Makro Edinim – Çift Dilli Eğitim ve Çift Dillilik – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Dil Yayıldıkça ve Değiştikçe Makro Edinim

“Yeni İngilizler” üzerine yapılan çalışmanın ortaya koyduğu gibi, İngilizce’nin yayılmasının temel bir sonucu dil değişikliğidir. Dünya İngilizcesinin tarihi, dil değişimlerinden biri olmuştur. Farklı çeşitler tesadüfen veya ara sıra değil, sistematik olarak ortaya çıktı.

Bu nedenle, Dünya İngilizcesinin gelişimi içinde dil yayılması ve dil değişimi arasında tarihsel ve ampirik olarak doğrulanabilir bir ilişki vardır.

Bu koşul, Dünya İngilizcesinin gelişimi için teorik bir modelin kapsamını oluşturur. Konuşma toplulukları tarafından İngilizce’nin ikinci dil edinimi içindeki dil değişimini hesaba katmalı, onları ayrı ve yalnızca tesadüfi olarak değil, karşılıklı olarak etkileşimli süreçler olarak algılamalıdır.

Makro edinim olarak dilin yayılması, böyle bir açıklayıcı genişliği mümkün kılar. İngilizce yayılımının tarihsel sonuçları hem dil yayılması hem de dil değişimi olduğundan, dilsel bir süreç olarak makro edinim, dilin yayılması ve değişmesidir.

Bu çalışma, İngilizce yayılımını ve değişimini birleşik bir teorik çerçeve altında getirmeyi amaçlamaktadır. Dil politikası sorularına odaklanarak, yayılma araçlarını dilsel sonuçla, dil değişikliğiyle ilişkilendirir ve bunu makro edinim süreci olarak kavrar. Bunun sonucu, İngilizce dediğimiz dilin daha da gelişmesidir.

Bir Sosyal Bilimde Toplumsalın Temsili: Dilbilimde Metodoloji

Dilbilim çalışmasının tek dilli bireye – anadili konuşmacısına – odaklandığı bir inanç maddesi haline geldi. Bununla birlikte, Dünya İngilizcesi varlığını, yaklaşık bir buçuk ila iki milyar kullanıcısının yaklaşık %80’inin iki dilli (veya çok dilli) olmasına borçludur.

Dünya İngilizcesinin varlığı, konuşma toplulukları tarafından makro edinimli ikinci dil edinimi (SLA) olarak dilin yayılması sürecinden kaynaklandığından, iki dillilik, Dünya İngilizcesi çalışmasında zorunlu olarak merkezi bir rol oynamaktadır.

Dilin küresel, genellikle coğrafi yayılımından, dilin konuşma toplulukları tarafından edinilmesine kadar yeniden odaklanmasında, tarihsel bir fenomen olarak iki dilliliğin yaygınlığı, teorik olduğu kadar pratik bir öneme sahip olarak ortaya çıkmaktadır. Bu vurgu kayması da, metodoloji seçimi için önemli sonuçları beraberinde getiriyor.

Makro iktisat nedir
Dil edinimi aşamaları
Dil edinimi Nedir
Dil edinimi ders Notları
Dil edinimi süreci sıralama
Dil edinimi Kuramları
chomsky, dil edinimi
makro iktisat – tüketim tasarruf ve yatırım

Dilbilimde Analiz Birimi

Bu çalışmada ele alındığı gibi, Dünya İngilizcesi çalışması, burada makro edinim sürecini başlatan ve bir dereceye kadar gerçekleştiren herhangi bir konuşma topluluğu olarak tanımlanan İngilizce iki dilli konuşma topluluğu üzerine odaklanmaktadır. Bu iki dilli konuşma topluluğu, daha büyük bir konuşma topluluğunun bir alt kümesi olabilir. (Topluluk, konuşma topluluğu ve iki dilli konuşma topluluğu tanımları Bölüm 7’de daha ayrıntılı olarak ele alınmıştır.)

Konuşma topluluğunu dilbilimsel bir araştırmanın analiz birimi olarak düşünmek, bu alanda standart hale gelen metodolojiden farklıdır. Chomsky (1965), bu anlayışın klasik ifadesini vermiştir:

Dilbilim kuramı öncelikle, tamamen homojen bir konuşma topluluğunda, dilini mükemmel bir şekilde bilen ideal bir konuşmacı-dinleyici ile ilgilenir. Bu bana modern genel dilbilimin kurucularının konumu gibi görünüyor ve onu değiştirmek için hiçbir inandırıcı neden sunulmamıştır.

Gerçek dilsel performansı incelemek için, konuşmacı-dinleyicinin altında yatan yeterliliğin yalnızca bir olduğu çeşitli faktörlerin etkileşimini göz önünde bulundurmalıyız. Bu bakımdan, dilin incelenmesi, diğer karmaşık fenomenlerin ampirik araştırılmasından farklı değildir.

Bununla birlikte, Chomsky’nin tanımladığı bakış açısı, “dilbilim kuramının” dar bir inşasını varsayar. Hymes (1996) şöyle demiştir:

“Dil Teorisi” ifadesi, genel bir dil teorisine veya en azından dilbilimciler tarafından ele alınan dilin yönlerine dair genel bir teoriye atıfta bulunmalıdır, ancak dilin sadece dönüştürücü üretici dilbilgisi veya Chomsky’nin bir polemikçi olarak becerisinin sonucu olarak rekabet eden biçimsel dilbilgisi biçimleriyle ele alınır.

Diğerlerinin yanı sıra Hymes (1996) ve Labov (1997), dönüşümsel üretici dilbilgisi yaklaşımının yöntem özelliğinin belirli sınırlı bir dilbilimsel soru yelpazesinin incelenmesinde ne kadar önemli olduğunu, mutlak bir yöntem oluşturduğu söylenemez. dilbilim için teorik dilbilimin incelemesi gereken tüm soruların araştırılmasına uygundur.

Dönüşümsel dilbilgisinde kullanılan yöntem, makro edinim yoluyla dil değişimini araştırmak için iki nedenden dolayı yetersizdir.

İlk olarak, dil değişikliği çalışması, dilin sabit bir kod olarak görülmemesini gerektirir. İkincisi, bireysel konuşmacının analiz birimi aracılığıyla toplumsal süreçlerin incelenmesini üstlenmek çelişkili bir yöntemdir. Bu noktaların her biri sırayla ele alınacaktır.

Chomsky’nin varsayımları ve dil değişikliği

İlk noktayla ilgili olarak, Chomsky’nin “tamamen homojen bir konuşma topluluğunda, dilini mükemmel bir şekilde bilen ideal bir konuşmacı-dinleyici” varsayımı, belirli bir dilin gramerini belirli bir sabit veya belirli bir düzeyde sistematik olarak tanımlama girişimine uygundur. zaman içinde izole nokta.

Çözülecek problemin kapsamı, dilin eksiksiz ve değişmez tutulabileceği şekildeyse, o zaman araştırmacı, Chomsky ile birlikte, son derece idealize edilmiş konuşmacının “dili mükemmel bir şekilde bildiğini” varsayabilir.

Öte yandan, araştırmanın amacı, bir dilin şimdiki durumuna nasıl geliştiğini veya dilin genel olarak nasıl değiştiğini türetmekse, böyle bir varsayım mantıksal olarak imkansız hale gelir.

Çünkü gelişme sürecindeki bir dil sabit ve eksiksiz olarak alınamaz. Aksine, herhangi bir verili durum zorunlu olarak kısmidir ve sürekli değişime tabidir. Bu nedenle, prensipte bile, bireysel bir konuşmacının, ne kadar idealize edilmiş olursa olsun, “dili mükemmel bir şekilde bilebileceğini” varsaymak savunulamaz hale gelir. Konuşucunun hem dilin mevcut durumunu (L) hem de geleceği henüz belirlenmemiş olan durumunu (L) bilmesi gerekir.

Böyle bir olasılığı varsaymak, zorunlu olarak iki teleolojik iddiada bulunmaktır. İlk olarak, dillerin semantik aralık, sözlük, sözdizimi ve morfoloji dahil olmak üzere “mükemmel” olarak bilinmesi gereken dilin tüm yönleriyle ilgili olarak yalnızca kesin olarak önceden belirlenmiş sınırlar içinde gelişebileceği varsayılmalıdır.

Böyle bir iddia, yalnızca evrensel dilbilgisini değil, evrensel dili de tasavvur eder. İkincisi, böyle bir iddia, bir konuşmacının, bir dilin (L) değişen bir durumunu, ortaya çıkmadan önce anlama ve konuşma konusunda mükemmel bir yeteneğe sahip olmasını gerektirir.

Örnek olarak, bir Anglo-Sakson konuşmacısının Orta İngilizce’de tamamen mükemmel bir şekilde yetkin olması veya İngilizce’nin bu gelişim evrelerinin en az iki birbirine yakın ardışık durumu gerekir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör