Paralel Yetişkin Eğitim Sistemi – Danimarka Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Paralel Bir Yetişkin Eğitim Sistemi ve Becerilerin Yükseltilmesi

OECD ülkeleri

Birçok OECD ülkesinde demografik bir gerileme, daha az gencin işgücü piyasasına gireceği anlamına geliyor. Bu, işgücünün vasıflandırılmasında yetişkin öğreniminin göreli öneminin arttığı anlamına gelmektedir. Kaliteli yetişkin öğrenimi, bireylerin üretkenliği, yenilikçiliği ve istihdam şansları üzerinde güçlü bir pozitif etkiye sahip olabilir. Yetişkin öğrenme sistemleri, ilke olarak, ilk kez kaçıranlara ek beceriler sağlayarak becerilerin daha adil bir şekilde dağıtılmasını da sağlayabilir.

Danimarka’da, ayrı bir yetişkin eğitim sistemi, olağan başlangıç ​​eğitim sistemine “paralel” olarak çalışır ve sıradan eğitim sisteminin seviyelerine karşılık gelen seviyelerde yetişkin yüksek öğretim niteliklerine erişime izin verir.

Her iki sistem de hem mesleki yeterlilik hem de akademik çalışmalarla bağlantılı tutarlı bir bütün oluşturur. Belirli bir yılda yetişkinlerin %40’ından fazlası örgün ve/veya yaygın eğitime katılmaktadır ve bir birey çalışma hayatı boyunca 1.794 saat eğitim almayı bekleyebilir ki bu OECD ülkeleri arasındaki en yüksek düzeylerden biridir.

Güçlü kurumsal yapılar sosyal ortakları birleştirir.

OECD ülkeleri genelinde;

Kanıtlar, mesleki programların organizasyonunun ve içeriğinin işverenlerin, ekonominin ve öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamasını sağlamak için hem işverenler hem de sendikalar olmak üzere sosyal ortakların katılımının gerekli olduğunu göstermektedir. Ulusal düzeyde, politikanın başarılı bir şekilde uygulanabilmesi için sosyal ortakların politika geliştirmeye katılımı esas olarak görülmektedir (OECD, 2010c). Ancak, Mesleki Eğitim ve Öğretim politikasına katılım düzeyi ülkeler arasında önemli ölçüde farklılık göstermektedir.

Hem işverenler hem de çalışan tarafları sistemin planlanması, tasarımı ve yönlendirilmesi ile yakından ilgilidir. Danimarka, gereksiz hükümet müdahalesi olmadan işgücü piyasası çatışmasını azaltmayı amaçlayan sözde “Danimarka modeli” ile bağlantılı, siyasette ve endüstriyel ilişkilerde köklü bir uzlaşma oluşturma geleneğine sahiptir. Üye örgütleri adına bağlayıcı anlaşmalar yapma hakkına sahip merkezi organlar (LO ve DA) tarafından hem işçi hem de işverenlerin temsil edilmesine bağlıdır.

Orta düzeyde, Devlet Mesleki Eğitim ve Öğretim sistemi için yasal çerçeveyi belirler ve bu faaliyetler için finansmanın yanı sıra faaliyetlerin kalitesini de kontrol eder. Ayrıca mali teşvikler yoluyla eğitim yerleştirmelerinin sağlanmasını da teşvik eder.

Ortaöğretim sonrası düzeyde, sosyal ortaklar yeni kurs ve programların tanımlanmasında ve mevcut programlara ilişkin tavsiyelerde bulunulmasında aktif bir rol oynamaktadır. Ulusal düzeyde sosyal ortakların ve diğer paydaşların katılımı, Eğitim Bakanı tarafından Nisan 2008’de kurulan özel bir Konsey’de yansıtılmaktadır.

Yetişkin eğitimi program örnekleri
Yetişkin eğitimi konuları
Yetişkin eğitimi makale
Yetişkin Eğitimi ders Notları
Yetişkin eğitimi programı
Yetişkin eğitimi androgoji
Yetişkin eğitiminin Amaçları
Yetişkin eğitimi PDF

Kurum düzeyinde, sosyal ortaklar, kurumların kendi programlarının çeşitli disiplinlerinde oluşturdukları eğitim danışma kurullarında temsil edilebilirler. Komiteler, mevcut ve gelecekteki çalışma programlarının kalitesi ve uygunluğu hakkında tavsiyelerde bulunur. Sosyal ortaklar ayrıca üniversite kolejlerinin ve mesleki eğitim akademilerinin yönetim kurulunda yer alabilir.

Yerel işveren katılımı, işyeri ve bireysel MEÖ kurumları arasındaki bağlantıların ve ortaklıkların geliştirilmesine yardımcı olabilir. İşyeri eğitimiyle ilgili yakın zamanda yapılan bir anket, eğitim kurumları ve ilgili şirketler arasında kapsamlı ve faydalı bir işbirliği olduğunu göstermektedir. Şirketler ayrıca, örneğin vaka çalışmaları sağlayarak, öğretim görevlilerini ziyaret ederek veya ortak mesleki odaklı gelişim çalışmalarına katılarak, çalışma programlarının içeriğine katkıda bulunurlar.

Bu yerel katılım, bireysel Mesleki Eğitim ve Öğretim programlarının içeriğinin işgücü piyasasının taleplerini karşılamasını ve niteliklerin iş ve endüstride tanınmasını sağlamaya yardımcı olur.

Akademi Meslek Programları ve Mesleki Lisans Programları Konseyi

Konsey, Bilim, Yenilik ve Yüksek Öğrenim Bakanına ortaöğretim sonrası Mesleki Eğitim ve Öğretim programlarının geliştirilmesi, yeterlilik ihtiyaçları, tedarik karışımı, işe yerleştirmeler, yetişkin eğitimi ve kalite güvencesi konusunda tavsiyede bulunabilir.

Konsey yılda altı kez toplanır. Yıllık raporlarda akademi meslek programları, profesyonel lisans programları ve yetişkin eğitimi için yeni girişimler ortaya koymaktadır. Kurul, aşağıdakiler tarafından aday gösterilen üyeler dahil olmak üzere en fazla 21 üyeden oluşur:

• Danimarka İnşaat Birliği, Danimarka Ticaret Odası, Danimarka Sanayi Konfederasyonu, HTS ve TEKNIQ: Danimarka Mekanik ve Elektrik Müteahhitleri Birliği (iki üye).
• Mali Sektör için Danimarka İşverenler Birliği.
• Danimarka Yöneticiler ve Yöneticiler Derneği.
• Danimarka Bölgeleri.
• Yerel Yönetim (LGDK).
• FTF – Danimarka’daki Profesyoneller Konfederasyonu (3 üye).
• LO, Danimarka Sendikalar Konfederasyonu (2 üye).

Akademi Meslek Programları ve Profesyonel Konseyi

Lisans Programları (devamı)
Danimarka Mühendisler Topluluğu, IDA.
Öğrenci örgütleri (2 üye).
Üniversite Kolejleri.
Mesleki Yüksek Öğrenim Akademileri.

Taksimetre finansman sistemi kurumlara teşvik sağlıyor.

OECD ülkeleri genelinde;

OECD ülkelerinde eğitim kurumlarını finanse etme yöntemleri giderek daha fazla inceleme altına alınmaktadır: kamu sektörünün sonuçlarını ve performansını incelemek için yeni tür denetim, değerlendirme ve raporlama sistemlerine yönelik artan bir talep vardır ve ortaöğretim sonrası Mesleki Eğitim ve Öğretim kurumları da bir istisna değildir.

Danimarka’da, kurumlar kayıtlı öğrenci sayısına göre kamu finansmanı almaktadır. “Taksimetre” sistemi kademeli olarak, ilk olarak 1991 yılında üniversitelerde, teknik lise ve meslek yüksekokullarında, 1992 yılında özel ilk ve ortaokullarda, 1994 yılında yüksek öğretimde, 1995 yılında yetişkin mesleki eğitim merkezlerinde ve halk liseleri ve üretim okullarında kademeli olarak uygulanmaya başlandı. 1996 yılında.

Bugün eğitim kurumlarına verilen devlet desteğinin %92’si sınavlarda başarılı olan öğrenci sayısına göre taksimetre ödeneği11 olarak ayrılmaktadır. Öğrenci başına taksimetre oranları, kurumların harcamalarından bağımsız olarak yıllık Ödenek Yasası ile belirlenir. Bir hibe sistemi, diğer ihtiyaçları karşılamak için (örneğin, ülke genelinde tedarik sağlamak veya araştırmayı desteklemek için12) taksimetreyi tamamlar.

Taksimetre finansmanının başlatılmasının yanı sıra, kurumlar aşağıdaki kararlar dahil olmak üzere mali ve idari yönetim açısından önemli bir özerklik kazandılar: i) öğrencilerin belirli eğitim programlarına ve/veya kurslara alınması; ii) öğretim faaliyetlerinin planlanması ve organizasyonu; ve iii) işin planlanması ve organizasyonudur.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör