YÜKSEK ÖĞRETİM VE FİKİR OLUŞTURMA – İngiltere’de Eğitim Sistemi – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

YÜKSEK ÖĞRETİM VE FİKİR OLUŞTURMA

YİRMİNCİ YÜZYIL

Belki de yirminci yüzyılın her on yılında, hatta her yıl, önemli bir anlamda yüksek öğrenim için bir dönüşümdü ve bir dizi yazar bunu bu veya benzeri kriz, değişim veya geçiş anlatmaya çalıştı.

Bu çalışma, yirminci yüzyılın açılışıyla başlayan bir zaman ölçeği ile bu yüksek öğretim dönüşümlerinden bazılarına ve İngiltere’deki tercümanlarına yaklaşmaktadır ve eğitim sistemlerine bir ışık tutmaktadır. Yeni yüzyıl hayati önem taşıyan yeni gelişmeler, fırsatlar, yönler ve anlamlar gösterdiğinden, bu basit bir aritmetik değildir.

Bu gelişmelerin belirli aşamaları ve özellikleri aşağıdaki bölümlerde ele alınacaktır, ancak burada ortaya çıkan yüksek öğrenim modellerine yönelik tutumlarda ve fikirlerde ortaya çıkan bazı değişiklikleri kısaca açıklamak yardımcı olabilir.

İngiltere’de on dokuzuncu yüzyıl, Durham’da Oxford ve Cambridge kalıbında ve Londra’da İskoç ve kıta üniversiteleri kalıbında bir üniversite kurulmasına tanık olmuştu. “Üniversite kolejleri”, öğrencileri derecelerini alan Londra Üniversitesi’nin yarı gölge kısmında ortaya çıktı.

Bunlardan biri, Birmingham’daki Mason Koleji, 1900’de yirminci yüzyılın ilk yeni üniversitesi olacaktı ve diğerleri, yirminci yüzyılda Southampton veya Exeter, Reading veya Hull’da farklı noktalarda üniversiteler olacaktı.

Ancak Owens College Manchester, Londra ve Durham’dan sonra Liverpool ve Leeds’teki kolejleri bünyesinde barındıran Manchester Federal Victoria Üniversitesi’nden sonra üçüncü ondokuzuncu yüzyıl üniversitesinin yaratılmasının odak noktasıydı. 1888’de kurulan Victoria Üniversitesi, 1903’te feshedilecek ve üç ayrı üniversite haline gelecekti (on dokuzuncu yüzyılda Galler kolejlerinin Galler Üniversitesi bünyesinde gruplandırılmasıyla aynı yıl).

Yükseköğretim
Yükseköğretim ve Bilim Dergisi
Kantere göre inovasyon
Yükseköğretim Dergisi
YÖK Uygulama ve Araştırma Merkezi Açma Esasları
Yükseköğretim Dergisi DergiPark
Yükseköğretim ile ilgili makaleler
2547 sayılı kanun’un 7-d-2

Bu nedenle, gelişme zemini on dokuzuncu yüzyılda atıldı, ancak yeni yüzyılın ilk on yılı, yeni bir gelişme ivmesinin başlangıcına işaret etti.

Ondokuzuncu yüzyılda ortaya konan tartışma zeminleri, yüzyılın sonlarında yeni il üniversitelerinin atanması ile hızla değişecekti. On dokuzuncu yüzyılın başlarında, yalnızca ‘modern’ Londra Üniversitesi ile Oxford ve Cambridge’in eski üniversiteleri arasında değil, aynı zamanda 1836’da Londra Üniversitesi olarak birleşmiş olan laik Üniversite Koleji ile Christian King’s Koleji arasında da çizgiler çizildi.

Kitapçılık ve dergi tartışmaları, yüzyılın sonlarında yerini kurumsal rekabetlere değil, üniversite ve üniversite eğitimini oluşturan şeylere ilişkin daha temel, alternatif kavramlara bıraktı.

Bir ‘tarafta’ öne çıkan, Kardinal Newman, John Stuart Mill ve Matthew Arnold’du ve diğer tarafta en belirgin olanı Thomas Huxley’di. Tartışmanın özü, liberal bir eğitimin doğasını, yararlı veya kendi başına bir amaç olarak bilgi ve dolayısıyla fen ve pratik konuların üniversite müfredatındaki yerini içeriyordu.

Bununla birlikte, bir üniversite hukuk veya tıp, jeoloji veya politik ekonomi öğretti, ancak onlara öğretenlerin “özel bir aydınlanma ve zihin genişliği” kazandığı bir bağlamda. “Yetiştirilmiş bir zeka”, “kendi başına iyi” olması ve beraberinde “her işe ve mesleğe bir güç ve lütuf” getirmesi anlamında yararlıydı.

Üniversite hakkındaki görüşünün merkezinde, bilginin kendi içinde bir amaç olarak algılanması ve üniversitede ve başka yerlerde öğretildiği şekliyle konular arasındaki derin fark vardı.

On beş yıl sonra, Mill ünlü açılış konuşmasını University of St Andrews Üniversitesi Rektörü olarak verdiğinde (“Halk Baskısı” ndan hemen ulaşılabilir), tartışmanın merkezinde yer alan terimlerle şunları ileri sürdü:

[üniversite] bir mesleki eğitim yeri değildir. Üniversiteler, erkeklere geçimlerini kazanmanın bazı özel biçimlerine uydurmak için gereken bilgileri öğretmeyi amaçlamaz. Amaçları, becerikli avukatlar, doktorlar veya mühendisler yapmak değil, yetenekli ve kültürlü insanlar yapmaktır … Profesyonel erkeklerin bir Üniversiteden yanlarında götürmeleri gereken, mesleki bilgi değil, onların kullanımına yön vermesi gereken şeydir. mesleki bilgi ve özel bir arayışın teknik özelliklerini aydınlatmak için genel kültürün ışığını getirin.

Mill’e göre, bir üniversitenin modern dilleri öğretmesi yanlıştı, örneğin, öğretmesi gereken tek dil ve edebiyat Yunanistan ve Roma dilleri.

T.H.Huxley, 1860’larda ve 1870’lerde, Mill ve ondan sonra Matthew Arnold tarafından öne sürülen türden argümanları reddetti. Huxley, Oxford ve Cambridge de dahil olmak üzere, bilimi dahil etmede sağlanan ilerlemeleri kabul etti, ancak üstesinden gelinmesi gereken büyük engeller ve akademik direnç devam etti.

1860’larda eski üniversiteler, “insan bilgisinin bütünlüğünü temsil etmeye ve somutlaştırmaya ve her türlü entelektüel faaliyete yer bulmaya” çabalayan Alman üniversitelerinin yaptığı gibi modern çalışmalara hâlâ sahip değildi.

“Kültürün” yalnızca “eğitim ve öğretimle eşanlamlı olarak tanımlanan liberal bir eğitimle elde edilebileceği görüşünü şiddetle eleştirdi, yalnızca edebiyatta eğitim ve öğretimle değil, belirli bir edebiyat biçiminde, yani Yunan ve Roma antik çağında” elde edilebilirdi.

Hem özel bir edebi eğitim, hem de özel bir bilimsel eğitim “farklı” olacaktır ve Huxley, mantık ve psikolojiden ahlaki ve dini felsefeye ve doğa ve sosyal bilimlere kadar ideal bir üniversitenin sunacağı bilgi biçimlerini belirledi.

Yirminci yüzyılda ‘taraflar’ aynı şekilde alınmamış olsa da, söz konusu fikirler, son derece değişen koşullarda yüksek öğretim hakkındaki yazıların ve savunuculuğunun çoğunda yansıtılmaya devam etti.

On dokuzuncu yüzyıl, yalnızca kurumsal değil, aynı zamanda yeni yüzyılın başlarında meydana gelen diğer gelişmelerin de temelini attı. Üniversitelere ilk devlet hibeleri 1889’da yapıldı, ‘üniversite kolejlerine hibeler hakkında’ ulusal bir danışma komitesi 1906’da oluşturuldu ve sonunda 1919’da Üniversite Ödenek Komitesinin kurulmasına yol açtı. Londra Üniversitesi Kraliyet Komisyonu 1909’da atandı.

Oxford ve Cambridge, on dokuzuncu yüzyılda reform önlemlerine sahipti ve bunlar hakkında yirminci yüzyılın başlarında çok fazla tartışma olmasına rağmen, 1919’a kadar Oxford ve Cambridge’de yeni bir Kraliyet Komisyonu atanmadı.

Yine de, 1903’te Blackwood’s Magazine’deki ‘Oxford’un İhtiyaçları’ konulu bir makalenin açıkça ortaya koyduğu gibi, ‘halkın yirmi yıldır karşılaştırmalı ihmalinden sonra, son olaylar Oxford Üniversitesi’nde dikkati çekmek için birleşti.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör