Zorunlu Eğitim Yasası – Finlandiya’da Okul Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Zorunlu Eğitim Yasası

Ebeveynlerden bazıları ilkokulun bireysellik duygusu olmayan bir fabrika olduğunu düşünüyordu. Kırsal kesimdeki çocukların ilk eğitimi geleneksel olarak evde ve kilise tarafından verilmektedir. 1840’lara kadar vergers öğretimden sorumluydu, ancak yalnızca birkaçı aritmetik ve yazmayı öğretebiliyordu.

İlköğretim Kararnamesi’nde (Kansakouluasetus) yapılan değişikliklerden sonra bile, herhangi bir eğitim almamış kişiler, öğrencilere bir ilköğretim eğitimi verebildi ve sonuç olarak, öğretmenler farklı bir gruptu.

Öğretim ve eğitimin ana sorumluluğu hala evdeydi, ancak ebeveynler çocuklara okuma, anadillerini anlama ve Hristiyan doktrininin tatmin edici bir şekilde öğretilmesini sağlayamazlarsa, kilise çocuklarının eğitiminden sorumlu olur ve bunu başardılar. 

İlköğretim Kararnamesi değiştirildikten sonra bile, ilköğretimin değişmesi yavaştı. Pratikte bu, temel eğitimin hala evde rahiplerin gözetiminde verildiği ve öğretim seviyesinin büyük ölçüde değiştiği anlamına geliyordu. Bu, ilköğretimin standartlaştırılması ve öğretmenlerin eğitimi üzerine tartışmalara yol açtı.

Geçici düzen düzenlemeleri 1918’de yürürlüğe girdiğinde, Finlandiya’nın ilkokul öğretmenleri için yeterli sayıda 2 yıllık eğitim kolejleri kurmak zorunda olduğu kabul edildi.

Bu, Fin alt ilköğretiminin geliştirilmesine ve gerekli öğretmen eğitiminin düzenlenmesine yönelik ilk adımdı. Erken eğitim, ilkokullarla birleşti ve bunlar, 1’den 2’ye kadar olan Sınıflardan oluşan ve 7 ila 8 yaş arası çocuklara eğitim veren alt ilkokullar olarak bilinmeye başladı.

Okul sisteminin tarihindeki en göze çarpan değişiklik, Finlandiya’nın 20. yüzyılın başlarında bağımsızlığını kazandığı zaman civarında gerçekleşti. Finliler ilk kez bağımsız bir ulus devlet kavramına dayalı bir okul kurabilirdi.

222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu 2020
6287 sayılı Kanun
Mecburi ilköğretim çağı 2020
Mecburi öğrenim çağı 2020
222 sayılı kanun
222 Sayılı kanun 2020
222 sayılı kanun 2021
mecburi ilköğretim çağı dışına çıktı (yön. 19. maddesi)

Okul, toplumu inşa etme sürecinde en merkezi etki olarak görülüyordu. Okul sistemi için bir gelişimsel hedef, eğitim ve aynı zamanda nüfusun birleştirilmesiydi. Çocukların yaklaşık% 40’ı gönüllü doğası nedeniyle normal öğretimin dışında kaldığından, toplu eğitim önemli bir konu olarak görülüyordu.

1920’lerin başında, Finlandiya’da kentsel bölgelerdeki hemen hemen tüm çocuklar ve kırsal kesimdeki çocukların% 68’i en az birkaç yıl ilkokula gitti. Ancak şu anda Finlandiya’nın kazandığı bağımsızlık hala tehdit altında olarak algılanıyordu. Milliyetçi ideoloji kontrol ve disiplin gerektiriyordu.

Geniş bir tartışmadan sonra, zorunlu eğitim 15 Nisan 1921’de yürürlüğe girdi. Zorunlu Eğitim Yasasına göre, tüm Finli çocukların okula gitmesi zorunluydu. 1921 tarihli Zorunlu Eğitim Kanunu, 7-12 yaş arası çocuklara uygulandı ve kırsal kesimdeki ilkokulların sayısını artırdı.

Aynı zamanda ilkokulların bulunduğu alan genişledi. Zorunlu eğitimin uygulanması şehirlerde ve kırsal alanların daha zengin kesimlerinde büyük bir değişikliğe neden olmadı.

Zorunlu Eğitim Yasası, kırsal ve kentsel çocuklara eşit olarak uygulanan bir ulusal koruma uygulaması ve biçimiydi. Ebeveynlerin çocuklarına bakma ve onları eğitme sorumluluğu, hangi toplumsal gruba ait olursa olsun devlete taşındı. Bu, modern toplumlarda güç kullanımı için tipikti. Yasa ayrıca 2 yıllık ilk okullar için düzenlemeler içeriyordu.

Ancak yasa tüm okul çocuklarına eşit statü sağlamadı. Kırsal alanlardaki ve kentsel alanlardaki okullardaki koşullar önemli ölçüde farklılık gösterdi. Kentsel bölgelerde, okula devam o kadar yaygındı ki, Zorunlu Eğitim Yasası bir formalite olarak kabul edildi.

Ayrıca ekonomik faktörler, özellikle 1930’lardaki Büyük Buhran sırasında yeni okulların kurulmasını engellemiştir. Zorunlu eğitim ancak İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra tam olarak uygulandı.

Vatandaşların izlenmesine yardımcı olmak için zorunlu eğitim de kullanıldı. Bunun için yöntemler, örneğin, okula gitme zorunluluğu, okuma yazma gereksinimleri, öğretmen eğitimi ve denetimi, kırsal ve uzak bölgelerde öğretimin pekiştirilmesi ve kentsel alanlarda oluşturulan okul ağlarıydı.

Diğer birçok Avrupa ülkesinde de okul sistemleri güçlü denetime tabidir, ancak Almanya’da bu süreç kırsaldaki istisnai koşullar nedeniyle yavaşlamıştır. Cygnaeus sayesinde Finlandiya, eğitim konusunda diğer Avrupa ülkeleriyle oldukça hızlı bir şekilde yetişti.

Örneğin Hollanda’da, ilkokul mevzuatı 1801’den beri yürürlükteydi ve ilkokullarla ilgili mevzuat 19. yüzyılın başında birçok İskandinav ülkesinde yürürlüğe girdi. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki durum aynıydı: Çok sayıda küçük okul vardı ve faaliyetlerini izlemek zordu, bu nedenle bölgesel farklılıklar uzun süre kaldı.

Finlandiya ilkokul sistemi için üç seviyeli bir idari model oluşturuldu ve belediyenin özyönetim ilkesine dayanıyordu. En üst düzey ulusal bir otorite, Ulusal Genel Eğitim Kurulu idi. Orta düzey yetkililer ilkokul müfettişleriydi.

En alt düzey ise, merkezi hükümet tarafından çıkarılan ve ilkokul faaliyetlerinin referans koşullarını oluşturan yönetmelik, kanun ve kararnamelerden oluşmaktaydı. Zorunlu eğitim, tüm çocukların okula gitmek zorunda olduğu anlamına geldiğinden, nüfusu birleştirdiği kabul edilir.

Bununla birlikte, Finlandiya İç Savaşı’ndaki “Kızıllar” taraftarlarının çocuklarını eski düşmanları Beyazların da gittiği aynı okula göndermeleri yalnızca Zorunlu Eğitim Yasası’na bağlı değildi.

Ulusal Genel Eğitim Kurulu bilinçli olarak ilkokulları olabildiğince partizan olmayan herkes için bir okul haline getirmeyi amaçladı. Okul sisteminin sosyal olarak bölücü bir kurum oluşturmasını engellemeye çalışırken, Ulusal Genel Eğitim Kurulu, okulların yönetim kurulunu ve öğretmenlerin faaliyetlerini yönetti.

İlkokul öğretmenlerinin çoğunluğu Fin İç Savaşı sırasında Beyazların yanında yer aldığından, ilkokul sistemine güvensizlik işçi sınıfı çevrelerinde ortaya çıktı. Sonuç olarak, azalmaya katkıda bulunan başka faktörler olmasına rağmen, ilkokula giden çocukların sayısı azalmıştır.

Buna ek olarak, Senato ve Ulusal Genel Eğitim Kurulu, Fin ilkokullarında ve diğer okullarda ders kitaplarını izledi. Devlet, fiili öğretim sırasında mevcut olmak zorunda kalmadan müfredat yoluyla yetkisini sınıfa genişletti.

Cygnaeus’un ilkokula giden annelerin çocuklarına tatmin edici bir ilköğretim vereceği fikri, belediye ilkokul sistemi işlevsel hale gelene kadar kısmen gerçekleştirildi.

Zorunlu eğitimin uygulanması, belediye yetkililerinin ne kadar aktif olduklarıyla bağlantılıydı. Sadece bazı belediyeler mevzuata uygun reformlar gerçekleştirdi: diğerleri geçiş dönemi düzenlemelerinden yararlandı, buna göre yasanın yürürlüğe girmesinden itibaren 16 ay içinde kırsal alanlarda bir okul kurulabilirdi ve başvuruda bulunmak mümkündü. 5 yıl daha okul açma erteleme. Kentsel alanlarda kanuna bu süre içinde uyulması gerekiyordu.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör