Araştırma Doğrulaması

Araştırma Doğrulaması

Doğrulama, araştırmacının mevcut teoriler için temel ve hayati görevi olsa da, onun yeni teoriler geliştirmedeki asıl amacının, sosyal araştırma verilerinden amaçlı sistematik üretimler olduğunu öneriyoruz. Elbette, kişi kendi teorisini keşfederken ve üretirken, mümkün olduğunca çok şeyi mümkün olduğunca doğru kanıtlarla doğrulamak zorunludur  ancak doğrulamanın üretimi dizginleyecek kadar olağanüstü hale geldiği noktada değildir.

Bu nedenle, karşılaştırmalı analiz yoluyla teorinin oluşturulması, doğrulamaları ve doğru açıklamaları hem kapsar hem de varsayar, ancak yalnızca sonrakiler oluşturmanın hizmetinde olduğu ölçüde. Aksi takdirde onu boğacaklarından eminler. Elbette üretme dürtüsü normaldir; ve sosyologlar, öğrenciler ve profesörler, doğrulamaya “bağlı” değillerse, kendilerini şevkle üretmeye adamaya eğilimlidirler.

Ancak üretmek, belirli bir araştırmanın ana hedefi olarak açıkça kabul edilmediğinde, doğru kanıt ve doğrulanmış hipotezlerin ikiz eleştirisi tarafından hızla yok edilebilir. Bu, özellikle eleştiriler etkili bir meslektaş veya profesör tarafından yapıldığında olur.

Analistin güveni yıkılır çünkü dahil olan herkes, kişinin amacı teori üretmek olduğunda doğru tanımlama ve doğrulamanın o kadar da önemli olmadığını fark etmez. Bu özellikle doğrudur, çünkü kanıt ve testler asla bir teoriyi (herhangi bir genelleme) yok etmez, sadece onu değiştirir. Bir teorinin tek ikamesi daha iyi bir teoridir.

Yeni üretilmiş bir teoriyi test etmek gibi hayati bir iş başladığında, onun üretildiği kanıtın unutulması veya görmezden gelinmesi oldukça olasıdır. Şimdi, teorinin sadece bir kısmını doğrulamak için kullanılacak yeni kanıtlara odaklanıldı. Dahası, sosyologlar, temellendirilmiş teorileri test etmek için kariyerlerinde bir dönemi riske atmaya değer bulacaklardır, çünkü bu teorilerin incelenen alanlara oldukça uygulanabilir olacağı kesindir.

Bu durum, yalnızca a priori bir varsayım ve biraz sağduyu temelinde düşünüldüğünden, açıklamayı amaçladığı davranış alanıyla şüpheli bir şekilde ilişkili olan mantıksal-tümdengelimli bir kuramı test etme riskine zıttır. bilgin tarafından yapılan birkaç eski teorik spekülasyonla serpiştirilmiş. IU Doğrulayıcı, bir bağlantıyı zorlamadığı sürece, spekülatif teorinin kanıtlarıyla hiçbir ilgisi olmadığını görebilir mi?

Teori oluşturmak, teoriyi test etmekle aynı faydayı sağlar. Mantıksal-tümdengelimli bir teoriyi doğrulamak, genellikle bizi en iyi ihtimalle yeniden formüle edilmiş bir veya iki hipotez ve doğrulanmamış bir dizi spekülasyonla baş başa bırakır; ve en kötü ihtimalle, uymayan veya işe yaramayan bir teoridir (ve belki de bazı “düşünürün” bizimle oynadığı rahatsız edici duygu).

Temellendirilmiş bir teori, birkaç önermeyi doğrulamak için kullanılan doğru bir tanımlamanın sağlayabileceğinden çok, her iki teoriyi karşılaştırarak aynı alana ait mantıksal-tümdengelimli bir teorinin daha eksiksiz bir testi olarak kullanılabilir. Önceki bir spekülatif teori olsun veya olmasın, teori verilerden türetildiği için keşif bize maddi veya resmi bir alana “uygun veya çalışan” bir teori verir (yine de daha fazla test, açıklama veya yeniden formüle etme gereklidir).

Nitel Nicel araştırma
Nitel ve nicel araştırma arasındaki benzerlikler
Nitel ve nicel araştırma modelleri
Nicel araştırma sınırlılıkları
Nicel araştırma aşamaları
Bilimsel araştırma yöntemlerinden nitel ve nicel araştırmaların Özellikleri
Nitel araştırma Durum Çalışması nedir
Nitel araştırma betimsel analiz

Doğru kanıt oluşturmak için çok önemli olmadığı için teori, kanıt türü ve vaka sayısı da o kadar önemli değil. Tek bir durum, genel bir kavramsal kategoriyi veya özelliği gösterebilir; birkaç vaka daha endikasyonu doğrulayabilir.

Kuramsal örneklemeyle ilgili bir sonraki bölümde belirttiğimiz gibi, karşılaştırmalı analiz yoluyla oluşturma, dikkatle seçilmiş çok sayıda vaka gerektirir, ancak sosyoloğun üzerinde “tüm alanı inceleme” veya tüm gerçekleri öğrenme “baskısı yoktur. dikkatli bir rastgele örnekten.” Görevi, bir alanın mükemmel bir tanımını yapmak değil, ilgili davranışın çoğunu açıklayan bir teori geliştirmektir.

Temel amacı teorik nesil olan sosyolog, somut durumu, içinde yer alan insanlardan daha iyi bilmek zorunda değildir (zaten imkansız bir görev). Onun işi ve eğitimi, bu meslekten olmayanların yapamayacaklarını yapmaktır -genel kategoriler ve bunların genel ve özel durumlar ve problemler için özellikleri oluşturmaktır.

Bunlar meslekten olmayan kişinin eylemi için teorik kılavuzlar sağlayabilir. Böylece sosyolog, meslekten olmayan kişinin durumuna sosyolojik teori ve dolayısıyla farklı bir bakış açısı getirir. Bu yeni bakış açısı ikincisine çok yardımcı olabilir.

Bu görevi meslekleri olarak gören sosyologlar (kesin bir tanım sunmaya çalışanlar gibi) “bunu herkes biliyor, neden bir araştırma yazma zahmetine girelim” gibi düşüncelerle uğraşmazlar; ya da duyguları betimlemenin yeterli olmadığı: iyi bir sosyolog daha fazlasını yapmalı, ama ne?” Kendilerine toplumsal araştırma verilerinden teori üretme görevini koyan sosyologların, yalnızca sosyolog tarafından yapılabilecek bir işi vardır ve bu da sunar. 

Araştırma sosyologları, gerçekleri elde etme yönündeki itici çabalarında, metodolojinin yanı sıra, sosyolojinin toplumumuza sunduğu ayırt edici özelliğin yalnızca araştırılmış betimleme değil, sosyolojik teori olduğunu unutmaya eğilimlidirler.

Gerçekten de, piyasa, şirket ve hükümet bilgi toplama kurumları, eğer isterlerse, sırf kaynakları aracılığıyla araştırılan açıklamalarda herhangi bir sosyologu kolaylıkla geride bırakabilirler. Sosyologların bu kurumlara yardım edebileceği nokta, onlara araştırmalarını anlamlı kılacak teoriler sağlamaktır.

Ve, tipik veri toplama ve pazar araştırması raporlarının kısa bir okumasının da gösterdiği gibi, hem kurumlar tarafından birikmiş verilerin “toz yığınını” anlamak hem de bu veri yığınını yönlendiren geleneksel ideolojiyi düzeltmek için sosyolojik alakaya şiddetle ihtiyaç vardır. 

Hangi Teori Üretildi?

Bu yazı dizisi, temelli teori üretme süreci hakkındadır ve dolayısıyla bizim polemiğimiz, teoriye ulaşmanın diğer süreçleriyle, özellikle mantıksal-tümdengelimle ilgilidir. Gömülü kuramın farklı biçimler alabileceği belirtilmelidir.

Ve teori üretme sürecini sonraki kullanımı ve etkililiği ile ilgili olarak kabul etmemize rağmen, teorinin sunulduğu biçim, üretildiği bu süreçten bağımsız olabilir. Temellendirilmiş teori, iyi kodlanmış bir önermeler dizisi olarak veya kavramsal kategoriler ve bunların özellikleri kullanılarak devam eden bir teorik tartışmada sunulabilir.

Tartışma formunu birkaç nedenden dolayı seçtik. Teori üretmeye yönelik karşılaştırmalı analiz stratejimiz, süreç olarak teoriye büyük önem verir; yani, mükemmelleştirilmiş bir ürün olarak değil, sürekli gelişen bir varlık olarak teori.

Elbette süreç olarak teori, yayınlarda anlık bir ürün olarak sunulabilir, ancak hala gelişmekte olduğu varsayımıyla yazılır. Süreç olarak teorinin, sosyal etkileşimin gerçekliğini ve yapısal bağlamını oldukça iyi sunduğuna inanıyoruz.