İş Başında Öğrenme – İspanya’da Eğitim Sistemi– Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Teorik Çerçeve

Son yıllarda, mesleki eğitimin kalitesine çeşitli nedenlerle meydan okundu (Salvà Mut ve Nicolau Colom 2009) ve bu nedenle hükümetler işsizlik seviyeleri ve beceri eksiklikleri ile başa çıkmak için mesleki eğitim hükümlerini geliştirmek için çaba sarf ettiler. Bununla ilgili olarak mesleki eğitim kurumları ve şirketler arasındaki işbirliği, mesleki eğitim sistemlerinin etkinliğini artırmanın bir yolu olarak uluslararası ve ulusal düzeyde teorik ve ampirik çalışmalara konu olmuştur.

Kurumsal bir perspektiften, mesleki sistemler içindeki işbirliği, farklı organizasyonel seviyelerde analiz edilebilir. Makro düzeyde işbirliği, şirketler ve okullar için eğitim düzenlemelerinin geliştirilmesi ile ilgilidir; ilgili kurumlar (yani okullar ve şirketler ve ilgili aktörler, öğretmenler ve işçiler) arasında orta düzeyde işbirliği oluşur; öğrenciler ve gözetmenler arasında mikro düzeyde işbirliği oluşur.

İspanyol mesleki sisteminde, kuruluşlar arasında ana hatlarıyla belirtilen belirli düzenlemelere dayalı olarak, öğrenme iki farklı bağlamda gerçekleşebilir: okul öğrenme ortamları ve şirket çalışma ortamları. Ayrıca öğrenme, okullarda ve iş organizasyonlarında (alternatif) veya paralel (ikili) olarak belirli bir öğrenme deneyimleri dizisi yoluyla gerçekleşebilir.

Bu düzenlemeler, mesleki sistemin bileşenleri arasındaki işbirliği fırsatlarını etkiler ve şekillendirir. Aktivite teorisi perspektifinden, birçok bilim insanı, öğrencilerin her iki bağlamdaki öğrenme deneyimlerini bütünleştirmelerine yardımcı olan pedagojik uygulamalar için çağrıda bulundu.

Mesleki eğitimin daha entegre modellerinin olduğu ortamlarda, araştırmalar, öğrencilerin öğrenmeyi bağlamlar arasında ilişkilendirmelerine yardımcı olmada öğretmenlerin ve denetçilerin öneminin altını çizmiştir. Örneğin, Sappa ve Aprea (2014), öğrencilerin farklı uzmanlık biçimlerini entegre etme kapasitelerini geliştirmek ve farklı bağlamların talepleriyle başa çıkmak için desteğe ihtiyaçları olduğunu savundu.

Ayrıca, bazı yazarlar, öğrencilerin her iki ortamdan öğrenmeyi entegre etmelerine yardımcı olabileceğinden, okul-iş uyumunu kolaylaştırmanın önemini vurgulamıştır. Ayrıca Kilbrink ve Bjurulf (2012) iletişimin okul ve iş arasındaki ilişkileri etkileyen merkezi bir faktör olduğunu ileri sürmüşlerdir. Bu yazarlar, iletişimin iki öğrenme ortamı arasındaki işbirliğinin temel bir yönü olarak hizmet ettiğini ve öğrenme üzerinde önemli bir etkisi olduğunu bulmuşlardır.

Mesleki eğitim sistemi içindeki işbirliği çalışmasına, okullar ve şirketler ve bunların aktörleri, öğretmenler (okul temelli denetçiler) ve eğitmenler (iş tabanlı denetçiler) arasındaki etkileşimlere odaklanarak eylem düzeyinden yaklaşıyoruz.

İş Başında öğrenme
İş üzerinde öğrenme nedir
İş başında Eğitim KPSS
İş Başında Eğitim nedir
İş başında öğretim yöntemi
İş dışında Eğitim Nedir
Yaşam boyu öğrenme
İş başında Eğitim örnekleri

Gessler’in (2017) kavramsal işbirliği çerçevesini takip ediyoruz. Bu yazar için eylemler bir “boş alanda” yürütülmez; daha ziyade, tarihsel ve geleneksel olarak tanımlanan evrimleşmiş biçimsel yapılara gömülüdürler. Bu biçimsel yapılar, aktörler tarafından günlük etkileşimleri aracılığıyla yeniden tanımlanır ve bağlamsallaştırılır.

İlk aşama, sistem inşasının tarihsel süreçleri tarafından belirlenen ‘işbirliğinin ön konfigürasyonunu’ içerir. Bu aşama, öğretmenler ve eğitmenler arasında koordineli eylemlerin ortaya çıkabileceği bir zemin oluşturur. Koordinasyon eylemleri, geçmiş deneyimlere göre bir sistemi sürdürmek veya gelecekte iyileştirmek için gerekli bilgilerin değiş tokuşuna yöneliktir. Bir sistemi geliştirmek için tasarlanan eşgüdümlü eylemler, işbirlikçi eylem için zemin hazırlayabilir.

İşbirliği düzeyinde, eylemler kalite düzeylerini artırmaya yöneliktir ve bileşenler arasında daha yüksek derecede karşılıklı bağımlılıkla paylaşılan hedeflere dayanmaktadır. İşbirliğinin son biçimi, ortakların ortak hedeflere ulaşmak için hareket ettiği ortak inşaattır. Gessler (2017), okullar ve şirketler arasındaki işbirliğinin teşvik edilebileceğini ancak reçete edilemeyeceğini savundu. Ayrıca, işbirliği ancak aktörler arasındaki günlük etkileşimler yoluyla teşvik edilebilir.

İspanya’da, okul ve iş örgütleri arasındaki işbirliği, bölgedeki diğer ülkelerde gözlemlenenin gerisinde kalıyor ve son yıllarda yapılan iyileştirmelere rağmen, yetersiz kalıyor. Bu bağlamda, araştırmacılar, öğrencilere daha iyi öğrenme deneyimleri sağlamak için okullar ve iş ortamları arasında işbirliğini ve iletişimi geliştirmenin yollarını bulmakla hâlâ ilgileniyorlar.

Bu amaçla, FCT şeması, eğitim ve işyeri organizasyonlarından gelen aktörlerin buluştuğu; bu nedenle, bu işbirliğinin kanıtlarını bulabileceğimiz bir yerdir.

Araştırmamız, FCT ile uğraşan aktörler arasındaki günlük etkileşimleri araştırmayı amaçlamaktadır. FCT çalışmasına, okullar ve şirketler arasında ve ilgili aktörler arasında meydana gelen işbirliğine odaklanarak orta düzeyden yaklaşıyoruz. Aşağıda, FCT’nin bu çalışma için ilgili olan belirli yönlerini kısaca açıklıyoruz.

FCT [Formación en centros de trabajo]: İş Başında Öğrenme

FCT, işyerinde biçimlendirici faaliyetler yoluyla öğrencilerin okulda edindikleri mesleki öğrenimlerini tamamlamayı ve öğrencilerin mesleki bilgi ve yeterlilik gelişimine katkıda bulunmayı amaçlar.

FCT, okul ve ev sahibi kuruluş arasındaki anlaşmada önceden tanımlanmış bir çalışma planının yürütülmesinden oluşur. Öğrencilerin yürüttüğü çalışma planı, okuldan ve işyerinden her iki denetçinin de bağlamlarına göre ihtiyaçlarına uygun bir dizi görev seçtiği çalışma programının resmi müfredatından alınır.

Öğrencilerin uygulama modülüne devam etmek için bazı zorunlu modülleri önceden onaylamaları gerekir, bu nedenle genellikle okulda tam zamanlı bir biçimlendirme döneminden sonra gerçekleşir. Bu nedenle, FCT şeması altında öğrenme, okulda öğrenmenin önce gerçekleştiği ve iş organizasyonlarında öğrenmenin ikinci sırada gerçekleştiği sıralı bir düzenleme yoluyla gerçekleşir. FCT sırasında öğrenciler, okul dönemlerinde günde 4 saat veya tatillerde günde 7 saat işyerine giderler.

FCT’nin yönetimi için küçük bir insan altyapısı, ilgili kuruluş tarafından atanan okul bazlı bir süpervizör ve işyeri bazlı bir süpervizör içerir. Okul bazlı müfettişler, öğrencilerin şirketlerde uygulamaya koydukları iş faaliyet planlarını tasarlamaktan ve izlemekten sorumludur.

İşyeri temelli denetçiler, öğrencileri işe yerleştirme yoluyla yönlendirmek, danışmanlık yapmak ve eğitmekten ve şirket normlarına uyumu sağlamaktan sorumludur.

Her ikisi de uygulama süresi boyunca sık sık iletişim kurmalı ve sonunda okuldaki denetçiler, şirketin denetçilerinin gözlemleriyle desteklenen bir değerlendirme raporu oluşturmalıdır. Sonuç olarak, FCT, denetçiler ve ortak kurumlar arasında iyileştirme ve yenilikleri teşvik eden farklı işbirliği düzeylerinin ortaya çıktığı alanlar yaratma potansiyeline sahiptir.