Ar-Ge için Teşvikler – Danimarka Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Daha fazla işbirlikçi ve Ar-Ge için teşvikler

Ar-Ge’yi diğer kurumlarla işbirliği içinde yürüten kurumlar Ar-Ge’de daha üretkendir – daha fazla yayın üretirler, daha fazla patent kaydederler ve başkaları tarafından daha sık alıntılanırlar.2 Bu nedenle üniversite kolejleri ve üniversiteler arasındaki işbirliği teşvik edilmelidir.

Birçok çalışma, bir araştırmacının ve bir kurumun araştırma işbirliğinin kapsamı ile araştırma üretkenliği arasında pozitif bir ilişki olduğunu bildirmektedir. 1981-1999 yılları arasında ABD üniversiteleri ve üniversiteler ile özel şirketler arasındaki işbirliği iki katına çıkarken, yabancı kurumlarla işbirliği beş kat arttı.

Wuchty et al. (2007), kendi alıntılarını çıkardıktan sonra bile, ekipler halinde yürütülen çalışmaların, tüm araştırma alanlarında bireysel yazarların çalışmalarından daha fazla alıntı yapma olasılığının daha yüksek olduğunu gözlemlemektedir.

Adams ve diğerleri (2005), kurumlar arasındaki işbirliğinin, beş yıl boyunca kesirli alıntılarla ölçülen araştırma çıktısı üzerinde olumlu bir etkisi olduğunu göstermektedir. En iyi ulusal üniversitelerden ve yurtdışından araştırmacıları içeren işbirliği, atıf oranıyla ölçüldüğü üzere araştırma verimliliğini daha da artırma eğilimindedir. Benzer bulgular diğer ülkeler için de geçerlidir. İşbirliğinin faydaları, yoğunluğu ve ekibin büyüklüğü ile artma eğilimindedir, ancak bir noktada azalan getiriler ortaya çıkar.

Araştırmacılar bilgi ve materyal paylaşarak birbirlerinin çalışmalarını geliştirdikleri için araştırma işbirliği olumlu sonuçlar verir. Bu, ekip üyeleri arasında daha yüksek düzeyde uzmanlaşma ve işbölümü sağlar. Öte yandan işbirliği maliyet içerir. Bu nedenle, bireyler ve kurumlar işbirliği yaparken bu işbirliğinin algılanan faydaları, maliyetlerinden daha ağır basmalıdır.

Tipik olarak, ekip ne kadar büyükse, ekip üyeleri arasındaki koordinasyon ve iletişimin maliyeti de o kadar yüksek olur. McFadyen ve Cannella (2004), hem ilişkilerin sayısı hem de yoğunluğu açısından işbirliğine azalan marjinal getiriler olduğunu öne sürmektedir.

Bilgi paylaşımıyla ilgili bireysel kayıplar da işbirliği araştırmacısının faydasını azaltabilir. Haeusseler (2011), bilgi paylaşımının bazen bir bilim insanının kişisel çıkarları tarafından sorgulandığını gözlemler; araştırmacıların rekabet değeri taşıyan bilgileri paylaşma olasılıkları daha düşüktür.

Danimarka’da, görünüşe göre üniversiteler ve üniversite kolejleri arasında tam işbirliğinin önünde bazı engeller bulunmaktadır (Holm, n.d.). Bu, işbirliğinin maliyetinin, bu kurumlardan en az biri için faydalarından daha fazla olduğu anlamına gelir. Bu iki nedenden dolayı olabilir.

Birincisi, üniversitelerde ve üniversite kolejlerinde sunulan çalışma alanlarındaki kusurlu bir örtüşme, işbirliği maliyetini daha da artırabilir. Üniversiteler, hemşirelik veya öğretmen eğitiminde araştırma yapmakla, mevcut uzmanlık ve bilgiye sahip oldukları alanlardan daha az ilgilenebilirler.

İkincisi, uzun bir araştırma geleneği nedeniyle üniversitelerin Ar-Ge alanında daha iyi bir itibara sahip olmaları muhtemeldir. Sonuç olarak, onlar için açık teşvikler olmadıkça, üniversite kolejleriyle işbirliği yapmak konusunda isteksiz olabilirler.

Arge teşvik HESAPLAMA
5746 ar-ge sgk teşvik hesaplama
ar-ge merkezi personel teşvikleri
5746 sayılı Kanun
Arge teşvikleri 2021
5746 Arge teşviki SGK
Ar-Ge/Tasarım Merkezi Nedir
4691 sayılı Kanun SGK teşviki

Çeşitli faktörler işbirliğini kolaylaştırır. Bunlar, ek finansman, personel hareketliliği ve uygun bir sosyal çerçeveyi içerir. Federal finansman, en iyi ABD üniversiteleri arasında daha güçlü işbirliği ile ilişkilidir. Aynı zamanda ABD üniversitelerinin yabancı kurumlar ve özel şirketlerle işbirliğini de artırıyor.

Benzer şekilde, kurumlar arası personel hareketliliği, bu kurumlar arasındaki işbirliğini kolaylaştırır. Bir ABD araştırması, üniversitelerin doktora mezunlarını istihdam etmeleri durumunda diğer kurumlarla işbirliği yapma olasılıklarının daha yüksek olduğunu göstermektedir.

İşbirliğinin sosyal bağlamının da faydalar üzerinde etkisi vardır. Haeussler (2011), başkaları da aynı şeyi yaparsa ve karşılığında faydalı bilgiler almayı umuyorsa, araştırmacıların bilgiyi paylaşma olasılıklarının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Bu, düzenli işbirliğinin tek seferlik bir işbirliğinden daha sürdürülebilir olabileceği anlamına gelir.

Danimarka hükümeti, ilköğretim gibi bazı alanlarda üniversite kolejleri ve üniversiteler arasındaki işbirliğini geliştirmek için şimdiden bir girişim başlattı.

Bu girişim kapsamında, yalnızca işbirliği yapan üniversite kolejleri ve üniversiteler araştırma finansmanı için uygundur; Üniversitelerden gelen doktora öğrencilerinin de ilgili üniversite kolej programında ders vermeleri teşvik edilir. Bu nedenle girişim, kurumların işbirliği yapması için finansal teşvikler yaratır ve kurumlar arasında personel hareketliliğini artırır. Girişimin başarılı olduğu ortaya çıkarsa, büyütülebilir.

Önceki Öğrenmenin Tanınması

Zorluk: RPL yetersiz şekilde kullanılıyor

Önceki öğrenmenin tanınması (RPL), önceden var olan becerilerin ve bilgilerin, özellikle de gayri resmi olarak – örneğin işte edinilenlerin – “belgelendirilmesi” sürecidir. Bu sertifikanın amacı, gayri resmi olarak edinilen bilgi ve becerileri işverenler ve eğitim ve öğretim kurumları gibi diğer aktörler tarafından görünür kılmaktır.

Son yıllarda Danimarka, yetişkin eğitiminde ve sürekli mesleki eğitimde RPL’yi teşvik etmek ve desteklemek için birçok girişim başlattı. 2007’de RPL, kısa dönemli ortaöğretim sonrası yetişkin eğitimi (VVU) ve orta dönemli ortaöğretim sonrası yetişkin eğitimi (Diploma programları) dahil olmak üzere yeni alanlara genişletildi.

Sonuç olarak, artık temel seviyeden ortaöğretim sonrası seviyeye kadar eğitimin herhangi bir aşamasında mevcuttur. RPL aracılığıyla bireyler aşağıdaki hedeflere ulaşabilirler: ilk olarak, resmi gereksinimleri karşılamadan bir eğitim programına kabul edilebilirler; ikincisi, tam eğitim diplomasından daha az olan bir “yeterlilik belgesi” almak; ve üçüncüsü, tam bir eğitim programına eşdeğer bir “eğitim sertifikası” elde edin.

RPL, ya önceki eğitimin belgesel kanıtı yoluyla ya da gayri resmi olarak edinilen yetkinliklerin bir tür değerlendirmesi yoluyla – bazen sadece bir koordinatörle yapılan görüşme ya da testler ve sınavlar yoluyla edinilir. Değerlendirme yöntemleri sektörler ve kurumlar arasında farklılık gösterir. VVU’da testler ve sınavlar kullanılırken, Diploma programları bağlamında kullanılmazlar.

Sistem, RPL’nin işgücü piyasasında kabul edilmesini sağlamak için sosyal ortaklarla geliştirilmiş ve müzakere edilmiştir. Bu belirgin güçlü yönlere rağmen, RPL kullanımı şaşırtıcı bir şekilde kısıtlı görünmektedir.

2007’de kurulan Önceki Öğrenmenin Doğrulanması için Ulusal Bilgi Merkezi, Bakanlık tarafından verilen ilk üç yıllık hibe yenilenmemiş olmasına rağmen, RPL personelini ve kurumlarını, uygulamaları ve tartışmaları paylaşarak ve RPL üzerine araştırmalar geliştirerek desteklemektedir.