Eğitim Programları – Portekiz’de Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Eğitim Programları: Erişim, Kalite ve Uygunluk

Bu bölüm, demografiye ve işgücü piyasalarının yüksek öğrenim talebini nasıl yönlendirdiğine bakıyor. Bu, Portekiz’in önümüzdeki on yıllarda ekonominin ihtiyaçlarını karşılaması için, yüksek öğretim programlarının neden iki yeni katılımcı grubuna daha etkili bir şekilde hitap etmesi gerektiğini açıklıyor. Politeknikler için yeni bir rolün ana hatlarını çiziyor ve Bologna sürecinin yüksek öğretim kurumlarının kaliteyi sağlamasına nasıl yardımcı olabileceğini gösteriyor.

Portekiz’in yüksek öğrenimle ilgili olarak karşılaştığı zorluklar, Portekiz ekonomisini modernize etmek için işgücü gereksinimlerinin değişen doğası ve daha geniş bir meslek yelpazesinde vasıflı işçilerin mevcudiyetini genişletme ihtiyacı karşısında anlaşılmalıdır. Zorluklara, eğitimdeki tarihsel eksiklikler ve bu eksikliklerin giderilmesinde elde edilen başarılar ışığında da bakılmalıdır.

Daha az eğitimli olanlar için iş olanaklarının küresel rekabet bağlamında belirgin şekilde kötüleşmesi muhtemeldir. Artan eğitim kazanımı ve beceri oluşumu, sosyal eşitlik ve içerme hedefinin yanı sıra daha yüksek katma değerli üretim ve hizmetler yoluyla ulusal ekonomik performansı iyileştirme hedefi için kritik olacaktır.

Mevcut Durum

1970’lerin ortalarında, 15-64 yaş arasındaki tüm kişilerin yaklaşık %20’si okuma yazma bilmiyordu ve %5’ten azı lise eğitimini 12. Yıla kadar tamamlamıştı. , Portekiz son yirmi yılda okul katılımında hızlı bir büyüme elde etti. Zorunlu eğitim yıllarında neredeyse evrensel katılım sağlanmıştır. 22 yaşına kadar olan gençlerin 12. Yıl Sertifikası alma oranı 1993’te %38’den 2004’te %50’ye yükselmiştir.

Portekiz’in en iyi öğrencileri dünyanın en iyileri arasındadır. Bununla birlikte, Portekiz’in genel başarısı, bu yaş grubu için %85’lik Avrupa kriterinin gerisinde kalmaktadır. Portekiz Teknolojik Planı, 2010 yılına kadar %65’lik bir hedef belirlemiştir. Okul tekliflerinde yetersiz müfredat dengesi ve düşük öğrenci ilerleme ve başarı oranları, çok sayıda gencin işgücü piyasasına girme konusunda sınırlı seçeneklere ve katılım için sınırlı fırsatlara sahip olduğu anlamına gelir. 

Portekiz işgücündeki derece-nitelikli mezunların stoku 1992-2003 döneminde %2’den %11’e yükseldi ve akış yılda 6.000’den 30.000’e yükseldi (Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, 2006). Yine de mezunların üretiminin genişletilmesindeki bu ilerleme, ana akım mevcut ve gelecekteki işgücünün eğitim ve öğretim ihtiyaçlarına yeterince odaklanılmaması nedeniyle gölgede kalıyor.

Bölüm 1’de belirtildiği gibi, Portekiz, Türkiye’den sonra, lise düzeyinde veya üzerinde eğitim düzeyine sahip 25-64 yaş arası nüfusunun en düşük payına (%20) sahiptir. Toplam işgücünün yaklaşık %75’i dokuz yıldan az, %62’si yedi yıldan az ve %50’si beş yıldan az eğitim almıştır.

Öğrencilerin yaklaşık %15’i şu anda okulun 9. Sınıfını (1986’dan beri zorunlu olan seviye) tamamlamamaktadır ve %60’ı 12. Yılı (erkekler için %70) tamamlamamaktadır. Ek olarak, yükseköğretime kayıtlar son on yılda iki katına çıkarken, yükseköğretim öğrencilerinin yaklaşık %40’ı eğitimlerini tamamlamamakta ve bir derece ile mezun olamamaktadır.

Eğitimin zorunlu sonrası aşamalarındaki yüksek tekrarlama ve terk oranları, Portekiz’in basitçe karşılayamayacağı bir insan kaynağı israfını temsil etmektedir. Portekiz, sonunda başarılı olan ancak normalde beklenenden birkaç yıl daha uzun süren öğrenciler için yüksek tekrar oranlarıyla bağlantılı verimsizliği de sürdüremez. Öğrenciler normalde yirmili yaşlarından önce ikinci seviye eğitimin ötesine geçmelidir.

Portekiz için büyük bir zorluk, yüksek öğrenim niteliklerine sahip 25-34 yaşları arasındaki nüfusun oranı açısından OECD içindeki düşen konumundan açıkça görülmektedir. Portekiz 1991 ve 2003 yılları arasında oranını %9’dan %16’ya çıkarırken, OECD ülkeleri bu yaş grubunun ortalama katılımını %20’den %29’a çıkarmış ve Portekiz’in bu ölçüdeki performans sıralaması 18/21’den 25/30’a düşmüştür.

Türkiye eğitim programları
Eğitim PROGRAMLARI örnekleri
E-Yaygın
Hem modüller
Eğitim programları ve Öğretim Pdf
e-sertifika programları
İstanbul Üniversitesi Sertifika PROGRAMLARI ücretsiz
E YAYGIN Kurs modülleri

Demografi ve Yüksek Öğrenim İçin Gelecekteki Talep

Düşen doğum oranları, artan yaşam beklentileri ve düşük göç seviyelerinin birleşimi, diğer gelişmiş ekonomilerde olduğu gibi Portekiz’de de yaşlanan bir topluma yol açmıştır. Tablo 1.2’de gösterildiği gibi, genç nüfusun 2005-20 yılları arasında 100.000 veya %20 oranında azalacağı tahmin edilmektedir. Yükseköğretime yönelik öğrenci talebinin ana geleneksel kaynağını oluşturan 15-29 yaş grubunun aynı dönemde 500.000, yani yıllık ortalama 30.000 veya %1,4 oranında düşmesi beklenmektedir. Ülkenin farklı bölgeleri farklı şekilde etkilenecek ve en sert etkiler iç bölgelerde hissedilecektir.

1994 yılında yükseköğretim için öğrenci talebinde düşüşler yaşanmaya başlandı, ancak yer arzı genişlemeye devam etti. Arz-talep dengesizliği ortaya çıktıkça, bazı özel kurumlar ve bazı kamu yükseköğretim kurumları, akademik kriterlerin egemen olduğu bir sistemde başarı beklentileri nispeten düşük olan öğrencileri kaydetmeye çalıştı. Muhtemelen öğrenci girdi kalitesini korumak amacıyla, öğrencilerin yüksek öğretime uygunluğunun incelenmesini yoğunlaştırmak için çeşitli politika önlemleri getirildi.

Eşzamanlı olarak, öğrenim ücreti artışlarının 1997’de tanıtılması ve 2003’te yeniden artmasıyla birlikte, öğrenci katılım maliyetleri yükseldi. Öğrenim fiyatlarına ilişkin olarak, bunların kayıt veya yerleştirme tekliflerinin öğrenci başvurularını caydırıp caydırmadığına dair herhangi bir kanıt bulunmamaktadır. . Ancak, öğrenci kayıtları 1997’den itibaren tüm alt sektörlerde, özellikle 2000’den itibaren kademeli olarak düşmüştür ve özel kayıtlardaki düşüş oranı kamu kurumlarındakinin iki buçuk ila üç katıdır.

İlginç bir şekilde, son yıllarda %3’lük yıllık ortalama yükseköğretim kayıt düşüş oranı, demografik olarak yönlendirilen düşüşün iki katıdır, bu da sorunun yalnızca demografiden daha fazlası olduğunu düşündürmektedir. Ayrıca yıldan yıla bazı dalgalanmalar vardır; 2006/07 yılındaki artış, büyük ölçüde yetişkin ve yarı zamanlı öğrencilerdeki artışa bağlanmaktadır.

Hükümet politikası ayarlarındaki değişiklikler ile kurumların özel konumlandırma stratejileri arasında genel sorunu vurgulayan bir korelasyon var gibi görünüyor. Öğrencilerin kabul için uygunluğunu düzenleyen koşulların kapsamlı bir şekilde daha da sıkılaştırılması ve küçük öğrenci kayıtlarının olduğu programlara yapılan indirimler, hem kurumlar hem de aday öğrenciler üzerindeki baskıları şiddetlendirebilir. Öğrenci talebindeki değişiklikler, Portekiz’de görülenden daha kademeli bir politika yaklaşımı da gerektiriyor.