Üniversitelerin Kategorileri – İngiltere’de Eğitim Sistemi – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Üniversitelerin Kategorileri

Nazizm döneminin endişeleri ve önerdiğimiz şekillerde tartışılan savaşın ortaya çıkışı, daha fazla önem kazandı. Sadece savaş öncesi yıllardan günümüze kalan sosyal koşullar ve ekonomi ile ilgili korkular değil, aynı zamanda demokrasinin savunulması, kurumlarının yenilenmesi ve üniversitenin amaç ve değerlerinin doğası, başarısızlıkları olan birçokları için ciddi endişelerdi. geçmiş üniversitelerin başarısızlıklarını içeriyordu.

Soğuk Savaş’ın ortaya çıkışının artan gerilimi üniversitelerde yankı uyandırdı. Büyüklüğün, sayıların, fonların ve bunlarla ilgili konuların ve sorunların tartışılması, önceki yarım yüzyıldan büyük ölçüde farklı olan bir dönüşüm çağında üniversitelerin amaçlarına ilişkin sorulardan nadiren uzaktı.

Savaş sonrası Refah Devleti’nin uygulanmasıyla ilişkili iyimserlik unsurları da endişelere dahil edildi. Özellikle, 1944 Eğitim Yasasını takiben, genel olarak eğitim sisteminin planlanması, üniversiteler için acil ve uzun vadeli sonuçlar doğurdu. En acil talep öğretmenler, bilim adamları ve teknoloji uzmanlarıydı.

Savaşın başında Birleşik Krallık’ın tamamında 50.000 öğrenci vardı. Sayı savaş boyunca yaklaşık 37.000’e düştü ve 1949-50’de bu 85.000’in üzerine çıktı. 1950’lerin başında Nottingham ve Southampton’a tüzükler verilinceye kadar üniversitelerin sayısı değişmedi.

UGC, İngiliz üniversitelerini kategorilere ayırdı: Oxford ve Cambridge; Londra ve Durham (her ikisi de on dokuzuncu yüzyılın başlarında kuruldu); dokuz ‘sivil’ üniversite artı Nottingham ve Southampton; Henüz tüzük almamış, ancak “İngiliz sivil üniversitelerine benzeyen” Exeter, Leicester ve Hull üç üniversite koleji; 1949’da tüzüğünü alan ve ertesi yıl ilk kez öğrenci alan yeni University College of North Staffordshire (daha sonra Keele Üniversitesi) vardı.

Manchester Teknoloji Koleji, Manchester Üniversitesi’nde derecelere yol açan teknolojik konuları öğretti. Bu, hemen savaş sonrası dönemin ‘iklim karakteristiğine’ ilişkin kısa istatistiksel arka plandır. Üniversiteler, tıp ve diğer sağlık hizmetleriyle işbirliği için profesyonel kategorilerine özel ihtiyaç da dahil olmak üzere, bu istatistiklerin temsil ettiği çeşitli baskıların farkındaydı.

Temmuz 1946’da CVCP, UGC için hazırlanmış, ancak aynı zamanda genel olarak üniversitelere de hitap etmeyi amaçlayan 1947-56 On Yılında Üniversite Politikası ve Finansına İlişkin Bir Not başlıklı 16 sayfalık bir bildiri yayınladı.

türkiye’deki üniversiteler 2020
En iyi üniversiteler
Yeni üniversiteler
üniversite haberleri – son dakika
türkiye’deki üniversiteler 2019
yök’e bağlı üniversiteler
yök’ten açıklama son dakika
Yök giriş

Bu yaygın bir şekilde, CVCP’yi ve üniversiteleri daha önce hiç olmadığı kadar politika oluşturmanın merkez aşamasına daha sıkı bir şekilde taşıyan radikal bir belge olarak algılandı. CVCP, finansal terimlerdeki ‘iklimselliği’ yorumluyordu, ancak güçlü bir amaç ve politika duygusu barındırıyordu.

“Birinci büyüklükteki birkaç sorunu, yani bu ülkenin Üniversitelerine yakın gelecek için yapılan talepler ile bu talepleri karşılamak için güvenilebilecek araçlar arasındaki ilişki” üzerinde düşünmekteydi.

Açıklama, McNair komitesinin öğretmenlerin temini üzerine 1944 raporları, tıp eğitimi üzerine Goodenough komitesi ve Barlow komitesinin 1946 raporları da dahil olmak üzere, savaşın sonuna doğru ve daha sonra çok çeşitli ulusal ihtiyaçlar üzerine üretilen raporların telaşına yanıt verdi. 

CVCP, UGC ve hükümet ile önceki ilişkilerinde olduğundan daha güçlü bir şekilde bir pozisyonu teyit etti. Standartların sürdürülmesi, ‘daha önce hiç olmadığı kadar, ihtiyaçların daha samimi bir şekilde algılanmasına yönelik daha gerçekçi bir bakış açısının, üniversitelerin kaynaklarının iyileştirilmesine ezici bir şekilde baskı yapmasını gerektiriyor’, eğitimde genişleme programında bir ilk olmayı gerektiriyor gibi görünüyor. 

Gelişmenin kurumlar içinde dengelenmesi gerekiyor ve daha fazla bilim insanı ve teknoloji uzmanına olan talep diğer fakültelerde eşleştirilmelidir: “Üniversite nüfusu bilimde [Barlow’un önerdiği gibi] ikiye katlanacaksa, her yönden yaklaşık iki katına çıkarılmalıdır”.

Öğretim ve araştırma için ve öğrenci konaklaması için yeni binalara ihtiyaç vardı. Gereksinimin herhangi bir yeni üniversite değil, “mevcut kurumların düzgün bir şekilde genişletilmesi” olduğunu ileri sürdü. Tüm bunların altında yatan CVCP, durumun bir özetini sundu ve bir ilke ortaya koydu:

Son birkaç ay içinde, Rektör Yardımcıları ve Müdürler Komitesi, ilk büyüklükteki genel bir sorunla, yani bu ülkenin Üniversitelerine yakın gelecek için yapılan talepler ve olabilecek araçlar arasındaki ilişkilerle ciddi bir şekilde ilgilenmiştir. bu talepleri karşılamak için güvenilen savaş sonrası, eski yöntemlerin, aşamalı, parçalı ve zahmetli gelişme yöntemlerinin artık yeterli olmadığı bir alan sunar.

Bu raporun son bölümü, önümüzdeki on yıllık dönem için bir çıkarımla başladı. Devlet kaynaklarından elde edilen üniversite gelirinin oranı kabaca üçte birinden dörtte üçe çıkarılacak ve ‘Üniversitelerin Devlet hibelerine mali bağımlılığı da buna bağlı olarak artacaktır.

Bazen, Devlet finansmanındaki bir artışın, doğrudan Devlet kontrolünde buna karşılık gelen bir artışı gerektirebileceği varsayılır. Gerçekten de bazı hükümet rehberliği gerekliydi, çünkü yalnızca hükümet belirli türden ilgili bilgilere sahipti ve üniversitelerin ulusal çıkarlar için yetiştirilmesi gereken her çalışma alanını’ öğrettiği ve kaynakların kullanıldığını ikna etmesi gerekiyordu. 

Üniversitelerin bireysel ve toplu olarak ‘ulusal çıkarlara hizmet edecek’ politikaları benimsemeleri beklenebilir ve bu nedenle öncekinden daha fazla hükümet rehberliği olacaktır. Üniversitelerin sorumlu olması gerektiği doğru olsa da, yine de “tam anlamıyla kendi kendini yöneten toplumlar olmaya devam etmeliler ve politikalarının kamusal yargıları tarafından talihleri ​​bakımından etkilenmeye devam etmeliler”.

Geçmişte hükümetler sorumluluklarını yerine getirirken üniversitenin zayıflıklarına doğru bir şekilde yanıt vermişlerdi ve sonuç olarak “Üniversitelerin ulusal hizmeti, aksi takdirde elde edilecek olandan daha yüksek düzeydeydi”.

Öngörmeyen, tavsiye ve rehberlik eden UGC, bu süreç için çok önemliydi. Bildiri, üniversitelerin yanı sıra UGC’nin de “tüm Üniversite sisteminin işbirliğine dayalı planlamasında” kendi rolünü oynaması gerektiğine vurgu yaparak sona erdi.

Son zamanlarda ‘daha geniş üniversite çevrelerinde’ pek çok tartışma yaşanmıştı ve CVCP, üniversiteler için genel öneme sahip konuları rapor etmek için iki uzman komitede uzmanlar getirmişti. Bunu daha fazla uzman tavsiyesi takip edecek ve ortak görevlerinin tam olarak yerine getirilmesini sağlamak için rektör yardımcıları arasında ve UGC ile daha yakın bir işbirliği gerçekleşecekti.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör