Renk Farklılığı – Eğitimde Çok Kültürlülüğü Tanımlama ve Tasarlama – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Renk Farklılığı

Suçsuz bir dünyayı kucaklamaya istekli olmak, komitenin mantığında büyük bir çelişkiye neden oldu: Bu noktaya kadar, sosyal kurumlar işlevselmiş gibi görünüyordu ve olumsuz öğretmen tutumları değiştiğinde, okullar tüm öğrencilere hitap ediyordu.

Birdenbire kimse suçlanacakmış gibi geldi, çünkü insanlar tarihten ve kurumlardan miras aldıklarının ürünleridir. Komitenin çoğunluğu, diyalektik olarak insanların var olan kurumlara ve sosyal olarak onaylanmış uygulamalara hayat soluduğunu ve bunun da insanlara hayat soluduğunu kabul etmek için çalışmalıdır.

Suçlanacak kimsenin olmadığı konusunda ısrar etmek, insan failliğinin gücünü tarihsel determinizme kaydırma riskiyle karşı karşıyadır. Bu eleştirisiz anlamda, insanlar tarihin nesneleri (pasif alıcılar) olurlar ve hem kendilerini hem de çevrelerindeki dünyayı etkileme ve dönüştürme kapasitesine sahip özneler (şekillendiriciler) haline gelirler.

Konfor bölgeleri aynı zamanda insanların mağdurları kendi öngörüleri için suçlamasına da izin verir. Aynı hizmette, ırksal olarak alt düzenlenmiş öğrencilerin kültürel ve / veya genetik aşağılıklarını savunan, eğer detaylandırılmamışsa, yanlış yorumlanabilecek ifadeler vardı.

Örneğin, beyaz bir kadın, kendisinin ve bazı meslektaşlarının “renkli öğrencilerin daha düşük notlara sahip olduğunu” ortaya çıkaran istatistiksel bir analiz yaptığı hikayesini paylaştı.

Bu gözlem, değerlendirme, sınıf müfredatı ve pedagoji araçlarının herhangi bir ayrımcı uygulama için incelenmesi gerektiğini gösteriyorsa, bu doğru yönde atılmış bir adımdır.

Öte yandan, eğer kişi bu “araştırma bulgusunu” ırksal olarak ikincil öğrencilerin neden takip edildiğini gerekçelendirmek için kullanıyorsa, böylece kendisini veya kurumu buradaki herhangi bir sorumluluktan muaf tutuyorsa, o zaman bunu açıklamak için tek geçerli alternatif budur. bir başarısızlık modeli (veya zeka eksikliği) kültürel yoksunluk ve / veya genetiktir.

Antonia Darder (1991) ekliyor: “Dahası, bu görüş, çift kültürlü öğrencilerin başarısını egemen kültürden gelen öğrencilerin başarılarıyla tutarlı bir şekilde yargılamanın ve karşılaştırmanın doğasında var olan ırkçılığı algılayamayan öğretmenlerin çoğunluğunun benimsediği bir asimilasyon önyargısını desteklemektedir. iki kültürlü öğrencilerin egemen kültürel değerleri kendileri gibi dahil etmeleri ” gerekir.

İnsanların ten rengi neden farklı
Hangi ten rengiyim
Deriye renk veren hormon
Ten rengi neye bağlıdır
Ten renginin koyulaşmasının nedenleri
Normal deri rengi
Ten rengi testi
İklim ten rengini Nasıl etkiler

Araştırma ve daha düşük sınıflarla ilgili bu sorunlu açıklamayı yapan beyaz kadın, “Öğrencilerin beklentileri, kötü davranmaları gerekiyorsa, neden ırkçılık?” Diye haykırdı.

Olumsuz temsillerin, damgalanmanın ve kötü muamelenin (ki öğrenilmiş çaresizliğe veya muhalif davranışlara yol açabilecek) baskınlığı yoluyla muhalefetin içselleştirilmesini asla sorgulamayan bu yorum, toplumdan veya öğretmenden herhangi bir sorumluluğu alma amacına hizmet etti. , kurbanı kendi içinde bulunduğu kötü durum için suçluyor.

Kara’nın neden hizmet içi oturumda içselleştirme konusunu gündeme getirdiği açık değildi, “Bunların bir kısmı olumsuz klişelerin içselleştirilmesidir, ama burada değil. (Steele bu konuyu daha ileriye götürüyor.)

Kurbanı suçlamak aynı zamanda Kara ve Carl’ın hizmet içi katılımcılara yaptığı açıklamalarda yer alan ve beyaz bir kadının savunmacı sözlerinin ardından (tersine ayrımcılık tonlarıyla) verdiğimi düşünen bir öğrencim var.

Haksız yere yarış kartını çeken biriyle yüzleşmek çok önemliyken, iki siyahın bu açıklamaları ağırlıklı olarak beyaz bir izleyiciye yapması son derece tehlikelidir. Tartışmayı ayrımcılığın gerçekleri içine dikkatlice ve derinlemesine yerleştirmeden, iki konuşmacı, tüm ırkçılık olaylarını ırksal olarak tabi insanların mazeretlerine ve manipülasyon eylemlerine indirgeme olasılığını riske atar.

Onların yorumları, sosyal bilimleri “başkalarının davranışlarına bahane uydurmak için meslekte olan insanlar” olarak tanımlayan hizmetteki beyaz öğretmenin zihniyetini besliyor.

Bu sadece mağdura yöneltilen bir suçluluk duygusu değil, aynı zamanda sosyal teorinin tamamen reddedilmesidir: bazı varoluşsal bükülmelerde, insanların eylemlerinden bireysel olarak sorumlu olduğunu ve araştırmacıların “bahane uydurmaması gerektiğini” varsayar. ”(Yani olayların açıklama teorileri) 

Hizmet içi mesleki gelişimden sonra, komite üyelerinin çoğu çalıştayların “tehdit oluşturmadığını”, “rahat”, “kapsayıcı” ve “duyarlılığımız ve dostluğumuz üzerine inşa edildiğini” hissetti.

Belki de katılımcılar, okullar, şehirler, eyaletler, millet ve dünyadaki grupların yanı sıra grup arasındaki gerçek, zor konulardan ve gerilimlerden kaçınma eğiliminden dolayı rahattılar. Ayrılık egzersizinden sonra iki kolaylaştırıcıya seslenen bir beyaz adam olarak, “Kimin ırkçı, kimin ırkçı olduğunu sorsaydınız ne olurdu?” Diye sorsa kesinlikle farklı olurdu.

Savunmacı yumruklarını aşağıda tutarak ve zihinleri kapsanan malzemeye açık tutarak, katılımcının dikkatini sürdürmek için rahatlığın stratejik olarak kullanılabileceği argümanı yapılabilir.

Bununla birlikte, profesyonel gelişim bir noktada grubu endişe verici, belirsiz ve karanlık olana yönlendirmiyorsa, bunun bariz sonucu baskıcı kimliklerin ve uygulamaların tartışmasız kalması olacaktır.

Örneğin, bu ülkedeki ırkçılığın kaynağını göz ardı ederek ve beyaz üstünlüğünün gerçeklerini inkar ederek, ırk ilişkileri tartışmadan tamamen ortadan kalkar ve beyazlık görünmez ve kaçamak hale gelir.

Renk körlüğü

Beyazlık, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki etnik kalıpları, sosyal kimlikleri ve kurumları şekillendirmede önemli bir rol oynadı. Bununla birlikte, beyazlık paradoksal olarak kendisini bir kategori olarak maskeleyebilmiştir, eşzamanlı olarak “her şey ve hiçbir şey” dir.

Beyazlığın toplumsal inşasını bildiren temelde yatan kaçamak ideoloji, stratejik olarak aşılanmıştır, öyle ki, mantığına her ne sebeple inanırlarsa onu görmekten acizdirler veya basitçe isteksizdirler ve dolayısıyla baskıcı doğasını adlandırırlar.

Beyazlığı ırksal bir kimlik olarak kabul etmemekle, beyazların çoğu kendilerini ırksız ve “diğerlerinden” daha az etnik olarak görüyor ve sonuç olarak böylesi ideolojik olarak yüklü bir ırksal işaret tarafından güvence altına aldıkları ayrıcalıkları olağan kabul ediyorlar.

Francis FitzGerald’ın (1986) verileri, beyaz, üst-orta sınıf profesyonellerin kendilerini “etnik, kültürel veya güçlü” olarak tanımlamadıklarını ortaya koymaktadır. Ruth Frankenburg’un beyaz kadınlarla yapılan görüşmelerden oluşan araştırması (1993), beyazlığın “beyazların sınırları içinde güvenli bir şekilde barındırılanları adlandırmasının genellikle zor olduğunu” da gösterdi.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör