Yükseköğretim Politikası – İzlanda’da Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

İşgücü Piyasası

Bu Notun başlarında, değerler alanında ve bunların yorumlanmasında “İzlanda İstisnacılığı” olarak adlandırılan şeye katkıda bulunan bazı yönlere dikkat çekilmiştir. Öncelikle, İzlanda’nın yüksek öğretim politikasının fırsat eşitliği ve hakkaniyetle tanımlanan bir dizi uygulamaya verdiği ağırlık ve yorumla ilgiliydiler.

Bununla birlikte, istisnacılık kavramı, ülkenin sosyal ve ekonomik yapısının diğer alanlarına genişletilebilir ve uygulanabilir. İşgücü piyasasına genişletildiğinde, bu terimi burada da uygulamayı haklı çıkarmak için önemli nitelikte yeterli farklılıklar vardır.

Bugün İzlanda ekonomisi, diğer ülkeler ile karşılaştırıldığında, üç ana özellik ile ayrılmaktadır. Bunlar:

− İş gücüne katılım oranı çok yüksek.
– Çok uzun çalışma saatleri.
– Nispeten düşük bir işsizlik seviyesi.

2004’te İzlanda’nın işgücüne katılım oranı, tüm OECD üye ülkeleri arasında en yüksek olanıydı; bu durum, özellikle genç, yaşlı vatandaşlar ve kadınlar olmak üzere üç grup arasındaki çok yüksek katılımla açıklanıyor. Çalışma saatleri de alışılmadık derecede uzundu. Kasım 2001’de yapılan bir anketin gösterdiği gibi, ortalama çalışma haftası erkekler için 49.2 saat ve kadınlar için 35 saat olmak üzere 46.21 saatti.

Etkili olarak, yılda çalışılan saat sayısı, diğer İskandinav ülkelerindeki ilgili istatistikten önemli ölçüde yüksektir (Invest in İzlanda Agency, 2002). 2004 yılında işsiz kalan işgücünün yüzdesi açısından ise 2004 yılında ortalama %3,1 olan oran OECD ortalamasının oldukça altında kalmıştır.

Yapısal Değişim

Son yirmi yılda, İzlanda ekonomisi tarım ve balıkçılık temellerinden uzaklaştı ve bugün, şu anda on işçiden yedisinden biraz fazlasını (%71) istihdam eden hizmet sektörüne odaklanıyor, %21,7’si sanayide ve %6,9’u daha fazla. Tarım ve balıkçılıkla uğraşanların oranıdır.

Son zamanlarda, yetkili kaynaklar, işgücü piyasaları ile İzlanda’nın eğitim sonuçları arasındaki eklemlenme konusundaki endişelerini dile getirdiler. Özellikle iki madde bu tür şüpheleri körükledi: zorunlu ortaöğretim ikinci kademe düzeyinde test puanlarında mütevazı düzeyde kazanım ve lise eğitiminde yüksek düzeyde okul terki.

Eğitim, Bilim ve Kültür Bakanlığı şu anda bu sorunu çözmek için mevcut ders seçeneklerini genişleterek ve lisedeki çalışma süresini azaltarak hareket etse de, 16 sonrası eğitimde alınan mesleki niteliklerin sayısı da sorgulanmaya tabidir. 

Bununla birlikte, ikinci düşünceler orta öğretimle sınırlı değildir. Fen ve mühendislik alanlarında yükseköğrenim düzeyinde yeterlilik elde eden öğrencilerin çok az olduğu hissedilmektedir. Bu meseleler akılda tutulduğunda, İzlanda’nın yüksek öğrenim sisteminin büyük ölçüde işgücü piyasasının talepleriyle uyumlu olduğu görülecektir.

Yok Geleceğin Meslekleri 2021
YÖK
YÖK Atlas
YÖK Akademik
Sabbatical izni
Akademik izin
Akademisyenlere 1 yıl ücretli izin
Araştırma görevlisi Yönetmeliği

Uluslararasılaşma

Uluslararası boyut hem İzlanda’daki yüksek öğretimin kalıcı bir özelliğidir hem de yüksek öğretim politikasına, kurumsal uygulamaya ve hem Akademik hem de Öğrenci Evlerinin sosyal dokusuna derinlemesine nüfuz eden bir özelliktir. Bu tür bir uluslararası duyarlılık, kısmen, Ada’nın coğrafi olarak çevresel doğası ve bazen diğer Kuzey ülkelerinde de görülen9 kararlılıkla, insanların dolaşımını ve fikir alışverişini sürdürmeye özen göstererek bu tür izolasyonu dengeleme kararlılığı tarafından dayatılır.

Yerli seçkinlerin ülkede ileri düzeyde eğitim görmeleri ancak 1911’de İzlanda Üniversitesi’nin kurulmasıyla mümkün oldu. Bundan, İzlanda’daki uluslararası boyutun, Batı Avrupa’nın başka yerlerinde ancak bugün stratejik bir önem kazanmaya başlayan dernekleri, çağrışımları ve ilkeleri taşıdığı sonucu çıkar.

Paradoks

Paradoksal bir şekilde, okumak için yurt dışına taşınan öğrenciler açısından bakıldığında, 90’ların ikinci yarısında İzlanda’nın yüksek öğretim sisteminin genişlemesinin niceliksel bir bakış açısıyla Avrupa ile olan bağların geleneksel doğasını değiştirmeye hizmet ettiği söylenebilir. sınır ötesi eğitim. Bu perspektiften bakıldığında, yüksek öğrenimin “ülkesine geri gönderilmesi”, yurt dışında okuyanların artık yirmi yıl önce olduğu gibi İzlanda öğrencilerinin çok önemli bir azınlığı olmadığı anlamında, onu eve getirdi.

Bu mekanizma kolayca gösterilebilir. En yüksek sayıda öğrencinin yabancı üniversitelere kaydolduğu yıl olan 1988’de, İzlanda’daki Öğrenci Bölgesi’nin yaklaşık üçte biri yurtdışında eğitim gördü. Ev sistemindeki büyümenin etkisi açıktır. 2004 yılına gelindiğinde, yüksek öğrenime kayıtlı tüm İzlandalı öğrencilerin bir oranı olarak gezgin akademisyenlerin sayısı %13’e düştü.

Ev sistemindeki büyüme, yurt dışına eğitim için gitme olasılığını azaltırken, mutlak sayılar açısından bunu azaltmadı. Aksine, “dışarıya bağlı” bireylerin bakış açısından, akış stabilize oldu. Bununla birlikte, istikrar, uluslararası bağların devam ettiği ve özellikle de yüksek lisans ve doktora aşamasındakileri değiştirdiği kadar, uluslararası boyutun önemini mutlaka azaltmadı.

Bu ışık altında düşünüldüğünde, birinci dereceden sonra gelen daha özel trafik, İzlanda’nın araştırma kapasitesini güçlendirme dürtüsünün arka planına yerleştirildiğinde potansiyel olarak yüksek öneme sahiptir. Dramatik bir şekilde ifade edersek, İzlanda’nın köklü öğrenci hareketliliği, ülkenin Bilgi Ekonomisine doğru ilerlemesini hızlandırmak için çok gerçek bir etki rolünü oynuyor olarak görülebilir.

Yükseköğretim Politikasındaki Güçlü Yönler ve Zorluklar

Yönetim, Planlama ve Düzenleme

Kurumsal çeşitlilikteki büyüme ve hem farklılaşmış hem de nispeten karmaşık bir yüksek öğretim sistemine yönelik atılım, onu başarıyla uygulayacak idari kapasiteye olduğu kadar siyasi kararlılık için de bir meydan okumadır. İzlanda, 80’lerin sonlarında ve 90’ların başlarında Batı Avrupa’nın başka yerlerinde başlayan yönetişim, planlama ve düzenlemeye ilişkin genel reformların türüne geç gelmiş olsa da, uygulama hızı İzlanda siyasetinin köklü uzlaşmaya dayalı doğasını yansıtmaktadır.

Bu tür bir anlaşma, yüksek öğrenimin üç Mülküyle – İdari, Akademik ve Öğrenci – yaptığımız alışverişlerde, yani değişimin gerekli olduğu, ulusal araştırma kapasitesinin daha da geliştirilmesi gerektiği ve rekabetin bunu gerçekleştirmenin itici gücü olduğu inancına yansır. 

Kısacası, İzlanda yüksek öğreniminin çok kısa bir zaman diliminde kurumsal yükseltmeyi özümseme yeteneği, mülkiyet kalıplarındaki değişim ve çoğalma ve bunların kurumsal finansman kalıplarındaki farklılıkları ve ayrıca rekabet ile rekabet arasındaki sınırları sağlama ihtiyacı. yükseköğretim kurumları arasında olduğu kadar, yükseköğretimin ulusal topluluğa hizmet ettiği farklı yönlerden sorumlu çeşitli Bakanlıklar arasındaki işbirliğinin tümü, yüksek bir “uyum sağlama kapasitesine” işaret etmektedir.