Rusya’da Yüksek Öğretim Sisteminin Modernizasyonu – Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Yöntemler

Norveç ve Rusya arasındaki eğitim kurumsal işbirliği ve öğrenci değişimi üzerine daha büyük bir araştırma projesi çerçevesinde 2012-2015 döneminde Yüksek Kuzey’de toplanan ampirik verilere dayanmaktadır. 

Norveç, İsveç ve Rusya arasında araştırma deneyimlerini paylaşma özel amacı ile birlikte verileri paylaştık, fikirlerimizi analiz ettik ve tartıştık. Bu nedenle katkılar, aynı zamanda, araştırmacıların kendilerinin, farklı kültürel sistemleri anlama ve araştırma işbirliği sürecinin gerektirdiği bilgi üretimini takip etme arayışına aslında ampirik materyal olarak dahil olduklarını da yansıtmaktadır.

Burada, projeyi incelemek için kullanılan yöntemler hakkında bazı genel notlar sunuyoruz. Her bölüm katılımcısı daha sonra yöntemler hakkında daha spesifik bilgiler sunacaktır.

Uygulamada yüksek öğretimin uluslararasılaşması ve bağlamsal anlamları ile ilgili temel sorular en az iki farklı şekilde ele alınmaktadır. Bir yol, uluslararası öğrencilerin sayısını (yabancı bir ülkede okuyan öğrenciler) veya yabancı öğrencilerin yerel bir üniversitede yaptıkları sınavların sayısını saymaktır.

Bu rakamlar, insanların kendi ülkeleri dışında ne ölçüde eğitim gördüklerini göstermektedir ve dolayısıyla bu sayısal veriler, uluslararasılaşmanın bir ifadesidir. Hem Norveç’te hem de Rusya’da toplanan nicel verilere dayanmaktadır.

Bu soruları yanıtlamanın ikinci yolu, hem öğrenciler hem de kurumlar için uluslararası değişimin temelini neyin oluşturduğunu incelemektir. Bu veriler notlara, tutanaklara, toplantı çağrılarına, görüşmelere ve katılımcı gözlemlerine dayanmaktadır. Öğrenciler neden ve nasıl kendi ülkelerinden başka bir ülkede eğitim almak isterler?

Bu anlayışlar, öğrencilerin yurtdışında eğitim fırsatlarına nasıl aşina olduklarını, bu tür çalışmaların neyi cazip bulduklarını ve bunun kendileri için ve sonraki yaşam seçimleri için neleri gerektirdiğini içerir. Niteliksel veriler, her iki ülkedeki öğrencilerle akademik hareketliliklerinin temel yönlerini araştıran görüşmelere dayanmaktadır.

Sorular ayrıca uluslararası koordinatörler, öğretim üyeleri ve üst düzey yöneticiler gibi kurumsal temsilcilere de yöneltilmektedir. Sınır ötesi eğitim nasıl kurulur, işletilir ve geliştirilir? Kurumsal temsilcilerle yapılan görüşmeler birkaç bölümün materyalini oluşturmaktadır.

Görüşmelerin yanı sıra, veriler, katılımcı gözlem yoluyla ve uluslararası değişimin yönetimine ve yönetimine dahil olarak, özellikle de, diğer bölümlerde de elde edilmiştir.

Bir yaklaşım diğerini iskonto etmez; ilki, kurumların uluslararası işbirliğine yönelik çabalarının başarılı göstergelerine atıfta bulunur ve bu nedenle bunlar uluslararası işbirliği için ölçülebilir değişkenlerdir. İkinci yaklaşım, birincinin öncülüdür; bu nedenle, bu cilt, bağlamsallaştırılmış bir bağlantıda pratikte uluslararasılaşmanın ne olduğunu sorarak ikinci yaklaşımdan başlamaktadır.

Bu nedenle, metodolojik olarak, dışarıdaki gözlemciye neyin gizlendiğini anlamak için tartışıyoruz. Eğitimsel işbirliği, yalnızca siyasi iyi niyetin sabit göstergelerine ve farklı HEI’lerin uluslararasılaşmaya yönelik stratejik planlarına bakarak anlaşılamaz. Hikâyemize bağlamları ve duyuşsal boyutları dahil etmek istiyoruz ve bu, yalnızca görüşme verileri yerine angaje etnografik yöntemler gerektiriyor.

 Rusya’da Yüksek Öğretim Sisteminin Modernizasyonu

Bu bölümde, Rus YÖ sistemi içindeki uluslararası faaliyetler ve uygulamalar ışığında Rusya’daki yüksek öğretim (YÖ) sisteminin gelişimine kısa bir genel bakış sunacağız. 1992’den beri Rusya Federasyonu, uluslararasılaşmayı ulusal yüksek öğretim sisteminin modernizasyonu için temel bir unsur olarak ilan etti.

Aynı zamanda bazı araştırmacılar, Rus yükseköğretim sisteminin uluslararası boyutunun, Rusya’nın öncelikle Sırbistan ve Bulgaristan’dan yabancı öğrenciler yetiştirmeye başladığı on dokuzuncu yüzyıldan beri sistemin bir parçası olduğunu iddia ediyor.

Bununla birlikte, birçok araştırmacı Rusya’da uluslararasılaşmanın bir politika olarak kurumsallaşmasının ancak yirmi birinci yüzyılda başladığı konusunda hemfikirdir. Bu nedenle, uluslararasılaşmadaki dünya eğilimlerinin Rus yükseköğretim sisteminin modernleşmesini nasıl etkilediğine ve Rus yükseköğretim kurumlarının uluslararasılaşmaya tepkisine, Rus perspektifinden bakıldığında özellikle Rus-Norveç işbirliğine odaklanarak bakacağız.

Rusya eğitim Yönetimi
Rusya’da eğitim yönetimi
Rusya da not sistemi
Rusya eğitim tarihi
Rusya sınav sistemi
Rusya ortaokul
rusya’da lise eğitimi
Rusya öğretmen YETİŞTİRME

Rusya’da Enternasyonalizmden Uluslararasılaşma

Bu bölümde, uluslararası faaliyetlere, kullanılan araçlara ve Sovyet devletinin uluslararası olma motivasyonuna odaklanarak, Sovyet döneminde yükseköğretim gelişiminin kısa bir tarihini sunuyoruz.

Sheregi et al. (2006) Rusya’da uluslararası eğitimin gelişimi, Milli Eğitim Bakanlığı’nın yabancı vatandaşları eğitme kararıyla on dokuzuncu yüzyılın ortalarında başladı. Yabancı öğrencileri çekmek için hükümet burslar başlattı.

Bununla birlikte, sayılar oldukça düşük kaldı; öğrenciler öncelikle Bulgaristan ve Sırbistan’dan geldi ve ağırlıklı olarak Moskova ve St. Petersburg’daki üniversitelerde yoğunlaştı. 1900’lerin başında, Rus üniversitelerinde okuyan yabancı öğrencilerin oranı, toplam öğrenci sayısının %1’ini geçmiyordu.

1917 yılında Rusya’da meydana gelen sosyalist devrim, yeni kurulan Sovyet devletinin tüm rejimini ve ideolojik platformunu değiştirmiştir. Genç devletin başlıca ideolojik doktrini, Lenin’in Marksist felsefeyi yorumlaması ve kapitalizme ve sömürüye karşı durmak için tüm ülkelerden işçilerin uluslararası birliği fikri etrafında geliştirildi.

Marksizm-Leninizm, 70 yılı aşkın bir süre egemen ideoloji haline geldi ve dünya çapında yansıtıldı. Marksizm-Leninizm, tamamen devrimci bir ideolojiden Sovyetler Birliği’nin bir süper güç olarak eylemlerini rasyonelleştiren bir ideolojiye dönüştü.

Sovyet hükümeti, komünist idealleri dünyaya yaymak ve proletaryanın kazandığı bir ülke olarak sempati kazanmak için ciddi çabalar sarf etti. Bu bağlamda enternasyonalizm, bir sınıf mücadelesi biçiminden, SSCB’nin sosyalist modeli benimseyen ülkelere ekonomi, ticaret, bilim ve eğitim alanlarında yardım sağlama yöntemine dönüşmüştür.

İdeolojik ve politik nedenlerle, 1917 devriminin hemen ardından Sovyetler Birliği, Afganistan, Türkiye ve Moğolistan’dan öğrenci gruplarını davet ederek uluslararası eğitim işbirliğini geliştirmeye başladı.

II. Dünya Savaşı’ndan sonra faşizmle mücadele etmeyi başaran ülkeye pek çok sempati beslenmiş ve bazı devletler Sovyet komünist partisinin sunduğu gelişme yolunu izlemiştir. Bu tür takipçiler arasında Avrupa ülkeleri (örneğin, Macaristan, Bulgaristan, Yugoslavya ve Romanya), Latin Amerika ülkeleri (esas olarak Küba), Asya devletleri (örneğin, Yemen, Vietnam ve Afganistan) ve Afrika cumhuriyetleri  yer alır (örneğin, Somali, Kongo, Etiyopya) vardı.)

Bu ülkeler sözde sosyalist kampı oluşturdular ve çeşitli alanlarda işbirliği yaptılar. Dünyadaki ülkeler iki kampa (kapitalist ve sosyalist) ayrıldığından, Sovyet eğitimi esas olarak sosyalist ülkelerle işbirliğine yönelikti.

1946’da, 30’u yüksek lisans öğrencisi olmak üzere 90 Bulgar öğrenci, sosyalist işbirliğinin bir parçası olarak ilk kez Sovyet yüksek öğretim kurumlarına girdi. 1946–1972 döneminde Sovyet yüksek öğretimi, aralarında 900’den fazla yüksek lisans mezunu olmak üzere Bulgaristan Halk Cumhuriyeti’ne 4500 nitelikli profesyonel sağladı.

1960 yılına kadar Sovyetlerin mesleki gelişim eğitiminde eski sosyalist devletlere yardımı, SSCB hükümetleri ile “halk demokrasisi” uygulayan diğer devletler arasındaki ikili anlaşmalar ve sözleşmeler yoluyla yasal temelde sağlandı.