Eğitim Reformu – Portekiz’de Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Eğitim Reformu, Yüksek Öğrenim ve Cumhuriyet

Milliyetçilik, 1910’da zafere ulaşan Cumhuriyetçi hareket için temeldi. Yıkılmakta olan, sömürge ilişkilerinde tehdit altında ve değersiz sayılan bir vatanı, okuma yazma bilmeyenlerin, ağırlıklı olarak kırsal olan ve sanayileşmiş, bilim ve teknolojide modernitenin simgesi olan kentsel toplumlardır.

Cumhuriyetçilik, toplumsal dönüşüm için bir kaldıraç olarak eğitime büyük önem verdi. Daha 1911’de, ilköğretim elden geçirildi; bu önlem, asgari düzeyde bile uygulansa Portekiz’i eğitim açısından daha gelişmiş ülkeler düzeyine taşıyacak bir önlemdi.

Mevzuat iki boyut üzerine inşa edilmiştir – ulusu bir vatandaşlar topluluğu etrafında inşa etmede temel bloklar olarak milliyetçilik ve demokrasi. Bu zorunluluk, ilköğretimin yeniden düzenlenmesini haklı kılan 29 Mart 1911 tarihli Kararnamenin girişinde açıkça belirtilmiştir. Reformun amacı açıktı: ‘Portekiz’in tüm vatanların ilk kaynağı olan vatandaşları yapması gerekiyor’. İlkokul, en geniş anlamıyla sosyalleşmede çok önemli bir rol oynayacaktı.

Genç Portekizlinin zorunlu eğitimini tamamladıktan sonra doğduğu bölgeyi, yaşadığı vatanı ve ait olduğu insanlığı bilinçli ve makul bir sevgiyle sevmesi bekleniyordu. Kısa süreli bir Halk Eğitimi Bakanı olan Antonio Sérgio, 1913’te göreve geri döndü – 1918’de Ulusal İyileşmede Bir Faktör Olarak Eğitim başlıklı önemli bir eser yazdı.

Yükseköğretim de Cumhuriyet döneminde büyük değişiklikler geçirdi. Daha önce de belirtildiği gibi, Cumhuriyetçi milletvekilleri, eğitim hiyerarşisinde temel olarak ilköğretim ve yükseköğretim arasındaki iki uç noktaya diktiler. Ancak orta öğretime pek önem vermediler.

1911 gibi erken bir tarihte, iki üniversite Lizbon ve Porto kuruldu, bu da yüksek öğrenimdeki mevcut yerlerin sayısını artırdı ve aynı zamanda Coimbra Üniversitesi’nin üniversite eğitimi üzerindeki tekelini parçaladı. Lizbon Sanayi ve Ticaret Enstitüsü, Teknik Üniversite Enstitüsü ve Ticaret Üniversitesi Enstitüsü olmak üzere iki özerk okul oluşturacak şekilde yükseltildi.

Devam düzeyindeki ve öğretilen içerikteki değişikliklere dikkat etmek bu makalenin kapsamına kolayca sığmasa da, Cumhuriyet, dersler ve Fakülteler arasındaki öğrenci dağılımındaki değişikliklerle birlikte, öğrenci ve okul sayılarının arttığını gördü. Hukuku geride bırakan Bilim ve Tıp’a öğrenci geçişi, Cumhuriyetçilik ile el ele giden bilim kültürünün bir başka örneği olarak görülebilir. Açıktır ki, bu tür gelişmeler, pek çok kişinin umduğu canlanmayı hiçbir şekilde sağlamadığı duygusu dışında, çatışmasız ilerlemedi.

Eğitim reformu 2021
ERG Holding sahibi
Eğitim Reformu Girişimi nedir
İlk eğitim reformu
ERG başvuru
Öğretmen Ağı
ERG Raporları
Tedmem

Yüksek Öğrenim, Otoriter Milliyetçilik ve Yeni Devlet

1926’dan beri yerleşik olan askeri Diktatörlüğün yerini alan 1933’te kurulan Korporatist Yeni Devlet altında, yüksek öğretim zarar gördü. Cumhuriyetçi milliyetçiliğin başlattığı okul büyümesi durdu. Yeni Devlet ideolojisinin etkisi korkunçtu.

Yüksek öğretim, Portekiz’in kamu harcamalarındaki açığı azaltmak için bütçe kesintilerinin sonuçlarından da zarar gördü ve bazı durumlarda, II. . İktidardakiler, üniversitenin bir “ulusal korporatizm üniversitesi” olarak rejimi yansıtmasını sağlamaya çalıştılar.

Yüksek öğrenimin, Katolik dindarlığın Cumhuriyetçi laiklik karşısında kaybettiği önemli yeri işgal etmek üzere geri döndüğü otoriter ve emperyal milliyetçiliği kucaklayan korporatist “dünya vizyonu”nu savunması için girişimlerde bulunuldu. Üniversitelerin ideolojik denetimi, öğretim ve araştırmanın tüm niyet ve amaçlarla Sosyoloji ve Psikoloji gibi polemikçi olmakla suçlandığı disiplinlerin terk edilmesine yol açtı.

Farklı zamanlarda içeriğin ve akademik personelin resmi gözetimi, üyeleri arasında daha muhalif olanların ortadan kaldırılmasını sağladı. Yeni Devlet’in sağladığı milliyetçilik çizgisi, bu sefer yeni bir varyasyona oynamış olsa da, eski bir temaya geri döndü. Çürüme karşısında yeniden dirilişi de simgeliyordu. Bununla birlikte, varyasyon, Yeni Devletin yerini aldığı ve askeri selefinin devirdiği Cumhuriyet’in doğurduğu çürüme ve “düzensizlik”i eşitlemede yatıyordu.

Yine de, Yeni Devlet altındaki eğitim politikası yekpare değildi. Ona ilham veren Faşizm günlerini, Faşizmin Tarihin kapaklarında kaybolduğu savaş sonrası dönem izledi. Daha gelişmiş ülkelere kıyasla geri kalmış olarak görülen, ağırlıklı olarak kırsal ve okuma yazma bilmeyen bir toprak zemininde, ulusal kimlik teması bir kez daha yüzeye çıktı.

1960’larda Eğitim Bakanı olan Mühendis Leite Pinto’nun sözleriyle, bu “içler acısı geri kalmışlık”, Bilim ve Teknoloji uzmanlarının eksikliğine güçlü bir şekilde katkıda bulundu. Bu kadar etkili olacak kalkınma ideolojisi şekillenmeye başladı.

Sedas Nunes’in (1969) dönemin etkili bir raporunda öne sürdüğü gibi, modernleşme savunucularının peşinden koştuğu uzmanlar orada değildi. Yine de, 1960’larda eğitimde bir miktar modernleşme gerçekleşti. Okuldan Ayrılma Yaşı yükseltildi. Yüksek öğrenimde, o zamanki Angola ve Mozambik kolonilerinde Genel Üniversite Çalışmaları yerleştirildi.

Orada, Portekiz Devleti ulusal kurtuluş hareketleriyle silahlı bir çatışmaya girdi; bu, 1974’te Yeni Devletin kendisinin üzerindeki perdeyi, onu doğuran emperyal milliyetçilik üzerindeki perdeyi indirecek olan bir çatışmaydı.

Portekiz’in yüksek öğretim sisteminin bu dönemdeki en radikal dönüşümü, Eğitim Bakanı olarak Veiga Simão’nun yönetimi altında tanıtıldı. Veiga Simão, Salazar’ın Bakanlar Kurulu Başkanı ve dolayısıyla Estado Novo’daki ana itici güç olarak Marcello Caetano tarafından değiştirilmesinin ardından göreve başladı.

‘Eğitimin demokratikleştirilmesi’ önceliği ile Veiga Simão, okul öncesi eğitimden yüksek eğitime reform için 6698 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında uygulanan büyük bir gündem hazırladı. 11 Ağustos 402/73. İçinde üniversiteler ve üniversite enstitüleri arasında bir çizgi çizildi.

Yeni üniversiteler ve bir üniversite enstitüsü kuruldu. Teknik-mesleki eğitimi güçlendirmek için politeknik eğitim ile teknik ve bilimsel kurslara ve okul öncesi ve temel eğitimde öğretmen yetiştirmek için Eğitim Yüksekokullarına özel önem verildi. Gerçekte, 25 Nisan 1974 Karanfil Devrimi’nin ardından yüksek öğretime dönüşecek olanın temeli atıldı.

Yine de, Veiga’nın programı, kısmen Katolik dini ve korporatizm etrafında dönen resmi bir ulusal kimliği kutsallaştıran belirli bir milliyetçilik tanımına bağlı kalan muhafazakarlar tarafından hatırı sayılır şüphelerin konusuydu. Veiga, Yeni Devletin korporatist ideolojisini tanımlayan, meşrulaştıran ve savunan bir ders olan Ulusun Siyasi ve İdari Teşkilatı’nın öğretimini seçmeli hale getirmişti. Bununla birlikte, bu disiplinin müfredatta ikincil bir öneme sahip olduğunu da eklemek doğru olur.

Buna rağmen, savunduğu değerler, resmi ve ulusal kimliği son ana kadar bilgilendirmeye devam etti. 1960’larda bakan Galvão Teles, bazı modernizasyon önlemleri başlattı – örneğin, bir hazırlık döngüsünü başlatmaktan sorumluydu (ciclo preparório).

Ciclo preparório, orta öğretimin ilk 2 yılını değiştirdi ve zorunlu eğitimi 4 yıldan 6 yıla çıkardı. Ayrıca, okul hizmetinin bulunmadığı yerlerde yeni hazırlık döngüsünü yaymak için televizyon yayınını kullanan Teleokul’u kurdu. Galvão Teles, kısaca, bir sonuç figürüydü. Eğitimin ‘Hıristiyanlığın ve Lusitaneity’nin büyük değişmezlerine’ bağlılığı desteklemesi gerektiğini savundu.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör