Ülkelerin Öncelikleri – Norveç’de Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Uluslararasılaşma Kavramı

Yurtiçinde uluslararasılaşma kavramı, uluslararasılaşma kelime dağarcığının ve kalite kaygılarının merkezi bir parçası haline geldi; yurtdışında uluslararasılaşma kadar önemli kabul edilmektedir. Hareket halinde olmayan Norveçli öğrencilerin uluslararasılaşmaya maruz kalmaları beklenir; Bunu başarmanın bazı yolları, İngilizce olarak öğretilen ek dersler ve programları, uluslararasılaştırılmış müfredatı ve kampüste uluslararası bir ortama katkıda bulunan gelen yabancı öğrencileri içerir.

Ekonomik gerekçelere daha güçlü bir vurgu da gözlemlenmiştir. Eğitim ücreti ödeyen öğrencilerin işe alınmasının omurgasını oluşturduğu küresel bir eğitim piyasası gelişmiştir. Bu genellikle Norveç’te, yüksek oranda sahip olunan öğrenim ücretinden muaf politikasıyla durum değildir; bununla birlikte, yüksek öğretim kurumları her bir yabancı öğrenci için olduğu kadar her sınav ve derece için Norveçli öğrencilerle uyumlu olarak toplu ödemeler aldığından, Norveç finansman sistemi hala uluslararasılaştırmayı ekonomik olarak anlamlı kılmaktadır.

Böylece yabancı uyruklu öğrenciler, tek başına ekonomik bir temel oluşturmasalar bile, performansa dayalı finansman sistemi sonucunda yükseköğretim kurumlarına ek gelir sağlayabilirler.

Farklı Bölge ve Ülkelerin Öncelikleri

Norveç yüksek öğretiminin uluslararasılaşması geniş bir coğrafi kapsamı içerir ve birçok farklı bölgeye öncelik verilmiştir. Buna bağlı ekonomik ve akademik gerekçeler var; ancak jeopolitik çıkarlar ve uluslararası dayanışma da dahil olmak üzere farklı siyasi gerekçeler de kesinlikle mevcuttur. Bu nedenle eğitimde işbirliği, bir eğitim veya “yumuşak” diplomasi biçimi olarak da görülebilir.

İskandinav ülkeleri arasında uzun ve kapsamlı bir işbirliği geleneği vardır. Yüksek öğrenim konusunda bir İskandinav anlaşmasının kurulması 1971 yılında kuruldu. Ayrıca, 1988’de başlatılan İskandinav hareketlilik programı Nordplus, İskandinav ülkeleri arasındaki işbirliğini ve hareketliliği güçlendirmeyi amaçlayan araçlardır. AB ile işbirliğine de on yıllardır büyük önem veriliyor ve Norveç, ERASMUS programına erken bir aşamada katıldı.

Dolayısıyla Norveç, Avrupa Birliği üyesi olmasa da, Bologna sürecine ve AB kurumlarıyla işbirliğine çok güçlü bir bağlılık olmuştur. Son yıllarda, Kuzey Amerika ile işbirliğinde bir canlanma olmuştur. Araştırma işbirliğinin yanı sıra öğrenci ve personel hareketliliğini artırmak için stratejiler ve ortaklık programları başlatılmıştır.

Hedef ülke Nedir
Ekonomik KALKINMA politikaları nelerdir
Ekonomik KALKINMAYI etkileyen faktörler
Bir ülkenin kalkınması için neler gereklidir
Kalkınmaya çalışan bir ülke hangi alana yatırım yapar
Ekonomik KALKINMA nedir
Az gelişmiş ülkelerde KALKINMAYI etkileyen faktörler
Kalkınan ülkeler

Geleneksel olarak, Norveç gelişmekte olan ülkelerle önemli bir işbirliğine sahiptir. Dış yardım politikası ve uluslararasılaşma politikası bu alanda yoğun bir şekilde iç içe geçmiş durumdadır. Önemli bir araç, Güney’deki gelişmekte olan ülkeler ile Batı Balkanlar, Doğu Avrupa (Rusya dahil) ve Orta Asya’daki ülkelerden gelen öğrencilere Norveç’te eğitim görmeleri için mali destek sağlayan bir program olan Kota Programı olmuştur.

Programın amacı, öğrencilerin döndüklerinde ülkelerine fayda sağlayacak ilgili eğitimi sağlamaktı. Ancak Norveç hükümeti, 2016 yılı için önerdiği bütçede, Norveç Kota Programını aşamalı olarak kaldırmaya karar verdi. Bunun yerine daha doğrudan ve ikili değişim anlaşmaları ve ortaklıklar yapılmasını öneriyorlar. NOMA (gelişmekte olan ülkelerden gelen yüksek lisans öğrencileri için Norads programı) ve NUFU (Norveç Kalkınma, Araştırma ve Eğitim Programı) gibi diğer işbirliği programları da önemli olmuştur.

Son yıllarda, sözde BRICS ülkeleri (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika) ile işbirliğine vurgu yapılmaktadır. Bununla birlikte, Rusya ile işbirliği, “BRICS” teriminin icadından önce gündemdeydi ve Sovyetler Birliği’nin dağılmasından bu yana güçlü bir şekilde vurgulandı.

Norveç’teki daha eski ve daha büyük üniversiteler, misyonlarını küresel amaçlar ve kaygılarla ilgili olarak ifade etme eğilimindeyken, daha küçük ve daha yeni olanlar, uluslararasılaşma çabalarıyla ilgili olarak daha fazla alt-ulusal misyon beyanlarına sahiptir. Ülkenin kuzey kesimindeki üniversitelerin genellikle, aynı zamanda ana veya tek coğrafi öncelikleri olan Yüksek Kuzey, çevresel veya Kuzey Kutbu mahallesindeki konumlarıyla ilgili misyon beyanları vardır.

Barents bölgesinin siyasi icadının eğitim işbirliği üzerinde de önemli etkileri oldu. Barents bölgesi ve sözde Barents işbirliği, dört ülkenin dışişleri bakanlarının işbirliği forumunu kurdukları Kirkenes Deklarasyonu’nun imzalanmasıyla ilgili olarak 11 Ocak 1993’te kurulmuş siyasi bir yapıdır.

Amaçlar, sürdürülebilir kalkınma, uzun vadeli, güvenli siyasi istikrar (bkz. yukarıda) ve daha önce Soğuk Savaş askeri çatışmasının damgasını vurduğu bir bölgenin insanları arasında bir birlik duygusu geliştirmenin yanı sıra olası gerilimleri azaltmaktı. Barents Avrupa-Arktik Bölgesi (BEAR) iki aşamalı bir işbirliği platformudur. Bir düzey hükümetler arası, diğeri bölgeler arasıdır.

BEAC’ın üyeleri Danimarka, Finlandiya, İzlanda, Norveç, Rusya, İsveç ve Avrupa Komisyonu’dur, oysa BRC’yi 13 ülke veya benzeri alt ulusal kuruluş oluşturur. Norveç tarafından finanse edilen Barents Sekreterliği aracılığıyla BEAR, 1993’ün başından beri eğitim işbirliğini teşvik etti, kolaylaştırdı ve destekledi.

Kurumsal Düzeyde Kalite Reformu ve Uluslararasılaşma

Ulusal politikanın uluslararasılaşma konusundaki başarısı, büyük ölçüde kurumsal düzeyde uygulamaya bağlıdır. Yavaş yavaş, ulusal hedefler kurumsal stratejilere ve uygulamaya indirgenmiştir. Norveç yükseköğretim kurumlarında uluslararasılaşma için stratejik planları araştıran bir rapor, akademik gerekçelerin (kalite, bilgi politikası) çoğu kurumda gündemin üst sıralarında yer aldığını, ancak ekonomi/kaynaklar ve “sosyal misyon” ile ilgili gerekçelerin de sıklıkla dile getirildiğini gösteriyor. . Bazıları uluslararasılaşmayı siyasi sinyallere bir yanıt olarak görüyor. Kültürel yönlerden ve uluslararası dayanışmadan artık eskisinden daha az bahsedilmektedir. Bu nedenle, ulusal politika kurumsal stratejilere de yansır.

Kurumsal düzeydeki değişikliklerin çoğu, 2003 yılında Norveç yüksek öğretiminde başlatılan ve Kalite Reformu adı verilen bir reformla yakından bağlantılıdır. Kısmen bu reform, Bologna sürecine bir yanıttı ve Norveç’in uluslararasılaşma politikasında da bir dönüm noktası oluşturdu. Reformun adından da anlaşılacağı gibi, fikir, Norveç yüksek öğreniminin kalitesinin iyileştirilmesiydi ve uluslararasılaşma bunu başarmanın yollarından biriydi. Uluslararasılaşma artık yüksek öğretim kurumlarına ve faaliyetlerinin çoğuna nüfuz edecekti.

Öğrenci değişimi önceden eşgüdümsüz ve ara sıra alınan önlemlerle karakterize edilirken ve aşağı yukarı öğrenciye bırakılırken, uluslararasılaşmanın artık çalışma programlarına entegre edilmesi gerekiyordu; ayrıca bir veya iki sömestr yurt dışında okumak teşvik edilmeli ve kolaylaştırılmalıdır.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör