Hindistan’ın İş Dünyası  – Hindistan’da Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Hindistan’ın İş Dünyası

Emek ve istihdam, birçok ülkenin sosyal söyleminde merkezi bir öneme sahiptir. Burada sadece işin yapısı ve organizasyonu ile ilgili sorular analiz edilmekle kalmaz, ayrıca gelirin yanı sıra kişisel tatmin ve sosyal tanınma yönleri de diğerleri arasında önemli bir rol oynar.

Bu yazıda özel bir odak noktası ele alınmalıdır: Bu kitap benzersiz bir şekilde gençlerin ve genç yetişkinlerin “çalışma dünyasına” hazırlanmasıyla ilgilenir. Burada, sözde “çalışma dünyası” kurgusu kapsamlı bir şekilde anlaşılmalıdır. En geniş anlamıyla ‘okuldan işe geçiş’ boyutuyla ilgilenir.

Gerçekleşen gelirin yanı sıra, sosyalleşme, kişisel gelişim, sosyal katılım ve sınıflandırma, belirli meslek ve tatmin ile ilgili kişisel algı vb. yönleri incelenmelidir.

“Okuldan işe” geçişlerin kişisel ve toplumsal yönüne ek olarak, eğitim aşamaları ve farklı mesleki eğitim ve öğretim türleri arasındaki geçişleri yönetmek için gerekli yapısal ve kurumsal koşullara da dikkat edilmesi gerekmektedir.

Her türlü temel (teknik) mesleki eğitimin yanı sıra, meslek öncesi eğitimin yanı sıra çalışma hayatına hazırlayan akademik eğitim alanı, dolayısıyla ileri eğitim gibi bu kitabın odak noktasıdır.

Başlıkta belirtilen “hazırlık” yönü, eğitim bilimindeki klasik iddia açısından, gelecek nesillere bilgi ve beceri aktarımının yanı sıra deneyimin iş dünyasının gereksinimleriyle başa çıkabilmesini sağlamak için anlaşılmalıdır.

‘Çalışma Dünyasına Hazırlık’ tartışmasının özellikle Hindistan’da neden büyük önem taşıdığı sorusunun yanıtı madalyonun bir yüzü. Diğer taraf ise uluslararası bağlamdan kaynaklanmaktadır. Burada özellikle Hindistan’ın neden bu konuda analiz edilmesi gereken önemli bir ülke olduğu sorulmalıdır.

Her iki bakış açısı da çok boyutlu bir yapıya sahiptir, çünkü bazı yönler veya daha doğrusu zorluklar dış kaynaklıdır, dolayısıyla eğitim sisteminin dışında bulunur ve diğerleri eğitim sisteminin kendisiyle ilgilidir. Bu noktada tamamlanmış bir tartışmayı gerçekleştirmeye çalışmadan, en azından şu temel noktaları belirtmek gerekir.

Hindistan, büyük bir ülke ve bölge, dünya çapında yedinci en büyük ülkedir. Bir milyardan fazla nüfusu ve 500 milyondan fazla kişiyi istihdam eden kişi sayısıyla, ikinci sırada bile yer almaktadır.

Son yıllarda yaşanan küresel ekonomik krize rağmen ülke ortalama yüzde 8,5 oranında bir ekonomik büyümeye ulaştı. son yıllarda dünya çapında en hızlı büyüyen ulusal ekonomiler arasında yer almaktadır. Sonuç olarak, uluslararası bir perspektiften, bu küresel öneme sahip ülkede eğitim ve istihdam sistemi bağlamındaki gelişmeleri derinlemesine ele almak çok önemlidir.

hindistan’ın zenginlik kaynakları nelerdir
Hindistan ekonomisi neden güçlü
Hindistan ekonomisi neye dayanır
Hindistan sanayisi
Hindistan sanayi bölgesi midir
Hindistan ihracat rakamları
Hindistan tarım ve hayvancılık
Hindistan GSYİH

Üstelik ülke çok genç bir nüfusa sahiptir. 2021’de nüfusun yaklaşık %66’sı 15 ila 59 yaşları arasında ve dolayısıyla istihdam edilebilir bir yaşta olacak. Bununla Hindistan, dünya çapında ortalama olarak en genç nüfuslardan birine sahip. Yüksek doğum oranları nedeniyle bu sayı önümüzdeki yıllarda daha da artacaktır.

Tahminlere göre, 2025 yılına kadar tüm Hintlilerin %70’i istihdam edilebilir bir yaşta olacak. Bu, diğer ülkelere kıyasla önemli bir avantaj olabilir, ancak yüksek sayıdaki gencin aslında iş bulduğunu varsayıyor.

Aynı zamanda, büyümeye katılmak ve refah ve memnuniyet yaratmak için potansiyel çalışanları uygun şekilde nitelendirmek için ülkeyi büyük zorluklarla karşı karşıya bırakıyor. Bu insan gücünün çoğunluğu kullanılmadan kalırsa, bu “demografik temettü” de hızla “demografik dezavantaj”a dönüşebilir.

Aynı zamanda, Hindistan bir beceri boşluğu ile karşı karşıyadır çünkü özellikle orta beceri düzeyinde (akademik yolun altında) ve burada mavi yakalı sektörde, Hindistan işgücü piyasasındaki ekonomik gelişme nedeniyle büyük bir talep var.

Bununla birlikte, piyasadaki mevcut işçiler, istihdam sisteminin bu kısmı için nadiren yeterli niteliklere sahiptir. Böylece, örneğin bir yandan zanaat ve imalat sektörünün umutsuzca vasıflı işçi aradığı ve diğer yandan işe yeni başlayan gençlerin yeterli iş bulamadığı durumlarda çok sayıda uyumsuzluk ortaya çıkıyor.

Uluslararası bir perspektiften olduğu kadar dahili bir bakış açısından da, Hindistan’da da baskın, özel bir özelliğin dikkate alınması gerekiyor. Hindistan, ülkenin ekonomik çıktısının yaklaşık %60’ını oluşturan ve tüm işçilerin %90’ından fazlasını istihdam eden büyük bir kayıt dışı sektöre sahiptir.

Bu ekonomik ve işgücü piyasası uluslararası standartlara göre çok geniştir ve eğitim ve işgücü piyasası politikası açısından hiç kimse bunu görmezden gelemez. Hindistan ekonomisinin kayıt dışı sektöründe, ‘beceri kazanımı’ birçok durumda yaygın veya gayri resmi öğrenme yoluyla gerçekleşir.

Hindistan Ulusal Örnek Anketi (2006), 15-19 yaşlarındaki kişiler arasında sadece yaklaşık %2’sinin örgün mesleki eğitim aldığını ve diğer %8’inin yaygın mesleki eğitim aldığını bildirdiğini ortaya koymaktadır. Kayıt dışı sektördeki çalışanlar için, şeffaflığı ve hareketliliği sınırlayan edinilmiş becerilerin belgelendirilmesi yoktur.

Konunun önemli rolüne rağmen, nispeten az sayıda araştırma bulgusunun mevcut olması şaşırtıcıdır. Mesleki eğitime ilişkin özellikle ampirik araştırma bulguları, çoğunlukla yalnızca parçalanmış ve parçalanmış bir şekilde veya daha doğrusu tek, kısmi yönlere odaklanmış olarak mevcuttur. Sonuç olarak, en azından mevcut bulguların bu çalışma aracılığıyla bir araya getirilerek ele alınması gereken bir araştırma ihtiyacı bulunmaktadır.

Araştırmanın temel ve parçalanmış durumunun bir nedeni, şu ana kadar Hindistan’da TVET araştırması bağlamında kapsamlı bir araştırma topluluğu olmamasıdır. Örneğin, Avrupa’daki Avrupa Mesleki Eğitimi Geliştirme Merkezi (CEDEFOP) gibi önemli araştırma kurumlarının yanı sıra daha büyük, araştırma odaklı akademik eğitim kursları da eksiktir.

Farklı alt disiplinlerden seçkin Hintli araştırmacıları bir araya getirerek bir araştırma topluluğunun eksikliği giderilemez. Bununla birlikte, gelecekte bir ara bağlantı ve dolayısıyla bir araştırma topluluğu oluşumuna yönelik bir adım olabilir.

Farklı mesleki eğitim türlerinin türleri ve amaçları hakkında güvenilir veri ve bilgi oluşturmak yerine geleneksel arz-talep yönelimine daha fazla odaklanma eğiliminde olan Hindistan’daki bazı mevcut araştırma önceliklerini yeniden gözden geçirmek de gereklidir. 

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör