Değerlendirme – Hollanda Mesleki Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Teknoloji

Yeni kriz sonrası teknoloji hamlesi ile ilgili olarak, işverenlerin mesleki ihtiyaçlar için mesleki eğitim programlarının kalitesi ve uygulanabilirliği ile ilgili ciddi endişelere seslerini eklemeleri de muhtemeldir.

Teknoloji Endüstrisi için İşverenler Federasyonu’nda organize edilen önde gelen çok uluslu teknoloji odaklı şirketler FME, yenilikçi Mesleki Eğitim ve Öğretim programlarına duyulan ihtiyacı ifade etmektedir; gözden geçirilmiş ulusal yeterlilik çerçeveleri ve yeterliliğe dayalı öğrenmenin tanıtılması bağlamında öğrenme çıktılarını güncellemek yeterli değildir.

Yeni teknolojik değişiklikler ve artan işgücü piyasası, Mesleki Eğitim ve Öğretim sisteminin yükseltilmesini gerektirmektedir. Bu yeni bir görüş değil. Halihazırda 2000 yılında başlatılan Lizbon stratejisine yanıt verirken, tüm sektörleri ve önde gelen şirketleri kapsayan ulusal iş birlikleri, şirketler ve Mesleki Eğitim ve Öğretim kurumları arasındaki ilişkiler arasında köprü kurarak ve derinleştirerek ve bir yeniliktir.

Çalışma Vakfı (Stichting van de Arbeid: işveren dernekleri ve sendikalar için iki taraflı ulusal politika platformu) tarafından desteklenen Mesleki Eğitim ve Öğretim platformu, yenilikçi geçişleri sağlamak için kurulmuştur. Bu programlardan sağlanan bütçe ödeneklerinin koşulu, her bir bölgesel ekonominin alanı içinde geliştirilecek olan VET kurslarının tasarımında ve müteakip yürütülmesinde sanayinin aktif katılımı olmasa bile desteğidir.

Yerel endüstrilerin Mesleki Eğitim ve Öğretimde oynadığı rol, politika oluşturma, müşteri ilişkileri veya sosyal sorumluluk sahibi girişimcilik değil, eğitim ve öğrenimin birlikte yaratılmasına dayanmalıdır. Mesleki Eğitim ve Öğretim ve sanayi arasındaki işbirliğini teşvik eden bu faaliyetler, eğitim ve (yerel) iş dünyası arasında coğrafi yakınlığa dayalı yeni bir altyapı getiriyor.

Mesleki Eğitim ve Öğretimi endüstriyel inovasyona dahil etmeye yönelik programların aksine, 2010’dan itibaren, artık Eğitim Bakanlığı tarafından değil, önde gelen işveren çevrelerinde tanımlanan yeni girişimlerde riskler daha yüksek olmuştur.

Bu yeni bağlam, en rekabetçi olarak tanımlanan ekonomik sektörlere öncelik veren ulusal programlarda bulunur. Bu, kendi içinde, dezavantajlı bölgelerin desteklenmesinin önceki dönemine kıyasla bir politika değişikliğidir. Sanayi politikası yaklaşımı, eğitimin katılımı söz konusu olduğunda, güçlü bir bölgesel unsurla birlikte, ulusal olarak tanımlanan “Üst Sektörler”e odaklandı.

Üst Sektör programı çerçevesinde, yüksek mesleki eğitim (Uzmanlık Merkezleri) ve Mesleki Eğitim ve Öğretim (Yenilikçi zanaatkarlık Merkezleri) için ayrı ayrı kamu-özel sektör ortaklıkları oluşturulur. Yeni bölgesel yatırım programlarında, dahil olan şirketlerin bilgi temeli ve yenilik kapasitesi, Mesleki Eğitim ve Öğretim okulları ile ittifak oluşturmanın temeli olmalıdır.

Okul-sanayi ilişkilerinin endüstriyel yenilik gündemlerine dayanmasına ve uzman merkezler tarafından finansal ve entelektüel olarak desteklenmesine rağmen, ilk yenilikçi zanaat programları, standart programların kalitesini ve mükemmelliğini artırmaya odaklanan, çoğunlukla düzenli programların türevleridir. HBO uzmanlık merkezleri gibi endüstriyel yeniliği destekler.

Teknoloji Endüstrisinde İşverenler Federasyonu FME ve Teknolojide Araştırma Enstitüsü (TNO) tarafından başlatılan ve önde gelen ‘akıllı endüstrilerin’ rekabet gücünü artırmak için uygulamalı teknolojik araştırmayı yetkinlik ve beceri geliştirme ile birleştiren yeni gündem, mesleki eğitim ve öğretim için ciddi bir meydan okumadır. endüstriyel inovasyonla bağlantı kurun.

Egitimde Ölçme ve DEĞERLENDİRME Bayram Çetin
eğitimde ölçme ve değerlendirme – pdf
Eğitimde süreç ve sonucun değerlendirilmesi
Eğitimde ÖLÇME ve değerlendirme gerekli mı
Eğitimde ölçme ve Değerlendirme Hakan Atılgan pdf
Ölçme sürecinin aşamaları
Ölçme DEĞERLENDİRME Nedir
İkincil değerlendirme sürecinin Özellikleri

Değerlendirme

Sanayinin kendisi, özellikle küçük ve orta ölçekli şirketler, ÇC’lerin siyasi alanlarını ve sınırlarını tanımlama biçimleriyle çok ilgilenmiyor, ancak insan kaynakları ihtiyaçlarına cevap verebilecek kurumlara sahip olmakla ilgileniyor. 1996’dan bu yana, kurumsal yaklaşım -ulusal Mesleki Eğitim ve Öğretim politikası gündemine karar veren ulusal paydaşlar- yavaş yavaş zeminini kaybetti.

Örneğin, ulusal sosyal ortak kuruluşları, Ağustos 2015’te söküldüklerinde Bilgi Merkezlerinin (KBB’ler) ulusal sektörel altyapısını kamu önünde savunmadılar, yerini şimdi MEÖ arasında ortak bir diyalogdan sorumlu olan ulusal kuruluş S-BB alacak. ve giderek daha merkezi olmayan bir ekonomide ulusal yeterlilik yapısının sivil etkisini korumak için sanayi. Eşzamanlı olarak, birçok eğitim yeniliği, bölgesel düzeyde belirli ortak kamu-özel girişimleri biçimleriyle Üst Sektör yaklaşımı gibi kısa dönemli programlarda hedeflenen yeni bir sanayi politikası biçimi getiren Ekonomi Bakanlığı’na aktarıldı.

Ne yazık ki, yerel düzeyde Mesleki Eğitim ve Öğretim-endüstri ağlarının uygulanabilirliğini değerlendiren kapsamlı değerlendirme çalışmaları mevcut değildir. Hala varlar mı ve eğer öyleyse, hangi sayılarda? Çoğu durumda, sektör tabanlı Bilgi Merkezlerinin bölge ofisleri aracı olarak hizmet vererek potansiyel ağ ortaklarını bir araya getirdi.

Ağustos 2015 itibariyle KBB’lerin kaldırılması ve faaliyetlerinin Ulusal S-BB’ye devredilmesiyle birlikte, bölgesel sektör temsilinin altyapısı ve sonuç olarak bölgesel ortaklar arasında köprüler kurmaya adanmış sessiz güçler buharlaşmaktadır. ÇC’lerin yaşam boyu eğitim pazarındaki konumu açısından, aşağı yukarı başa döndük.

Sonuçlar: Endüstrinin Hollanda Mesleki Eğitim ve Öğretimi ile İlişkileri

1996’da WEB, Hollanda’da, ulusal, sektör ve bölgesel ağlarda güçlü bir şekilde yerleşik olan paralel ve eşdeğer okul tabanlı ve çıraklık parkurlarına sahip ROC’ler aracılığıyla bir Mesleki Eğitim ve Öğretim sistemi kurdu. Temel olarak, her iki yolun bir parçası olarak gençler için işyerinde öğrenmeyi kolaylaştırmak için okullar ve şirketler arasındaki bu işbirliğinin önemi sorgulanmadı.

Okullar ile ulusal ve yerel işletmeler arasındaki kişisel ilişkiler yakındı ve şirketler insan kaynakları ve tesisler açısından Mesleki Eğitim ve Öğretim sistemine önemli ölçüde yatırım yaptı.

Ulusal politika arenalarında ÇC’ler ve sanayi arasındaki bölgesel işbirliğinin esas olarak politikacılar, politika yapıcılar, danışma organları ve eğitim uzmanları tarafından bölgesel düzeyde kamu kurumları tarafından çözülecek birçok rahatsızlığa her derde deva olarak sunulduğunu gördük.

Bu bölümde, bölgede üretici karşılıklı ilişkileri neyin oluşturduğuna dair farklı tanımlar uygulayarak okul-sanayi ilişkilerini şekillendirmeyi amaçlayan ulusal, sektörel ve yerel yönelimlerin zaman içinde dalgalandığını savunduk. En başından beri endüstrinin, Mesleki Eğitim ve Öğretim’in sosyal amaçlarını yerine getirmede ROC’lerle işbirliği yapması ve çalışanlarının yetkinlik gelişimine ve hatta ürün ve süreç yeniliklerine yardımcı olarak ROC’lere hitap etmesi bekleniyordu.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör