Yüksek Öğretim Yönetimi – Portekiz’de Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Yüksek Öğretim Yönetimi

Her şeyden önce, RJIES’nin yeniliği yüksek öğretimin kurumsal yönetiminde yatmaktadır. Topluluk Üniversitesi’nin mantığını takip etmede büyük bir saygınlık geçmişine sahip olan ve her halükarda, daha önce belirtildiği gibi, Avrupa üniversitelerinde uzun bir geleneğe uygun olan, çok övülen Magna Charta özerkliğini bir kenara attı. Yasanın ayrıntılı analizine girmeden, daha spesifik olarak başlık III, baldy’nin belirttiği gibi, paradigmada bir değişiklik gerektiriyordu.

Kendimizi yalnızca üniversite yönetimiyle sınırlayarak, akademik olmayan personelin temsilcilerinin dışlanabileceği 15-35 üyeden oluşan sınırlı bir “Genel Konsey” için hüküm verildi. Akademik personel, araştırmacılar ve öğrenciler ile birlikte ‘kuruma ait olmayan, ancak kurumla ilgili bilgi ve deneyime sahip tanınmış liyakatli dış üyeler’ ile birlikte üyeliği oluştururlar. İkincisi, ‘Genel Konseyin toplam üyelerinin %30’unu’ oluşturmaktadır.

Bu daraltılmış kurulun diğer işlevleri arasında, yurt dışındaki üniversiteler de dahil olmak üzere aynı üniversiteden veya başka bir üniversiteden olabilecek rektörün seçilmesi sorumluluğu vardır. Rektörün başkanlık ettiği ‘Yürütme Kurulu’ en fazla 5 üyeden oluşur.

‘Yönetim/yönetim’ perspektifinden bakıldığında, üniversite topluluğu üniversite üyelerinin büyük bir bölümünü, ama her şeyden önce, temel sorunlarını tartışacak bilgiye sahip olanları dahil etmeye çalışmıştı. Burada net bir kayma görüldü.

Yönetim/yönetim daha ‘iş benzeri’ olarak sunuldu, ancak dış üyelerin varlığı, en azından bizim meselelere, olması gerektiği gibi, bir ‘iş imajı’ yansıtmak için resmi bir girişim gibi görünse de, geniş sosyal katılımın bir unsuru olarak hareket etmek. Ayrıca, yeni mevzuat, akademik muadilinden çok iş özerkliğine borçlu olan bir modele yapılan imalarla andırıyordu.

Üniversitelerin Devlete daha az bağımlı, ancak daha çok “özerk vakıflar” olarak işlev gören bir vakıf üniversitesi olma seçeneği, modelini, bazıları asırlar öncesine dayanan uzun bir geçmişi olan Amerikan kökenli üniversite organizasyonundan almıştır. O halde, bunlardan bazılarının yirminci yüzyılın başındaki bazı tartışmalarda yer almış olması, genellikle Ortega y Gasset’in “örnek ülkelerin üniversiteleri” şeklindeki ironik tanımını başka bir ifadeyle dile getirmesi oldukça yerindedir.

Ancak gerçek şu ki, yalnızca deneyimler, bu yazının yazıldığı sırada sadece üç üniversitenin bu formatı seçip seçmediğini, yani Porto Üniversitesi, ISCTE Lizbon ve Aveiro Üniversitesi’nin ‘vakıf üniversiteleri’nin başarılarının en ufak bir öneme sahip olup olmadığını gösterecektir.

Bununla birlikte, bilimsel araştırmaların yeniden düzenlenmesi, Bologna, bakanlıkların elden geçirilmesi ve hatta yeni terminoloji gibi süreçlerle bağlantılı olarak yorumumuz, yeni bir üniversite paradigması ile karşı karşıya olduğumuzu gösteriyor. Elbette, bir “Girişimci Üniversite” değilse, en azından şu anda krizde olan neo-liberal bir topluma uyarlanmış “girişimci özelliklere sahip üniversite paradigması”dır.

Yükseköğretim Yönetimi Yüksek Lisans
ESOGÜ Uçak Mühendisliği yüksek Lisans
Hacettepe. Uzaktan Eğitim Yüksek Lisans
Hacettepe yükseköğretimin Yönetimi
Hacettepe. Özel Eğitim Yüksek Lisans
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Yönetimi, Teftişi planlaması ve Ekonomisi
Hacettepe. Yüksek Lisans
Esogü Ebelik Yüksek Lisans

Bilim ve Teknoloji Vakfı

Tecnologia’nın (Bilim ve Teknoloji FCT Vakfı) Portekiz’in bilimsel araştırmaları teşvik eden ve koordine eden ilk organı olmadığını söylemeye gerek yok. Bunun yerine, ilk başkanı eski bir Milli Eğitim Bakanı olan Francisco de Paula Leite Pinto olan Junta Nacional de Investigação Cientifica e Tecnológica’nın (JNICT Ulusal Bilimsel ve Teknolojik Araştırmalar Kurulu) yerini aldı.

Ulusal Kurul, 1967’de Salazar hükümeti sırasında, Yeni Devletin son aşamasında bir yenileme döneminde kurulmuştu. Şaşırtıcı bir şekilde, JNICT, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı değildi, ancak doğrudan Bakanlar Kurulu Başkanlığı’na karşı sorumluydu. Bilim politikası açısından, araştırmanın geliştirilmesi için öneriler sunan bir danışma organıydı.

25 Nisan’dan sonra bilimi teşvik etmek için başka bir organizasyon kuruldu. 9 Temmuz 1976’da kurulan Ulusal Bilimsel Araştırma Enstitüsü (INIC), 1936’da kurulan ve daha sonra Milli Eğitimin temel kanunundan çıkan Yüksek Kültür Enstitüsü’nün yerini aldı. Bu karmaşık idari şecerede, Yüksek Kültür Enstitüsü Milli Eğitim Kurulu’nun (JEN) ​​varisiyken, Milli Eğitim Kurulu, Askeri Diktatörlük sırasında, daha doğrusu Lizbon Teknik Üniversitesi’nin kurulmasından bir yıl önce gün ışığını görmüştü.

JNICT’nin 1995’te kapanmasıyla birlikte INIC, Bilim ve Teknoloji Vakfı’nın (FCT) Kesin, Doğa ve Uygulamalı Bilimler, Teknoloji ve Sosyal Bilimler alanlarındaki tüm akademik çalışmaları koordine etmeyi devralmasından 3 yıl önce ortadan kaybolmuştu. 

Antonio Guterres hükümeti altında, ilk kez, Universidade Técnica de Lisboa’dan (Lizbon Teknoloji Üniversitesi), Mariano Gago’dan Mühendislik profesörü başkanlığında bir Bilim ve Teknoloji Bakanlığı açıldı. Yeni bakanlık 1997 yılında araştırmaların yeniden düzenlenmesine ve bağlı araştırma birimlerinin değerlendirilmesine başladı.

Araştırmaya ve yüksek öğretim istatistiklerine verilen öncelik, bu iki alandaki birçok eksikliğin işaret edilmesiyle, kalan eğitim düzeylerinden sorumlu ikinci bir bakanlık ile bir Yüksek Öğrenim Bakanlığı kurma kararı geldi. Böylece, 6 Nisan 2002’den itibaren, Durão Barroso’nun başbakanlığı sırasında ve Portekiz’de ilk kez, Bilim ve Yüksek Eğitim Bakanlığı, Eğitim Bakanlığı’ndan uzaklaştırıldı.

İlk Yüksek Öğrenim Bakanı Pedro Lynce, Lizbon Teknik Üniversitesi’nden Ziraat Mühendisliği bölümünden mezun olmuştu ve halefi Maria da Graça Carvalho, aynı üniversitenin Teknik Enstitüsü’nden selamlıyordu. José Socrates’in başbakanlığı sırasında bakanlık, 2005 yılında Bilim, Yenilik ve Yüksek Öğrenim Bakanlığı unvanını taşıdıktan kısa bir süre sonra Mariano Gago başkanlığındaki Bilim, Teknoloji ve Yüksek Öğrenim Bakanlığı olarak değiştirildi. Graça Carvalho’nun bakan olduğu 2004 ile 2005 yılları arasında Santana Lopes hükümetinin kısa süreli görev süresi boyunca yer alır.

Böylece üniversiteler ve politeknikler kendi bakanlıklarını elde ettiler. Şimdiye kadar olduğu gibi, bir zamanlar yüksek öğrenim, okul öncesi, ilk ve orta öğretimi denetleyen Eğitim Bakanlığı’na bağlı değillerdi. Böylece eğitimde otorite ikiye bölünmüştür.

Teknik Üniversite’de ve her şeyden önce Teknik Üniversite Enstitüsü’nden eğitim almış, yüksek öğrenimle birleştirilmiş olsun ya da olmasın Bilim Bakanlarının mevcudiyeti, FCT başkanları için de geçerli olan değişmez bir özellikti: Luis Magalhães, Fernando Ramôa Ribeiro ve João Sentieiro. En az 1981’den bu yana Eğitim Bakanları açısından karşılaştırılabilir bir profil görülebilir. Birçoğu Lizbon Teknik Üniversitesi’nde eğitim gördü veya Kesin, Doğa Bilimleri, Teknoloji veya İşletme Çalışmaları ile bağlantılı alanlarda eğitim gördü.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör