Çok Kültürlü Merkezi Yönlendirme Komitesinin Oluşumu – Eğitimde Çok Kültürlülüğü Tanımlama ve Tasarlama – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Yeni Bir Lise Müdürü

1993’te, cinsiyetçi nedenlerle bir kadın yerine iş teklifi aldığı tartışmalarının ortasında Changeton Lisesi için yeni bir müdür işe alındı.

Okul müfettişi kadın seçimini yaparken (okurun Çok Kültürlü Merkezi Yönlendirme Komitesi üyesi olarak bir araya geleceği okul sisteminin Özel Projeler koordinatörü Karen), Okul Komitesi başkanı / şehir belediye başkanı (1990’da ırkçı renklerini çoktan ortaya koymuş olan ve son zamanlarda şehirdeki ırkçılık ve polis vahşeti konusunda endişeli yerel siyah bakanlar ile görüşmeyi reddettiği için) karar verici oyu verdi.

Pozisyon için başvuran kadının liseye başkanlık etmek için gerekli “mevcudiyet” ve “liderlik tarzı” ndan yoksun olduğu sonucuna varmıştır. Belediye başkanı, kadın karşıtı olduğu iddiasını yeniden dile getirdi.

Zor zamanlar, şiddet, suç, akademik düşüşler, okul bırakma oranları, son derece yüksek askıya alma oranları (özellikle ırksal olarak tabi olanlar arasında) ve benzeri uzun bir geçmişle karşı karşıya kalan yeni müdür yine de her şey yolundaymış gibi davrandı. Röportaj sürecinde hem okulu överek hem de disipline karşı bir iştah açarak muhafazakar halk desteğine oynadı.

Potansiyel iş yerine ilk ziyaretinde, “Changeton High’ın bir cehennem çukuru olduğunu ve şekle sokulması gerektiğini düşündüm. Ama hoş bir şekilde şaşırdım. Beklediğim gibi değildi. Çok daha iyi ”.

Müdür, “çoğu öğrencinin istisnai davranışını, üstün akademik programı, olağanüstü ve ödüllü ders dışı etkinlikleri, öğretmenlerin ve personelin bağlılığını ve öğrencilerin okulları için hissettikleri gururu” vurguladı.

Geçmişin Changeton yöneticilerinden gelen konuşmaları yineleyerek, “Kelimenin tam anlamıyla burada her çocuk için bir şeyler var. Bu liseyi bitiren ve sahip olduğumuz her şeyden yararlanmayan herhangi bir çocuk, çok şey kaçırıyor. “

En başından beri, yeni müdür, kurum içi askıya almaları da içeren “kabul edilemez davranışlar” için yeni protokolü uygulamaya koydu. Disipline ilişkin temel tutumu şu ifadede ortaya çıkıyor: “Çocuklar bundan hoşlanmıyor, bu yüzden bir şeyi doğru yapıyor olmalıyız”.

Kendisinden önce gelenler gibi, öğrencilerin, eğitimcilerin ve daha geniş halkın karşılaştığı gerçek sosyo-tarihsel sorunlar etrafında eleştirel diyaloğu adlandırmak ve talep etmek yerine, yeni müdür şu sonuca vardı: “Toplumdaki görüntünün olması gerektiğini düşünüyorum. cilalı, bu yüzden lisede olumlu şeyleri vurgulamaya devam edeceğim ”.

Çok kültürlülük kavramı, ilk nerede ve ne zaman ortaya çıkmıştır
Çok kültürlülüğün temel ilkesi nedir
Örgüt kültürü örnekleri
Örgüt kültürü modelleri
türkiye’de çok kültürlülük
Kültür Merkezi YÖNETMELİĞİ
Çok kültürlülük örnekleri
Sistematik kültürlülük

Çok Kültürlü Merkezi Yönlendirme Komitesinin Oluşumu

Irksal dengesizlik ve kültürel gerilimlerin devam eden geçmişiyle birlikte, 1992 yazında, müfettişin önderlik ettiği Changeton okul sistemi, yetmiş beş idarecisi için yerel bir kolejde çok kültürlü bir hizmet oluşturdu.

İki konuşmacı davet edildi ve özellikle biri toplulukla büyük ölçüde bilgi ve deneyime sahipti. Olumlu değişim için çaresiz olan yöneticilerin çoğu, konuk sunum yapanlara ve çalıştaya duyarlıydı ve bu toplantı, 1993 yılında bu çalışmanın odak noktası olan gönüllü bir çokkültürlü eğitim komitesinin kurulmasına yol açtı.

Baskıya Karşı Karşıya Kalmak

Cepheden Gençlerin Sesi

Çok kültürlü eğitimciler gerçekten değişimin kendini yansıtan unsurları olmak istiyorlarsa, tarih çok sayıda ve çelişen sesler arasında bir diyalog olarak kucaklanmalı ve dahil edilmelidir. Ne yazık ki, gençler, özellikle de yoksul ve ırksal olarak alt yapıya geçmiş olanlar, çoğu zaman tarih taslağı hazırlamaktan, sosyal gerçekleri tanımlamaktan ve eğitim politikaları ve uygulamalarını tartışmaktan çok uzak kalıyor.

Öğrencileri “yetkilendirmek” için iyi niyetli liberal çağrılarda bile, gençler genellikle duyulur ve nadiren onlardan duyulur. Gerçekte, en ilerici ve ilgili eğitimciler öğrencileri güçlendiremez. Aksine, kültürel işçilerin omzundaki herhangi bir çocuğu sihirli bir epistemolojik değnekle basitçe vurabileceklerini varsaymak hem nesneleştirmek hem de patronluk yapmaktır.

Bu eleştiri aynı zamanda “ses verme” kavramı için de geçerlidir. İfade gücünden miras kaldığını iddia etmek küstahlıktır. Zaten tüm insanların sesleri çoğu zaman eleştirel olduğu için asıl zorluk şu ki, eğitimciler ve idareciler tüm yaşanmış deneyimlerin ve dünya görüşlerinin duyulabileceği ve ele alınabileceği diyalojik alanlar yaratmaya istekli mi?

Başka bir deyişle, öğretmenler hayatın her kesiminden gençlerin yaşadıkları dünyaları açığa çıkarmasına, analiz etmesine ve harekete geçmesine izin verecek mi? Paulo Freire ve Donaldo Macedo’nun (1987) belirttiği gibi:

Burada önerilen eleştirel pedagoji türü temelde öğrenci deneyimi ile ilgilidir; başlangıç ​​noktası olarak öğrencilerin sorunlarını ve ihtiyaçlarını alır. Bu, öğrencilerin yaşamlarına anlam kattıkları bilgi ve deneyimleri hem onaylamayı hem de meşrulaştırmayı önerir.

En açık şekilde, bu, otoriter dayatma ve anlatım söylemini kişinin kendi terimleriyle konuşabilen, dinleme, yeniden anlatma ve bilgi ve gücün temellerine meydan okuyabilen bir sesle değiştirmek anlamına gelir.

Bu perspektiften, eğitimcilerin yapabilecekleri, öğrencilerinin teorik, anlam yapıcı ve aktivist olmalarını sağlayan, yani bir eğitimcinin dünya algısının basitçe onlar üzerinde değil, öğrenenler aracılığıyla işlediği, kendi kendini güçlendiren gerekli pedagojik koşulları yaratmaktır. 

Bunu yapabilmek için, öğretmenlerin, gençlerin günlük yaşamlarında gezindikleri koşulların dışında ortaya çıkan kültürel sermaye hakkında öğrencilerden ve topluluklarından aktif olarak bilgi toplayan etnograflar olmaları gerekir.

Muhafazakarlar, sesini duyurma olasılığını besleyen katılımcı demokratik alanları ortadan kaldırmak için durmaksızın çalıştılar. Noam Chomsky (1999) gençler ve devlet okullarıyla ilgili olarak şunları açıklıyor:

Anaokulunda başlar: Okul sistemi bağımsızlığı bastırmaya çalışır; itaati öğretmeye çalışır. Çocuklar ve diğer insanlar meydan okumaya ve sorgulamaya teşvik edilmiyor, aksine tam tersine. Sorgulamaya başlarsan, bir davranış problemi olursun ya da onun gibi bir şey; disiplinli olmalısın. Tekrarlamanız, itaat etmeniz, emirlere uymanız gerekiyor.

Bu tür bir baskının korkunç bir örneği, ülke çapında gerçekleştirilen en yeni standartlaştırılmış müfredat ve değerlendirme dalgasıdır. Bu homojenleştirme araçları kesinlikle varoluşsal gerçeklere, kültürel sermayeye ve / veya tüm geçmişlerden öğrencilerin kişisel anlatılarına dokunmayacaktır.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör