Brezilya’da Müfredat Araştırması – Brezilya Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Brezilya’da Müfredat Araştırması

Araştırmamın bindirmelerini, kişisel tarihimi ve Brezilya’daki ve yurtdışındaki tarihi ve siyasi olayları ele almak için, kariyer yörüngemi kısaca özetleyerek başlayacağım. Otuz yılı aşkın bir süredir eğitim alanında ünlü bir Brezilya araştırma kurumu olan Carlos Chagas Vakfı’nda (FCC) araştırmacıyım. 1990’lardan beri, aynı zamanda São Paulo Üniversitesi’ndeki (USP) Eğitim Okulu’nda, Müfredat ve Programlar ve Müfredat Mevcut Sorunları derslerinden sorumlu yarı zamanlı bir profesör olarak akademik faaliyetler yürütüyorum.

Lisans derecemi, büyük bir siyasi kargaşa döneminde üniversiteye devam ederek 1965 yılında Eğitim Okulu, USP’den aldım. Brezilya’daki azgelişmişlik durumunun, emperyalizm meselesinin ve yapısal reformlara duyulan ihtiyacın farkına o zaman vardım ve benim kuşağımdaki birçok genç gibi, sözde sosyalist bir devrimin gerçekleşeceği umudunu besledim. planlanması bu ülkede daha adil ve eşit bir toplum yaratacaktır. Eğitimin politik anlamını ve gerçeği değiştirmeye yardımcı olma potansiyelini anladım.

Paulo Freire ile ilk kez 1965 yılında tanıştım ve mezun olduktan sonra, bir devlet öğretmenliği eğitim programında öğretmenlik faaliyetlerim arasında, Freire’nin bakış açısıyla yetişkin eğitimi ile çalışmak için toplumsal hareketlerle bağlantılı eğitim grupları olan Eğitim Hareketi’ne katıldım. 

Kocamın Brezilya askeri rejimi sırasında yaşadığı siyasi sorunlar nedeniyle 1970 ile 1971 yılları arasında bir buçuk yılımı İsviçre’de geçirdim. İsviçre’de, Brezilya’da tanıştığım bir UNESCO uzmanı olan Pierre Furter, doktora eğitimimi sürdürmem için beni davet etti ve Akıl hocam olarak görev yaptım, ancak Fransızca’yı akıcı olarak bilmediğim için üniversite diploma denkliğimi alamadım.

Ben de iş bulmakta zorlandım ve yavaş yavaş dışlanmanın anlamını öğrendim. Ev işleri gibi temel becerilerim konusunda bile, işleri yapma ve anlama şekillerini her zaman en iyisi olarak gören İsviçreliler arasında yaşarken kendimi yetersiz hissettim.

Dışlandığımızda, tam bir beceriksizlik ve yetersizlik duygusu tarafından istila ediliriz ve tepkimiz ötekinin kültürünü reddetmek olur. Her gün izlemeye ve cezalandırmaya alışmış bir halkın Kalvinist alışkanlıklarını nasıl hor görmezsiniz? Kozmopolit bir şehirden geldiğinizde ortalama bir İsviçrelinin dar görüşlülüğünden ve erkek şovenizminden nasıl şüphe duymazsınız?

Bakması gerekenleri ikincil hissettiren bir paternalizm tarafından karakterize edilen insani eylem hakkında ne söylenebilir? Bu duygular, benzer nedenlerle ülkede bulunan tüm Brezilyalılar tarafından bir dereceye kadar paylaşıldı: Paulo Freire ve ailesi, Claudius Ceccon ve Rosiska ve Miguel Darci de Oliveira. Bu deneyim, Brezilya’daki okul başarısızlığının nedenlerini daha iyi anlamamı sağladı.

Brezilya cumhurbaşkanı kimdir
Brezilya seçimleri Vikipedi
Brasilia
Brezilya Devlet Başkanı
Türkiye yüzölçümü
Brezilya Bolsonaro
Arjantin yerlileri
Arjantin Hakkında bilgi

Brezilya’ya döndüğümde, en önemli Brezilya üniversitesi olarak kabul edilen USP’den sosyoloji alanında yüksek lisans ve doktora derecemi aldım. Araştırmacı olarak kariyerim temel olarak 1973’te araştırma görevlisi olarak işe alındığım FCC’de gelişti. 

1970’lerin başında kurulan Eğitim Araştırmaları Departmanı, Brezilya’da bilimsel araştırmaların ilerlemeye başladığı bir zamanda, eğitim araştırmasının gelişimi için çok önemli olan teorik-metodolojik tartışma için gerekli altyapı ve ortamı sağladı. Ayrıca kurumun amaçlarından biri de yeni araştırmacıları araştırma faaliyetlerine dahil ederek yetiştirmektir.

Araştırma işine yeni başlayan meslektaşlarım ve ben, kıdemli araştırmacıların gözetimindeydik ve o sırada geliştirilmekte olan lisansüstü programlarda teorik eğitimimizi tamamladık. USP’de veya São Paulo Katolik Üniversitesi’nde (PUC/SP) Psikoloji, Eğitim ve Sosyal Bilimler derslerine katıldık.

Hem yurtdışında eğitim görmüş hem de ziyaret eden araştırmacılarla birlikte çalışarak FCC araştırma ekibi büyüdü ve kurum bölgede bir referans merkezi haline geldi. Araştırma ekibi, genellikle araştırmacıların daha önceki araştırma çalışmalarından kaynaklanan kendi akademik çıkarlarının bir sonucu olarak değil, aynı zamanda devlet kurumlarının ve diğer kurumların taleplerine bir yanıt olarak, önerilerde bulunmak ve kendi projelerini geliştirmekte özgürdü.

Farklı geçmişlere sahip esnek ekipler, hedeflerin kapsamını ve incelenen veri setini genişletmenin yanı sıra yeni araştırma konularının ortaya çıkmasını ve eldeki sorunlara disiplinler arası bir yaklaşımın benimsenmesini kolaylaştırmaya katkıda bulundu.

Kurum, üniversiteler, bilimsel dernekler ve araştırma teşvik kurumları ile devam eden diyaloguyla tanınıyordu. Araştırmacılarımızın çoğu, teknik-bilimsel komitelerin yöneticisi veya üyesi olarak çalıştı ve araştırma alanlarını belirlemek ve bunun için mali destek kaynaklarını belirlemek için kararlar almaktan sorumluydu.

Ayrıca, temel eğitim öğretmenleri, öğretmen dernekleri ve sivil toplumun diğer kurumlarını da dahil ederek, farklı eylem seviyelerinde kamu politikaları oluşturmak ve uygulamaktan sorumlu devlet kurumlarıyla bağlantı kurduk. Vakıf kurulduğu ilk günlerden itibaren bu alandaki araştırmaları yayınlamaya da özen göstermiş ve oluşturduğu bilgi araçları arasında akademik dergileri önemli bir rol oynamıştır.

FCC’de yürütülen ana araştırma alanları, doğumdan altı yaşına kadar olan çocukların eğitimi; temel eğitim politikaları (erken çocukluk eğitiminin yanı sıra ilk ve orta okulu da içerir); temel okul öğretmenlerinin eğitimi ve uygulamaları; eğitim değerlendirmesi; ve cinsiyet, ırk ve eğitim üzerine de çalışmalar.

FCC, erken çocukluk eğitimi, toplumsal cinsiyet çalışmaları ve eğitim değerlendirmesi gibi bu alanların çoğunda öncü araştırmalar yürütmüştür. Özellikle toplumsal cinsiyet araştırmaları örneğinde, 1970’lerin ortalarından itibaren araştırmacılarının üretimi ve eylemi Brezilya’da konuya akademik meşruiyet kazandırmada da belirleyici oldu.

Kuruluşundan bu yana, FCC tarafından yürütülen araştırma, nüfusun farklı eğitim seviyelerine erişimi konusundaki tartışmalarla da uyumluydu; bu, eğitim ve sosyal kalkınma arasındaki ilişkiler üzerine daha kapsamlı bir tartışmanın parçası olan da bir konuydu. 

Bu tür bir yaklaşım, kaygıları kentleşme ve sanayileşme süreçlerinin ürettiği eğitim sorunlarına odaklanan Florestan Fernandes, Otávio Ianni, Fernando Henrique Cardoso ve Luiz Pereira gibi sosyoloji alanındaki araştırmacıların dikkatini çoktan çekmişti. Böyle bir yaklaşım, şimdiye kadar psikopedagojik çalışmaların damgasını vurduğu eğitim alanında yeni bir odağı da temsil ediyordu.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör