Eğitimde Özgürlük – Okul Devrimi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Eğitimde Özgürlük

Biraz daha derine inelim. Federal hükümete teslim edilen kişisel özgürlüğün hikayesi, teslim edilen kişisel sorumluluğun hikayesidir. Özgürlük, kaçınılmaz olarak sorumlulukla ilişkilidir. Hükümet, insanları kendileri ve aileleri için sorumlu olmaktan aciz ilan ettiğinden, tüm Amerikalıların yaşamları üzerinde geniş bir yetkiye sahip oldu.

Bireylerin özgürlüğünü artırmak için kasıtlı olarak tasarlanmış herhangi bir eğitim programı şu önermeyle başlamalıdır: bireyler olgunlaştıkça eylemleri için daha fazla kişisel sorumluluk kabul etmelidirler.

Eğitim veya özgürlük, insanları kendi yaşamlarında daha fazla sorumluluk almaya ikna etmeye yönelik olmalıdır. İnsanlar daha fazla sorumluluk kazandıkça daha fazla özgürlük elde ederler. Sorumluluklarını yerine getirme yeteneklerinden emin olduklarında, özgürlüklerini uygulamaya hazırdırlar.

Anaokulundan lisansüstü okula kadar tüm eğitim sistemi “öğrencileri eylemleri için daha fazla kişisel sorumluluk almaları için donatmaya” yönelik olmalıdır. Yetişkinliğin anlamı budur ve eğitim, bireyi tam olarak buna hazırlamak içindir.

Ancak modern refah devleti, çok farklı bir olgunluk görüşüne dayanmaktadır. Bireylerin eylemlerinden tam olarak sorumlu olmadıkları ve bu nedenle geniş özgürlüğü hak etmedikleri görüşüne dayanmaktadır. Refah devleti, yetişkinlere çocukmuş gibi davranmaya başlar.

Nasıl ki çocuklara ebeveynleri tarafından çok fazla hareket özgürlüğü verilmemişse, modern refah devleti de otoritesini sürekli olarak bireylerin yaşamları üzerinde genişletmektedir. Bu, hareket özgürlüklerini kısıtlar. Özgürlük için eğitimin kişisel sorumluluk için eğitim olduğu konusunda ısrar eden eğitim ilkesiyle başlamazsak, eğitim sistemi özgürlüğün genişlemesine değil, daralmasına yol açacaktır.

Ebeveynler, çocuklarını yetişkin olarak olgunluklarını kullanmaları için eğittiklerini en başından beri biliyorlar. Ebeveynler, çocuklarının bir noktada yetenekli yetişkinler olmasını isterler ve çocuklarının başarılı yaşamın ilkelerini anlamalarına yardımcı olmak için zaman ve enerji harcarlar. Görevleri, çocuklarına hem sözlü hem de örnek olarak kendi davranışlarıyla etik öğretmektir.

Çocuklarına “hayatta başarılı olmak” için gerekli olan becerileri öğretirler. Çocuklarına hayatta başarı için gerekli olan temel davranışları da içeren davranış alışkanlıklarını öğretirler. Ebeveynler, çocuklarına son derece rekabetçi bir dünyada nasıl rekabet edeceklerini öğretmek ve bunu sorumlu bir şekilde yapmak için ellerinden geleni yaparlar. Özgürlük ile kişisel sorumluluğu birbirine bağlamak bunun merkezinde yer alır.

Eğitim ve özgürlük ilişkisi
Eğitimde özgürlük nedir
Bazı paradigmalarda eğitim ve özgürlük ilişkisi
Eğitim Felsefesi ve özgürlük
Özgürlükçü eğitim
Eğitimin amacı Nedir
Eğitim ve Toplum Düzeni özet
Eğitim bir özgürlük etkinliğidir

Bir çocuk liseye ulaştığında, çalışma alışkanlıkları da dahil olmak üzere alışkanlıklarının çoğu zaten gelişmiştir. Zaten dünyayı belirli bir şekilde görüyor. Sebep ve sonucu belirli bir şekilde düşünüyor. Daha sonra devlet, ekonomi, tarih, edebiyat, bilim, matematik ve hatta güzel sanatlar gibi akademik konularla tanışır.

Bütün bunlar tutarlı bir bakış açısıyla öğretilmelidir. Bütün bunlar akılda tutularak öğretilmelidir: Kişisel sorumluluğun genişletilmesi olmadan özgürlüğün genişletilmesi mümkün değildir. Bu ön varsayımın dışında ekonomi, hükümet ve tarih öğretmek öğrenciyi yanıltmaktır.

Daha da kötüsü, öğrenciyi sorumlu olgunluğun özgürlüğün genişletilmesine dayanmadığına ve dolayısıyla devletin hayattaki nihai otorite olduğuna ikna etmektir.

“Çocuklarımıza yetişkin olduklarında ailenin sınırlarını aşabileceklerini söylüyoruz. Onlara, mali durumları için ebeveynlerine bağımlı olmadan veya hayatlarına doğrudan müdahale etmeden hareket özgürlüğünü kullanabileceklerini söylüyoruz.

Bunu onlar için istiyoruz ve duymak istedikleri mesaj da bu. Ancak ders kitapları, kişisel sorumluluk ve özgürlüğün genişletilmesiyle ilgili olarak onlara tamamen farklı bir hikaye anlatır. Ders kitapları öğrencilere federal hükümetin yüz milyonlarca bireyin işlerine müdahale etmesi gerektiğini çünkü bu bireylerin kendi kararlarını verme yetisine sahip olmadıklarını anlatır.

Bir işverenle ücret pazarlığı yapamazlar. Emeklilikleri için birikim yapamıyorlar. Gelirlerinin sınırlamaları göz önüne alındığında, kendileri için en iyi sağlık hizmetinin ne olduğuna karar veremezler. Çocukları için en iyi eğitim programının ne olduğuna karar veremezler.

Refah devletinin ders kitabı versiyonu, serbest piyasanın çok sayıda insana fırsatlar, kişisel sorumlulukta artış içeren ama aynı zamanda kişisel özgürlükte bir artış getiren fırsatlar sunmadaki başarısızlığının hikayesini anlatıyor.”

Başka bir deyişle, çocuklarımıza hayatlarıyla ilgili anlattığımız hikaye, yani büyüdükçe onlara daha fazla özgürlük ve daha fazla sorumluluk verilecek hikaye, ders kitaplarının onlara aktardığı hikaye değildir. Muhafazakarların ve özgürlükçülerin düzenleyici devletten dadı devleti olarak bahsetmelerinin bir nedeni var. Dadı devleti, “birçok yönden, bir aile dadısının taklidi olarak düşünülebilir.

Zengin ebeveynler tarafından küçük çocuklara bakması için bir dadı tutulur, çünkü ebeveynler tam gün çalışırlar veya aşırı meşguldürler ve yardıma ihtiyaçları vardır. Dadı devleti de benzer şekilde çalışır. Yine de, çocuklar onsuz idare edebilecek kadar büyüdüğünde, aile dadısı bir noktada görevden alınır.

Ne yazık ki, finansmanı kesmedikçe dadılık devletini reddetmenin bir yolu yok. Seçmenler finanse etmeyi kabul ederse, ortadan kalkmayacak. Bireylerin hayatına çocukmuş gibi girmeye devam edecek.

“Öyleyse, özgürlük için eğitim, hem özgürlüğün hem de sorumluluğun faydalarını öğrencilere genişleten bir müfredat ve eğitim programı aracılığıyla eğitim vermemizi gerektirir. Olgunlaştıkça, kendi eğitimleri üzerinde daha fazla yetki verilmelidir.

Tıpkı politikacıların ve bürokratların bizi serbest bırakmak istemedikleri gibi, ebeveynler de bazen onları serbest bırakmak istemezler. Ancak, öğrencileri özgürlük için eğitmeye adanmış bir program, yönetim kurulu genelinde tutarlı olmalıdır. Geliştirilmiş performansa yanıt olarak daha fazla özgürlük teklif etmelidir.

Ayrıca ekonomi, siyaset, tarih ve iş dünyasının hikayesini özgürlüğün genişletilmesi açısından sunmalıdır. Öğrenci, bir yetişkin olarak kişisel özgürlük kazanma arayışının, politikacıların ve bürokratların vatandaşların yaşamlarına müdahalelerini azaltma istekliliğiyle eşleştirilmesi gerektiğini daha iyi anlamıştı.

Öğrenci özgürlük ister ve bu özgürlüğün bedeli daha büyük kişisel sorumluluktur. Bu, akademik olarak iyileştirilmiş performansla kendini gösterir. Ancak öğrenci, eylem özgürlüğünü içeren yetki alanını genişletmeye devam etmek istiyorsa, dadı devletin kendi seçimlerini yapma yetkisine yönelik bir tehdit olduğunu kabul etmelidir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör