Üniversite Sistemleri – İngiltere’de Eğitim Sistemi – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Üniversite Sistemleri

1906’da “Yeni yüzyılda Oxford” üzerine bir makale (“klasik kadronun küçük bir üyesi” tarafından yazılmıştır), Oxford ile eleştirmenleri arasında her geçen gün genişleyen bir ihlali tasvir etti. (Berdahl, “ne kadar sınırlı bir anlamda” üniversite sistemi “teriminin 1920’lerde uygun olduğuna” işaret ediyor.)

Bu nedenle 1903’ten itibaren, nihayetinde bir “sistem” e yol açabilecek gelişmeler şekilleniyordu. Bu zamanda nihayetinde üniversite “sistemi” haline gelecek olan şey, üniversite olma mücadelesi veren üniversitelerin ve kolejlerin aralıklı olarak çoğalması anlamına geliyordu.

Bu ve sonraki on yıllarda, üniversitenin amaçlarının önceki yüzyıllarda şekillenenlerin ötesinde tanımlanan amaçlarının finanse edilmesi, siyasi ve kamuoyunda tanınması meseleleri arttı.

Üniversiteler ve üniversite eğitimi ve daha sonra daha geniş bir yüksek öğretim modeli, endüstrinin ve mesleklerin, teknolojinin ve devletin değişen bağlamları ve savaşın etkileri tarafından sağlanan, giderek daha karmaşık ve tartışmalı yorumların hedefi haline geldi.

Aslında İkinci Dünya Savaşı’na gelindiğinde, bunların hepsi tartışma ve kararların şekillenmesine yardımcı olmaya devam etti ve “sistem” değişimin ivmesine daha açık bir şekilde yanıt veriyordu.

Oxford ve Cambridge değişim süreçlerinden muaf değillerdi, ancak üniversiteyi ve her iki üniversitenin diğer temel özelliklerini koruma taahhüdü göz önüne alındığında, temelde yatan temel yapısal ve sistemik baskılardan daha az etkilenmişlerdi.

Birinci Dünya Savaşı’nın ürettiği dönüşümlerin bir parçası olan Üniversite Ödenek Komitesi (UGC), 1930’ların sonlarında, hükümet finansmanı ile üniversiteler arasındaki tampon (destek) rolünü daha belirgin bir şekilde yorumluyordu. Kendisini, üniversitenin özel doğasını ve misyonunu anlama ve kabul etmede olası devlet kontrolü, müdahalesi veya başarısızlığından kaynaklanan daha büyük devlet mali desteğinin ortaya çıkardığı hayalete karşı ikincisini korumak olarak tanımladı.

Yeni üniversite sınav sistemi 2020
Üniversite sıralama kriterleri
Türkiye üniversite SIRALAMASI 2020
Yeni üniversite sınav sistemi 2021
Türkiye üniversite SIRALAMASI
Pekin Üniversitesi Dünya sıralaması
Dünya Üniversite sıralamaları
Üniversite akademik sıralama

İkinci Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle birlikte, gayri resmi olarak üniversitelerin vekili olarak hareket eden Rektör Yardımcıları ve Müdürler Komitesi, kendisini artan ve daha fazla sesli roller için konumlandırmıştı.

Üniversite Öğretmenleri Derneği (AUT) ve dergisi, The Universities Review, National Union of Students (NUS), bireysel rektör yardımcıları ve akademisyenlerin yanı sıra yabancı izleyiciler, büyümeyi ve değişimi ya da görmeyi gittikçe daha ciddi bir şekilde karşıladılar. onları kaçınılmaz olarak ve etkilerini tartıyorlar.

Bu nedenle, aynı zamanda, büyümenin kaynağı ve diğer etkileri, amaçlarla ilgili kafa karışıklığı ve geçmiş, şimdiki ve tartışılan ya da tahmin edilen dönüşümlerin belirsizlikleri hakkında alarmlar verdiler. Endişeler ve tartışmalar, kurumların iç tartışmalarında da giderek daha güçlü bir şekilde yer aldı.

Üniversiteler (yeni ve daha küçük olanlar dahil) geleceklerini genel olarak halk eğitiminin model ve boyutlarında hızla akan değişim akımlarına giderek daha fazla bağımlı olarak gördüklerinden, İkinci Dünya Savaşı ve sonrası, ulusal politika ve sisteme keskin bir ilgi uyandırdı.

Üniversite öğrencilerinin sayısı arttı, ancak İngiliz yaş grubunun yüzdesi şu anda diğer bazı ülkeler için, özellikle de Amerika Birleşik Devletleri için düzenli olarak alıntılananların aksine. Öğrenci sayıları, toplumdaki gerçek veya beklenen demokratik, teknokratik, ekonomik, bilimsel veya demografik değişiklikler olarak birçok düzeyde tartışılan şeyin bir unsuruydu.

Öğrenci refahı, sağlığı, başarı ve başarısızlığı gündemdeydi. 1950’lere gelindiğinde üniversiteler, belirli türden eğitimli personel için ulusal taleplerin baskısını hissettiler ve 1950’lerden itibaren, sadece teknolojide değil, özellikle uzmanların ve profesyonellerin hazırlanması için alternatif yüksek öğretim yollarının arandığının da farkındaydılar.

Üniversitelerin dışında dönüşümler, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra en belirgin şekilde hükümet, sanayi ve ticaret tarafından ve eğitimde sadece üniversiteler tarafından değil, aynı zamanda teknik ve ileri eğitimin görünür potansiyeli tarafından şekillendiriliyordu.

Değişim ve yönleri 1950’lerde hükümetin beyaz kağıtlarında ve diğer politika belgelerinde, aynı zamanda Ulusal Teknoloji Ödülleri Konseyi’nin (NCTA) oluşturulmasında ve seçilen teknikte Teknoloji Diploması’nın yeni ‘derece eşdeğeri’ ödülünde kaydediliyordu. 

Yüksek öğretim, önde gelen rektör yardımcılarının ve diğerlerinin daha ahenkli konuşmalarının, 1946’dan Üç Aylık Yeni Üniversiteler, diğer akademik yayınlar ve tanıtım mekanizmaları ve ulusal ve yerel basın vardır.

1950’lerin sonundan itibaren, yeni ‘yeşil alanlar’ veya ‘düz cam’ üniversiteler için baskılar ve ortaya çıkmanın yanı sıra, bilgelik hakkındaki muhalefet ve alarm sinyalleri arasında genişleyen ve daha karmaşık sistemi gözden geçirecek bir komisyon için ikna edici talepler genişleme, Robbins komitesinin atanmasına yol açtı. Görev tanımı ve 1963’teki Yüksek Öğrenim raporu, yeni kelime dağarcığını belirginleştirdi.

“Yüksek öğretim”, yeni, ağırlıklı olarak teknolojik kurumları, eğitim kolejlerini ve bir zamanlar yalnızca üniversiteler için ayrılmış bir statüye sahip diğer adayları kapsıyordu.

NCTA’nın yerini Ulusal Akademik Ödüller Konseyi (CNAA) aldı, ‘yüksek öğretim’ bir yandan üniversitelerle çatallı, ‘ikili’ bir sistem haline geldi ve diğer yandan öğrencilere derece ve diğer ödüller veren CNAA yeni politeknik modelinde ve yüksek öğrenim kolejlerinde yer alır.

Devlet finansmanı artık üniversite maliyesinin büyük çoğunluğunu oluşturduğundan, ulusal ekonomik kriz aynı zamanda yüksek öğrenim krizi anlamına da geliyordu. Uluslararası ekonomik rekabet, ekonomik büyümeye katkıda bulunmak için yüksek öğrenim üzerinde baskı anlamına geliyordu.

1960’larda “reşit olma çağı” na yönelik siyasi ilgi, üniversitelerin “in loco parentis” in geleneksel rolleri hakkındaki soruları geri besledi. Koruyucu devlet, 1960’larda giderek artan bir şekilde kanıt ve dönüşümlerde bulunuyordu ve sonraki on yıllar, koşullu, verilmiş, alıkonulmuş, vaat edilmiş veya belirsiz ya da istenen gelişme veya verimlilik ve ‘üretkenlik’ beklentilerini hedefleyen finansman dahil olmak üzere giderek daha fazla ulusal politikadan kaynaklanıyordu. 

Ek olarak UGC’nin yerini, daha çok yarı hükümet yönetimi veya gözetim kuruluşları olarak çalışan organlar aldı. Öğrenci sayısında sürekli artan artışlar mali kontroller tarafından düzenlenmiş veya teşvik edilmiştir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör