İsviçre Üniversitelerinin Özel Yönleri – İsviçre’de Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

İsviçre Üniversitelerinin Özel Yönleri

Artan kayıtlar. 2000 yılının kış döneminde, İsviçre üniversitelerine yaklaşık 100.000 öğrenci kaydoldu – 1980’den yaklaşık %60’lık bir artış. 2000 yılında kaydolan tüm öğrencilerin 20.000’in hemen altında veya yaklaşık %20’si birinci sınıf öğrencileriydi. 2000 yılında bu birinci sınıf öğrencilerinin aynı yaştaki (21) toplam daimi ikamet eden nüfusa bölünmesi, üniversite eğitimine başlayan gençlerin oranını verir ki bu da yaklaşık %20’dir. Öğrencilerin çoğunluğu bir beşeri ve sosyal bilimler fakültesine kayıtlıydı.

Kız ve erkek öğrencilerin oranları henüz eşit olmasa da yakınlaşıyor. 1980’de öğrencilerin yaklaşık %70’i erkek iken, 2000 yılında erkeklerin oranı “sadece” %55’e düştü. Diğer parametreler de gençlerin üniversiteye gidip gitmediklerini belirlemeye yardımcı oluyor. Örneğin, bir öğrencinin sosyal geçmişi belirleyici bir rol oynar.

Yabancı öğrenciler, toplam üniversite kayıtlarının yaklaşık beşte birini oluşturmaktadır. Bu oran 1980’den bu yana çok az değişiklik göstermiştir. Bu öğrencilerin dörtte üçünün Avrupa pasaportu vardır. Yabancı öğrencilerin yüzde yetmişi özellikle okumak için İsviçre’ye gelirken, kalan %30’u zaten ülkede yaşıyor ve orada okula gidiyordu.

Yabancı üniversite öğrencilerinin oranı, Fransızca ve İtalyanca konuşulan İsviçre’de, ülkenin Almanca konuşulan bölgelerine göre daha yüksek olma eğilimindedir.

İsviçreli bir üniversite öğrencisinin diploma veya lisans derecesi alması ortalama olarak altı yıl sürer, ancak sürenin uzunluğu çalışma alanına göre değişir. Bir beşeri bilimler öğrencisi yaklaşık yedi yıl alırken, bir ekonomi öğrencisi beş buçuk yıldan daha az bir süre alacaktır. Herhangi bir alanda, erkek ve kız öğrenciler eğitimlerini tamamlamak için hemen hemen aynı sayıda sömestr alacaktır.

Bununla birlikte, genel olarak, ortalama çalışma süresi kadınlar için erkeklere göre biraz daha uzundur (5,9 yıla karşılık 6,3 yıl). Bunun başlıca nedeni, tüm kız öğrencilerin yaklaşık %50’sinin eğitimlerin daha uzun olduğu beşeri ve sosyal bilimlere kayıtlı olması, buna karşın erkek öğrencilerin yalnızca dörtte birinin bu tür çalışmalara katılmasıdır.

Çalışmaların yapısı

Üniversite çalışmaları genellikle birinci ve ikinci aşamaya ayrılır. Okula ve çalışma alanına bağlı olarak uzunluğu iki ila altı yarıyıl arasında değişen ilk aşama; kural olarak, dört sömestr sürer, genellikle ikinciden daha yapılandırılmıştır. Başka bir deyişle, müfredat daha sıkı bir şekilde düzenlenir ve öğrenci başarısı daha düzenli olarak test edilir.

İlk döngü, sonraki uzmanlaşmadan bağımsız olarak tüm alan için geçerli olan temel bilgi ve metodolojiyi aktaran, seçilen çalışma alanına bir giriştir. Çoğu durumda, aynı zamanda seçimi de içerir. İkinci döngü genellikle dört yarıyıl sürer ve söz konusu alan hakkında daha kapsamlı bilgi verir ve genellikle bir ilk uzmanlaşmayı içerir. Teorik olarak, üniversite çalışmaları bir lisans derecesi veya diploma verilmesiyle sekiz yarıyıl veya dört yıl sonra sona erer.

Sınavların sayısı bir okuldan ve çalışma alanından diğerine değişir. İlk aşama genellikle ikinci aşamaya kabul için geçilmesi gereken bir sınavla sona erer. Final sınavını başarıyla tamamlayan bir öğrenci bir derece almaya hak kazanır.

isviçre’de üniversite okumak
isviçre’de üniversite okumak ekşi
İsviçre üniversiteleri
isviçre’de eğitim ücretleri
isviçre’de ortaokul eğitimi
isviçre’de öğrenci olmak
isviçre’deki üniversiteler ve bölümleri
isviçre’de üniversite okumak için gerekenler

Üniversite mezunlarının oranı

2000 yılında yaklaşık 10.000 öğrenci diploma veya lisans derecesi aldı. Bu, 1980’e göre %80’lik bir artışı temsil eder ve aynı zamanda, belirli bir yıldaki üniversite mezunlarının 27 yaşındaki daimi yerleşik nüfusa oranı olarak hesaplanan nüfusun %10’unun biraz üzerinde olan üniversite mezunlarının oranına da tekabül eder. . 2000 yılında verilen doktora sayısı 2700’ün biraz üzerindeydi, 980’e göre yaklaşık %55’lik bir artış söz konusudur.

Başarı oranları ve bırakma

2000 yılında, 1990 yılında üniversite eğitimi alan bir öğrenci grubu üzerinde yapılan gözlemler, başarı oranının yaklaşık %70 olduğunu göstermektedir. Bu rakam, bugüne kadar lisans diploması veya diploma alarak çalışmalarını tamamlayan grubun oranını temsil etmektedir.

Başarı oranı kadınlar için erkeklere göre biraz daha düşüktür, %64’e karşı %72’dir, bu da büyük ölçüde kadınların başarı oranının en az yüksek olduğu beşeri ve sosyal bilimlerde yüksek oranda temsil edilmesinden kaynaklanmaktadır.

İşe girmenin zorluğunun ve üniversite diplomalarının işgücü piyasasındaki çekiciliğinin bir göstergesi olarak, yeni mezunların işsizlik oranı son on yılda istikrarlı bir şekilde düşmektedir.

Buna rağmen, çalışmaya başlayan kişilerin giriş seviyesi bir çalışma alanından diğerine farklılık gösterir. Pek çok mezun için eğitimleri bir ilk üniversite diploması ile bitmiyor; aksine, daha yüksek bir derece elde etmek için eğitimlerine devam ederler veya yüksek öğretim kurumları sisteminin dışında başka genellikle mesleki eğitim ararlar. İlahiyatçıların, hukukçuların ve tıp mezunlarının çoğu için durum böyledir.

Açıkça tanımlanmış meslek alanlarına yönelmeyen sosyal ve beşeri bilimler mezunları için durum çok farklıdır ve federal düzeyde düzenlenen ilgili meslekler pratikte yoktur. Bu mezunlar bazı meslek kategorilerinde kendi yollarını bulmalıdır.

Tüm üniversite mezunlarına açık olan bir başka lisansüstü eğitim seçeneği de bir UAS veya üniversitede öğretim görevlisi olmak; bu tür gönderiler genellikle doktora tezi yazmayı planlayan öğrencilere verilir. Genel olarak, yeni mezunların kabaca beşte biri birinci derecelerini aldıktan sonra üniversitede kalmaktadır. Doğa bilimleri mezunları arasında oran daha da fazladır.

“Bilginizi veya yeteneklerinizi kullanabilmeniz açısından işinizin eğitiminize uygun olduğunu düşünüyor musunuz?” “az ya da çok” ve kalan %15 “hayır” ya da “gerçekten değil”. Bu soru, Federal İstatistik Ofisi tarafından 1999 yılında yeni mezunlar arasında yapılan bir anketle bağlantılı olarak sorulmuştur. Yanıt, yeni mezunların okulda edindikleri niteliklere göre işlerine ilişkin öznel algılarını ölçer.

Üniversite personeli

2000 yılında, İsviçre üniversiteleri yaklaşık 26000 tam zamanlı eşdeğere karşılık gelen yaklaşık 45.000 kişilik bir personel istihdam etmiştir. Bunların %10’u profesör, %35’i idari ve teknik personeldi.

Kalan pozisyonlar diğer öğretim üyeleri tarafından ve öğretim ve bilimsel asistanlar tarafından dolduruldu. Bu son iki kategori, corps intermediaire veya orta düzey öğretim kadrosu olarak bilinen gruba aittir. İlki bazen “üst orta düzey öğretim kadrosu” (corps intermediaire supérieur) olarak da bilinir ve özel doktorlar, öğretim görevlileri, öğretim görevlileri, konuk profesörler ve öğretim ve araştırma görevlilerini içerir. Öğretim ve bilimsel asistan kategorisine bazen “alt orta düzey öğretim kadrosu” (corps intermédiaire inférieur) denir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör