Eleştiri ve Sahiplenme – Eğitimde Çok Kültürlülüğü Tanımlama ve Tasarlama – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Gerici ortaklık fikri, Amerika Birleşik Devletleri’nde var olan gerçek gruplar arası ve gruplar arası kültürel farklılıkları ve tarihleri ​​göz ardı eder. Örneğin, ırk ve kültür, sınıf ve kültür, cinsiyet ve kültür ayrılmaz bir şekilde ayrımcılıkla ilişkilendirildiği için, ırksal olarak ikincilleştirilen gerçeklikler beyazlarınkinden büyük ölçüde farklıdır, çünkü yönetici sınıf işçi sınıfından farklıdır ve erkekler kadınlardan farklıdır. 

Kilit soru, kimin bakış açısı ve çıkarlarının toplumsal normları ortak kültürü tanımladığı ve aynı zamanda ulusun resmi bir üyesi olmanın ne anlama geldiğidir.

Eleştirel çok kültürlü eğitimciler, toplumdaki belirli değerlerin empoze edilmesinin yanı sıra, bu tür bir tahakküme tepki olarak ortaya çıkan uzlaşmaz ilişkilere ve muhalefete odaklanan eleştirel çok kültürlü eğitimciler, çağdaş kültürel manzarayı ortak geleneklerin ve anıların bir manzarası olarak değil, daha çok bir çatışma alanı.

Bu açıdan, ulusu birleştirmeye ve toplumsal adaletsizliği üreten ve sürdüren güç suiistimallerini ve eşitsizlikleri ortadan kaldırmaya yönelik ortak unsur tek başına demokrasidir. Bununla birlikte, katılımcı bir demokrasinin, uyumu güçlendirmek için sembolik ve fiziksel şiddete dayanan zorlayıcı eylemlere değil, çeşitlilik ve muhalefete dayalı olarak geliştiğini kabul etmek çok önemlidir.

ABD toplumunun tüm gruplar için eşit bir oyun alanı üzerine inşa edilmediğini ve ırk, cinsiyet, sınıf, sağlık, din, yaş ve cinsiyet unsurlarının sistematik olarak birçok insanı marjinalleştirmek veya dışlamak için kullanıldığını görmezden gelerek, Çokkültürlü eğitime muhafazakar yaklaşımlar asla farklılık siyasetiyle ilgilenmez.

Olağanüstü ve Kültürel Olarak Farklı Olanı Öğretmek “farklı” kelimesini kullansa da, model, farklılığın eşitsiz güç ilişkileri içinde nasıl inşa edildiğine dair herhangi bir araştırmaya izin vermez.

Yalnızca sözde ötekine odaklanan böylesine sınırlı ve sınırlayıcı bir çerçeveden çalışarak, farklılık kavramı, baskın referans grubu beyaz, zenginlerin görünmez normunu tanıma ve eleştirel bir şekilde meşgul etme açısından ele alınmaz. 

Bu baskın göndermenin engelleyici yönlerini hiç sorgulamadan, Olağandışı ve Kültürel Olarak Farklı Olanı Öğretmek, örtük olarak, farklı bilişsel ve öğrenme stillerini, okuryazarlıkları, dil kullanımını ve öğrencilerin düşük akademik başarılarını eşitleyen bir eksik model yöneliminden çalışır bireysel veya grup patolojisi, kültürel yoksunluk veya genetik sınırlamalara sahip belirli gruplar.

Okulları daha geniş bir eşitsizlik ve mücadele toplumunun bir ürünü olarak kabul etmek yerine, bu gerici çok kültürlü model içinde büyük eşitleyiciler, her şeyi kapsayan her derde deva “kültürel ve fiziksel eksiklikler” ve ayrıca toplumsal sorunlar olarak görülüyorlar. . Bu nedenle eğitim kurumları, sosyal adaletsizliğin ve ölümün devam ettiricilerinden çok çözümü olarak anlaşılır.

Hayalimdeki eğitim sistemi
Eğitim sistemini eleştiren yazılar
Yeni eğitim sistemi eleştirileri
Eğitim sistemine yönelik eleştiriler
Türk eğitim sisteminin sorunları ile ilgili Makaleler
Eğitim sistemi rezaleti
Türkiye’de eğitim
Modern eğitim eleştirisi

İnsan İlişkilerinden Eleştiri ve Sahiplenme

Eleştirel Çok Kültürlü Eğitimin İnsan İlişkileri yaklaşımından çeşitliliğe uygun hale getirdiği bir dizi nitelik vardır: bu tür bir eğitimin sadece kenarlarda olanlar için değil, tüm öğrenciler için olduğu fikri, bu tür ilkelerin sistem genelinde aşılanmasına yönelik stres ve heterojen gruplama, işbirliğine dayalı öğrenme ve sınıfta rol oynar.

Bu iki model aynı zamanda sosyal becerilerin öğretilmesini karşılıklı olarak benimsiyor ve topluluk üyelerine okullara gelmeleri ve kültürel geçmişleri hakkında bilgi paylaşmaları için açık bir davet sağlıyor.

Bununla birlikte, Olağanüstü ve Kültürel Olarak Farklı Olanları Öğretmek gibi İnsan İlişkileri, gruplar arası gerilimler, yoksulluk, haklarından mahrum kalma ve baskı yaratan daha büyük sosyal ve kurumsal yapıları analiz etmeyi ihmal etmektedir. Bunun yerine, bu çok kültürlü model, tüm kültürlerin eşit olarak değerlendirildiği bir felsefe olan kültürel ilişkilik fikri etrafında inşa edilmiştir.

İnsan İlişkileri yapısal eşitsizliklere ve toplumda tüm gruplara ve deneyimlere aynı saygı ile davranılmadığı gerçeğine değinmeyerek, mevcut sosyal düzeni dolaylı olarak kabul eder. Aslında, “kültürel” terimi yerine “insan” kelimesini kullanarak, bu eğitim modeli, bir tür iyi huylu evrensel hümanizme çökerek, gruplararası uzlaşmaz ilişkilerle her türlü ilişkiden kaçınır.

Sonuç olarak, taraftarlar baskıcı uygulamalar hakkında konuşmayı açıkça reddediyorlar ve bu türden bir araştırmanın gruplar arasındaki farklılıkları, gerilimleri ve düşmanlığı artıracağını iddia ediyorlar. Paul Gilroy (1987), bu tür yaklaşımlara atıfta bulunarak, “Bunlar doğrudan ezilen veya dezavantajlı grupların gücünün artırılmasıyla değil, ırksal olarak uyumlu sosyal ve politik ilişkilerin geliştirilmesiyle ilgilendiklerini” öne sürer.

Gerçek uygulamada, İnsan İlişkileri nadiren geleneksel yemeklerin, giysilerin ve müziğin yüzey özelliklerinin ötesine geçer. Sonuç olarak okullaşma, fırsat verildiğinde insanların kendilerini dünyanın geri kalanının kargaşasından kurtarabilecekleri bir kamusal alan olarak ele alınmaktadır.

Sleeter ve Grant (1988), bu tür çok kültürlü uygulamalar içinde, “öğrencilerin Victor ile hoş bir şekilde etkileşime girmeyi ve Çin yemeklerinin tadını çıkarmayı öğrenebileceklerini, ancak bu, Çin mahallesinin yoksulluğu veya psikolojik sorunlar gibi konuları öğreneceklerinin garantisi olmadığını” ileri sürmektedir. Birçok Asyalı göçmenin Amerikan toplumuna asimile olmak için kimliklerinin çoğunu teslim etmeleri gerektiğini anladıklarında karşılaştıkları yıkımdır.

Kültür ve kimliğe ilişkin göreceli bir duruşa dayanan sınıftaki İnsan İlişkileriyle ilgili temel bir sorun, eğitimcilerin tutum ve inançlarının genellikle hafife alınmasıdır. Bu yaklaşımın savunucuları öğretmenlerin duygusal alanlarını sorgulama ihtiyacını belirlediklerinde, bu genellikle bireylerin farklılıklara daha duyarlı ve daha kapsayıcı olmaları için zararsız bir çağrıya dönüşür.

Aslında, bu kavramsal çerçeveden çalışan pek çok iyi niyetli eğitimci, mucizevi bir şekilde kendi kültürel yüklerini ve önyargılarını okul kapısında bırakarak daha misafirperver olabileceğine inanıyor.

Kaçınılmaz olarak sınıfa giren herhangi bir potansiyel olarak olumsuz, engelleyici ve dışlayıcı ideolojilerle yüzleşmek yerine, bunlar çoğu durumda görünmez hale getirilir. Kişisel politikanın kapıda bırakılabileceği fikri, öğretmenlerin gerçekte tarafsız bilgi dağıtıcıları olabileceği ve nesnel gerçeğin ulaşılabilir olduğu yolunda hatalı bir izlenim yaratır.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör