YÖNEYLEM (52) – Wiest’in SPAR-1 Modeli – Yöneylem Araştırması Nedir? – Yöneylem Araştırması Yaptırma – Yöneylem Araştırma Ücretleri

Ödev, Proje, Makale, Tez, Çeviri, Niyet mektubu yapma konusunda uzmanlaşmış bir ekibe sahip olan Ödevcim, size tüm alanlarda destek olmak için burada. Dilerseniz tüm ödevinizi biz hazırlayalım, dilerseniz size dilediğiniz konuda özel ders verelim. Ödevcim ekibine ulaşmak çok kolay. Hemen Whatsapp destek hattımızdan veya akademikodevcim@gmail.com mail adresimizden bizlere talebinizi iletebilir, ücretlerimiz hakkında fikir edinebilirsiniz. Yöneylem, Yöneylem Araştırması Yaptırma, Yöneylem Araştırma Ücretleri

Wiest’in SPAR-1 Modeli

SPAR-1 modelinde her iş, kendisine atanabilecek normal, maksimum ve minimum düzeyde kaynaklara sahiptir. İş performansı için gereken toplam adam günlerinin, kaynak yüklemesine bakılmaksızın sabit olduğu varsayıldığından, atanan kaynakların düzeyine bağlı olarak iş süresi normal, “çökmüş” (kısaltılmış) veya “uzatılmış” (artırılmış) olabilir. normal, maksimum veya minimum. Kaynak tahsisi, işin kritik olup olmamasına göre program tarafından otomatik olarak yapılır.

Şekil 7-15’e bakıldığında, SPAR-1 modelinin d = I gününden başlayarak günden güne yinelediği görülebilir. ES = 1 olan işler gevşekliklerine göre seçilir ve sıralanır (“artırma kritik iş rutini” aslında daha sonra devreye girer ve aşağıda açıklanacaktır). Planlanacak iş kritik değilse, normal seviyede kaynaklarla (“normal mürettebat boyutu”) programlamaya çalışılır.

Bu mümkün değilse, iş d + 1 gününe ertelenmeden önce minimum ekip boyutu dikkate alınır. Programlanacak iş kritik ise farklı bir prosedür izlenir.

İlk olarak, yeterli kaynaklar mevcutsa, iş maksimum tahsisatına göre planlanır; yani çöktü. Bu mümkün değilse, normal bir mürettebat büyüklüğü dikkate alınır. Bu denemelerden hiçbiri başarılı olmazsa, iki özel alt program denenir. Bunlardan ilk olarak, şu anda aktif olan işlerden gerekli kaynakları ödünç almak için çaba harcanmaktadır. Bir işten kaynaklar, ancak işin sonuçta ortaya çıkan “esnetilmesi” tüm projeyi geciktirmediğinde ödünç alınır.

Kritik işler için denenebilecek ikinci alt rutin, etkin işleri daha sonraki bir başlangıç ​​tarihine yeniden planlar. Yani, projeyi geciktirmeden ertelenebilecek işler, daha sonraki bir döneme kadar planlama için ertelenir; böylelikle serbest bırakılan kaynaklar kritik işe atanmaya hazırdır.

Bu yeniden planlama rutini, esasen “ileriye bakma” özelliğinin sahip olabileceği aynı etkiye sahiptir. Bununla birlikte, kritik işlerin ihtiyaçlarını tahmin etmek için gerçekten ileriye bakmak yerine (ki bu, faaliyetler her zaman ES tarihinde programlanmadığından, sınırlı kaynaklar durumunda zor olacaktır), model günden güne ilerledikçe önceki kararları değiştirir. Kritik işler kadar ihtiyaç duymayan işlere daha önceki dönemlerde tahsis edilen kaynakları “geri alarak” yapılır.

Özel alt yordamların hiçbiri (kaynakları ödünç alma veya etkin işleri yeniden planlama) başarılı olmazsa, kritik işin başlangıcı ertelenmeden önce bir minimum kaynak düzeyi çizelgesi denenir. Ardından, tüm olası işler d gününde planlandıktan sonra, atanmamış kaynaklardaki eklenti alt yordamı çağrılır.

Bu prosedürde, kullanılmayan kaynakların bir listesi derlenir. Maksimum tahsis seviyelerinde olmayan bu kaynakları gerektiren aktif işlerin bir listesi de artan gevşeklik sırasına göre derlenir. Bu işlerin atanmış seviyeleri daha sonra işler veya kaynaklar tükenene kadar artırılır.

Program yeni bir güne (yani gün d + I) yinelendiğinde, artırma kritik işler alt yordamı denenir. Bu özellik ile önceden planlanan ve halen aktif olan işler incelenir. Bunlardan herhangi biri kritikse ve maksimum seviyesinden daha düşük bir kaynak seviyesine sahipse ve kaynaklar hala mevcutsa, o işin kaynak dağılımı maksimum seviyeye kadar mümkün olduğunca arttırılır.

Program günden güne hareket ettikçe, tüm kritik yol verilerini, yani erken ve geç başlama ve bitirme zamanlarını ve iş gevşekliğini de günceller. Bu adımın önemi açıktır, çünkü bir işin kritikliği model tarafından alınan eylemlerle değiştirilebilir. Örneğin, kaynaklar kritik bir işe yükseltildiğinde, sonuçta ortaya çıkan süre azalması, işin olumlu bir gevşeklik kazanmasına ve kritik olmamasına neden olabilir.

Tüm işler tüm günler boyunca planlandığında, programın maliyeti, günlük genel masraflar, vade tarihi ikramiyeleri veya cezaları ve varsayılan mevcut seviyelere göre kaynak maliyetleri dahil olmak üzere hesaplanır. Önceki programlarla karşılaştırılan programın maliyetine bağlı olarak, prosedür ya sonlandırılır ya da yeni bir mevcut kaynaklar seti test edilir.

SPAR-1, iş bölme, vardiya veya vardiyasız zamanlama, değişken kaynak limitleri ve tekli veya çoklu projeler gibi çeşitli özel varsayımlar altında birkaç bin iş ve birkaç düzine kaynak tipini barındırabilir. Küçük test problemleri üzerine SPAR-1’den elde edilen sonuçlar, bazı durumlarda neredeyse optimal sonuçlar verdiğini göstermiştir. Bununla birlikte, karmaşıklığından bağımsız olarak hiçbir sezgisel tabanlı program, daha önce belirtildiği gibi, optimal bir proje çizelgesi vermeyi ve hatta problemden probleme tutarlı olarak en iyi sonuçları vermeyi garanti edemez.

Doğrusal programlama gibi analitik prosedürler, tutarlı bir şekilde en iyi çözümleri sağlayabilir, ancak birkaç özel koşula sahip nispeten küçük projelerle sınırlıdır. Bu nedenle ve sınırlamalarına rağmen, sezgisel prosedürler, öngörülebilir bir gelecek için, sınırlı kaynak koşulları altında gerçekçi boyutlu projeleri planlamak için en iyi yaklaşımı sunuyor gibi görünmektedir.

OPTİMİZASYON PROSEDÜRLERİ

Kısıtlı kaynak çizelgeleme prosedürlerinin diğer bir ana kategorisi – optimal çözümler üretmek için olanlar sezgisel yöntemlere göre nispeten daha az pratik ilerleme ile karakterize edilmiştir. Geliştirilen optimizasyon prosedürleri iki alt kategoriye ayrılabilir:

1. Çevrimiçi programlamaya dayalı prosedürler (LP);
2. Sayısal ve diğer matematiksel tekniklere dayalı prosedürler.

Doğrusal programlama (LF ‘) ilk olarak 1960’ların başlarında kısıtlı kaynak planlama problemini çözmek için bir yöntem olarak önerildi. Sorunun çok sayıda formülasyonu önerilmiş, ancak yalnızca birkaç faaliyetin küçük sorunlarının çözülmesi dışında pratik olmadığı görülmüştür. Wiest, kısıtlı kaynak problemi üzerine bu ilk LP formülasyonlarının kullanımını “bir çakıl taşını hareket ettirmek için bir buldozer kullanmaya benzer” olarak tanımladı. 20 Wiest, dört kaynak türüne sahip 55 aktiviteli bir ağın 6.000’den fazla denklem gerektireceğini gösterdi ve 1.600 değişken.

Daha sonra araştırmacılar bu erken formülasyonları geliştirdiler ve biraz daha büyük sorunları çözdüler. Son yıllarda, bilgisayarların artan kapasitesi ve azalan maliyeti ile bazı araştırmacılar, doğrusal programlama prosedürlerinin tek başına veya diğer yaklaşımlarla birlikte kullanımını bir kez daha araştırmaya başladılar.

İkinci tip yaklaşımın bir örneği, minimum proje süresine ulaşmak için gereken hesaplama süresini azaltmak için minimum sınırlama prosedürünü tamsayı LP ile birleştiren Patterson ve Huber14’tür. Esasen, yaklaşımları, LP algoritmasının üzerinde arama yapması gereken olası çözümlerin alanını azaltmak için optimizasyon prosedürünü “iyi” bir alt sınır çözümle başlatmayı içerir.

Ödev, Proje, Makale, Tez, Çeviri, Niyet mektubu yapma konusunda uzmanlaşmış bir ekibe sahip olan Ödevcim, size tüm alanlarda destek olmak için burada. Dilerseniz tüm ödevinizi biz hazırlayalım, dilerseniz size dilediğiniz konuda özel ders verelim. Ödevcim ekibine ulaşmak çok kolay. Hemen Whatsapp destek hattımızdan veya akademikodevcim@gmail.com mail adresimizden bizlere talebinizi iletebilir, ücretlerimiz hakkında fikir edinebilirsiniz. Yöneylem, Yöneylem Araştırması Yaptırma, Yöneylem Araştırma Ücretleri