Regensburg’da Yüksek Öğrenim – Almanya’da Okullar ve Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Regensburg’da Yüksek Öğrenim

Üniversiteler yüksek öğrenime egemen olmaya başladıktan sonra bile, eski katedral ve manastır okullarının çoğu teoloji, fıkıh, sanat ve hatta tıpta bir miktar eğitim vermeye devam etti. En azından, kütüphaneleri ve öğrenme gelenekleri, bireylere üniversitelerde elde edilenlerle rekabet edebilecek bir yeterlilik düzeyi kazanmaları için fırsatlar sağladı.

Bununla birlikte, bu okulların canlılığı, bireysel piskopos veya başrahipin entelektüel çıkarlarına bağlı olarak önemli ölçüde değişebilir. Bu okulların resmi derece ve ius ubique docendi’nin her iki üniversite tekelini verme yetkisine sahip olmaması, etkilerini ve prestijlerini daha da kısıtladı.

Bununla birlikte, dilenci tarikatların kaynakları ve eğitim ağları, önemleri genellikle hizmet ettikleri belirli tarikatların ötesine geçen bir dizi başarılı okul kurmalarına izin verdi.

Üniversiteler kurulmadan önce, katedraller yüksek öğretimin başlıca sağlayıcılarıydı. Hildesheim, Erfurt, Mainz, Cologne ve Freising gibi bazı piskoposluk merkezleri, uzak mesafelerden öğrencileri çekerek okullarıyla ünlendi.

Ancak, öncelikle üniversitelerin büyümesi nedeniyle, katedral okullarının çoğunun prestiji on üçüncü yüzyılda hızla azaldı. Çoğu, bir düzeyde teolojik eğitim sağlamaya devam etti. Üçüncü Lateran Konseyi (1179) her başpiskoposluğun bir teoloji ustası olmasını istedi – ancak bunların önemi coğrafi olarak sınırlıydı.

Regensburg katedral okulu sadece bölgesel etkiye sahip olanlar arasındaydı. Üniversitelerin kurulmasından önce bile, okulları Ren okullarına verilen itibarı hiçbir zaman tatmadı. Bir teolojik çalışma merkezi olarak Regensburg, geleceğin rahipleri için temel eğitim sağlamakla birlikte, çok az şey sağlayarak, yalnızca marjinal bir öneme sahipti.

Regensburg Üniversitesi Psikoloji yüksek lisans
Regensburg Üniversitesi Bölümleri
Stuttgart Yüksek lisans
Bremen Üniversitesi yüksek lisans başvuru Şartları
Ulm Üniversitesi yüksek lisans
Essen Üniversitesi yüksek Lisans
Mannheim üniversitesi Kabul Şartları
Siegen Üniversitesi şartlı kabul

Regensburg’daki katedral okullarının sınırlı erişimi, kısmen katedral ile başrahibi onuncu yüzyılın sonuna kadar piskopos olarak görev yapan ve okulu katedralin okulunu gölgede bırakan St. Emmeram manastırı arasındaki karmaşık ilişkinin sonucuydu.

Edebi üretimin kanıtı da yetersizdir. Ancak, katedral ve bölümü entelektüel olarak kısır değildi. 975’te piskoposluk ve başrahiplik makamlarının ayrılmasından önce, Regensburg’un katedralini birkaç bilgin adam işgal etti.

Daha sonra, zamanının en önemli entelektüel şahsiyetlerinden biri olan Albertus Magnus, kısa bir süre piskoposluk yaptı. On dördüncü yüzyıl kanonu Conrad of Megenberg’in edebi kariyeri de iyi belgelenmiştir.

Daha az bilinen katedral, on beşinci yüzyılın son yarısında önemli hümanist ağların merkezi olarak da hizmet etti. İtalyan eğitimli Fridericus Parsberger, Regensburg’da hem skolastik hem de piskopos olarak görev yaptı. Katedral kanonu Ulricus Part, Piccolomino ailesini ve Francesco Todeschini-Piccolomini’nin (gelecekteki Papa Pius III) 1471 Reichstag için Regensburg’a gelişini kutlayan hümanist ilhamlı bir konuşmanın arkasında kaldı. Yazar ve bibliyofil Johannes Tröster, Aeneas Silvius Piccolomini’nin ( Pius II) hümanist çevre.

Zaman zaman üniversite eğitimli erkekler de katedralde ders veriyordu. 1420’de hukuk lisansı ve ilahiyat diplomasına sahip olan Conrad Duvel von Hildesheim, piskoposun mahkemesinde kilise hukuku dersleri verdi. Conrad ayrıca 1430’da ölümü üzerine şehre cömert bir kitap hediye etti.

1511’de, Leipzig’deki belirli bir teoloji öğrencisi—Wolfgangus Winckler— Regensburg katedral kilisesindeki “ubi ad prelaturam assumptus fuit”teki Cümleler üzerine derslerini tamamlamak için izin aldı. Bu adamlar, Fridericus Parsberger dışında, katedral okulu ile doğrudan bağlantılı olmasalar da, katedral bölümünde aktif bir entelektüel hayata işaret ediyorlar.

Regensburg’un içinde ve bitişiğinde yer alan dört Benedictine evinin kütüphaneleri de mantık, kuadrivium, teoloji, fıkıh ve tıp alanlarında ileri çalışmalar da dahil olmak üzere uzun bir yüksek öğrenim geleneğini yansıtır.

Onuncu yüzyıla gelindiğinde, Aziz Emmeram manastırı, sanatları ve teolojik çalışmalarıyla geniş bir üne sahipti ve ünü on birinci ve on ikinci yüzyıla kadar artmaya devam etti. İki on birinci yüzyıl figürü, manastırın artan prestijine muazzam katkıda bulundu.

Chartres’lı Fulbert’in yanında eğitim gören keşiş Hartwig, o ünlü okuldan birkaç liberal sanat metinleriyle St. Emmeram’a döndü. Yaklaşık bir nesil sonra, katip ve okul müdürü St. Emmeram’lı Otloh, St. Emmeram kütüphanesi ve Tegernsee, Fulda, Hersfeld ve Amorbach manastırları için çok sayıda eser yazdı ve kopyaladı.

On üçüncü yüzyılda göreceli bir sessizlik döneminden sonra, on dördüncü yüzyılın başlarında manastırda yüksek araştırmalar tekrar belirgin bir şekilde ortaya çıkıyor. Başrahip Albert von Schmidmüln yönetimindeki manastır, Bologna’da okumak üzere birkaç keşiş gönderdi. Bu adamlar yanlarında Kuzey İtalya kökenli çok sayıda kitap getirerek manastıra döndüler.

On dördüncü yüzyılın sonları bir dizi mali ve manevi krize yol açsa da, on beşinci yüzyılın ortalarında manastır, üniversiteye girişte başka bir artış gördü. 1450’lerin başında Regensburg’a gelen Melker reform hareketi, okulun yeniden örgütlenmesini zorunlu kıldı ve yeni bir entelektüel faaliyet dönemi başlattı.

Reformların uygulanmasını takip eden yıllarda manastır, Leipzig Üniversitesi ile önemli bağlantılar kurdu. Geleceğin başrahip Johannes Tegernpeck, üniversite eğitimlerinden sonra St. Emmeram’a giren Heinrich Prew ve Friedrich Amman gibi orada okudu. St. Emmeram’ın okul müdürü Hermann Pötzlinger de bir süre Leipzig’de okudu.

Bu dönemdeki entelektüel faaliyet düzeyi yine kütüphaneden anlaşılmaktadır. 1347 ve 1452 arasında, kütüphane sadece mütevazı bir genişleme gösterir. Ancak sonraki elli yılda, önemli ölçüde büyüdü. Özellikle astronomi ve matematik başta olmak üzere bilimsel metinlere ve hümanist eserlere artan ilgi açıkça görülmektedir.

Belirli metinlerin yalnızca varlığı yaygın kullanımı göstermese de, en azından bazı keşişlerin çıkarlarını ve entelektüel arayışları destekleyen bir atmosferi doğrular. Ek olarak, en azından bazı yabancılar kütüphanedeki kitapların çoğuna erişebildiler, bu da St. Emmeram kütüphanesini ve önemi şehir surlarının çok ötesine ulaşan önemli yüksek öğrenim rezervuarları olan diğer Benedictine evlerini yaptı.

Regensburg’daki Benedictine manastırları bu varlıkların kullanımı için sistematik programlar geliştirmese de, kitaplar belirli başrahiplerin ve keşişlerin bireysel ilgilerini ve öğretilerini yansıtıyor ve devam eden bir yüksek öğrenim geleneği için temel sağlıyordu. Bu manastırlar da dış dünyadan izole değildi; bireysel bilgin keşişlerin ve onların muazzam kütüphanelerinin etkisiyle, Regensburg’un entelektüel iklimine önemli ölçüde katkıda bulundular.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör