne tür bilgilerin değiş tokuş edildiğini ölçer ve ağ yapısının katılımcılarının özelliklerini belirler. Dolayısıyla bu yöntem, eğitmene grup üyeleri arasındaki işbirliğinin derecesini değerlendirmesi için ek bilgiler sunar.

Yeniden Kullanılabilir Uyarlanabilir Öğrenme Tasarımı için Zenginleştirici Özellikler

Uyarlanabilir Eğitimsel Hiper Ortam (AEH) Sistemleri üzerine yapılan araştırmalar umut verici sonuçlara ulaşıyor. AEH, öğrenme sırasında gerçekleşen etkileşimler hakkında akıllı kararlar verebilen, yönlendirici olmadan öğrencileri destekleyen yeni nesil Eğitimsel Hiper Ortam (EH) sistemleridir.

AEH, ücretsiz taramayı kişiselleştirme ile birleştirir ve salt sistem kontrollüden öğrenci kontrollüne kadar tüm öğrenme modlarını destekler. Bu amaçla, AEH, her bir öğrencinin hedeflerine, tercihlerine ve bilgilerine ilişkin bir model oluşturur ve bu modeli, içeriği ve gezinmeyi kendi ihtiyaçlarına göre uyarlamak için kullanır.

Ancak bu bilgilerden yararlanmak için belirli bir profile sahip öğrenenlere uygun öğretim stratejilerinin belirlenmesi ve bu stratejilerin sistemin bilgi temsili tarafından nasıl destekleneceğine karar verilmesi gerekmektedir. Öğretim Tasarımı, Yetişkin Öğrenmesi ve Öğrenme Stilleri alanlarından teoriler, eğitimsel bakış açısıyla bağlantılı olarak bir AEH sisteminin uyarlanabilir boyutu için değerli kaynaklardır.

AEH alanındaki fikirler, uyarlamalı Öğrenme Yönetim Sistemleri (ÖYS) ve Web Tabanlı Öğrenme (WBL) sistemlerinin tasarımcıları için faydalıdır, ancak uyarlanabilirlik ve öğretim verimliliği ile ilgili çok fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

Ayrıca, mevcut nesil ÖYS’lerde, eğitimsel modelleme dilleri, çok çeşitli öğretim durumlarını verimli bir şekilde tanımlamak ve uyarlanabilirliği desteklemek için yetersiz görünmektedir. Geleneksel mühendislik yaklaşımı, süreci içerik kaynaklarının geliştirilmesine odaklar ve öğrenci modeline ve öğretim stratejilerinin tanımına çok az önem verir.

Uyarlama için mevcut tekniklerin ve eğitim dillerini modellemek için mevcut ana yaklaşımların gözden geçirilmesinden sonra, uyarlamalı öz değerlendirme ile ilgili öğrenme etkinliklerini modellemek için yeni bir yaklaşım olan Uyarlanabilir Hiper Ortam Meta Modeli (AHM) notasyon sistemini sunuyoruz. Brusilovsky’nin adaptasyon sınıflandırmasına ve IMS Learning Design (IMS-LD) meta modeline dayanmaktadır.

AEH ve Eğitimsel Modelleme Dillerinde Uyum Teknikleri

Uyum, akıllı sistemlerin ortak bir işlevsel hedefidir ve genellikle sistem kontrollüdür. AEH sistemleri için uyarlanabilirlik, içerik düzeyinde veya bağlantı düzeyinde faydalı olabilir. İçerik düzeyi uyarlanabilirliği, öğrenci modeline dayalı dinamik içerik üretimidir. Bağlantı düzeyi uyarlanabilirliği, statik bir içerik varsayar ve bu hiperuzayın öğelerini birbirine bağlayan bağlantıların görünümünü veya önemini değiştirir.

Brusilovsky’ye göre iki farklı alan vardır: “uyarlanabilir navigasyon desteği” ve “uyarlanabilir sunum”. Uyarlanabilir gezinme desteği, gezinme köprülerinin bazı yönlerine odaklanır. Uyarlanabilir sunum sistemleri, kullanıcı tercihlerine bağlı olarak çeşitli şekillerde işlenebilen ve oluşturulabilen bilgi parçalarına dayanır.

WBL ve LMS alanında, SCORM 2004 standartlarında Basit Sıralama ve CMI modelinin kombinasyonu sınırlı uyarlanabilirliği kolaylaştırır. Ne yazık ki, kullanıcı modeli için mevcut veriler, sabit CMI modelindeki verilerdir. Bu nedenle, SCORM 2004’te uyarlanabilirliğe alternatif veya daha karmaşık yaklaşımlar mümkün değildir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör