İnsan Kaynakları Yönetimi – Estonya Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

İnsan Kaynakları Yönetimi

Estonya’daki kamu yüksek öğretim kurumlarının personeli, bireysel kurumların çalışanlarıdır ve memur statüsüne sahip değildir. Akademik personelin işe alınması ve işten çıkarılmasından, maaş ve hizmet koşullarının belirlenmesinden ilgili iş kanunu ve ilgili diğer mevzuat çerçevesinde kurumlar sorumludur.

Üniversiteler Yasası (§34-§40), akademik hiyerarşide farklı seviyelerde gerekli nitelikler, işe alma süreci ve istihdam koşulları dahil olmak üzere akademik personelin istihdamına ilişkin genel çerçeveyi tanımlar. Akademik pozisyonların halka açık yarışma yoluyla doldurulması gerekmektedir.

Personel, beş yıla kadar (rekabetçi bir süreçle doldurulan bir pozisyon olması durumunda) veya üç yıla (bir nedenden dolayı, rekabetçi bir şekilde doldurulmamış bir pozisyon olması durumunda) belirli süreli sözleşmelerle istihdam edilir. 

2003 yılından bu yana, aynı üniversitede en az on bir yıldır çalışan ve birbirini izleyen üç rekabetçi seçim sürecinde başarılı olan profesörlere süresiz iş sözleşmeleri teklif edilebilir. Tüm akademik ve araştırma personelinin her beş yılda bir yarıyıl tatil izni hakkı vardır.

Profesörler üniversite konseyi tarafından seçilir (atanır) ve öğretim kadrosunun ve araştırma görevlilerinin diğer üyeleri yapısal birimin ortak karar alma organı tarafından seçilir. Yukarıda belirtildiği gibi, akademik personel için gerekli nitelikler kanunda tanımlanmıştır ve bu nedenle üniversiteler ve profesyonel yükseköğretim kurumları arasında farklılık göstermemektedir.

Ancak gerçekte kurumlar, faaliyet gösterdikleri sektör ve alanlardaki farklılıkları yansıtan ek özel gereksinimler ortaya koymaktadır.

Merkezi olmayan ücret belirleme düzenlemeleri göz önüne alındığında, Estonya’daki akademik personelin maaşları kurumlar arasında farklılık göstermektedir. Devlet üniversitelerindeki akademik ve araştırma personelinin ortalama maaşı, 2003 yılındaki ortalama maaşın 1,5 katıydı. Profesyonel yükseköğretim kurumlarındaki personelin maaşları daha düşüktü ve ortalama ücretten ortalama 1,2 kat daha yüksekti.

Genel olarak, akademik personel, bazı İngilizce konuşulan ülkelerdekilerle karşılaştırılabilir maaş görelilikleri ile, göreceli olarak makul derecede iyi maaş alıyor görünmektedir. Örneğin, Estonya’da bir profesörün aylık maaşı 2003’teki ortalama aylık ücretin 2,5 katıydı. Akademik maaşların uluslararası anlamda nispeten cömert olduğu Avustralya’da, bir profesöre 2002’de haftalık ortalama 2,4 kez maaş ödeniyordu. Amerika Birleşik Devletleri’nde, bir profesörün maaşı 2003 yılındaki ortalama maaşın 2,3 katıydı.

İş Piyasasına Bağlantılar

Bugün Estonya işgücü piyasası, OECD ülkelerindekilerle karşılaştırıldığında şu şekilde karakterize edilmektedir (Eğitim Bakanlığı, 2006 ve OECD, 2006b):

− Ortalama istihdam oranları (2004 yılında, 15 ile 64 yaş arasındaki bireylerin %64,4’ü istihdamdaydı, OECD ülkeleri için ortalama %65,1’e yakın bir rakam).
− Kadınların işgücüne nispeten yüksek katılımı (2004’te, 15 ile 64 yaş arasındaki kadınların %60’ı istihdamdayken, OECD bölgesi için ortalama %55,6’dır).
− Ortalama işsizlik oranları (OECD bölgesindeki 2004 ortalaması %6,9’a kıyasla 2005’te %7,9) ancak uzun vadeli istihdamın yüksek bir payına sahiptir (2005’te tüm işsizlerin %53’ü).

Bağımsızlığın restorasyonunu takip eden dönem, Estonya işgücü piyasasında dramatik değişikliklere yol açtı. 1990-2005 döneminde işgücünün büyüklüğü %30 oranında azaldı (825 800 kişiden 586 300 kişiye). Birincil sektör beş kat küçülürken, sanayi sektörü 1,5 kat daralırken (imalat, madencilik ve balıkçılıkta önemli kesintilerle), hizmet sektörü bu dönem boyunca nispeten sabit kaldı.

Günümüzde insan kaynakları yönetimi
Geçmişten günümüze insan kaynakları yönetimi
Stratejik insan kaynakları yönetimi PDF
İnsan kaynakları yönetimi – ekşi
İşletmelerde insan kaynakları Yönetimi
İnsan Kaynakları Yönetimi is İlanları
insan kaynakları yönetimi – pdf
İnsan Kaynakları Yönetimi (2 Yıllık Taban Puanları 2021)

Son zamanlardaki büyümenin çoğu, finansal aracılık ve gayrimenkul gibi hizmet alanlarında meydana geldi. 2000 yılındaki %14,2’lik zirveyi takiben, işsizlik oranları 2005’te istikrarlı bir şekilde %7,9’a düşmüştür. Bu oranlar Rusça konuşan nüfus (%12,9) ve erkekler için daha yüksektir (kadınlar için %7,1’e karşı %8,8).

Estonya işgücü piyasasında nispeten az sayıda büyük işveren bulunmaktadır. İşletme yapısı modelinin baskın özelliği, hem mezunlar için işgücü piyasasının doğasını hem de birçok araştırma ve geliştirmenin gerçekleştirilme ve finanse edilme biçimlerini şekillendiren çok sayıda küçük ve orta ölçekli işletmedir.

İş piyasası ısınıyor. Nitelikli işgücü için güçlü ve devam eden bir talep var, işsizlik altı yılın en düşük seviyesinde ve beceri ve işgücü kıtlığına ilişkin endişeler dile getirildi. Yükseköğretim sektörüyle ilgili olarak, sistemin kitleselleşmesi yoluyla artan sayıda mezun kurumdan ayrılmasına rağmen, talep güçlü kalmaktadır.

İşsizlik oranları, yüksek öğrenim niteliklerine sahip bireyler için en düşüktür (2005’te %3.8, orta ve temel eğitime sahip olanlara göre sırasıyla iki ve dört kat daha düşüktür) ve 1997-2005 döneminde %3,5 ile %6 arasında nispeten sabit kalmıştır. Bazı araştırmalar, eğitim kazanımı ile yıllık gelir arasında önemli bir pozitif ilişki olduğunu da göstermiştir.

En iyi maaş beklentisi olan üç çalışma alanı sosyal bilimlerdir; Bilim ve Teknoloji; ve iş ve hukuk. Yükseköğretim mezunlarının işgücü içindeki oranı 2005 yılında %35,9’dur.

Estonya, mühendislik, imalat ve inşaat alanlarında nispeten küçük bir öğrenci oranına sahiptir. 2002-03’te, karşılaştırılabilir verilerin mevcut olduğu OECD ülkeleri için ortalama %14,2 ile karşılaştırıldığında, mezunların %9’u bu çalışma alanlarından gelmektedir. Buna karşılık, mezunların %39’u sosyal bilimler, işletme ve hukuk alanlarındaydı ve OECD bölgesi için ortalama %30,6’nın oldukça üzerindeydi.

İşgücü piyasasının uluslararası boyutu ve bariz gerilimleri ile ilgili olarak, Estonya’da beyin göçüne dair kanıt sağlayacak hiçbir veri bulunmamaktadır. Anekdot niteliğindeki kanıtlar, bu tehdidin bilim adamları ve mühendisler açısından gerçek olduğunu göstermektedir. İnceleme Ziyareti sırasındaki değişimler, yurtdışında iş bulanların çoğunun birkaç yıl sonra Estonya’ya döndüğünü gösteriyor.

Yükseköğretim sistemi ile işgücü piyasası arasındaki eklemlenme esas olarak üç düzeyde yapılır. İlk olarak, özellikle mesleki ve mesleki yönelimli sektörlerin (profesyonel yüksek öğretim kurumları ve mesleki eğitim okulları) genişletilmesi yoluyla yükseköğretim programlarının arzını çeşitlendirmeye yönelik çabalar vardır.

İkinci olarak, devlet komisyonu tarafından üstlenilen işgücü piyasası ihtiyaçlarının bazı değerlendirmelerine göre çalışma alanları arasında devlet tarafından görevlendirilen yerleri tahsis ederek öğrencilerin çalışma alanı seçimini etkileme niyeti vardır. Mevcut yaklaşım, sosyal bilimler, sanat ve beşeri bilimler aleyhine bilim ve teknoloji, hizmetler ve sağlık/refah lehinedir (2005-06’da devlet tarafından görevlendirilen yerlerin %40’ı bilim ve teknoloji alanındaydı).

Son olarak, özellikle üniversite dışı kurumlarda, kurumlar ve işverenler arasında ortaklıklar kurulur. Bunlar, endüstriden profesyonellerin kurumlardaki programların sunumuna katkısını, mesleki kuruluşların müfredat geliştirmeye katılımını ve kurumların kuratoorium’unda (danışma organı) işverenlerin varlığını içerir.