Eğitimin Merkeziliği – Okul Devrimi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Okul Devrimi

Çoğu zaman, Amerika’da işleri belirli bir şekilde yapıyoruz çünkü zaten bu şekilde yapıldılar. Tabii ki, burada ve orada politikalar ve kurumlar üzerinde çalışıyoruz, ancak genel olarak konuşursak, tekneyi çok fazla sallamak istemiyoruz.

Hükümetteki duygu, bir şey düzgün ve çalışıyorsa, kötü tasarlanmış olsa da, büyük ölçüde bozulmadan bırakılması gerektiği gibi görünüyor. Kurumları kökten değiştirme fikri, ülkemizi yöneten güçler için neredeyse düşünülemez.

İyi eğitim durumunda, okullarımız var, eğitim yasalarımız var ve kitaplarda eğitim politikamız var, dolayısıyla gençliğin eğitimi hayatın en önemli unsurlarından biri ve ülkemizin geleceği için en önemli şey olsa da, somunlara ve cıvatalara gerçek bir bakış hiçbir zaman gerçekten masada değildir. Ama bu benim için ve senin için de olmalı.

Bu düşünce tarzı benim için ne zaman başladı? 

Richard “yayına girdi ve bir duyuru yaptı. Altın standardının son izlerini askıya aldığını söyledi. Hemen başlayarak, ABD hükümeti artık yabancı hükümetlerin ve merkez bankalarının ABD Hazinesinden ons başına 35 dolara altın satın almasına izin verme sözünü yerine getirmeyecektir.

Bu kural 1934’ten beri yürürlükteydi. Bu, Franklin Roosevelt’in, nerede yaşarlarsa yaşasınlar, Amerikalıların sahip olduğu altına tek taraflı olarak el koymasından sonraki yıldı. Hükümet onlara ons başına 20.67 dolar ödedi. Altına sahip olur olmaz fiyatı 35 dolara çıkardı. Bu yüzde 75’lik beklenmedik bir kârdı.

Altın standardını askıya alırken Nixon, Kongre’ye Roosevelt’in 1933’te yaptığından daha fazla danışmamıştı. Resmi gerekçe şuydu: Önerilen bir yasa parçasının böyle bir duyurusu kalan altın üzerinde bir kaçışa yol açacaktı. Kongre tartışırken, yabancı hükümetler ve merkez bankaları ödeme talep edecekti.

“Aynı gün, Nixon tam ölçekli fiyat ve ücret kontrollerini açıkladı. Yine Kongreye danışılmamıştı. Bunu kendi yetkisiyle yaptı. Bu bildirgeye “Barışın Meydan Okuması” adını verdi. “Yeni Ekonomi Politikası” ilan etti.

İronik bir şekilde, bu, Lenin’in, Sovyet ekonomisinin hiperenflasyonda çökmesinden sonra, 1922’deki sahte kapitalist reformu olarak adlandırdığı şeydi. Nixon, Amerika Birleşik Devletleri için yeni bir ekonomi politikasının zamanı geldi. Hedefleri işsizlik, enflasyon ve uluslararası spekülasyondur. Ve bu hedeflere bu şekilde saldıracağız. 

Sosyal ağ Analizi PDF
Sosyal Ağ Analizi Eğitimi
Gerçek ağlar neye benzer
Ağların analizi
Pajekte bağlantı oluşturma
Sosyal ağlarda düğümlere ne ad verilir
Sosyal ağ teorisi
Gephi ile Sosyal ağ Analizi

Ertesi gün, Leonard E. Read her iki karara da muhalefetini dile getirdi. Read, New York, Irvington-on-Hudson’da bulunan Ekonomik Eğitim Vakfı’nın kurucusuydu. FEE, 1946’da faaliyete geçti. İlk serbest piyasa “düşünce kuruluşu” idi. On yıl sonra FEE, The Freeman adlı aylık bir dergi yayınlamaya başladı. Sonraki yirmi yıl boyunca, The Freeman binlerce insanın özgürlükçülüğe giriş yapmasına hizmet etti. Okumak özgürlükçü kelimesini kullanıyordu, ancak “özgürlük felsefesini” tercih etti.

“15 Ağustos 1971’den başlayarak, hayatımın büyük bir bölümünü özgürlük felsefesini savunmaya adamaya karar verdim. Bu savunmanın bir parçası olarak kendimi para sağlamaya adadım: tam bir altın para standardı. Tavrım basitti ve şuydu: Altın bir standarda geri dönmemiz gerektiği doğruysa, gerçek olana geri dönmeliyiz.

Tam altın madeni paranın talep üzerine sabit bir fiyattan paraya çevrilebilirliğinin yasal hakkının sadece yabancı hükümetler ve merkez bankalarına değil herkese verilmesi gerektiğine inandım (ve hala inanıyorum). Bu anlamda benim devrimim 1971’de başladı. Hala tam teçhizatta. Ayrıca rekabetçi para birimlerini yasallaştırmanın doğru yönde büyük bir adım olacağını da savunuyorum.

“Eğitimin Merkeziliği”

180 yıllık bir savaşa geç kaldık. Yaklaşık altı yaşında başlayıp bir kurum tarafından verilen bir akademik derece ile biten, eğitim sisteminin kontrolünü kimin elinde tutacağı konusunda bir savaştır. Bu derece bir lise diploması, bir üniversite diploması veya bir doktora olabilir. Örgün eğitim, her ulusun geleceği için ön cephedir.

Tarihin çoğu boyunca, ebeveynler birincil eğitimciler olmuştur. Toplum tarımsal olduğunda, ne kiliseler ne de hükümet (federal, eyalet veya yerel) eğitimin içeriği ve yapısı üzerindeki kontrolü genişletemezdi. Babalar oğullarına öğretti, anneler kızlarına öğretti.

Her zaman ilerleme varken, tarihin büyük bölümünde geleneksel düşünce tarzları hakim oldu. Bütün bunlar 1800 civarında değişti. Britanya Adaları’nda ve Amerika Birleşik Devletleri’nin Doğu Kıyısı’nda başlayan muazzam üretkenlik ve uzun ömür artışı dünyanın çehresini değiştirdi.

Ancak bu değişiklikle birlikte devlet iktidarında muazzam bir genişleme meydana geldi. Politikacılar ve bürokratlar, eğitim üzerinde iki yüzyıl önce tamamen düşünülemeyecek olan bir dereceye kadar yetki iddia ediyorlar. Dünyanın her yerinde, hükümetler “finansmandan başlayıp orada bitmeyen eğitim üzerindeki kontrollerini genişletti.

Eski ifade “Beşiği sallayan el dünyayı yönetir” idi. Başka bir cümle daha vardı: “İlk yedi yıl boyunca bana çocuk üzerinde kontrol verin, o adamı ben yapacağım.” Bu genellikle on altıncı yüzyılın ortalarında Cizvit Tarikatı’nın kurucusu Ignatius Loyola’ya atfedilir.

Bazen diğer Cizvit liderlerine atfedilir. Kim söylediyse, fikir açıktır: Küçük bir çocuğun düşüncesini şekillendiren kişinin önemli bir ofisi vardır. Fikir, Kral Süleyman’ın atasözlerinden birine geri dönüyor: “Çocuğu gitmesi gerektiği şekilde eğitin”.

Modern eğitimciler bu tanıdık atasözlerinin doğruluğuna ikna olmuş durumdalar. Çocukların düşünceleri üzerinde kontrol istiyorlar ve ebeveynlerin etkisini azaltmak istiyorlar. Bir çocuğu eğitmenin geleneksel yollardan daha iyi yolları olduğuna tamamen ikna olmuşlardır ve her ulusun çocuğunun eğitimi üzerinde otorite sahibi olmaya kararlıdırlar.

Artık bu bir siyasi güç meselesi ve profesyonel eğitimciler, okulun ilk düzine yılında eğitimin yapısı ve içeriği üzerinde neredeyse tekelci bir kontrol elde etmeyi başardılar.

Bu kontrol, on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında Katolik göçmenler tarafından direnildi. Yirminci yüzyılın ikinci yarısında, çocuklarını vergi destekli okullardan çıkarmak için genellikle Evanjelik Protestanlardan gelen, eşit derecede özbilinçli bir hareket vardı.

Amaç her iki durumda da aynıdır: eğitimin yapısı ve içeriği üzerinde ebeveyn kontrolünü sürdürmek. Ebeveynler, değerlerinin çocuklarına aşılanmasını isterler. Bu yetkiyi elde etmenin yolunun bunun bedelini ödemek olduğunu kabul ederler, ancak özel bir sınıf eğitimi son derece pahalıdır.

Yine de şimdi, İnternetin teknolojik devrimi nedeniyle, bugün bir çocuğu eğitmenin maliyeti minimum olabilir. Ebeveynler çocuklarını evde okutursa, İnternet, mükemmel bir eğitim sağlamak için ebeveynlerin ihtiyaç duyduğu hemen her şeye erişim sağlayabilir. Bu, benzeri görülmemiş bir gelişmedir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör