Güney Afrika’da Doktora Eğitimi – Dünya Çapında Doktora – Doktoranın Gelişimi – Doktora Çalışması Yaptırma – Doktora tezi – Doktora Tezi Ücretleri

Diğer Sorunlar

Bilimsel Bilgi Enstitüsü’ne (ISI) göre, 2003 yılında Meksika, dünya yayınlarının yaklaşık yüzde 0,72’sini temsil eden 5783 makale yayınladı. Bu yayınların yaklaşık beşte biri fizikle ilgiliydi ve bunu sağlık bilimleri (yüzde 12,5), bitkiler ve hayvanlar (yüzde 12) ve kimya (yüzde 11,5) izledi. Diğer disiplinlerin her biri, ülkenin bilimsel katkısının yüzde 8’inden azını temsil ediyor.

Etki faktörü, belirli bir makalenin yayınlanmasından sonraki beş yıllık dönemde aldığı alıntıların sayısı ile orantılı olarak yayın verilerinin daha ayrıntılı bir göstergesini sağlar.

Bu gösterge, ülkedeki yayınların en büyük bölümünü temsil eden disiplinlerin ve ayrıca fizik, kimya ve bitkiler ve hayvanlardan daha fazla alıntı alanların genel olarak ortalamanın altında bir etki faktörüne sahip olduğunu gösterirken, en büyük etki faktörüne sahip olanlar, azalan sırada: astrofizik (6.6), immünoloji (5.6), moleküler biyoloji (5.4), sinir bilimleri (4.4) ve mikrobiyoloji (4.3).

1999-2003 arasındaki beş yıllık dönemde, UNAM uluslararası dergilerde 12.667 makale yayınladı ve ortalama etki faktörü 3.1, ülkenin en büyüğü. CINVESTAV, ortalama 2.8 etki faktörü üreten 5029 makale ile takip ediyor. UAM, 1922 makalesinin ortalama etki faktörü 2,4 olan üçüncü araştırma kurumudur.

Eleştirel Yorum

Meksika’daki doktora programlarının temel zayıflıklarından biri, sistematik aile içi çiftleşmeyi teşvik etme, yani sadece kendisine hizmet eden bilginin ilerlemesine adanmış bir sistemi konsolide etme yönündeki belirgin eğilimleridir. Bu sistem, uluslararası tanınırlığı yüksek olan ve lisansüstü öğrenciler için birinci sınıf eğitim sağlayan iyi hatta yüksek kalitede doktora programlarına sahiptir.

Bununla birlikte, ülkenin üretken sektörüyle henüz bir ilişki geliştirmemiş ve hatta bazı durumlarda, aynı kurum tarafından sunulan lisans programları açısından bunu başaramamıştır.

Bir doktora programının, ana hedeflerinden biri olarak, özgün araştırma için belirli becerilere sahip bireyler yetiştirmesi gerektiği iddia edilebilir, ancak, doktora programlarını yalnızca akademik kurumlarda çalışmaya zorlayan bir düzenleme yoktur ve hiçbir etkili eylem uygulanmamıştır. doktora programları ve endüstri arasında daha anlamlı ve sinerjik bir ilişki oluşturmak.

Elbette bazı bireysel istisnalar vardır, ancak birçok doktora programının akademik çevrenin kendisinin sunduğunun ötesinde daha geniş bir ufku düşünmediği bir gerçektir. Bir diğer önemli zayıflığın düşük verimlilik olduğu söylenebilir. Her yıl mezun olan doktora sayısı, genel lisans nüfusuna ve ayrıca toplam Meksika nüfusu ile karşılaştırıldığında oldukça azdır.

Güney Afrika’da Doktora Eğitimi: Kalkınma İçin Zorluk

Güney Afrika, küresel bilgi ekonomisine daha entegre hale geldiğini gören bir makro ekonomik planı kabul etti. En büyük zorluklarından biri, inovasyon kapasitesinin nasıl artırılacağını anlamaktır ve bunu başarmayı amaçlayan bir stratejinin birçok bileşeni vardır.

Böyle bir stratejinin vazgeçilmez bir yönü, sistemin önemli ölçüde daha fazla sayıda doktora üretme kapasitesinde önemli bir gelişmedir. Güney Afrika’da yüksek öğretimin karşı karşıya olduğu en büyük kriz, yeni nesil akademisyenler yetiştirirken yarattığı durgunluktur. Buna etkili bir yaklaşım için koşulların mevcut olduğu hiç de net değildir.

Bu bölüm, apartheid sonrası bir dönemde işleyen ve bazı kimlik ve meşruiyet sorunlarının çözülmeden kaldığı bir yüksek öğretim sisteminde doktora çalışmasının büyümesini araştırmaktadır.

afrika’da eğitim sorunu
Güney Afrika eğitim
Güney Afrika eğitim sistemi pdf
Etiyopya eğitim sistemi
Güney Afrika eğitim Sistemi slayt
Güney Afrika okul öncesi eğitim
Afrika eğitim oranı
nijerya’da okul öncesi eğitim

Doktora Çalışmasının Ulusal / Uluslararası Bağlamdaki Yeri

Apartheid Sonrası Dönemin Baskıları

Güney Afrika’daki yüksek öğretim sistemi, apartheid sonrası bir çağdaki dönüşüm ve değişim baskılarına yanıt vermiştir (bkz. Cloete ve diğerleri, 2002). 1994 Nisanının sonlarında üç gün, Güney Afrikalıların ilk tam demokratik seçimlerde oy vermek için uzun kuyruklarda beklediğini gördü.

İktidar partisi olarak ortaya çıkacak olan Afrika Ulusal Kongresi, Yeniden Yapılanma ve Kalkınma Programı (RDP) adlı bir manifestoda yer alan bir eylem programı temelinde seçime girdi. Yeni hükümetin büyük, entegre ve her şeyi kapsayan bir politika geliştirme sürecini temel alacağı üç sütunu tanımladı.

İlki, derin ırksal eşitsizliklerle karakterize edilen bir toplumda yeniden yapılanma ihtiyacıydı. İkincisi, bir küreselleşme çerçevesi içinde ekonomik büyüme ihtiyacı, küresel rekabet gücüne doğru ilerlemek ve Castells’in ağ toplumunun yükselişi veya bilgi ekonomisi olarak tanımladığı zemine girmekle ilgilidir. Sütunların üçüncüsü ihtiyaç ile ilgilidir. demokrasinin ve sosyal adaletin sağlamlaştırılması için.

1994’ten önce, ulusal yüksek öğretim sistemi, Uluslararası Geliştirme Araştırma Merkezi tarafından finanse edilenler gibi yerel ve uluslararası uzmanları içeren çok önemli çeşitli araştırmalara tabi tutuldu. Bu bölümde tartışılan konularla ilgili bulgular aşağıdaki gibi özetlenebilir.

• Birincisi, sistemin derinlemesine parçalanmış olmasıydı. Güçlü, daha iyi finanse edilen araştırma kurumları tarihsel olarak beyazken, tarihsel olarak siyah kurumlar zayıf araştırma ve lisansüstü eğitim profillerine sahipti. Üniversiteler ve ‘teknisyenler’, yüksek öğretim sistemi içinde çok farklı kavramsal alanları işgal ettiler ve öğrenci hareketliliği açısından umutsuzca dezavantajlıydılar.

• İkincisi, yüksek öğretim sisteminin iki açıdan Güney Afrika bağlamının ihtiyaçlarından benzer bir ayrışmasıydı: birincisi, yeni Güney Afrika’nın yeniden yapılanma ihtiyaçlarıyla bağlantısının kesilmesi ve ikincisi, Güney Afrika endüstrisinin karşılaştığı zorluklardan kopması . Güney Afrika araştırma sistemi (dünyadaki araştırmacıların yaklaşık yüzde 0,5’ine sahiptir) uluslararası kabul görmüş dergilerde yayınlanan araştırmaların yaklaşık yüzde 0,5’ini oluştururken, patent çıktıları ve ticarileştirilebilir fikri mülkiyet hakları, diğer karşılaştırılabilir bilim sistemleri.

• Üçüncüsü, sisteme ırk ve cinsiyet açısından nüfuz eden derin yapısal dengesizliklerin belirlenmesiydi.

Güney Afrika Yüksek Öğretiminde 1994 Sonrası Dönem

RDP, ortaya çıkan politika süreçleri için bir zemin görevi gördü. Kısacası, 1994 sonrası dönemde gerçekleşen politika süreçleri açısından, yüksek öğrenimin apartman toplumundaki eski karmaşık, tartışmasız yeri mercek altına alındı.

Bunun nedeni kısmen kamu kesesi (barınma, sağlık vb. İçin) ile ilgili yüksek düzeydeki tartışmalardan ve kısmen de mevcut sistemin beyaz Güney Afrika’nın ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde düzenlenmiş olduğuna dair güçlü algıların mevcut olmasından kaynaklanıyordu.